Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
Vanilalala schreef op 16-09-2021 om 11:42:
Waarom gaat het niet over of je je in eerdere relaties totaal emotioneel onbereikbaar opstelde, of je agressief werd bij conflicten, of je de ander afkraakte vanuit je eigen onzekerheid, of je je verloor in je werk en je partner verwaarloosde? Ik noem maar wat dingen waar mensen en relaties kapot aan kunnen gaan. Maar vreemdgaan is natuurlijk lekker concreet.
Het één sluit het ander niet uit. Ik wilde mijn partner van haver tot gort leren kennen dus ik was inderdaad enorm nieuwsgierig naar de conflicten in zijn ooit relaties en hoe hij (en zij) daarmee omging. Ik was vooral nieuwsgierig naar het hoe en waarom achter de breuken, waarom werkte die relaties niet en wat zou nu eventueel anders kunnen waardoor het wél kan werken? En ik wilde inderdaad ook weten of hij was vreemdgegaan.
Ik vind het bijzonder dat jij er zómaar vanuit gaat dat dat allemaal geen gespreksonderwerpen zijn terwijl vreemdgaan dat wel zou zijn. Hoe kom je aan die wijsheid?
Mok schreef op 16-09-2021 om 11:50:
En dan nog is het niet interessant wat je vroeger allemaal hebt uitgevreten.
Dat is persoonlijk. Ik vind dat héél interessant!
Een notoire vreemdganger zal niet snel van zichzelf zeggen dat ie een notoire vreemdganger is, als ie iemand leert kennen.
En ik ben het met je eens dat het heel persoonlijk is. Ik vind het werkelijk niet interessant, ik weet ook niet alles wat mijn wederhelft heeft uitgevogeld voor ik in beeld was. Hij weet ook niet alles van mij. Grote lijnen, dat is genoeg. Ik vind het veel interessanter hoe hij nu is, hoe we in onze relatie zitten, de openheid die we nu hebben. Allebei geleerd van fouten in het verleden.
Mooie post, Framboosje. Je maakt inzichtelijk hoe zoiets over de jaren kan gaan. Ik kan het begrijpen, maar denk dan toch..... (zonder te willen oordelen) als je echt niet meer gelukkig bent in je relatie en je partner is op geen enkele manier bereid jou tegemoet te komen, had je dan niet beter echt voor jezelf kunnen kiezen?
Daarmee bedoel ik, de relatie verbreken en zelf verder gaan? Nu hou je de relatie voor je man en de buitenwereld intact, terwijl in werkelijkheid de ziel er al uit is en je andere keuzes hebt gemaakt.
Dit is nog altijd hetzelfde please gedrag dat je zo goed van jezelf herkent. Je doet nog steeds wat er van je wordt verwacht. Je gedraagt je voor iedereen op zo'n manier dat het plaatje klopt en echt voor jezelf kiezen durf je niet.
Roos, ik zit er ongeveer net zo in als jij. Als het serieus zou kunnen worden dan wil ik dat soort zaken wel een keer besproken hebben. Niet om te oordelen maar om te weten hoe hij in elkaar zit en wat voor bagage hij heeft, en zo'n houding verwacht ik van hem ook tov mij.
In het begin van een relatie wil ik uiteraard weten met wie ik een relatie aanga, dus al die onderwerpen komen ruimschoots voorbij. Vaak ken je een deel van iemands netwerk, dus daar valt ook veel uit op te maken.
Het lijkt me logisch dat je elkaar in die begintijd goed wil leren kennen, zodat je kunt beslissen of je serieus verder wil.
blauwevrouw schreef op 16-09-2021 om 13:34:
Roos, ik zit er ongeveer net zo in als jij. Als het serieus zou kunnen worden dan wil ik dat soort zaken wel een keer besproken hebben. Niet om te oordelen maar om te weten hoe hij in elkaar zit en wat voor bagage hij heeft, en zo'n houding verwacht ik van hem ook tov mij.
Ik vind het ook gewoon rete interessant eigenlijk. Welke weg heeft hij afgelegd om tot hier te komen en daar horen alle ranzige details voor mij gewoon bij!
Ja toch?! Ik vraag mijn 'prospects' ook het hemd van het lijf... wil gewoon alles weten.
blauwevrouw schreef op 16-09-2021 om 15:39:
Ja toch?! Ik vraag mijn 'prospects' ook het hemd van het lijf... wil gewoon alles weten.
