Wat je niet wist over bevallen en herstel
Op diverse websites staan artikelen over bevallen en zwanger zijn en wat je kunt verwachten. Ook vaak stukjes over wat 'niemand je vertelde over bevallen' enzo. Toch viel mij op dat er toch aardig wat dingen zijn aan herstellen na een bevalling en je zwangerschap die blijkbaar normaal zijn maar die je toch nooit leest. Dus vandaar de vraag :
Wat wist jij niet en had je graag wel geweten?
Dat een bevalling dagen kan duren had ik echt niet verwacht. Ja een dag of twee, maar vier of meer! Nee dat had niemand vertelt.
Maandag ochtend scheurde mijn vliezen en donderdag avond werd dochter pas geboren. Het was dat we zelf graag al begonnen met de inleiding anders hadden ze het nog gerust een dag extra afgewacht. Volgens de verloskundige in het ziekenhuis kwam het vaker voor en was het heel normaal.
Lieveheersbeest schreef op 26-11-2021 om 20:13:
ooooh ja, het bloeden de weken erna
Nog eentje: dat je zo ontzettend kunt gaan bibberen tijdens het bevallen! Ik wist niet wat me overkwam en kon er ook echt niets aan doen...
Kraamvrouwenkoorts heet dat. Daar heb ik bij alle 3 last van gehad. Bloed heet onder de dekens en als ik maar 1 teen uit het bed stak klappertanden als een malle.
Kraamvrouwenkoorts is een ernstige baarmoederinfectie en komt tegenwoordig nog maar heel sporadisch voor gelukkig. Vroeger ging je er gewoon aan dood….het trillen komt door de adrenaline.
Uitscheuren tot in je anus. Dat was heel, heel ongemakkelijk. En pijnlijk. Vooral als de gynaecoloog je komt hechten en je door de verdoving geen controle over je sluitspier hebt en de beste man in zijn gezicht ruft.
Lieveheersbeest schreef op 26-11-2021 om 20:13:
ooooh ja, het bloeden de weken erna
Nog eentje: dat je zo ontzettend kunt gaan bibberen tijdens het bevallen! Ik wist niet wat me overkwam en kon er ook echt niets aan doen...
O ja, was ik vergeten! Klappertanden tot en met
Lieveheersbeest schreef op 26-11-2021 om 20:13:
Nog eentje: dat je zo ontzettend kunt gaan bibberen tijdens het bevallen! Ik wist niet wat me overkwam en kon er ook echt niets aan doen...
O dit had ik ook! Maar toen kwam iemand mij helpen puffen (was al in het ziekenhuis) en toen ging het daarna wel beter. Ik koppelde het aan de weeën storm dat lijf geen rust had 😁
Dat trillen na de bevalling vond ik ook zo gek, ik kon het echt niet stoppen! Verder was ik verbaasd over de persfase, mijn hormonen werkten toen zo goed dat ik gewoon geen enkele pijn voelde terwijl er toch gewoon een baby naar buiten geperst kwam. Ik vond het sowieso zo'n opluchting toen de persweeën kwamen, het ging van vreselijke pijn ineens naar het gevoel dat ik heel nodig moest poepen.
En dat de weeën helemaal niet perse minimaal 1 minuut moeten duren en om de 3 minuten komen. Bij mij duurden ze maximaal 30 seconden en zat er steeds nog geen minuut tussen. Zo begon het en zo ging het door tot de persweeën.
Bawy schreef op 26-11-2021 om 19:52:
Dat je in het begin je kindje steeds moet temperaturen.
Dat je alles moet noteren de eerste dagen. Wat een administratie.
Ja dit vond ik ook echt heel wat werk die week, sowieso is een kraamweek alles behalve echt relaxt. Je wordt echt geleefd. Kraamhulp, verloskundige, hielprik, gehoortest, en nog kraamvisite tussendoor..
Dat je weeën in je rug en benen kon hebben was mij ook nooit verteld. En bekkeninstabiliteit NA de bevalling ook niet. Hele zwangerschap nergens last van en na de bevalling wel. Is nooit meer goedgekomen ook. Alle kinderen die daarna kwamen erg veel last van gehad en nog steeds kan ik niet met winkelwagentjes ed lopen.
