Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
HaHa, jij bent toch net begonnen in een nieuwe baan? Dat kan erg vermoeiend zijn en pijn behoorlijk triggeren. Nieuwe indrukken, nieuwe dingen doen en leren, allemaal best zwaar.
Ik had daarom bij mijn studie en nieuwe baan ook gekozen om niet in de herfst te starten, omdat in die periode ik sowieso al meer pijn heb. Ben toen in februari gestart, maar de eerste maanden waren behoorlijk pittig evengoed.
lientje69 schreef op 16-02-2023 om 20:15:
[..]
Nee, ook de klachten als wazig zien en tintelende handen zijn weg. Ik voel me kiplekker. Daarom geloof ik niet zo dat het een virus op mijn evenwichtsorgaan zou zijn, lijkt me dan dat je dat de hele dag/ dagen hebt. Maarja, ik ben geen arts dus ik moet het maar vertrouwen dat zij het beter weten.
Nee, dan geloof ik een virus ook niet, maar wat weten wij ervan... Hopelijk blijft het weg voortaan!
ben bij huisarts geweest ivm knie.
Ze vertrouwt het niet helemaal. 27 feb kan ik pas terecht voor x ray
HarleyQuin schreef op 16-02-2023 om 21:24:
ben bij huisarts geweest ivm knie.
Ze vertrouwt het niet helemaal. 27 feb kan ik pas terecht voor x ray
Ik vind dat toch al best snel Harley. Tegenwoordig zijn de wachtlijsten echt lang, en dit is natuurlijk niet levensbedreigend verder. Waar denkt de huisarts aan? Zit het ziekenhuis een beetje in de buurt of moet je er ver voor reizen? Kan me voorstellen dat dat lastig is met knieklachten.
half uur met de bus. Maar mijn vader brengt mij.
Zelf denkt de huisarts dat de artrose in knie ver gevorderd is
HarleyQuin schreef op 16-02-2023 om 21:43:
half uur met de bus. Maar mijn vader brengt mij.
Zelf denkt de huisarts dat de artrose in knie ver gevorderd is
Oei, dat zou wel heel vervelend zijn Harley, want daar is weinig aan te doen volgens mij. Eventueel misschien een nieuwe knie?
Wat fijn dat je vader meegaat!
lientje69 schreef op 16-02-2023 om 21:45:
[..]
Oei, dat zou wel heel vervelend zijn Harley, want daar is weinig aan te doen volgens mij. Eventueel misschien een nieuwe knie?
Wat fijn dat je vader meegaat!
Nieuwe knie heeft volgens mij weinig nut omdat die dingen niet lang mee gaan. Moet ik over 10 jaar weer
HarleyQuin schreef op 16-02-2023 om 22:11:
[..]
Nieuwe knie heeft volgens mij weinig nut omdat die dingen niet lang mee gaan. Moet ik over 10 jaar weer
Ze gaan tegenwoordig gelukkig wel wat langer mee 😅. En waarom zou je pijn lijden als er een oplossing is? Mijn schoonmoeder heeft al 15 jaar een andere knie, nu gaan ze het andere been ook doen.
Ik ben echt veel te druk. Er komt momenteel even wat teveel bij elkaar in een korte tijd wat natuurlijk ook weer resulteert in meer pijn.
Ik doe het zelf natuurlijk (ik ben tijdelijk fysiek les gaan geven 3u per week, ik ben daar eigenlijk voor afgekeurd maar een paar weken is te overzien, alleen zijn mijn andere werkzaamheden ernaast dan wat teveel).
Maar gelukkig heb ik vanaf dinsdag vakantie. Ivm schuiven rooster kan ik een paar dagen weg omdat mijn kids dan bij hun vader zijn. In de vakantie zelf zijn ze hier.
SuzyQFive schreef op 16-02-2023 om 22:29:
[..]
Ze gaan tegenwoordig gelukkig wel wat langer mee 😅. En waarom zou je pijn lijden als er een oplossing is? Mijn schoonmoeder heeft al 15 jaar een andere knie, nu gaan ze het andere been ook doen.
Ja dit dus Harley. Het is pittig traject maar als je dan 15 jaar van de pijn verlost bent? Overweeg het eens rustig voor jezelf met alle voor en tegens.
SuzyQFive schreef op 16-02-2023 om 22:34:
Ik ben echt veel te druk. Er komt momenteel even wat teveel bij elkaar in een korte tijd wat natuurlijk ook weer resulteert in meer pijn.
Ik doe het zelf natuurlijk (ik ben tijdelijk fysiek les gaan geven 3u per week, ik ben daar eigenlijk voor afgekeurd maar een paar weken is te overzien, alleen zijn mijn andere werkzaamheden ernaast dan wat teveel).
Maar gelukkig heb ik vanaf dinsdag vakantie. Ivm schuiven rooster kan ik een paar dagen weg omdat mijn kids dan bij hun vader zijn. In de vakantie zelf zijn ze hier.
Heerlijk Suzy geniet van je paar dagen rust dan. Ja, dat over grenzen gaan hè ? 
Het zijn maar 3 uurtjes, kan best even. Helaas toch niet dan.
Ik ga zo met dochter de auto in naar oudste op verjaardag. Die is 25 geworden. Woont een pokke eind weg, dus dat wordt nog een dingetje hoe ik me vanavond voel. Gelukkig kan jongste ook rijden in nood.
Gefeliciteerd Lientje.
Ja, acceptatie, uiteindelijk draait het daar allemaal om. Ik heb me daar best wel op verkeken. Maar ik heb ook altijd alles maar geïncasseerd en ben doorgegaan. Ik heb nooit ergens emotioneel bij stilgestaan. Ik ken dat ook niet van huis uit, dus ik heb dat nooit geleerd. In de 5,5 jaar dat ik nu ziek ben zijn best wat nare dingen gezegd en gedaan o.a., dat begint me nu opeens dwars te zitten bijvoorbeeld. En zo loop ik tegen meer dingen aan.
Afijn, vandaag een rustige dag met alleen de fysio op de planning. Man is weg dus ik ben alleen thuis. Ik probeer nu weinig te doen 
Weet je wat het is Alcedo, je moet je op een gegeven moment realiseren dat in die nare opmerkingen/ gebeurtenissen blijven hangen geen zin heeft. Het vraagt heel veel energie en het verandert er niet door.
Ik ken het , heb ook het nodige naar mijn hoofd gekregen ( je stelt je aan, je zwelgt in zelfmedelijden enz)
Ik zag dat echt niet zo ( en het was ook niet zo overigens) maar blijkbaar was dat HUN beeld. Dat hun doe ik in hoofdletters, want het zegt dus ook iets over HUN, niet over jou. Zo heb geprobeerd het los te laten. En mijn schaarse energie aan mezelf en de dingen die ik belangrijk vind te besteden.
Maar ik begrijp je helemaal hoor. Het doet pijn. Van je naasten verwacht je steun, geen kritiek en negativiteit. Want er is al genoeg negatiefs als je je leven moet omgooien door een beperking. Je kunt het er eigenlijk niet bijhebben, want je zelfbeeld is al verstoord door alles wat je niet meer kunt
Dikke 
Gefeliciteerd met je dochter Lientje! Fijne dag samen!