Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Succes Moyrrie, dat lijkt me maar vreemd om opeens doof te zijn. Hopelijk geen enge dingen te zien op je mri 🤞
Picunia schreef op 09-03-2022 om 11:38:
Peen, klinkt bij jou ook heftig. Ik ben ruim een jaar geleden volledig en duurzaam afgekeurd. Ik vond het ook verschrikkelijk en heb er menig traantje om gelaten. Inmiddels heb ik heel leuk vrijwilligerswerk, een paar uur per week. Ik werk samen met mensen die bijna allemaal dingen hebben, dus als ik een keer niet goed in mijn vel zit, is er altijd iemand die even inspringt. Er is veel begrip. Zou dat ook nog iets voor jou kunnen zijn?
Dat klinkt goed, wat is dat voor vrijwilligerswerk?
Ik keek ook al hier in het ziekenhuis, daar zoeken ze mensen voor op de SEH. Dat lijkt me ook wel gaaf, maar misschien wel te zwaar.
Wat heftig voor jullie, Picunia en Peen.
Lientje, nou ja, het heeft natuurlijk wel een oorzaak. Ze denken het alleen niet te kunnen vinden.
Stiekem hoop ik dat ze wel iets (onschuldigs) gaan vinden. Ik heb al vaker vreemde klachten gehad, waarvan er geen oorzaak is gevonden.
Snap ik Moyrrie, je wilt toch graag een verklaring zien. Liefst onschuldig dan ook nog uiteraard.
Ik ga me zo eens even naar het paard van dochter slepen om de stal uit te mesten. Dochter kan dat nu even niet, ze heeft vorige een ongeluk gehad en nu een hersenschudding. Daarna nog een uurtje zitten en dan weer op naar mijn avonddienst.
Mijn hoofdpijn van vanochtend. Ik weet nu ongeveer waar het vandaan komt. Heb postcommotioneel syndroom. Houd in dat je na een hersenschudding of klap tegen kop niet voldoende hersteld bent. Weet ik dus pas sinds afgelopen maandag, kan nu in ziekenhuis dossier kijken, maar dit is mij nooit verteld, tenminste ik weet het niet. Dit was in 2016, ik heb toen flinke klap tegen kop gehad, en toen MRI en CT scan gehad.
Heb gegoogled en veel klachten heb ik.
Harley, mij hebben ze ook niet verteld dat ik sepsis heb gehad. De orthopeed las het een jaar later voor uit mijn dossier.
Wel heftig hoor. Helpt het je dat je het nu weet? Kun je er iets mee. Ik zal ook even googelen. Ik had hier nog nooit van gehoord.
Moyrrie, jij hebt het ook behoorlijk voor de kiezen gehad. En nu doof aan één oor. Ik hoop dat er iets simpels wordt gevonden.
HarleyQuin, wat bijzonder dat je er zelf achter moest komen wat er met je aan de hand is. Ik kan me voorstellen dat er wel een paar puzzelstukjes op hun plaats zijn gevallen. Het lijkt me wel naar, als je artsen wisten wat er met je was, terwijl je zelf in (misschien wel) vertwijfelende onzekerheid was. Ga je dit nog aankaarten?
Lientje, als ik jouw stukjes lees, word ik soms moe van wat jij allemaal doet op een dag. En dat met forse pijnklachten. Ik doe je dat niet na! Ik vond het ook heel knap dat je die opleiding hebt afgerond.
Peen, ik doe vrijwilligerswerk bij Humanitas, bij een project dat Mooie Middag Maatjes heet. Kinderen in de knel, die wat één op één aandacht nodig hebben, worden bij ons aangemeld. Wij gaan dan in gesprek met het gezin om te kijken wat voor ‘maatje’ er gewenst is. Daarnaast melden potentiële vrijwilligers zich bij ons, die het leuk vinden om met zo’n kind een middag per week of veertien dagen op stap te gaan, het ‘maatje’. Daar hebben wij een gesprek mee om te kijken of iemand geschikt is voor ons project en wat voor persoon dat is. Daarna kijken we of we een kind en een vrijwilliger kunnen matchen. Samen met de vrijwilliger gaan we dan naar het gezin om te zien of er een klik is. Is dat het geval, dan kunnen ze afspraken maken. Wij houden dan regelmatig contact, zodat alles goed blijft verlopen. Ik vind het heel leuk en dankbaar werk. We zijn een team van zes personen en hebben het ook heel leuk met elkaar.
