Leven met pijn, kletsend het jaar door.

Lestje , ik wil niet van organisatie naar organisatie hoppen blijven.. Dus moet hier van mezelf nu gewoon blijven idd. Bewoners  vinden me gelukkig wel erg lief en zijn blij met me. Daar ben je er uiteindelijk voor. Maar  je wilt eigenlijk ook lekker in het team liggen en dat lukt me blijkbaar  ( weer ? ) niet. Dat maakt  me best verdrietig.  Wat doe ik toch in hemelsnaam fout dan?
Wel moet ik zeggen dat dit niet voor alle collega's geldt, een aantal  zijn wel content met me. Althans dat zeggen ze. Ik weet ondertussen  niet meer wat en wie  ik kan geloven of vertrouwen. 

Leatje schreef op 11-07-2025 om 07:42:

alcedo, dat is niet niks allemaal zeg. Maar een klein sprankeltje hoop dus als ik het zo lees. Afwachten wanneer je wat hoort, hopelijk een beetje vlot.

Hier ga ik toch starten met opbouwen van uren. Therapeutisch. Ik vind er wel vanalles van. Maar er is geen speld tussen te krijgen. Ik ben enorm moe van alle gesprekken constant jezelf verdedigen. Pijn die door de stress erger wordt. Ik denk dat het gezond er voor me is om uit deze gekke situatie te zijn. Er komt nog een arbeidsdeskundige meekijken, mijn hoop is daar nog op gevestigd, maar ik lees daar ook niet alleen maar positieve verhalen over dus dat is afwachten. We hebben over een poosje vakantie, ik snak naar even mezelf zijn zonder controle.

Nou ja, geneeskundig gezien ben ik allang uitbehandeld en mijn bestaande klachten kunnen ze ook niet verminderen. Het is vooral zorgen dat het niet verergerd en een manier van pijn bestrijden waarbij de rest van het lichaam zo min mogelijk te lijden heeft. 

Hoop heb ik nooit, ik ga er altijd blanco in en zie wel hoe het verloopt. Ik ben nogal nuchter van mezelf en dat scheelt denk ik een hoop.

Therapeutisch opbouwen van uren is misschien wel de manier voor de werkgever om erachter te komen wat je mogelijkheden zijn. Ik denk ook dat het goed is dat er een arbeidsdeskundige met je meekijkt. 

Ik moest ook mijn uren weer gaan opbouwen en ben toen volledig uitgevallen. Toen zag de bedrijfsarts ook in dat het niet ging. 

Alcedo schreef op 11-07-2025 om 19:28:

@Lientje, dat achter je rug om gepraat gebeurt overal in het leven, hoe vervelend ook. Maar betrek het niet op jezelf. Probeer te leren inzien dat je leuk bent, goed genoeg etc.
Ik herken veel van wat je schrijft en ik ben ook nog steeds gevoelig voor dat praten achter mijn rug om. Maar door therapie heb ik wel geleerd dat los te laten en nu zie ik ook in dat dat achter-de-rug-om gepraat helemaal niet iets negatiefs is.

Wel als ze negatieve dingen over je zeggen... en daar nu al naar de manager mee lopen ipv mij aan te spreken 

lientje69 schreef op 11-07-2025 om 21:55:

[..]

Wel als ze negatieve dingen over je zeggen... en daar nu al naar de manager mee lopen ipv mij aan te spreken

Doen ze dat nu al op je nieuwe baan ?

Roos57 schreef op 11-07-2025 om 22:31:

[..]

Doen ze dat nu al op je nieuwe baan ?

Ja 

Een iemand in elk geval. Vraag me dus echt af of het niet gewoon aan mij ligt...😪

Al zeggen andere collega's  juist dat ik het wel goed doe.

Lukt het jou om diegene aan te spreken?
 

lientje69 schreef op 11-07-2025 om 21:55:

[..]

Wel als ze negatieve dingen over je zeggen... en daar nu al naar de manager mee lopen ipv mij aan te spreken

Probeer het te laten gaan lientje.. op elke werkplek loopt helaas wel 1 of meerdere zure appels rond. Probeer er boven te staan. Want als ze merken dat jij onzekerder wordt, wordt het steeds erger. Ik weet het, het is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik gun het jou zo dat je hier een fijne werkplek hebt 

lientje69 schreef op 11-07-2025 om 22:41:

[..]

Ja

Een iemand in elk geval. Vraag me dus echt af of het niet gewoon aan mij ligt...😪

Al zeggen andere collega's juist dat ik het wel goed doe.

Dus leer jezelf aan dat je je focust op de meerderheid die zegt dat je het juist wel goed doet.

lientje69 schreef op 13-07-2025 om 09:50:

Hier erg druk. Slaap slecht. Lichamelijk gaat het met ups en downs. Geestelijk weer een stuk minder. Ik ben zó aan vakantie toe. Helaas zit dat er voorlopig niet in , mijn eerste vrije weken zijn in november. Wel heb ik eind juli 5 aaneengesloten dagen vrij. En eind september een week maar dan moet ik tussendoor toch naar het werk voor cursus. Even weg is dus geen optie. Ik probeer man nu warm te maken voor een of twee nachten weg, zodat we er toch even uit zijn. Hopelijk krijg ik hem voor ergens in augustus zo ver.

Een paar dagen alleen weg is geen optie? Of met een vriendin of dochter?

Sterkte in elk geval

Alcedo schreef op 13-07-2025 om 11:42:

[..]

Een paar dagen alleen weg is geen optie? Of met een vriendin of dochter?

Sterkte in elk geval

Nee dat gaat hem niet worden. De 5 vrije dagen deze maand gaan sowieso voor de afwerking van de verbouwing.  Het is de bedoeling dat dochter er per 1 augustus in kan. Duimen dat het lukt. Alles moet een beetje in het weekend en de avonduren  dus dat valt niet mee. Zeker met de perfecte afwerkingseisen die man stelt.    Ik snap daarom best dat dochter en vriendin het klussen een beetje af laten weten. Heb ook al woorden hier gehad omdat ik niet aan man zijn standaarden kan voldoen. Tsja..

En alleen of met vriendin weg gaat hier thuis heel veel strijd geven. Man vindt dat onzin.  Ik heb geen energie  om die strijd aan te gaan. Vind het dat ook niet waard , ruzie om 1 of 2 dagen weg. Ik stuur wel aan op samen een paar dagen weg misschien als het hiernaast klaar is. Hij lijkt daar wel voor open te staan. Hij vindt 2 of 3 dagen weg geen vakantie  eigenlijk maar ik zeker wel. 2 dagen voelt voor mij vaak als een week. 

Wat een stilte hier, hoe gaat het met iedereen?

Het gaat hier eigenlijk best aardig. Ik heb bijna vakantie. Pijnklachten worden wat minder tijdens de warmte. Al kwam ik vanmorgen moeilijk uit bed. Maar dan doe ik mijn oefeningen en dan kom ik weer wat los. Hoe gaat het met jou alcedo?