Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
lientje69 schreef op 09-03-2022 om 10:52:
[..]
Ik reageer altijd wel eigenlijk . Maar heb hier ook een tijdje tegen mezelf zitten praten dus dan schrijf ik even niet meer. Ik kijk wel altijd of er reacties zijn, dan reageer ik daar weer op. Dus welkom Peen!
Dankjewel! Dan zal ik mijzelf even voorstellen:
Ik heb sinds een aantal jaar ms en (schildklierziekte) Hashimoto. Ik heb regelmatig veel pijn en krachtverlies en ongemak (en last van brainfog, moeite met taal als ik moe ben, en meestal een energielevel onder het vriespunt). Ik ben inmiddels volledig arbeidsongeschikt, werken kon echt niet meer helaas. Dat mis ik erg!
Ook welkom Picunia! Dat klinkt heftig 
H opelijk kan je acupuncturist je helpen, zo lijkt mij ook geen doen.
Picunia schreef op 09-03-2022 om 11:07:
Ha, Lientje, jouw en mijn reactie hebben elkaar gekruist! Wat afschuwelijk om al op 21-jarige leeftijd een infarct te hebben gehad. Waar zit bij jou vooral de pijn?
In de rechterkant van mijn lichaam. Rechterarm en rechterbeen dus. So.s ook hoofdpijn
Bij erg over mijn grenzen gaan ,ga ik met mijn been slepen en doet mijn grijp/ vasthoud reflex van mijn rechterhand het niet goed meer.Zo heb ik ooit eens een pan jus tegen mijn behang aan weten te klappen. 🤣
Het moge duidelijk zijn dat ik goed op overbelasting alert ben. Het geeft, naast de pijn, zo'n bende.🤭
O ja Peen, krachtverlies en laag energielevel heb ik ook nog ja.
Meestal weet ik dat wat te onderscheppen door heel veel op te delen qua klusjes. Daardoor krijg ik nog aardig wat gedaan. En goed plannen, ik loop zelden met lege handen. Toch zijn er ook dagen dat ik alleen vnl maar wat bank hang. Dat is dan ook echt nodig om weer bij te komen.
Zo moet ik deze week 36 uur werken.
Dat is veel ( te veel) voor mijn 24 uurs contract, dat heb ik met een reden natuurlijk. Nadeel is dat het in de zorg roostertechnosch nogal eens lastig ligt. Gelukkig zit er tussen de dagen werken nog anderhalve vrije dag. Die heb ik dan ook echt nodig om bij te komen en er gebeurt dan weinig verder hier naast eten koken.
lientje69 schreef op 09-03-2022 om 11:20:
[..]
In de rechterkant van mijn lichaam. Rechterarm en rechterbeen dus. So.s ook hoofdpijn
Bij erg over mijn grenzen gaan ,ga ik met mijn been slepen en doet mijn grijp/ vasthoud reflex van mijn rechterhand het niet goed meer.Zo heb ik ooit eens een pan jus tegen mijn behang aan weten te klappen. 🤣
Het moge duidelijk zijn dat ik goed op overbelasting alert ben. Het geeft, naast de pijn, zo'n bende.🤭
🤣 zie het voor me!
Bij mij zijn het allebei mijn benen en mijn linkerarm (godzijdank, want ik ben rechts) dus pannen jus zijn hier nog niet door de kamer gevlogen 😆
Dat is wel heel heftig, Lientje. Ik moest wel (hardop) lachen om die bende.
Als je zorgt niet overbelast te raken, is de pijn dan dragelijk?
Peen, is het voor jou mogelijk om vrijwilligers werk te doen? Bijvoorbeeld een keer per week een spelletje mens erger je niet ofzo in een verzorgingshuis?
Ik snap dat je werk best mist. Je hebt dan ook minder sociale contacten.
Picunia schreef op 09-03-2022 om 11:26:
Dat is wel heel heftig, Lientje. Ik moest wel (hardop) lachen om die bende.
Als je zorgt niet overbelast te raken, is de pijn dan dragelijk?
Ik ben royaal met de paracetamol met codeïne ( ibuprofen oid mag ik niet, alleen maar paracetamol). Verder heb ik voor de nacht amytriptilline, en gebruik ik cbd olie. Dan is de pijn, over het algemeen, goed te doen en dragelijk. Zeg een 4 op de schaal van 10. Ik ben er inmiddels redelijk aan " gewend "
Voor zover je aan pijn kunt wennen dan.
Plannen heb ik ook goed geleerd inmiddels. Dat deed ik helemaal verkeerd, totdat ik een revalidatieprogramma heb gevolgd. Dat heeft enorm geholpen.
