Wat je niet wist over bevallen en herstel
Op diverse websites staan artikelen over bevallen en zwanger zijn en wat je kunt verwachten. Ook vaak stukjes over wat 'niemand je vertelde over bevallen' enzo. Toch viel mij op dat er toch aardig wat dingen zijn aan herstellen na een bevalling en je zwangerschap die blijkbaar normaal zijn maar die je toch nooit leest. Dus vandaar de vraag :
Wat wist jij niet en had je graag wel geweten?
Dat je je de eerste tijd heel anders voelt. Ik had dat beide keren.. Kraamhulp was weg en ik voelde me heel leeg en kon mijn aandacht nergens bijhouden.. Waar ik eerder lekker relaxt een serie kon kijken, lukte het me (de eerste weken na de bevalling) niet om rustig op de bank te zitten. Ik dacht echt oprecht dat alles ineens in het teken stond van baby en ik dat nooit meer zou kunnen haha 
Oh en dat naweeën dagenlang aan kunnen houden, wist ik ook niet maar wel ondervonden..
Hobbelster schreef op 26-11-2021 om 23:21:
Dat het intens verdrietig is als je niet bij bewustzijn bent tijdens je eerste en enige bevalling omdat kind met een spoedkeizersnede moest worden gehaald wegens een veel te vroeg ingezette geboorte.
Dat trauma en verdriet had ik echt onderschat en is heel weinig begrip voor omdat niet veel mensen het herkennen. Gelukkig voor hen, vaak wat eenzaam voor mij, als het over bevallingsverhalen gaat, zoals hier nu.
Wat stom dat mensen daar geen begrip voor hebben! Dat is toch ook verdrietig, een te vroeg geboren kind en spoedkeizersnede?
Hier werkte kortjakje puffen ook niet. Langzaam in- en uitademen ging veel beter. Gelukkig had ik een verloskundige in het ziekenhuis die dat super deed.
Van tevoren had ik een soort bevallingsplan gemaakt, oftewel nagedacht over wat ik wel en niet wilde. De ontsluiting ging verrassend snel en relaxt, maar het persen duurde lang en schoot echt niet op. Allerlei houdingen en baarkruk geprobeerd, maar dat deed niet veel. Dus de gynaecoloog werd erbij gehaald. Die gooide het infuus met weeënopwekkers omhoog en zette, hup, een knip en pakte er een vacuümpompje bij. En dat kon me op dat moment echt niets meer schelen, als die baby er maar uit kwam. Ik was vooral moe…
Wat ik niet wist:
1. dat poepen tijdens de bevalling redelijk normaal is. Ik wist dat niet en persen is eigenlijk hetzelfde als poepen, dus als je probeert niet te poepen, dan werk je de bevalling tegen... Pas bij de 3e bevalling had ik door hoe het moet.
Persdrang voelt eigenlijk alsof je heel nodig naar de wc moet.
2. dat je onregelmatige weeën kunt hebben. We hadden keurig geleerd wanneer we de verloskundige mogen bellen, maar als je onregelmatige weeën hebt, dan gaat dat verhaal niet op. En je weet ook niet welke hoeveelheid pijn normaal is. Als het dan midden in de nacht is, wil je ook niet voor niets of veel te vroeg bellen.
Wij zaten dus eerst te twijfelen over de tijd en ernst van de weeën, vervolgens kregen wij een bandje bij het bellen met 'als het spoed is dan...' (uh... is dit spoed?) daarover getwijfeld en moesten een andere lijn bellen etc en toen mijn man eindelijk de verloskundige aan de lijn had had ik persweeën (wat ik toen niet door had; zie 1).
Dat ook je eerste bevalling meteen met een weeenstorm kan beginnen en een stortbevalling wordt. Dat is vrij traumatisch voor mij geweest.
Dat naweeen minstens zo erg zijn als de 'echte' en dagenlang aanhouden.
Dat je poept tijdens de bevalling.
Dat je, als je flesvoeding geeft, toch enorm gestuwde en druppende borsten krijgt en hoeveel pijn dat doet.
De massa's bloedstolsels die je nog weken verliest.
Dat het ook heel erg soepel kan gaan. Ik ben vier keer thuis bevallen. Binnen 5 uur nadat de weeen begonnen. Alle keren was de verloskundige nét op tijd (en de kraamhulp te laat voor de bevalling). Pijn van weeen was zeer goed te doen. Geen enkele keer gehecht. Zo kan het dus ook.
