Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Broodjebrie schreef op 28-08-2023 om 14:13:
werk ze lientje.
Hier gaat het wat beter, vermoeidheid is zo goed als weg, ik merk dat de rust me goed doet. Deze week sowieso nog vrij van werk, einde van deze week eens kijken hoe ik het volgende week ga doen.
Wat fijn! 
Ik had vanochtend best een pittig gesprek bij de psycholoog. Er is me, nog voor ik mijn man leerde kennen, iets overkomen waar ik toen eigenlijk heel rationeel en zakelijk mee om ben gegaan maar waar ik emotioneel nooit echt bij stil heb gestaan. Dat iemand al vrij snel zei dat het mijn eigen schuld was, hielp ook niet mee bij het praten erover. De huisarts heeft het, toen ik daar de maandag na het gebeurde zat, ook nooit gehad over psychische steun.
Nu in het hele ziekteproces komt dat opeens naar boven en eigenlijk zit het me best wel dwars. Ik heb het altijd gebagatelliseerd maar eigenlijk was het best heftig. Dus goed om er nu over te praten, maar ook wel heftig. Ik kan me bepaalde dingen nog heel levendig herinneren maar er zijn hele periodes die ik me totaal niet kan herinneren en dat vond ik toen al verschrikkelijk en nu nog steeds.
Het irriteert me dat ik het blijkbaar niet achter me kan laten.
Ach Alcedo, dit overkomt veel vrouwen. Er is je iets heftigs overkomen, maar het werd gebagatelliseerd, dus deed je het zelf ook. Maar het was niet weg. Nu blijk je er toch last van te hebben. Tijd om het op te ruimen. Ik ben ervan overtuigd dat je dat nodig hebt om verder te kunnen. Ik hoop dat je goed begeleid wordt. Sterkte daarmee!
Alcedo schreef op 28-08-2023 om 19:22:
[..]
Wat fijn!
Ja 
Fijn dat het beter gaat broodjebrie!
Alcedo , ik sluit me aan bij Picunia. Opruimen die shit en dóór... klinkt natuurlijk vele malen makkelijker dan het is, maar dit is toch de enige manier vrees ik.
Mijn avonddienst ging gelukkig vrij goed vanavond. Blij mee, ik ben gewoon te snel gestrest van mezelf , ik kan het best wel. Die leeuwen en beren altijd op de weg... 
Wat fijn dat de avonddienst goed ging, Lientje. Je kent de uitdrukking ‘men lijdt het meest door het lijden dat men vreest’ vast wel. Die is zo waar en hier heel erg van toepassing.
Ik heb de laatste nachten weer last van de droom, waarin ik doodga. Steeds in paniek wakker en uit bed springen en erge hartkloppingen. Daarna duurt het even voor ik weer in slaap val. Als dit weer vaker voorkomt, ga ik maar eens naar de huisarts of de POH.
Oeh, dat zijn heftige dromen Picunia. Inderdaad de POH dan, of wellicht ook EMDR? Het is natuurlijk niet niks allemaal wat je heb meegemaakt en de angst blijft altijd lijkt me.
Deze dienst maar even in overleg met collega's. Hoe de openstaande diensten verder op te lossen. Ik kan wel iets oplossen, maar dan komen er weer andere diensten open. Want én én wordt mij te gek uiteraard. Vanmiddag draai ik dus een uur extra. En in het weekend dan 8 uur extra erbij eventueel.
Ik zou dan van 27 uur naar 36 uur gaan. Wel veel weer, maar er zitten wel 2 vrije dagen tussen dus het is haalbaar. Daarna heb ik weer 2 dagen vrij
In september draai ik in principe veel korte diensten, omdat ik blijkbaar teveel plusuren heb. Maar dat kan zo weer veranderen.
En daarna vakantie, ga met man naar Italië. 
Wat een heftige droom Picunia. Weet je ook wat er aan ten grondslag ligt? De POH is zeker geen slecht idee lijkt me.
Ik heb een fijne psycholoog die het erg serieus neemt dus dat scheelt.
lientje69 schreef op 29-08-2023 om 10:13:
Deze dienst maar even in overleg met collega's. Hoe de openstaande diensten verder op te lossen. Ik kan wel iets oplossen, maar dan komen er weer andere diensten open. Want én én wordt mij te gek uiteraard. Vanmiddag draai ik dus een uur extra. En in het weekend dan 8 uur extra erbij eventueel.
Ik zou dan van 27 uur naar 36 uur gaan. Wel veel weer, maar er zitten wel 2 vrije dagen tussen dus het is haalbaar. Daarna heb ik weer 2 dagen vrij
In september draai ik in principe veel korte diensten, omdat ik blijkbaar teveel plusuren heb. Maar dat kan zo weer veranderen.
En daarna vakantie, ga met man naar Italië.
Pas op lientje.
Broodjebrie schreef op 29-08-2023 om 10:19:
[..]
Pas op lientje.
Zolang er minimaal 2 vrije dagen tussenzitten, is het te doen broodjebrie. Bij een niet. Dat heb ik de laatste weken ( vanuit de roosteraars) vaak gehad en daar heb ik al een klacht over ingediend. Helaas hebben we een niet zo groot team, 6 verzorgenden, waarvan er dus nu 3 uitgevallen zijn . ( 1 ziek, 2 vakantie) Een helpende plus is ook met vakantie . Er moet vanwege medicijnen minimaal een helpende plus of IG-er aanwezig zijn.
De spoeling op oplossen komt dus helaas steeds op dezelfde 3 overgebleven collega's aan, hetgeen lastig wordt, want die draaien al extra ivm de uitval van de rest. Ik richt mijn hoop nog even op de flexpool, maar die is ook overbelast.
Huiskamer assistenten en helpenden mogen deze diensten niet draaien. Dus we zijn continu aan het schuiven, wie draait wat en hoe kunnen we het het beste oplossen.
Blijft een lastig iets. Zolang iedereen er is, geen probleem, maar o wee bij vakantie of ziekte. Dan loop je gelijk vast.
lientje69 schreef op 29-08-2023 om 10:28:
Huiskamer assistenten en helpenden mogen deze diensten niet draaien. Dus we zijn continu aan het schuiven, wie draait wat en hoe kunnen we het het beste oplossen.
Blijft een lastig iets. Zolang iedereen er is, geen probleem, maar o wee bij vakantie of ziekte. Dan loop je gelijk vast.
Heel herkenbaar. Toen ik nog in de zorg stond was het ook al een hele puzzel om alles op te lossen.
Lientje, het is al vaker gezegd: pas op, dat je niet overbelast raakt, dan is iedereen verder van huis.
Volgens mijn man komt de droom vanuit mijn ziekteperiode. Ik kan me dat niet voorstellen, want ik heb daar therapie voor gehad, incl. EMDR.
En erge angst om weer ziek te worden, heb ik eigenlijk ook niet (tot ik weer op controle moet). Maar het begint nu wel vervelend te worden. Man wordt er ook wakker van. Het is ook heel naar. Het duurt wel een half uur voor mijn hart weer rustig klopt, echt afschuwelijk. Ik kijk het nog even aan, want het was een paar weken weg. Misschien verdwijnt het wel weer.
Picunia wat naar die dromen en alles last erbij! Het is wellicht wel een goed idee om naar de huisarts te gaan en ondersteuning te vragen. Sterkte!
Lientje, wat lastig he om die diensten rond te krijgen. Het blijft een heel gepuzzel. Fijn dat het lukt met twee vrije dagen ertussen.