Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Fijn dat je serieus genomen wordt Picunia.
Een afscheidslunch met je collega's Lientje?
Mijn afspraak in het ziekenhuis ging op zich wel goed. Een aantal dingen besproken en er gaat toch wat actie ondernomen worden. Afwachten wat daaruit komt, maar ik ben in elk geval niet op voorhand afgescheept 
Wat me wel enorm stoorde (maar dat is misschien onterecht) is dat de arts wéér een opmerking maakte over mijn postuur. Dat heeft hij nu al een paar keer gedaan en vind ik volstrekt onnodig en storend. Hij bedoelt het vast heel goed allemaal, maar ik vind het gewoon niet nodig.
Nu ben ik moe, vermoeider dan ik al was. Morgen heb ik 's middags (alleen fysiotherapie dan) en 's avonds een afspraak. Ik wil morgenochtend nog even iets voor mezelf doen maar ik moet ook nog steeds het e.e.a. voorbereiden. Ik kan slecht tegen drukte.
Vanochtend best een heftige sessie bij de psycholoog gehad. Dat heb ik nog niet echt kunnen laten bezinken dus ik voel me een beetje gejaagd en onrustig nu. Ik ga zo maar een boek pakken in de hoop wat te kunnen ontspannen. Ik voel me een beetje overvraagd ook. Volgende week gaat man als het goed is een paar dagen weg. Dat vind ik altijd wel even lekker rustig
Alcedo schreef op 08-04-2024 om 19:59:
Fijn dat je serieus genomen wordt Picunia.
Een afscheidslunch met je collega's Lientje?
Afscheidslunch van een collega die met pensioen is gegaan.
Ik had vanavond ook een raar telefoontje. Een oud collega van een bedrijf waar ik 23 jaar terug werkte, nodigde me uit voor een feestje. Omdat hij 40 jaar bij de zaak zat. Hij ging al de oude collega's uit zijn begintijd uitnodigen. Erg bijzonder. Heb een enkeling uit die tijd nog wel eens gezien, maar de meesten is al zo'n 25 jaar terug dus. Nu ff kijken of ik vrij kan regelen dat weekend, werk dan net een maand bij mijn nieuwe baan...
Alcedo, ik hoop dat de actie die wordt ondernomen, je ook echt gaat helpen. Heb je tegen de arts gezegd dat hij die opmerking over je postuur vaker heeft gezegd en dat je die opmerking onnodig vindt? Hij mag dat best weten, hè? Rustig aan maar. Je hebt best veel op je bordje en je zal toch tijd moeten nemen om het allemaal te laten bezinken. Misschien geeft een paar dagen alleen je wat rust.
Lientje, je gaat naar het feestje van die oud-collega toe? Lijkt me iets waar je vast wel vrij voor kunt krijgen. Je zou het zelfs nu al kunnen benoemen, dan kan er op tijd vervanging worden geregeld.
Picunia schreef op 09-04-2024 om 08:25:
Alcedo, ik hoop dat de actie die wordt ondernomen, je ook echt gaat helpen. Heb je tegen de arts gezegd dat hij die opmerking over je postuur vaker heeft gezegd en dat je die opmerking onnodig vindt? Hij mag dat best weten, hè? Rustig aan maar. Je hebt best veel op je bordje en je zal toch tijd moeten nemen om het allemaal te laten bezinken. Misschien geeft een paar dagen alleen je wat rust.
Nee, ik heb niks gezegd. Hem tegen me in het harnas jagen helpt mij niet echt om te krijgen wat ik nodig heb. Ik vind het sowieso geen fijne man, maar ja. Gelukkig hoef ik hem niet vaak te zien
Hij is wel goed in wat hij moet doen bij me en dat is belangrijker nu.
Picunia schreef op 09-04-2024 om 08:27:
Lientje, je gaat naar het feestje van die oud-collega toe? Lijkt me iets waar je vast wel vrij voor kunt krijgen. Je zou het zelfs nu al kunnen benoemen, dan kan er op tijd vervanging worden geregeld.
