Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Picunia schreef op 20-04-2025 om 11:23:
Cassandra, pijn heeft voor iedereen een enorme impact. Ik word er altijd chagrijnig van. Mijn pijnrevalidatie gaat van het omgekeerde uit: chronische pijn ontstaat doordat psychische trauma in je lijf gaat zitten. Ik ben nu op de helft, we zullen zien of en wat dit gaat opleveren.
Wel verdrietig, dat je dacht dat je ervan af was en dat de pijn nu weer zo heftig terugkeert. Veel sterkte!
Ik weet wel zeker dat het bij mij psychisch trauma is. Soms gaat het een hele tijd goed en dan plots is het er weer. Ik ken de triggers maar die zijn niet altijd te voorkomen. Ook heb ik therapie gevolgd. Leuke psycholoog die direct zei dat de pijn nooit weg ging gaan met therapie. Was mijn vertrouwen direct kwijt.
Ik hoop dat de therapie die jij volgt je wel gaat helpen. Dat wens ik iedereen toe. Pijn in je hele lichaam is kut!
Picunia schreef op 20-04-2025 om 11:18:
Alcedo, dat klinkt vrij hopeloos. Hoe ga je daar mee om? Ik weet niet goed wat ik nu moet zeggen. Ik ben een optimistisch mens, maar hier word ik wel stil van.
Alcedo, Picunia verwoordt het goed. Ik had richting jou aangaande je laatste bericht nog niets geschreven omdat ik gewoon geen woorden vond hoe erg ik het vind. Veel sterkte!
Bij mij hebben psychische dingen zeker invloed en verergert de pijn. Maar om nu te zeggen dat dat de oorzaak is, nee. Ik heb ook overduidelijk last bij bijvoorbeeld veranderende weersomstandigheden of overbelasting. Dan krijg ik meer pijn in rechterbeen en arm ( infarct in linkerzijde hoofd gehad) en als ik dcht héél ver over mijn grenzen ben gegaan ga ik zelfs slepen met mijn been.
Bij mij is idd ook door de psycholoog gezegd dat mijn pijn nooit weg kan gaan met therapie.
Heftig Cassandra 
@Picunia, tsja, ik heb nog steeds meer last van mijn andere aandoeningen dan van migraine omdat de andere dingen voor veel meer beperkingen zorgen dan de migraine. Neemt niet weg dat migraine enorm vervelend is en zeker een grote impact heeft.
Ik ben allang blij dat de aanvallen op zichzelf een stuk minder intens zijn dan voordat ik met botox ben gestart. Toen was ik echt 20 dagen minimaal uitgeschakeld per maand. Nu kan ik meestal na een poosje nog wel enigszins functioneren (en mijn niveau van functioneren is toch al een stuk lager dan dat van een gezond persoon, dat scheelt ook).
Ik ben ook positief ingesteld en ik heb allang geleerd om geen hoop te vestigen op medicatie en behandelingen, dan kan het alleen maar meevallen. Maar ik sta mezelf ook baalmomenten toe (toch iets geleerd in therapie 
).
Alcedo, 20 dagen per dag migraine lijkt me toch behoorlijk beperkend. En dan heb je nog meer beperkende aandoeningen. Knap dat je positief kunt blijven en ook realistisch. Dat zal zeker helpend zijn.
Ik zit even uit te puffen. Net veel werk verzet, omdat zoon met vriendin komt brunchen. Straks nog even de puntjes op de i.
Gezellige Tweede Paasdag allemaal!
Hopelijk hebben jullie fijne paasdagen gehad! Ik kom hier ook even binnenhupsen. Het wonder heeft eindelijk plaatsgevonden, ik heb een startdatum voor de pijnrevalidatie (fibromyalgie). Aangemeld in november maar het ging allemaal traag. Mag halverwege volgende maand beginnen. Eerst gaf het houvast maar toen de maanden voorbij gingen was de hoop ook weer weg maar goed.. de start is in zicht.
Milala, wat fijn dat je met de pijnrevalidatie kunt beginnen. Je kunt nu in ieder geval aan de slag met je pijn. Ik vind dat heel fijn, alsof je de controle weer een beetje terug krijgt. Ik ben nu op de helft van mijn traject en heb er al wel baat bij. Dat hoop ik voor jou ook.
Milala schreef op 23-04-2025 om 13:39:
Hopelijk hebben jullie fijne paasdagen gehad! Ik kom hier ook even binnenhupsen. Het wonder heeft eindelijk plaatsgevonden, ik heb een startdatum voor de pijnrevalidatie (fibromyalgie). Aangemeld in november maar het ging allemaal traag. Mag halverwege volgende maand beginnen. Eerst gaf het houvast maar toen de maanden voorbij gingen was de hoop ook weer weg maar goed.. de start is in zicht.
Wat fijn ! Hopelijk geeft het je wat verlichting !
Fijn Picunia dat je effect begint te merken van de therapie.
Ik had weer een pittige werkdag. Een letterlijke shitdag. Geen idee wat ze gisteravond hebben gegeten maar het was verschonen, verschonen en verschonen vsndaag. Of ik op een kinderdagverblijf met 40 baby's zat. 
Verder uiteraard weer veel administratief werk. Extreem druk , ging weer een half uur later de deur uit. Toen uiteraard file. Blij dat ik thuis ben nu. Ook behoorlijk pijn nu, morgen nog een dag en dan gelukkig zondag pas werken.
Klinkt inderdaad als een pittige dag, Lientje. Gelukkig vrijdag en zaterdag vrij. Heb je al besloten wat je met het contract doet?
Picunia schreef op 23-04-2025 om 21:04:
Klinkt inderdaad als een pittige dag, Lientje. Gelukkig vrijdag en zaterdag vrij. Heb je al besloten wat je met het contract doet?
Jazeker. Ik ga niet verlengen. Heb voor eind volgende week al mijn eerste sollicitatiegesprek staan. Redelijk dichtbij in een leuk huis. Hoop dat het wat wordt.
Ik ga tegen die tijd voor je duimen! Wat positief is van deze baan, is dat je veel geleerd hebt en nu dingen kan doen, die je eerder niet kon. Dat maakt het jaar bij deze werkgever toch waardevol en jou als mogelijke werknemer ergens anders nog begerenswaardiger. Het komt vast goed!
fijn Milala. Ik ben een aantal weken terug begonnen en hoewel het pittig is, rij ik er naartoe met het gevoel van me-time. Echt werken aan mezelf en hoop op een betere toekomst.
Jammer lientje van een vervelende dag. Knap hoe je het vol kunt houden. Ik draaide vandaag een paar uur mee. Maar heb nu weer flinke toename van pijn. Dus ben echt niet blij daarmee en vraag me echt af hoe de toekomst eruit gaat zien qua werk. Onzeker allemaal.
Picunia schreef op 23-04-2025 om 22:37:
Ik ga tegen die tijd voor je duimen! Wat positief is van deze baan, is dat je veel geleerd hebt en nu dingen kan doen, die je eerder niet kon. Dat maakt het jaar bij deze werkgever toch waardevol en jou als mogelijke werknemer ergens anders nog begerenswaardiger. Het komt vast goed!
Dat idd . Zeker geen verloren jaar geweest hoor.