Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Dat is een leerproces Alcedo. Niet alleen nu, maar de rest van je leven. Hangt nauw samen met acceptatie en kost tijd, veel tijd.
Pas als je kunt accepteren dat je veel niet meer kunt, kan je leren voor jezelf op te komen, nee te zeggen, grenzen en prioriteiten te stellen. En daarbij het schuldgevoel los te laten.
Maar mijn ervaring is helaas ook, dat het altijd blijft wringen, schuren. Dat je bij tijd en wijle toch denkt: verdomme ( sorry voor de krachtterm), waarom kan ik dit toch niet meer? Ik zou ook zo graag A B of C willen!!
Het gaat nooit helemaal over
Blijft een gevecht tussen willen en kunnen, balans . Schuldgevoel, jezelf tekort voelen schieten. Ik herken het. En vind het rot voor je. 
Accepteren is lastig inderdaad. Ik ga momenteel steeds een beetje verder achteruit en kan steeds minder, maar ik ben nog stevig in ontkenning! Ik wil er nu nog niet over nadenken, dus ja, dat wringt momenteel wel.
Alcedo: het duurt lang eer de knop om is. Zover ben ik zelf ook eigenlijk nog niet, na zeven jaar. Ik kan nog steeds de dwaze hoop hebben dat alles goed komt.
Heel veel sterkte in ieder geval! Het blijft een worsteling.
@Lientje, in dat opzicht lijken wij best veel op elkaar. Ik herken veel van wat je schrijft.
@Mug, bij mij is de achteruitgang ook beetje bij beetje gegaan en dat vond ik best heftig. We wisten nooit waar we aan toe waren. Nu het al een tijdje stabiel blijft, kan ik pas echt kijken naar de situatie waar ik in zit, zo lijkt wel.
@Mary, die hoop op beter heb ik allang niet meer. Dat 'scheelt' misschien. Volgens mijn man en mijn therapeut ben ik veel te hard en streng voor mezelf en daar kan ik slecht mee overweg. Ik kijk namelijk heel anders tegen mezelf aan. Ik heb weleens medelijden met mijn therapeut 
Ik probeer er meer over te praten. Heb gisteravond ook nog een tijdje met een vriendin zitten praten en dat vind ik tegenwoordig wel prettig. Dat is voor mijn doen al een hele stap. Ik wil vaak te snel, dat is ook iets wat ik veel om me heen hoor. En ik moet veel van mezelf, maar zelf vind ik dat ik dat moet kunnen.
Soms is het knap lastig helaas...
voor iedereen
ook voor jou *** het valt ook niet mee. Leven overkomt je, terwijl je heel zndere plannen had voor de toekomst. Ik was ook heel jong toen ik mijn herseninfarct kreeg, en moest toen ook mijn toekomstplannen omgooien. En weet dus uit ervaring, dat valt niet mee. Je denkt dacht, maar ik wilde nog zoveel, is dit wat ik nu heb mijn toekomst? Dát zie ik niet zitten!!
Pas als je stabiel bent, kan je weer een beetje helder denken. En andere plannen maken. Dingen verzinnen die wél mogelijk zijn.
En toch komt dan evengoed die man met de hamer af en toe langs. Dat je het ff niet meer ziet zitten. En dat mag. Uithuilen en jezelf herpakken is het enige wat je kunt doen. Keer op keer. Het blijft rot.
Ik ben weer thuis. Mondhygiënist en de tandarts. Ik ben echt voor de duvel niet bang, maar die tandarts, vreselijk!
Afijn. Het zit er weer op voor een jaar.
Lientje: je hebt per ongeluk een naam genoemd.
MrsMary schreef op 16-02-2023 om 11:52:
Lientje: je hebt per ongeluk een naam genoemd.
De moderators hadden het al opgepakt, had er ook een pb over. Echt een fijn forum is dit, heb een dikke pluim gestuurd naar ze. Ze zijn zo alert en pakken dingen snel op, echt top!
lientje69 schreef op 16-02-2023 om 12:19:
[..]
De moderators hadden het al opgepakt, had er ook een pb over. Echt een fijn forum is dit, heb een dikke pluim gestuurd naar ze. Ze zijn zo alert en pakken dingen snel op, echt top!
Dat is heel fijn zeg!
Alcedo, ik herken ook veel van wat je zegt. Het draait inderdaad allemaal om acceptatie. Lientje verwoordt het goed.
Mij helpt enorm om me er niet meer tegen te verzetten, ‘go with the flow’. Overigens makkelijker gezegd dan gedaan. Want, wat je zegt, je kón veel meer, je bent nu een heel ander persoon, die je vaak niet herkent. In mijn geval letterlijk: enorm afgevallen, geen krullen meer en ik kan mijn contactlenzen niet meer verdragen. Ik heb heel lang niet aan mijn spiegelbeeld kunnen wennen. Inmiddels gaat het wel. En dan heb ik het nog niet over concentratie- en geheugenproblemen.
Ik hoop dat je dat punt van (min of meer) acceptatie ook gaat bereiken. Je leven wordt er wel wat makkelijker van.
Sterkte voor iedereen, die met hetzelfde te maken heeft.
Wat een dag...ik ben zo moe! Eerst al lang uitgeslapen, toen vanmiddag weer geslapen en nu wil ik wel weer naar bed.
Ik heb ook echt pijn aan mijn ribbenkast, elke ademhaling voelt rot. Hopelijk morgen beter, dit soort dagen kunnen me gestolen worden 
Kan je dan vannacht nog wel slapen Mug?
Ik had een redelijke dag vandaag, wel wat pijn. Maar toch uiteindelijk vanmiddag nog wat kunnen doen in huis. Zelfs nog even bij schoonmoeder op bezoek geweest. Misschien niet slim allemaal, aangezien ik morgen 1,5 uur heen en 1,5 uur terug in de auto zit naar oudste, die jarig is , en het weekend weer moet werken. Gelukkig gaat jongste dochter mee ,als het niet gaat kan zij rijden.
Dat hoop ik wel Lientje!
Voel je je beter, geen 'dronken' gevoel meer gehad?
Hier ook al een aantal slechte dagen, ik baal er echt van.
Het werken is helemaal niet zwaar (lichamelijk) maar mentaal en qua vermoeidheid zit ik er aardig doorheen
Ik heb hoofdpijn/hartkloppingen en ik slaap slecht.. Ook weer meer last van verkrampte benen 's nachts.
Of het dan toch even te veel is allemaal of 'gewoon' even een slechte periode, dat weet ik (nog) niet.
Lientje, voel jij je weer beter?
En Mug en Alcedo (en de rest) ; heel herkenbaar die achteruitgang en het telkens maar weer accepteren en soort van afscheid nemen.. Niet leuk!
Mug schreef op 16-02-2023 om 20:00:
Dat hoop ik wel Lientje!
Voel je je beter, geen 'dronken' gevoel meer gehad?
Nee, ook de klachten als wazig zien en tintelende handen zijn weg. Ik voel me kiplekker. Daarom geloof ik niet zo dat het een virus op mijn evenwichtsorgaan zou zijn, lijkt me dan dat je dat de hele dag/ dagen hebt. Maarja, ik ben geen arts dus ik moet het maar vertrouwen dat zij het beter weten.