Wat je niet wist over bevallen en herstel
Op diverse websites staan artikelen over bevallen en zwanger zijn en wat je kunt verwachten. Ook vaak stukjes over wat 'niemand je vertelde over bevallen' enzo. Toch viel mij op dat er toch aardig wat dingen zijn aan herstellen na een bevalling en je zwangerschap die blijkbaar normaal zijn maar die je toch nooit leest. Dus vandaar de vraag :
Wat wist jij niet en had je graag wel geweten?
Ik wist niet dat je een vleesboom kon hebben die de 'uitgang' volledig blokkeert, waardoor kind na ruim 42 weken* zwangerschap, 2 volle dagen met weeën en zelfs nog een uur persen nog steeds niet eens ook maar ingedaald was. Ik bleef roepen dat er iets echt niet goed ging/niet klopte, maar werd niet gehoord. Als er ergens in het traject even een echo was gemaakt was mij een hoop pijn en angst bespaart gebleven... Uiteindelijk werd het een spoedkeizersnee op zaterdagochtend om 8 uur.
Gelukkig was dit bij de zwangerschappen daarna wel bekend en werd het 2x met 38 weken een geplande keizersnee. Toch een stuk minder heftig!
..dat een hoge bloeddruk meer kan betekenen dan even wat rustiger aandoen. Spoed keizersnee door vergiftiging (HELPP synd.) , kantje boord gelegen, kind veels te klein .
Dat je, als je maar 1m55 bent, beter een krukje naast je bed kunt zetten, want in een bed op klossen klimmen is niet zo goed voor je bekken vlak na een bevalling!
Dat je ontsluiting kunt krijgen zonder weeen (of zonder ze te voelen). Bij beide kinderen kreeg ik pas weeen bij volledige ontsluiting.
Zebra04 schreef op 30-11-2021 om 13:30:
Dat je, als je maar 1m55 bent, beter een krukje naast je bed kunt zetten, want in een bed op klossen klimmen is niet zo goed voor je bekken vlak na een bevalling!
Ja, precies!
Ik was de eerste dagen eigenwijs. Later spijt gehad.
Dat je na drie weken in het ziekenhuis i.v.m. dreigende zwangerschapsvergiftiging, vlak na de ingeleide bevalling alsnog het Helpp-syndroom krijgt. Kantje boord gelegen, ienieminie zoon meteen na de bevalling in couveuse en vervoerd naar ander ziekenhuis.
Dat deze bevalling zo snel ging. Verpleging geloofde me niet want ik klaagde niet genoeg over de pijn. Arts kon zoon nog net opvangen.
Dat gevraagd werd of dit kind van andere vader was dan de eerste. Helpp komt kennelijk niet vaak bij tweede kindjes voor 🤔
Dat het allemaal nooit meer goedkomt. De hangnavel, het litteken, de striemen. Dat de borstvoeding meer pijn kan doen dan de hele bevalling bij elkaar.
dat je fysiek moet herstellen na een bevalling. Wist ik veel. Ja ik wist dat er van me verwacht werd dat ik een week in bed zou doorbrengen. Maar ik had geen idee dat ik ook niet eens mezelf kon omdraaien in bed. Wat een ellende die hechtingen. En dat plassen na de bevalling niet pijn doet, maar zitten op de wc voelt alsof je baarmoeder eruit valt…
Dat er kraamhulpen zijn die zo lief zijn dat ze ons , de ouders, elke morgen ontbijt op bed brachten met kop thee en verse sinaasappelsap etc. Het leek wel een weekje vakantie; niets doen behalve aansterken en borstvoeding geven. ( Mijn man deed in die week de luiers.)
