Waar werd je vandaag verdrietig van?
Omdat ik verdrietiger ben dan ik passend vind bij het ergenissen-topic, een nieuw topic. Als iemand met een verdrietje zit dat geen eigen topic verdient, maar te verdrietig is voor het ergenissen-topic, huil hier uit.
Auwereel schreef op 15-04-2025 om 12:42:
Fijn dat er bij de checks niets te vinden was, maar helaas nemen de klachten, die eerst afnamen, toch weer flink toe.
Man zit ONDER de huiduitslag, huisarts heeft geen idee, voor de dermatoloog moet nog een afspraak gemaakt worden. Eerst dachten we, dat probleem is verdwenen voordat hij bij de dermatoloog aan de beurt is, dus er maar even foto's van maken om te laten zien wat het probleem was, maar zoals het nu gaat heeft hij echt wat om te laten zien.
Gelukkig doet het niet pijn en jeukt het niet, maar man voelt zich wel slapper dan normaal.
Dus verdrietig dat het beter-worden opeens toch weer tegenvalt. De vakantie die we wilden plannen maar op de lange baan geschoven, jammer. Maar als hij maar weer beter wordt, da's het belangrijkste.
Fijn dat ik hier even kan spuien, ik heb geen zin om het nou elders (bij kinderen/vrienden) aan de grote klok te hangen.
@Lientje en Auwereel: wat naar voor jullie allemaal 
.....
Dat ik niet meer dezelfde energieke vrouw ben die ik was voor mijn zwangerschap en voordat ik corona kreeg. Ik krijg te horen van mijn naasten dat ik ben veranderd en dat doet pijn.
Slecht nieuws gekregen waar ik best geschrokken van ben. Geen overlijden of ernstige ziekte maar evengoed heftig voor de betrokkenen.
thinkso schreef op 15-04-2025 om 13:14:
Dat ik niet meer dezelfde energieke vrouw ben die ik was voor mijn zwangerschap en voordat ik corona kreeg. Ik krijg te horen van mijn naasten dat ik ben veranderd en dat doet pijn.
Dolfje schreef op 15-04-2025 om 13:56:
Slecht nieuws gekregen waar ik best geschrokken van ben. Geen overlijden of ernstige ziekte maar evengoed heftig voor de betrokkenen.
Vandaag gehoord dat de man van een vriendin vergevorderde kanker heeft. Ze had het al zo zwaar met andere dingen en nu dit erover heen. En ook nog vrij jonge kinderen. Dit is wat mij vandaag verdrietig maakt. Jullie verhalen ook trouwens. Dat er zoveel ellende is met mensen. Dat verdient niemand. Veel sterkte jullie allemaal
Verkeerde topic!
Voor iedereen die het nodig heeft, sterkte
Voor iedereen die het moeilijk heeft
lientje69 schreef op 13-04-2025 om 11:59:
[..]
Had ik ook niet eens gered denk. H8j is borderliner met psychothische wanen. En agressief bij tijd en wijle. Drinkt veel. Ben al een aantal keer letterlijk slaags geraakt met hem. Nu negeer ik hem maar zoveel mogelijk. Ging vanmorgen al vroeg om de koffie bij moeder, meestal ligt hij dan nog zijn roes uit te slapen. Nu was hij helaas al eruit. Ben gelijk omgekeerd. Zó geen zin in.
Mijn God , wat vreselijk zeg! Dikke knuffel
lientje69 schreef op 14-04-2025 om 16:29:
Dat ik momenteel het vertrouwen in alles en iedereen kwijt ben. Ik ben normaal ondanks heel veel tegenslag een positief persoon. Maar begin het op te geven. Ik ben zó gedesillusioneerd . Te vaak en te veel teleurgesteld op meerdere fronten. Dat doet me verdriet want zo herken ik mezelf niet meer.
Ach Lientje, ik hoop dat je je vandaag wat beter voelt . Ik lees het allemaal nu pas , daardoor reageer ik zo laat .
Iets heel stoms kleins eigenlijk. Iemand stuurde me een tiktok door (was al irritant want ik heb zelf geen tiktok, dus ik moest zo'n slider recht trekken terwijl het filmpje al bezig was, toen het geluid tien keer zo hard om de boel te kunnen verstaan, was het filmpje klaar raakte ik de verkeerde toets aan op mijn laptop en sprong hij naar het volgende filmpje die veel te hard was ... oma moppert hier even).
Vervolgens was het een filmpje over iemand die een boek geschreven had, ik vermoed via self publishing uitgebracht, want de dozen kwamen binnen. Ze was in tranen want haar schrijfsels waren nu een echt boek dat verkocht kon worden, en ... ze was bijna 30 en dat was toch wel een heel mooi verjaardagscadeau.
En toen zat ik dus ineens in tranen, want als kind riep ik altijd dat ik schrijfster wilde worden. Later meerdere jaren aan nanowrimo mee gedaan, maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar om een heel boek op papier te krijgen. Ondertussen ben ik bijna 40 en verwacht ik dat het er gewoon nooit van gaat komen, zo gaat dat in het leven. En dat is helemaal niet erg. Zoals mijn man al zei: ik heb ondertussen ook andere keuzes gemaakt, werk waar ik echt heel erg blij van word en veel voldoening uit haal, en ik kan mijn creativiteit op heel veel andere manieren kwijt. En toch vond ik het even confronterend dat ik mijn jeugddroom waarschijnlijk nooit waar ga maken, terwijl anderen dat ondertussen al lang gedaan hebben.
En nee, normaal zit ik daar echt niet mee. Vandaag dus even wel.
Dat mijn schoonzusje zeer ws de diagnose Alzheimer krijgt. Ze wordt volgende week 57 jaar. We hebben al een tijdje vermoedens, maar onderzoeken gedaan en daar kwam geen uitslag uit. Verdere onderzoeken gedaan en ze hebben brief gekregen en als je daar wat tussen de regels doorleest dan is het wel Alzheimer.
Vindt het zo vreselijk voor haar en mijn broer.
Friezinnetje schreef op 21-04-2025 om 17:17:
Dat mijn schoonzusje zeer ws de diagnose Alzheimer krijgt. Ze wordt volgende week 57 jaar. We hebben al een tijdje vermoedens, maar onderzoeken gedaan en daar kwam geen uitslag uit. Verdere onderzoeken gedaan en ze hebben brief gekregen en als je daar wat tussen de regels doorleest dan is het wel Alzheimer.
Vindt het zo vreselijk voor haar en mijn broer.
Ach wat verdrietig, sterkte Friezinnetje