Is vreemdgaan ok?

Ik wilde een heel verhaal typen, maar het voelt te riskant/herkenbaar. Laat ik het erop houden dat het niet zo eenvoudig hoeft te zijn als het lijkt. 

Rachel. schreef op 11-09-2021 om 12:11:

[..]

Ik persoonlijk ook niet, maar miss komt dat omdat we er niet zo mee bezig zijn, kheb geen idee...

Ik lees het meer in topics en heb heel hard na lopen denken maar misschien klopt wat jij zegt en zijn we er niet mee bezig idd. 

Het verhaal van framboosje kan mijn verhaal zijn.
Uiteindelijk belosten om na veel gedoe toch te scheiden.
We hebben kinderen, hierdoor ben ik veel verder gegaan dan ik anders had gedaan maar vond dit uiteindelijk geen reden om bij elkaar te blijven. Kan me voorstellen dat een ander dit wel een vind.
Ik zag mij alleen niet samen aan de tafel zitten met hem als de kinderen eenmaal uit huis waren en de kinderen een liefdeloos huwelijk als voorbeeld laten zien. Een minnaar was Uiteindelijk ook niet de oplossing.

Roodkapjeendewolf schreef op 11-09-2021 om 12:02:

@Framboosje je beschrijft wat veel mensen voelen als je vreemdgaan. De keus om eindelijk voor zichzelf te kiezen.
Heel begrijpelijk maar Ik lees in je verhaal dat je moeilijk vind om je grenzen te bewaken in een relatie.

Als je weer vertrouwen in jezelf krijgt, wetend dat je al jaren eigenlijk bent verwaarloosd, besef je dat je jezelf hebt weggecijferd. Ik was jong en had geen ervaring met andere mannen. Dus accepteerde ik jaren dat er iets “mis” was met mij.

Ik ben stappen aan het ondernemen om aan te geven dat ik er ook mag zijn. Maar dit is ook een proces natuurlijk. Weet niet hoe mijn toekomst eruit gaat zien.

Bierdopjes schreef op 11-09-2021 om 15:03:

[..]

Zonder je te be-of veroordelen. (vind het een interessante beschijving die je maakt). Ook eens dat een partner die niet meer geïnteresseerd is in te geven cq het huwelijk te consumeren je een slachtoffer maakt..

Als ik had geweten dat het niet aan mij ligt, maar aan hem had ik mijn relatie zeker beëindigd. Maar dit is achteraf makkelijk gezegd. Ik kan de tijd niet terugdraaien, maar wel de toekomst veranderen. Het is oneerlijk, tegenover hem, dat weet ik. Je geweten laat je ook niet los. Hoe cliché het ook klinkt, je bouwt een relatie op en ik moet ook aan mijn kind denken.

Ik wil het niet goedpraten, het is en blijft oneerlijk tegenover mijn partner.

@flower89 Ik ben ook erg aan het nadenken hoe nu verder.

Wat fijn Framboosje dat je de ruimte meer voelt om stappen te ondernemen voor jezelf om naar jezelf te luisteren en aan te geven. Het is inderdaad een proces, soms met pijnlijke gedachtes als ‘wat heb ik mezelf aangedaan?’ maar ook verhelderend. Fijn dat jij jezelf weer terug aan het vinden bent. 

Ik kies er zelf voor eerlijk te zijn tegen nieuwe liefdes over de keren dat ik vreemd ging. Belangrijk is dan wel dat je onder woorden kunt brengen wat het voor je betekende en hoe je erop terug kijkt. Jezelf vergeven zou ook mooi zijn; je bent ook maar een mens en die zijn niet zonder fouten.

mocht dat voor iemand een dealbreaker zijn: so be it. Dat is dan geen man voor mij.

Waarom zou je je tegenover iemand verantwoorden over iets waar hij niets mee te maken heeft? Dat ligt achter je, je weet nu beter. Punt. 

Dat is geen liegen. Wil jij ook van hem weten met wie hij allemaal het bed heeft gedeeld? Wat voegt dat toe aan een kennismaking? Je bent wie je nu bent. Niet wat je allemaal hebt gedaan.

Ik vind het zo bijzonder dat vreemdgaan een gespreksonderwerp is wanneer je iemand leert kennen. Lijkt wel alsof het als de ultieme of zelfs enige zonde in een relatie wordt gezien. Een soort vinkje: oh, die gaat niet vreemd dus die is ok. Waarom gaat het niet over of je je in eerdere relaties totaal emotioneel onbereikbaar opstelde, of je agressief werd bij conflicten, of je de ander afkraakte vanuit je eigen onzekerheid, of je je verloor in je werk en je partner verwaarloosde? Ik noem maar wat dingen waar mensen en relaties kapot aan kunnen gaan. Maar vreemdgaan is natuurlijk lekker concreet.

Ik zou het dus ook zo zien. Je gaat op een eerste date waarschijnlijk niet uitvoerig praten over de andere emotionele issues tussen jou en je eerdere partners, dat is veel te persoonlijk. Op het moment dat je daaraan toe bent, kan je het ook over vreemdgaan hebben.

Het is inderdaad geen onderwerp voor een eerste date, maar niet vreemd om het in de beginfase van een mogelijke relatie te bespreken. Ik kies dan voor openheid hierover.

En dan nog is het niet interessant wat je vroeger allemaal hebt uitgevreten. Je nieuwe vlam gaat een relatie aan met wie je nu bent. Als jij hebt geleerd van die misstap en zeker weet dat je het nooit meer zal doen, waarom zou je het dan vertellen? Wat voegt dat toe? Precies die dingen die Vanilala zegt, die zijn veel belangrijker. Kun je je eigen aandeel zien, bijvoorbeeld, in hoe een vorige relatie is gestrand? Hoe was je communicatie met hem? Wat heb je ervan geleerd? Lijkt me veel nuttiger om het daarover te hebben als je elkaar wat beter hebt leren kennen.