Humanitas heeft nog veel meer leuke en interessante projecten en is een landelijke organisatie. Zeker de moeite waard om de website eens te bekijken, misschien zit er iets voor je bij.
Pff, heel verhaal geworden.
Wat een mooi project picunia!
Van maatjes had ik wel gehoord, maar niet dat dat er ook voor kinderen was.
Ja. Ik word soms ook moe van mezelf hoor. Heb een ongelofelijke drive tot " selluf doen " en kan heel slecht dingen loslaten. Niet erg handig in combinatie met chronische pijn
Daardoor gebeurt het ook regelmatig nog dat ik over mijn grenzen heen ga en even door mijn lijf teruggefloten wordt. En vandaag is zo'n dag voel ik. Nu moet ik zo nog naar het werk voor een vergadering maar de verdere dag zal er niet veel uit mijn handen komen vrees ik. Er draait een was ( lang leve mijn nieuwe wasdroger, is een stuk minder belastend dan ophangen). En op de terugweg uit mijn werk rij ik nog even langs de bakker en groenteboer. Verder is eten koken nog iets dat tedoen staat, maar oudste is weer een paar dagen thuis en die kookt graag, dus denk dat ik het aan haar uitbesteed.
En vriendin van dochter verzorgt vandaag het paard 
dus dat hoef ik ook niet te doen.
Mijn lijf voelt vandaag of er een trein overheen is gegaan dus ik ga een dagje ( bijna) niks doen.
Picunia, dat klinkt als heel fijn vrijwilligerswerk.
Lientje, heel goed idee om het koken aan je oudste over te laten. Zet ieders kwaliteiten op de juiste plek in.
Het is lekker weer. Ik zit nu onder de net geveegde veranda bij te komen en te genieten van een kopje koffie.
De MRI verliep vlotjes. Eind volgende week week krijg ik nog een hoortest en dan de uitslag.
Fijne dag allemaal
Lientje, vandaag je dan maar even aanpassen aan je klachten. Hoewel je nog steeds veel doet. Dus het koken maar even uitbesteden. Wonen er nog veel kinderen bij jullie thuis?
Moyrrie, wat fijn dat de MRI achter de rug is. Hopelijk komt er iets onschuldigs uit en is er wat aan te doen.
Vanmiddag ga ik voor een intake naar een gezin. En verder veel uit de wind in de zon zitten. Geniet van het mooie weer!
Ik zal mij ook even voorstellen. Ik ben HarleyQuin, 49 jaar en ook chronische pijn patiënt. Ik heb scoliose in de onderrug, artrose in beide knieën, en last van nekpijn met bothaken.
Dan heb ik ook nog diabetes type 2, overgewicht, psoriasis. Tachycardie en dan nu ook die PCS(kort het even af)
Geestelijk heb ik PTSS, depressie, angstaanvallen en paniekaanvallen, borderline.
Door de pijnen kan ik vrijwel niet veel meer, ik werk niet meer, zit in de bijstand. Doordat ik zoveel pijn heb, kan ik moeilijk lang staan. Heb nu sinds een jaar een schoonmaakhulp, dat lukt namelijk niet meer. Tijdens het koken en douchen maak ik gebruik van een stoel.
Dit is het zo'n beetje. Oh ja, ik ben vrijgezel en heb chinchilla's als huisdieren, zij zijn mijn alles
Picunia schreef op 10-03-2022 om 11:43:
Lientje, vandaag je dan maar even aanpassen aan je klachten. Hoewel je nog steeds veel doet. Dus het koken maar even uitbesteden. Wonen er nog veel kinderen bij jullie thuis?
Drie, allemaal volwassen. Oudste 24 nu, zij zit vaak bij haar vriendin in Zuid-Holland. Jongste is net 20 geworden. En dan nog een pleegkind van 21. Die ik zorgkind noem, want geen officieel pleegkind. Woont achter ons zelfstandig, eet elke dag bij ons, heeft soms wat extra begeleiding nodig. Hier terecht gekomen nadat hij door ouder op straat is gezet. Werkte met man samen en was net 17 geworden. Wij hadden medelijden want waar moet zo'n kind ( ook nog iets van autisme en lager iq) in hemelsnaam heen? Dus toen maar bij ons.
Als ik het over zorgkind heb, heb ik het dus over " pleeg" zoon
Oudste is een transvrouw, jongste " gewoon " dochter. Ik heb dus nu 2 dochters ( was een zoon en een dochter) en één pleegzoon.