Inderdaad die drol tijdens het bevallen, same here. Dat wist ik ook niet. En dat borstvoeding zo'n pijn deed en dat kolven superfrustrerend kan zijn. Ik dacht: pomp erop. ...klaar. Maar rustig worden, focus, zen anders kwam er niks. Soms zoveel moeite voor zo weinig. En dat je wakker ligt van elk zuchtje van de baby. En je buik zo'n lege plumpudding en die stolsels en na de knip en de hechting kon ik de 1e dag ontlasting niet ophouden. Onder de douche ineens een drol. OMG ik dacht dit komt niet meer goed. En dat branden bij het plassen na de hechting. ....
Dat je ook pijn kunt hebben tussen de weeën door als je de pech hebt dat de baby tegen je stuitje drukt. Er waren echt houdingen waaronder liggen die echt onmogelijk waren tijdens de bevalling. Gelukkig hielp warm water, maar de weken na de bevalling kon ik nauwelijks zitten van de pijn. Bleek dat het staartbeen gekneusd was.
Dat na de bevalling je hele vagina opgezet is. Ik dacht de eerste keer dat ik ging zitten hoe dik is dat maand verband wel niet. Ik had het gevoel een ballon in mijn broek te hebben, pas onder de douche kwam ik erachter dat dat mijn schaamlippen zo dik waren.
Dat je kunt bevallen van een baby van 9 pond die hand naast haar gezicht houdt en geboren wordt als sterrenkijker zonder dat ik daarbij uit scheurde. Overigens begrijp ik ook niet goed hoe die ligging een verrassing kon zijn voor de verloskundige.
Verder was ik blij dat ik van tevoren geen idee had dat je teveel bloed kan verliezen na de bevalling. Ik was lekker druk met dochter en heb de paniek volledig gemist. Ik dacht nog wel goh ik wist niet dat je na de bevalling injecties en katheter kreeg, maar dat klopt dat is geen standaard procedure.
Het meest bijzondere vind ik dat ik sinds mijn bevalling geen menstruatie cup meer in kan. Alsof de boel kleiner in plaats van groter is geworden, terwijl ik niet gehecht ben.
Bawy schreef op 26-11-2021 om 19:52:
Dat het voelt alsof je de baby uit je kont moet persen i.p.v. uit de voorkant.
Dat puffen niet werkt bij rugweeen.
Dat je verplicht om de 3 uur wakker moet worden, ook als de baby dan nog slaapt.
Dat je in het begin je kindje steeds moet temperaturen.
Dat je alles moet noteren de eerste dagen. Wat een administratie.
Oh my goodness, ik was het helemaal vergeten! Dat administreren idd! Ik had helemaal een schema dat ook in de nacht doorliep want moest de kraam van 2 niet parallel lopende borstvoeding, kolven en temperaturen doorgeven. Mijn wekker stond op elke anderhalf uur. En dan moest ik met dat slaapdronken hoofd uitvogelen wat ik moest doen en op welk lijstje wat moest zetten.
Dat droog het beste helpt tegen tepelkloven.
Mevrouw75 schreef op 26-11-2021 om 22:52:
[..]
Oh my goodness, ik was het helemaal vergeten! Dat administreren idd! Ik had helemaal een schema dat ook in de nacht doorliep want moest de kraam van 2 niet parallel lopende borstvoeding, kolven en temperaturen doorgeven. Mijn wekker stond op elke anderhalf uur. En dan moest ik met dat slaapdronken hoofd uitvogelen wat ik moest doen en op welk lijstje wat moest zetten.
Hahaha vergeet de verschoningen niet. Bij ons liep het ook al heel snel niet meer parallel. En door darmkrampjes ook de slaapjes niet. Toen dacht ik; het kán toch niet zo zijn dat ik nu EINDELIJK kan slapen en mn wekker over anderhalf uur moet zetten? Dat leek me voor de baby ook niet echt wenselijk. Thank god was de kraam het met me eens.
Dat het intens verdrietig is als je niet bij bewustzijn bent tijdens je eerste en enige bevalling omdat kind met een spoedkeizersnede moest worden gehaald wegens een veel te vroeg ingezette geboorte.
Dat trauma en verdriet had ik echt onderschat en is heel weinig begrip voor omdat niet veel mensen het herkennen. Gelukkig voor hen, vaak wat eenzaam voor mij, als het over bevallingsverhalen gaat, zoals hier nu.
Dat je na een bepaalde zwangerschapsduur gewoon moet bevallen, als je kindjes al overleden zijn. Had ik liever niet geweten.
Verder alles hierboven zo’n beetje.