Nu doe ik alles goed verdeeld over de dag en maak ik keuzes, en soms ook bewust de keuze om veelteveel te doen. Dat kost me dan een paar dagen pijn en energie, maar voor sommige activiteiten heb ik dat wel over.
36 uur werken is echt veel! Hopelijk komt dat niet vaak voor?
lientje69 schreef op 09-03-2022 om 11:27:
Peen, is het voor jou mogelijk om vrijwilligers werk te doen? Bijvoorbeeld een keer per week een spelletje mens erger je niet ofzo in een verzorgingshuis?
Ik snap dat je werk best mist. Je hebt dan ook minder sociale contacten.
Ja, daar ben ik voor aan het kijken. Ik heb weleens in het bejaardentehuis gewerkt als vrijwilliger en dat zou ik graag weer gaan doen. Gezellig bingo-en met de oudjes 
Peen schreef op 09-03-2022 om 11:32:
Plannen heb ik ook goed geleerd inmiddels. Dat deed ik helemaal verkeerd, totdat ik een revalidatieprogramma heb gevolgd. Dat heeft enorm geholpen.
Nu doe ik alles goed verdeeld over de dag en maak ik keuzes, en soms ook bewust de keuze om veelteveel te doen. Dat kost me dan een paar dagen pijn en energie, maar voor sommige activiteiten heb ik dat wel over.
36 uur werken is echt veel! Hopelijk komt dat niet vaak voor?
Heel herkenbaar van die keuzes.
Nee, gelukkig is deze week een uitzondering . 32 uur komt wel vaker voor helaas. Dan heb ik de week erop maar weer 15 uur ofzo. Schijnt roostertechnisch erg lastig te zijn om consequent 24 max per week in te roosteren. We hebben natuurlijk verschillende soorten diensten ,en die moeten allemaal bemand zijn. Is ook best lastig lijkt me om iedereen tevreden te stellen.
Peen schreef op 09-03-2022 om 11:34:
[..]
Ja, daar ben ik voor aan het kijken. Ik heb weleens in het bejaardentehuis gewerkt als vrijwilliger en dat zou ik graag weer gaan doen. Gezellig bingo-en met de oudjes
Leuk! Vrijwilligers zijn echt onmisbaar in de zorg
Al is het maar een keer in de week 2 uurtjes, afleiding is zo welkom. En het ontlast de zorgmedewerkers. Denk dat ze daar heel blij met je gaan zijn!
Welkom Peen en Picunia.
Ik schrijf wisselend fanatiek mee.
Ik ben 51 en heb in 2015 discitis (ontsteking tussenwervelschijf) en sepsis.
In 2016 heb ik een spondylodese gehad.
Ik heb nog steeds chronische rugpijn.
Van de sepsis heb ik nog geheugen- en concentratieproblemen, vermoeidheidsklachten, overprikkelingsklachten en tintelingen overgehouden.
Een paar weken geleden ben ik plotseling doof aan 1 oor geworden. Het geluid komt langzaam terug.
Vanavond heb ik een MRI scan van mijn hoofd. Eigenlijk om zaken uit te sluiten. De arts verwacht niets te zien.
Peen, klinkt bij jou ook heftig. Ik ben ruim een jaar geleden volledig en duurzaam afgekeurd. Ik vond het ook verschrikkelijk en heb er menig traantje om gelaten. Inmiddels heb ik heel leuk vrijwilligerswerk, een paar uur per week. Ik werk samen met mensen die bijna allemaal dingen hebben, dus als ik een keer niet goed in mijn vel zit, is er altijd iemand die even inspringt. Er is veel begrip. Zou dat ook nog iets voor jou kunnen zijn?
lientje69 schreef op 09-03-2022 om 11:35:
[..]
Heel herkenbaar van die keuzes.
Nee, gelukkig is deze week een uitzondering . 32 uur komt wel vaker voor helaas. Dan heb ik de week erop maar weer 15 uur ofzo. Schijnt roostertechnisch erg lastig te zijn om consequent 24 max per week in te roosteren. We hebben natuurlijk verschillende soorten diensten ,en die moeten allemaal bemand zijn. Is ook best lastig lijkt me om iedereen tevreden te stellen.
Ik deed de personeelsplanning, eerst in het verpleeghuis en later elders.
Het is inderdaad lastig, zeker als je met meerdere mensen met allemaal andere wensen (en personeelstekort) te maken hebt.
Spannend Moyrrie! Hopelijk zien ze geen " enge " dingen in je hoofd. Wel apart hoor, zo spontaan doof. Zoiets moet toch een oorzaak hebben zou je denken?