Leven met pijn, kletsend het jaar door.

wat een warm onthaal weer
Vorig jaar rond deze tijd ben ik begonnen bij een fysiotherapeut met de Budgnet therapie, geloof dat ik daar toen hier nog over geschreven heb.Nu een jaar verder. Score tot nu toe; een bepaalde spier in mijn hand doet het weer zodanig goed dat ik daarmee redelijk pijnvrij dingen kan vastpakken, bv een ui.
Ik kan zonder handen opstaan uit een stoel.Ik heb sinds 2 weken steunzolen, de fysiotherapeut vroeg me wie er eigenlijk voor mij zorgt, toen ik een keer mijn sokken uit had bij hem. Ik had dus al veel langer steunzolen moeten hebben blijkbaar. Die krengen moeten nog wel wennen. Beter gezegd, ik moet wennen aan het continu schoenen aan hebben. Gevolg is dat ik te weinig ga liggen overdag geloof ik.Verder moet ik proberen mijn core te versterken, en vandaar uit armen en benen. Maar dat gaat allemaal tergend langzaam, en de oefeningen schieten er snel bij in als ik te moe ben voor wat dan ook. Beetje visieuze cirkel..
Al met al nog geen spectaculaire verbeteringen. Maar goed, ik had niet op veel gehoopt toen ik eraan begon. Heb nog steeds vertrouwen in de fysiotherapeut en dat is al heel wat.
Mijn SI gewricht zit ontzettend verkeerd, en bij correctie schiet het er na een paar uur al weer uit.
Au.
Verder te moe om eigenlijk wat dan ook te doen. En de realiteit is dat ik alles maar gewoon doe want ja..wat moet je anders? Dus werken, huishouden, tuin, dansen, naar moeder in het verpleeghuis. Terwijl je ondertussen het gevoel hebt dat je wegzakt in het moeras van moe..
Geen idee of ik hier nog uit rol.
De pijn gaat, op SI gewricht en wat andere onderdelen na, best goed. Het is vooral het lijf wat niet vooruit te branden is maar wat ik dus wel gewoon doe.
Humeur is verder okee, daar ligt het niet aan.

Nou ja, herkenbaar voor jullie denk ik. Ik lees zowel op viva als hier nog wel mee maar typen vinden mijn handen niet fijn dus dat bewaar ik eigenlijk voor het werk..

Liefs en sterkte voor jullie

Klinkt heel herkenbaar  , dat moeras van moe Ambra.
Fijn dat de fysio je in elk geval met kleine dingen iets vooruit heeft geholpen.  En dat de pijn behapbaar is. Verder is het natuurlijk  allemaal  behoorlijk  rot ( understatement )
Het " moeten " en gewoon  maar doorgaan, want wat moet je anders, klinkt voor mij ook erg herkenbaar helaas.
Leuk dat je nog meeleest en een incidentele bijdrage, al is het maar eens per jaar , wordt ook op prijs gesteld hoor!
Ik denk vaak aan de  niet ( meer ) meeschrijvers, zo van, hoe zou het toch met ze zijn?
Zo dacht ik laatst nog aan Tut, die naar Frankrijk  verhuisd is. En Sanne, de jonge dierenartsassistente.  Dan denk ik, hoe zou het toch met hun gaan?

Dochter heeft haar knie gebroken  
Zit nu in het ziekenhuis

lientje69 schreef op 21-09-2023 om 17:18:

Dochter heeft haar knie gebroken
Zit nu in het ziekenhuis

Jeetje Lientje! Daar is ze nog wel even zoet mee. Moet zoiets geopereerd worden? Sterkte, voor jullie allebei!

lientje69 schreef op 21-09-2023 om 17:18:

Dochter heeft haar knie gebroken
Zit nu in het ziekenhuis

Oh joh..! Sterkte..

O
Lientje, jeetje. Veel sterkte. 

lientje69 schreef op 21-09-2023 om 20:08:

[..]

Hoeft gelukkig niet geopereerd. Waren we eerst wel bang voor ivm functieverlies pezen. Maar het kwam goed af, functie verlies komt vnl door de zwelling die er nog zit. Nu een spalk om het hele been. En volgende week terug voor een loopkoker. Dan mag ze hem ook weer licht gaan belasten. Is er wel 7 weken zoet mee . HAP zei, een knie breekt nooit. Jaja. Ze hobbelde dus al 2 dagen met een gebroken knie rond...

Wat zal ze veel pijn gehad hebben. Dat zal nog een hele revalidatie worden.

Ik hoop alleen zo dat het geen gevolgen heeft voor je welverdiende vakantie.

MrsMary schreef op 21-09-2023 om 21:28:

[..]

Wat zal ze veel pijn gehad hebben. Dat zal nog een hele revalidatie worden.

Ik hoop alleen zo dat het geen gevolgen heeft voor je welverdiende vakantie.

Denk t niet

Tegen  die tijd heeft ze de loopkoker al een paar dagen dus hopelijk  is ze dan wat mobieler. Vriend komt bij haar in huis hier dan, al moet die wel werken uiteraard.  Maar helemaal  alleen  is ze dus niet. Zal vast wel lukken.  Ik moet de komende  week  ook nog 5 dagen werken, zal ze zich  toch ook moeten redden.

lientje69 schreef op 21-09-2023 om 08:41:

Klinkt heel herkenbaar , dat moeras van moe Ambra.
Fijn dat de fysio je in elk geval met kleine dingen iets vooruit heeft geholpen. En dat de pijn behapbaar is. Verder is het natuurlijk allemaal behoorlijk rot ( understatement )
Het " moeten " en gewoon maar doorgaan, want wat moet je anders, klinkt voor mij ook erg herkenbaar helaas.
Leuk dat je nog meeleest en een incidentele bijdrage, al is het maar eens per jaar , wordt ook op prijs gesteld hoor!
Ik denk vaak aan de niet ( meer ) meeschrijvers, zo van, hoe zou het toch met ze zijn?
Zo dacht ik laatst nog aan Tut, die naar Frankrijk verhuisd is. En Sanne, de jonge dierenartsassistente. Dan denk ik, hoe zou het toch met hun gaan?

Hier is Tut🥳🥳. Altijd meegelezen, nu toch account aangemaakt. Door omstandigheden ben ik in Nederland. 
Een knuffel voor jou Lientje, die kun je vast wel gebruiken. 🍀

Fleurette schreef op 22-09-2023 om 08:57:

[..]

Hier is Tut🥳🥳. Altijd meegelezen, nu toch account aangemaakt. Door omstandigheden ben ik in Nederland.
Een knuffel voor jou Lientje, die kun je vast wel gebruiken. 🍀

Ha Fleurette! Wat leuk om van je te horen. Ik hoop dat het goed met je gaat! Groetjes van mij(vroeger Cesium).

Lientje, dat is echt naar,een gebroken knie.. sterkte voor dochter! En voor jou, want het levert toch weer een hoop extra gedoe op .
Dag Fleurette!

Bonjour Mary en Ambra, dat is lang geleden he.
Met mij is alles ok, met de familie in Nederland wat minder vandaar dat ik hier ben. Vanmiddag rij ik naar huis, fijn naar mijn lief en de zon.
Als ik thuis ben zal ik weer regelmatig schrijven. Fijne dag🍀