Dat alles zo kan opzwellen dat je de 1e dagen niet kunt plassen, en daardoor met een katheter naar huis wordt gestuurd.
Ik wist niet dat je door weeën heen kon slapen.
Bij de derde werd ik rond zessen 's ochtends wakker van een paar flinke weeën vlak achter elkaar. Echt met slechts één minuut ertussen of zo. Dus mijn man gewekt en gevraagd of hij de verloskundige kon bellen, want dat was snel. Maar of hij eerst even kon kijken voor hij belde, want het leken wel persweeën ... Stond het hoofdje al!
Een paar minuten later ving hij onze dochter èn de hele lading vruchtwater op. Met een vloek, dat wel. Maar verder had hij het prima onder controle 
Ik vond het wel relaxed.
Verder was me nooit verteld over ongewenst urineverlies. Het duurde echt wel even voor ik weer droog kon niezen en springen.
Wat een verhalen zeg! Wat ben ik blij dat ik geen kinderwens heb! Ik voel al overal pijn als ik jullie verhalen lees.
En wat maakten die vrouwen een paar honderd jaar geleden wel niet mee? Vreselijk 😳
FarFarAway schreef op 28-11-2021 om 18:33:
Wat een verhalen zeg! Wat ben ik blij dat ik geen kinderwens heb! Ik voel al overal pijn als ik jullie verhalen lees.
En wat maakten die vrouwen een paar honderd jaar geleden wel niet mee? Vreselijk 😳
Haha, mijn bevalling ging ongeveer hetzelfde als honderd jaar geleden. Maar er was dan ook niks aan de hand 
herstel duurt wel ff maar geloof het of niet... je zit zo vol hormonen dat je allemaal geen klap uitmaakt. Dat wist ik trouwens ook niet van te voren.
FarFarAway schreef op 28-11-2021 om 18:33:
Wat een verhalen zeg! Wat ben ik blij dat ik geen kinderwens heb! Ik voel al overal pijn als ik jullie verhalen lees.
En wat maakten die vrouwen een paar honderd jaar geleden wel niet mee? Vreselijk 😳
Nou barende vrouwen in Nederland moeten nog steeds lijden tov andere landen. In ieder ander land wordt bij de eerste weeen gelijk een ruggenprik gezet. Hier wordt gezegd ja maar zonder ben je sneller op de been = sneller weg = goedkoper.
Gatekeeper schreef op 28-11-2021 om 21:07:
[..]
Nou barende vrouwen in Nederland moeten nog steeds lijden tov andere landen. In ieder ander land wordt bij de eerste weeen gelijk een ruggenprik gezet. Hier wordt gezegd ja maar zonder ben je sneller op de been = sneller weg = goedkoper.
Dat schreef Kluun ook in zijn boekje ‘Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt’. Maar tegenwoordig is een ruggenprik (terecht!) heel bespreekbaar en ik vond het niet nodig. Weeën waren goed te doen.
Dat je kramp kunt krijgen in je benen tijdens het persen. Niet te doen 🥴
Feles schreef op 28-11-2021 om 21:17:
[..]
Dat schreef Kluun ook in zijn boekje ‘Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt’. Maar tegenwoordig is een ruggenprik (terecht!) heel bespreekbaar en ik vond het niet nodig. Weeën waren goed te doen.
Ik vond het voor mezelf ook niet nodig. Heb het vier keer zonder gedaan. Maar iedereen en elke bevalling is natuurlijk anders.
Feles schreef op 28-11-2021 om 21:17:
[..]
Dat schreef Kluun ook in zijn boekje ‘Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt’. Maar tegenwoordig is een ruggenprik (terecht!) heel bespreekbaar en ik vond het niet nodig. Weeën waren goed te doen.
Deze tijd helaas niet meer. Vaak krijg je te horen dat er geen anesthesist beschikbaar is en dat dat nog wel een paar uur kan duren. Laatst stond er in de krant dat een vrouw na 10?! uur weeen en 1 cm ontsluiting verder geen ruggenprik kon krijgen in het ziekenhuis waar ze was omdat er geen anesthesist was. Is ze puffend in de auto gezet naar een ander ziekenhuis waar dan wel iemand beschikbaar was.