Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Picunia schreef op 28-01-2024 om 15:27:
Cranberrysap helpt goed, Lientje. Vervelend weer.
Weet ik picunia. Het is helaas niet mijn eerste keer... al ging het best een tijdje goed. Balen ,hoop dat het vanzelf over gaat met alle huismiddeltjes .
Beterschap, Lientje.
Mijn zoon heeft gisteren zijn rijbewijs gehaald. Toen hij belde om het te vertellen, moest ik natuurlijk weer huilen. Sinds mijn ziekte ben ik een soort van emotioneel incontinent. Ik snotter om van alles. Herkenbaar? Gelukkig zijn man en kinderen er aan gewend en maken ze er grapjes over. Dan is het ook zo over.
Gefeliciteerd Picunia! Wat fijn dat hij geslaagd is.
Ik herken het zelf niet, kan eigenlijk haast niet huilen...ook niet goed.
Ik denk dat je ziekte je labieler maakt inderdaad. Laat de tranen maar komen, je houd het toch niet tegen.
En deze waren van blijdschap toch?!
Picunia schreef op 30-01-2024 om 09:22:
Beterschap, Lientje.
Mijn zoon heeft gisteren zijn rijbewijs gehaald. Toen hij belde om het te vertellen, moest ik natuurlijk weer huilen. Sinds mijn ziekte ben ik een soort van emotioneel incontinent. Ik snotter om van alles. Herkenbaar? Gelukkig zijn man en kinderen er aan gewend en maken ze er grapjes over. Dan is het ook zo over.
Gefeliciteerd Picunia!! Wat fijn zeg.
Ik ben vooral emotioneel incontinent als ik zelf niet goed in mijn vel zit. De laatste paar maanden dus 
.
Toch maar antibioticakuur gevraagd. Rugpijn, begon verhoging te krijgen, het werd vervelend zeg maar. Wat ook vervelend is, zijn de innametijden. Elke 6 uur... dat worden dus onderbroken nachten. Maar goed, slaap toch al slecht, wat maakt het uit verder.
De tranen waren inderdaad van blijdschap. Maar ik huil ook om zielige hondjes en kindjes op tv. Ach, ik heb er niet veel last van, als er maar niet teveel aandacht aan wordt besteed. Man en kinderen weten dat. Tijdens mijn ziekte heb ik nauwelijks gehuild, daarvoor zat ik teveel in de regelmodus.
Soms lucht een flinke huilbui wel op, Leyka. Lijkt me ook niet echt goed als je nooit kunt huilen. Al hoewel, als je op een andere manier bij je gevoel kunt, is dat natuurlijk ook prima.
Goed dat je om een antibiotica kuur hebt gevraagd, Lientje. Met een nierbekkenontsteking ben je nog verder van huis.
Antibiotica lijkt al wat te doen. Maar voel me best ellendig nog. Vandaag wel gewerkt, was druk. Veel onrust bij de bewoners. Nu ff paar dagen vrij weer. Morgen fysio, heup gaat ook iets beter. Hopelijk zet de stijgende lijn door.
gelukkig dat de antibiotica lijkt te werken lientje, hopelijk zet het door
Van antibiotica kun je ook moe worden. En die onrustige oudjes helpen dan ook niet mee. Mijn kinderen (en ikzelf) werden heel onrustig van storm. Geldt dat ook voor de oudjes?
Ik hoop dat de stijgende lijn zich nu voortzet.
Kan door storm komen. Maar ook als er activiteiten zijn en er veel vrijwilligers rondlopen of veel visite komt bijvoorbeeld. Is niet echt een peil op te trekken. Sowieso naarmate de dag vordert stijgt de onrust. Dan moeten ze weg, naar de kinderen, eten koken voor man of vader of moeder wacht op ze. Vermoeidheid speelt ook vaak een rol , of toiletbezoek dat ze niet meer kunnen aangeven maar dan wel voelen. Het laatste is dan ook altijd het eerste dat we doen, even naar het toilet. Soms helpt dat.
Een 
voor iedereen. Ik heb wel snel bijgelezen.
Ik moet volgende week naar het ziekenhuis. Hoewel het nu weer iets beter gaat, nemen ze het toch erg serieus. Er is op voorhand al een echo gemaakt en daar kwam niets bijzonders uit.
Inmiddels ook eindelijk naar het ziekenhuis geweest voor het effect van de operatie. Die afspraak moest ik uitstellen omdat ik ziek was.
In april naar de pijnpoli. Zo blijven we bezig 
Wel fijn dat ze het serieus nemen gelukkig Alcedo.
Ik ben wezen zwemmen, 5 minuten langer dan vorige week. Toen ging het teveel pijn doen en ben ik gestopt.
Alcedo, fijn dat ze het serieus nemen. Wordt het in ieder geval goed onderzocht.
Ik hoop dat de operatie het gewenste effect had?!
En dan nog naar de pijnpoli...Dat je bezig blijft blijkt wel, herkenbaar.
Er zijn leukere dingen, die moeten we dan maar zelf opzoeken.
Layka.12 schreef op 02-02-2024 om 13:19:
Alcedo, fijn dat ze het serieus nemen. Wordt het in ieder geval goed onderzocht.
Ik hoop dat de operatie het gewenste effect had?!
En dan nog naar de pijnpoli...Dat je bezig blijft blijkt wel, herkenbaar.
Er zijn leukere dingen, die moeten we dan maar zelf opzoeken.
Nee, de operatie heeft niet het gehoopte effect. Nou was de kans daarop toch al klein, maar je blijft toch een beetje hopen.