Leven met pijn, kletsend het jaar door.

Dankjewel Lientje voor je uitleg. Want dat heeft de arts allemaal niet verteld. Ken je dat , het moet allemaal rap rap gaan. De consultatie’s zijn ook bandwerk.Dat het een groot deel van mijn pijnklachten zou oplossen klinkt natuurlijk voor mij als muziek in de oren.  

Casandra schreef op 30-03-2025 om 11:12:

Dankjewel Lientje voor je uitleg. Want dat heeft de arts allemaal niet verteld. Ken je dat , het moet allemaal rap rap gaan. De consultatie’s zijn ook bandwerk.Dat het een groot deel van mijn pijnklachten zou oplossen klinkt natuurlijk voor mij als muziek in de oren.

Snap ik. Hangt er natuurlijk  ook een beetje vanaf hoe erg je rug en knieën beschadigd zijn geraakt. Maar je moet het zo een beetje zien: door de versleten heup( en) ga je scheef lopen. Je bekken , rug en knieën  gaan dan op de verkeerde manier belast worden. Al het gebied eromheen krijgt een optater dan. De gewrichten, pezen , banden en spieren. Als je dus de oorzaak weg neemt van dat probleem , dus nieuwe heupen krijgt, wordt alles weer op de normale  manier belast  en kunnen spieren , pezen en banden herstellen. Gewrichten  komen tot rust. Het is enigzins  mogelijk dat er ergens een en ander beschadigd  is geraakt dat niet hersteld uiteraard. Ik hou hierbij een slag om de arm. Ben geen arts en ken jouw situatie  niet. Maar de kans is best groot dat een flink deel  van je pijn verdwijnt. Hoop dat ik het duidelijk heb uitgelegd.

Welkom Cassandra! Wat ellendig, dat je al zoveel jaren pijnklachten hebt. In mijn omgeving zie ik regelmatig mensen (vriendinnen, zussen) met een nieuwe heup en/of knie. Doorgaans verdwijnen hierdoor de meeste pijnklachten. Dat hoop ik ook voor je.

Lientje, wat lekker dat je vakantie hebt, maar inderdaad minder slim om dan een operatie te plannen. Aan de andere kant dwingt deze operatie je om écht rustig aan te doen. Zal inderdaad een uitdaging zijn voor bezig bijtje Lientje. Wanneer is de operatie?

Morgen heb ik een evaluatiegesprek met de arts van de pijnrevalidatie.
Inmiddels heb ik de eerste drie weken afgerond en de revalidatie is anders dan ik had verwacht. Kern van de behandeling is, dat trauma’s (zowel psychisch als fysiek) in mijn leven, zich hebben vastgezet in mijn lichaam. De fysio helpt mij fysiek, om mij te leren wat ik voel in mijn lichaam. De ergotherapeut kijkt met mij mee, hoe ik mijn dagelijkse bewegingen minder belastend kan maken. De psycholoog kijkt met mij naar mijn trauma’s en helpt mij ze te doorgronden en verwerken. Dat laatste vind ik nog steeds vrij vaag, maar ik doe van harte mee, want ik hoop erg dat deze behandeling gaat slagen. Nog 9 weken te gaan.

Picunia  , de operatie is morgen. In eerste instantie zo gepland omdat ik dacht dat het niet medisch was. Bleek het uiteindelijk  wel te zijn. Dus 1 week van mijn vakantie is omgezet naar ziektedagen. En om ook roosterproblemen te voorkomen, we lopen al zo vast met personeel.  Er hoeven nu dus geen diensten opgelost te worden 
Maar idd, anders was ik denk ik mijn hele vakantie  aan het klussen geweest bij pleegkind. Vervelende is wel dat man er nu alleen voor opdraait. 
Dus de operatie is morgenmiddag maar ik ga in de ochtend nog een paar uur aan het werk in pleegkind zijn huis.  Daarna kan ik immers de gehele week uitrusten. 

Klinkt intensief je therapie.  Sterkte gewenst.  Hoop echt dat je er baat bij gaat hebben. 

