Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Broodjebrie schreef op 18-12-2023 om 07:57:
[..]
Is er een vaste roosteraar of maken jullie zelf de roosters?
We maakten ze eerst zelf in het team , dat ging een stuk beter. Maar mocht niet meer. Nu centrale roosteraar. Heb er al een gesprek over gehad, maar het is moeilijk, moeilijk... Er werd gezegd dat ik mijn vaste vrije dag dan maar moet opgeven, dan gaat het beter. Van een collega zonder vaste vrije dag, hoor ik dat die ook zulke rotroosters heeft , dus no way dat ik mijn vaste vrijedag ga opgegeven.
Picunia schreef op 17-12-2023 om 17:20:
Vandaag dan eindelijk de kerstboom opgetuigd. Man haalde hem vandaag pas van zolder, ik had het wel eerder willen doen. Maar ja, ik kan het zelf niet. Ik probeer mijzelf maar aan te leren, dat alles niet onmiddellijk hoeft, omdat ik dat zo graag wil. Scheelt een hoop frustraties.
Afijn, de kerstboom staat en de rest van het huis begint ook in kerstsfeer te raken. Helaas wel weer meer rugpijn.
Ik herken dat helaas...
Zo frustrerend om zo afhankelijk te zijn dan.
Ik ben vanochtend voor het eerst sinds de operatie weer buiten geweest en heb zelf autogereden. Dat ging goed, alleen het in- en uitstappen is een dingetje.
Vandaag twee weken geleden dat ik geopereerd ben, nog vier weken te gaan... Het resultaat is nog niet om over naar huis te schrijven dus ik hou mijn hart vast.
Alcedo schreef op 18-12-2023 om 11:32:
Ik ben vanochtend voor het eerst sinds de operatie weer buiten geweest en heb zelf autogereden. Dat ging goed, alleen het in- en uitstappen is een dingetje.
Vandaag twee weken geleden dat ik geopereerd ben, nog vier weken te gaan... Het resultaat is nog niet om over naar huis te schrijven dus ik hou mijn hart vast.
Fijn dat het autorijden weer enigzins gaat Alcedo, dat scheelt in het afhankelijk zijn. Problemen met in en uitstappen herken ik helaas momenteel. 
Ik ga zo weer even naar werk, gesprek met een leerling en iemand van school. Daarna boodschappen en avondeten maken. Verder heb ik hier wat opgeruimd en schoongemaakt, en er draait een was. Ik hou hetzelfde rustig mogelijk ivm mijn heup, maar het valt niet mee. Ga nog maar even een uurtje een boek lezen. 
Vanmorgen met moeder naar de orthopeed geweest en vanmiddag een klein rondje gelopen om kerstkaarten te bezorgen en op de post te doen. Verder nog weinig uitgevoerd vandasg. Twijfel over nog een stukje lopen, maar aan de andere kant niet goed voor mijn heup denk ik. Bovendien moet ik boven nog een slaapkamer opruimen en strijken. En morgen en overmorgen weer werken, dus ik zit nog te dubben wat en óf ik überhaupt wat ga doen. Eerst maar wat te drinken nemen en moed verzamelen.
Gisteren gestreken en 8 minuten opgeruimd. Ook echt een wekker gezet, anders blijf ik doorgaan. Nog steeds veel last en pijn van mijn heup dus ik ben niet erg vlot. Zak ook regelmatig door mijn been heen. Vanmorgen vroeg wakker dus ik kijk straks of ik nog een half uurtje iets kan doen. Niet te veel want vanavond en morgenavond heb ik avonddienst. Daarna gelukkig weer een paar dagen vrij en met kerst ook werken.
Hoe is het met de rest? Allemaal al helemaal in kerststemming? Krijgen jullie nog eters met de kerst of moeten jullie ergens heen?
Door je been heen zakken is niet goed Lientje. Dat lijkt me een duidelijk teken om je nu ziek te melden en je lijf echt rust te geven. Ik zou hiermee ook naar de huisarts gaan.
Eens met Alcedo.
Je lichaam zegt heel duidelijk STOP. Hoeveel duidelijker moet je lichaam zijn?
Zondag was er een etentje gepland voor de verjaardag van man. Met alle kinderen en partners. Helaas lag ik weer met barstende hoofdpijn en misselijk in bed. Zo jammer.
Dochter organiseert kerstbrunch voor het hele gezin. Daar ben ik zo blij om, ik heb te weinig “goede” dagen om dat allemaal te regelen.
