Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Ik heb zo een etentje met collega's. Dus man moet even alleen verder met verbouwen. Kan ik ff rust nemen 
hard nodig, alles doet pijn ondertussen.
Pas je wel goed op jezelf Lientje? Man kan wel van alles willen maar jouw lijf is belangrijker dan zijn planning he 
Man is vanavond naar de loods dus zit lekker op de bank serie te kijken. Morgen boodschappen doen met moeder, man gaat de nieuwe keuken ophalen. Vandaag was dus een redelijk rustig dagje voor me omdat ik ook nog uit lunchen ben geweest. En verder, tsja, het moet nu even gebeuren. Ben deze week vrij. Zou het graag allemaal af en weer ingericht willen zien begin mei. Kan ik er nog even van genieten voor ik met mijn nieuwe baan begin.
Snap ik, Lientje. Maar wat een hoop werk met een tegenstribbelend lijf! Fijn dat je vandaag een rustig dagje had. Succes met de rest. Ik hoop met jou dat je nog even kan genieten van een mooi ingericht huis, voordat je nieuwe baan begint.
Wij gaan vandaag naar de camping, waar mijn zus zit, hier 150 km vandaan.We willen graag met de motor, maar ik zie er (wederom) tegenop. Ik heb nogal last van mijn heupen. Maar misschien is het juist wel goed.
Compromis: als het wat moeizaam gaat, ga ik met de trein terug.
Veel plezier Picunia!
Man en ik zijn vandaag 12 jaar bij elkaar. We vieren het niet, maar ik onthou dat soort data toch 
Wat gaat de tijd snel, en wat is er veel gebeurd ook in die jaren...
Picunia schreef op 13-04-2024 om 09:03:
Wij gaan vandaag naar de camping, waar mijn zus zit, hier 150 km vandaan.We willen graag met de motor, maar ik zie er (wederom) tegenop. Ik heb nogal last van mijn heupen. Maar misschien is het juist wel goed.
Compromis: als het wat moeizaam gaat, ga ik met de trein terug.
Veel plezier Picunia! Hoop dat het gaat voor je.
Alcedo schreef op 13-04-2024 om 10:56:
Man en ik zijn vandaag 12 jaar bij elkaar. We vieren het niet, maar ik onthou dat soort data toch
Wat gaat de tijd snel, en wat is er veel gebeurd ook in die jaren...
Gefeliciteerd!
Ja , als je terugkijkt op je leven ( des te ouder je wordt) denk je soms echt: man , wat heb ik allemaal moeten.doorstaan..
Gefeliciteerd, Alcedo. Ik snap dat je dot niet viert (doen wij ook nooit, op de dag dat de uitvaart van mijn schoonmoeder was, waren we 30 jaar getrouwd), maar het is best leuk om er even bij stil te staan. Er zijn stellen die de 12 jaar niet halen en de laatste jaren waren ook niet zo makkelijk voor jullie, dus echt een felicitatie waard.
Lientje, ‘doorstaan’ klinkt wel een beetje negatief. Ik zou zeggen ‘meegemaakt’, want ik weet niet hoe het bij jou is, maar we hebben echt goede en slechte tijden gehad. Ik heb genoten van de goede tijden en geleerd van de slechte. En ik ben nog lang niet klaar.
We waren om half zeven thuis. Zowel heen als terug een stuk snelweg gereden, maar vooral binnendoor. We kwamen wel tot de conclusie dat dit wel erg ver was, dit gaan we niet meer doen. Mijn rug en heupen hielden zich goed, maar ik had wel een blikken kont.
Fijn dat je rug het goed volhield Picunia!
Nou , bij ons is het wel doorstaan. Het lijstje ellende is lang. Te lang. Wij zijn het type gezin waarvan anderen zeggen: waarom overkomt hun nu alle narigheid? Houdt het dan nooit op.
Maar goed. Overal is wat. Alleen bij ons wel veel. Helaas.
Wij hebben ook een lang lijstje ellende, maar gelukkig ook een lijstje met mooie dingen. Ik hoop dat die er voor jullie ook zijn/waren.
vandaag naar het ziekenhuis voor mijn heupen. Helaas pas eind van de week uitslag. Over tweeëneenhalve week gaan we op vakantie. Ik hoop dat er dan iets aan mijn heupen is gedaan, voor zover dat kan.
Tot die tijd erg druk met vrijwilligerswerk.
Sterkte met de drukte deze week Picunia, en succes in het ziekenhuis!
Mijn wekker ging om 3:15. Om 5:15 weer thuis en nog twee uurtjes geslapen. Nou ja, een beetje gesluimerd.
Vanochtend bij de psycholoog geweest. Wederom een heftige sessie.
Ik ben de hele week alleen thuis én ik heb een hele rustige week dus ik kan heerlijk wat klusjes thuis doen en een beetje van de rust genieten.