Snap ik, en dan wil je ook graag dat hij eerlijk is, toch? Net zo als zijn vrouw misschien zou willen?
Lexus schreef op 16-09-2021 om 15:51:
[..]
Snap ik, en dan wil je ook graag dat hij eerlijk is, toch? Net zo als zijn vrouw misschien zou willen?
Geen idee wat zijn vrouw wil weten en wat niet.
Rooss4 schreef op 16-09-2021 om 12:30:
[..]
Ik vind het bijzonder dat jij er zómaar vanuit gaat dat dat allemaal geen gespreksonderwerpen zijn terwijl vreemdgaan dat wel zou zijn. Hoe kom je aan die wijsheid?
Nee klopt, dat weet ik ook helemaal niet. Excuus. Ik heb eigenlijk ook geen energie (en zin) om een goede discussie te voeren.
Is maar net wat je uitgangspunt is denk ik. Ik hoef niet alles te weten van mijn bedpartners, omdat ik geen behoefte heb aan een vaste relatie. En zou ik dat laatste wel hebben, dan zou ik wel willen weten waarom hij is vreemdgegaan ooit. Wil namelijk, voor mij, niet zeggen dat hij per definitie geen relatiemateriaal is, want in sommige gevallen heb ik daar zeker wel begrip voor.
Julali schreef op 16-09-2021 om 12:46:
Mooie post, Framboosje. Je maakt inzichtelijk hoe zoiets over de jaren kan gaan. Ik kan het begrijpen, maar denk dan toch..... (zonder te willen oordelen) als je echt niet meer gelukkig bent in je relatie en je partner is op geen enkele manier bereid jou tegemoet te komen, had je dan niet beter echt voor jezelf kunnen kiezen?
Als je zelf in een dip zit en er niet meer uit kan komen, denk je dat er iets aan jezelf mankeert. Want de tegenpartij begrijpt de boodschap niet, geen interesse en dan zoek je onbewust naar een uitweg. Naar jaren heb ik een uitweg gekozen, waar ik normaliter niet achter zou staan. Nogmaals of ik het goed kan praten, daar twijfel ik over. Maar ik weet nu eenmaal waarom ik het heb gedaan.
Het gevoel dat ik een mens ben, een mens met verlangens en behoeftes maakt het af. Je reflecteert en kijkt kritisch terug naar je verleden en merkt dat je nooit vertrouwd hebt gevoeld. Nooit openlijk kunnen communiceren, omdat hij de noodzaak er elke keer niet in zag. Maar één ding weet ik de afgelopen maanden zeker, hij wist over mijn gemis.
Nu, maanden verder, ben ik aan het overwegen om mijn relatie te verbreken. Maar dit moet gaan zonder de tegenpartij te kwetsen. Ik wil absoluut niet de onzekerheid meegeven aan mijn partner, wat ik heb gevoeld (en nog steeds), gun ik niemand.
Dus klopt:”ik doe nog steeds wat er van mij wordt verwacht”. Maar ik wil niet dat hij zich door mij jaren lang gekwetst gaat voelen. Ik gun het hem het beste.
Dus hoe verder, daar kom ik hopelijk zo snel mogelijk achter.
framboosje schreef op 17-09-2021 om 10:46:
[..]
Nu, maanden verder, ben ik aan het overwegen om mijn relatie te verbreken. Maar dit moet gaan zonder de tegenpartij te kwetsen. Ik wil absoluut niet de onzekerheid meegeven aan mijn partner, wat ik heb gevoeld (en nog steeds), gun ik niemand.
Dus klopt:”ik doe nog steeds wat er van mij wordt verwacht”. Maar ik wil niet dat hij zich door mij jaren lang gekwetst gaat voelen. Ik gun het hem het beste.
Dus hoe verder, daar kom ik hopelijk zo snel mogelijk achter.
Waarom mag hij niet gekwetst worden? Het is altijd verdrietig als iemand de relatie verbreekt maar dat is een normaal onderdeel van het leven. De andere optie is om zo afstandelijk te worden dat hij het zelf zat wordt maar dat is eigenlijk nog pijnlijker.
Jezelf opofferen vind ik geen redelijke oplossing.
@framboosje Los van wie jou man is. Het is belangrijker om te onderzoeken waarom jij hier genoegen mee neemt en wat maakt dat je chronische over je grenzen heen gaat? Vreemdgaan zal jouw eigenwaarde en eigenliefde uiteindelijk niet vergroten. Ik hoop dat het lukt om bij jezelf te komen los van je man of minnaar.