@Lientje 
Ja hoor, je hebt het heel goed uitgelegd. De dokter kan van jou nog iets leren
Feit blijft dat mijn rug ook versleten is en die kunnen ze niet vervangen hé . Mijn houding is inderdaad niet meer zo goed. Puur door de pijn.
Wat ook kan is dat de operatie geslaagd is maar dat er in dat proces zenuwen beschadigd worden. Ik mag daar niet aan denken.
Ik ben ook vreselijk bang voor die operaties
Maar ik besef maar al te goed dat ik beter niet wacht tot ze breken.
Om nog maar te zwijgen over de pijnstillers die ik dagelijks neem.
Ik wil nog eventjes aan het idee wennen alvorens ik de knoop door hak.
En dan nog zal het maanden duren , want de agenda’s zitten overvol.

Nu iets anders .
Fijn dat je een week vakantie hebt. Het is je zo gegund . Je werkt zo veel.
Als ik lees wat er allemaal op je bordje ligt, het is niet niks. Hopelijk kan je wat uitrusten. Geniet ervan. 
En o ja , je gaat je ogen laten opereren. Dat heb ik 15 jaar geleden laten doen. Je krijgt er een veel opener blik van. Je zal blij zijn dat je het hebt laten doen. Je oogt daarna ook veel frisser, minder vermoeid als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik heb wel 2 dagen zogoed als niets gezien omdat ik zalf op mijn ogen moest doen en dat liep in mijn ogen. Dan maar twee dagen slapen.

Het komt goed hoor. 

Heb ik nou iets doms geschreven? Gaat het hier niet over een ooglidcorrectie?

Versleten rug is idd weinig meer aan te doen. Maar hoop wel voor je dat de pijn in zijn totaliteit dan wat afneemt.

Verder hebben we de uitspraak van de rechtzaak van dochter ook nog overmorgen.  Brengt ook nogal stress met zich mee. Zowel bij dochter als bij ons.
En ja het is nogal druk voor me momenteel.  We hebben 4 huizen te verbouwen/ op te knappen dit jaar. ( ons huis , schoonmoeders huis, pleegkind zijn huis en dan nog ons 2e eigen huis waar dochter gaat  wonen )
Werk is momenteel gekkenhuis.  We liggen helemaal vol en niet bepaald de lichtste patiënten.  Dus ik was ook echt aan vakantie toe.
Verder de mantelzorg moeder en schoonmoeder.  Af en toe bijspringen bij het paard van dochter. Oudste dochter heeft een burnout waar ik me behoorlijk zorgen over maak. 

En dan nog standaard dingen. Ziek en zeer. Financiën, werk, man is zzp-er. En nog héél véél andere kleine dingen die alles bij elkaar  best belastend zijn voor me.

Dus ja  . Ik heb vakantie  en ben ook nog eens blij met mijn ingreep omdat ik eindelijk  even ( verplicht  ) rust heb.

O ja. En daarnaast ben ik ook nog een chronisch pijnpatiënt. zou het bijna zijn vergeten.  Ahum.

@Lientje
Mijn hemel wat veel! Mijn hoofd duizelt ervan
Nu had ik wel al het één en ander gelezen,maar als je het zo nog eens op een rijtje zet… Sterkte! 
Dat kan ik allemaal niet meer. Maar ben jij niet tien jaar jonger dan ik?
Niet dat leeftijd een goede gezondheid garandeert. Echt , hoe speel je het klaar.

Casandra schreef op 30-03-2025 om 21:10:

@Lientje
Mijn hemel wat veel! Mijn hoofd duizelt ervan
Nu had ik wel al het één en ander gelezen,maar als je het zo nog eens op een rijtje zet… Sterkte!
Dat kan ik allemaal niet meer. Maar ben jij niet tien jaar jonger dan ik?
Niet dat leeftijd een goede gezondheid garandeert. Echt , hoe speel je het klaar.

Vraag ik mezelf soms ook wel eens af Casandra  . Ik ben heel veel van verstand op nul en blik op oneindig. Dat breekt me idd regelmatig op en dan moet ik dat bekopen met extra pijn bovenop de " normale  "  standaard pijn. Maar ja de aard van het beestje verander je gewoon niet. Plus een stuk opvoeding.  Niet janken  Maar gewoon hard werken. Gaan al je problemen  weg mee. ( niet bepaald maar zo ben ik opgevoed )

Ik word dit jaar 56.

O ja, en die rechtszaak . Hopelijk loopt dat goed af. Ik weet niet wat er speelt, maar dat moet je mij ook niet uitleggen. Is dochter haar privé.

Ha ja ! Zo ben ik ook opgevoed. Gevolg nu dood versleten. Nee , als ik het zou kunnen overdoen, ik zou niet meer zo hard werken.

56? Jij bent nog een piepkuiken 😁