Ik heb ook al concessies gedaan wat betreft de kerstboom, we hebben nu een kleintje, kant en klaar uit de supermarkt.
Het is niet anders maar ik heb er zo’n moeite mee.
Alcedo schreef op 20-12-2023 om 09:27:
Door je been heen zakken is niet goed Lientje. Dat lijkt me een duidelijk teken om je nu ziek te melden en je lijf echt rust te geven. Ik zou hiermee ook naar de huisarts gaan.
Dat is al langer zo Alcedo. Het is gelukkig niet steeds maar af en toe. Vooral vlak na opstaan uit stoel, bed of bank. Als ik even loop gaat het wel weer. Morgen naar de fysio, dan ga ik overleggen. Pijn lijkt heel langzaam ietsjes af te nemen, hopelijk zet het door.
Moyrrie schreef op 20-12-2023 om 09:55:
Eens met Alcedo.
Je lichaam zegt heel duidelijk STOP. Hoeveel duidelijker moet je lichaam zijn?
Tot ik helemaal niet meer kan lopen denk ik Moyrrie. Dan pas houdt het echt op voor me. We hebben geen personeel meer om het op te vangen dus ik probeer me hier even doorheen te slepen. Of als de fysio zegt dat ik me ziek moet melden om erger te voorkomen, dan houdt het ook op idd
MrsMary schreef op 20-12-2023 om 10:36:
Zondag was er een etentje gepland voor de verjaardag van man. Met alle kinderen en partners. Helaas lag ik weer met barstende hoofdpijn en misselijk in bed. Zo jammer.
Dochter organiseert kerstbrunch voor het hele gezin. Daar ben ik zo blij om, ik heb te weinig “goede” dagen om dat allemaal te regelen.
Ik heb ook al concessies gedaan wat betreft de kerstboom, we hebben nu een kleintje, kant en klaar uit de supermarkt.
Het is niet anders maar ik heb er zo’n moeite mee.
Ach , wat jammer MrsMary. Snap dat je daar verdrietig van wordt. Je mist een hoop leuke dingen op die manier. Fijn dat jd fochter jd helpt, hopelijk heb je met de kerst wel een goede dag. En nog gefeliciteerd met je man!
Ook nog wat " goed " nieuws hier. Dochter kreeg gisteren te horen dat ze terug moet naar de chirurg idd. Ze is vandaag op haar werk en is gelijk langs de poli gelopen . En dat is dan het voordeel van in je verpleegstersuniform heengaan en wat pushen ivm het personeelsgebrek, ze kan vanmiddag na haar werk gelijk terecht!
Hopelijk is het snel en makkelijk op te lossen en te zien op de foto's wat er mis is bij haar knie nog.
lientje69 schreef op 20-12-2023 om 10:49:
[..]
Tot ik helemaal niet meer kan lopen denk ik Moyrrie. Dan pas houdt het echt op voor me. We hebben geen personeel meer om het op te vangen dus ik probeer me hier even doorheen te slepen. Of als de fysio zegt dat ik me ziek moet melden om erger te voorkomen, dan houdt het ook op idd
Lieve lientje, ik snap dat je zolang mogelijk door blijft lopen maar dat er geen personeel is, is niet jouw probleem. Het siert je dat je het blijft proberen maar je bent alleen maar meer en meer over je grenzen aan het gaan. Als jij zo door blijft gaan lig jij er straks voor langere tijd uit en dan heeft de werkgever ook niks aan je. Beter dat jij nu heel hard op de rem trapt en nu even op adem kunt komen, dan dat jij straks met een zware burn out thuis zit. Want wie zorgt er dan voor jou?
Denk niemand broodjebrie. Ik trek hier de kar. Dochter was net ook weer in tranen, waarschijnlijk is haar pees dus ook gescheurd. Als ze dat nu eens drie maanden terug goed bekeken hadden 
Ik ben het gewend. Val echt niet uit. Niet met een burnout in elk geval , denk dat ik al vanaf mijn 30ste hoor dat mensen dat denken en me ervoor waarschuwen. Fysiek uitvallen behoort wel tot de mogelijkheden. Maar ook dat gebeurt niet supersnel. En gelukkig maar.
Morgen fysio, ik ben wel erg benieuwd wat hij zegt. Gelukkig heb ik drie dagen vrij na morgen, dan drie werken ( waarvan één korte dienst) en dan weer 5 dagen vrij. Hopelijk ben ik dan weer redelijk hersteld qua pijn met lopen.