Heb de roosteraar al een app gestuurd. Met het verzoek en de opmerking erbij dat ik daarna best 2 weekenden achter elkaar wil werken.
Ben vrij dat weekend.
Vandaag begonnen de keuken leeg te halen en slopen. Heb behoorlijk spierpijn nu. Onder de keuken zat nog de oude houten vloer met dikke vloerbalken en deze moesten er ook uit. Dat viel niet mee. Ook nog tegels gebikt en vanavond nog naar de bouwmarkt geweest. Voor vandaag meer dan genoeg. Morgen weer verder.
Dat is mooi, goed geregeld! Wat heb je weer een hoop gedaan! Ik hoop dat je niet teveel pijn hebt en lekker kunt slapen. Dat mag wel na zo’n zware dag.
Slapen was wederom matig. De napijn valt echter erg mee gelukkig. Zo eerst wat stenen naar binnen tilen ( er moet wat worden opgemetseld onder de vloer alvorens we kunnen gaan beton storten. ( nou ja, daarna eerst zand erin, isolatie, betonijzer en dan beton storten. En dan datzelfde nog bij het laatste stukje maar daar moet de oven en kookplaat nog weg en de houten vloer eruit. Want vandaag ga ik nog gewoon koken. Morgen waarschijnlijk ook wel. Verder zien we het wel hoe het loopt. Desnoods leven we maar een paar dagen op opwarmmaaltijden. Zijn we wel gewend van de eerste anderhalf jaar na mijn infarct 
Jeetje Lientje, dat lijkt me allemaal een hoop zwaar werk. Ik hoop dat je je een beetje weet in te houden.
Hoe is het nu met je dochter?
Wij zijn vanochtend sinds lange tijd weer eens bij de relatietherapeute geweest. Een goed gesprek gehad en ik heb dingen goed kunnen aangeven.
Man begint altijd met dat alles goed gaat, maar als ik dan dingen aangeef is hij het wel met me eens dat dat inderdaad beter kan. Dan vraag ik me weleens af waarom hij daar niet zelf mee komt. Hoe hij er dan in staat.
Ik zit ook nog erg in mijn hoofd met mijn eigen sessie bij mijn psycholoog afgelopen maandag. Dat heeft er wel ingehakt en ik merk dat ik dat nog een soort van moet 'processen'. Alleen heb ik daar weinig tijd voor nu.
Vanavond een presentatie voorbereiden die ik morgenavond moet houden. Morgenochtend naar het ziekenhuis, naar de MDL arts. Dus ik moet ook echt aan de bak vanavond om het af te krijgen.
Een dagboekpost dit keer, sorry.
Valt wel mee, hoor, Alcedo. Je hebt wel een hoop aan je hoofd. Hopelijk kun je na morgen het wat rustiger aan doen en psychisch ‘ontstressen’. Man realiseert zich misschien wat minder dat er dingen beter kunnen, totdat jij het zegt. Ter vergelijking (wel een stomme): gisteren met een paar mensen op een terrasje gezeten. Totdat iemand zei dat ze het koud had en toen gingen we naar binnen. Toen pas realiseerde ik me dat ik het buiten ook heel koud vond. Nou ja, misschien dat ook eens bespreekbaar maken?
Picunia schreef op 10-04-2024 om 15:58:
Jeetje Lientje, dat lijkt me allemaal een hoop zwaar werk. Ik hoop dat je je een beetje weet in te houden.
Hoe is het nu met je dochter?
Dochter gaat inmiddels weer redelijk. Was afgelopen dagen wel slecht met haar. 
Ik loop krom van de spierpijn inmiddels. We vorderen ( te ) langzaam . Maar alles heeft droogtijd nodig. Inmiddels zijn de meeste zware meubels uit huis verdwenen met hulp van pleegzoon. Wij zijn op de bank gestort en gaan morgen weer verder. Het beton storten kan pas zaterdag of zondag. Dus op zijn vroegst kunnen we maandag pas starten met de keuken plaatsen.
Hoop drukte Alcedo. En ja , mannen staan meestal niet echt stil bij dingen. Tot je het zegt. 