Voormalige werkgever vraagt mij om een gunst
Hallo allemaal,
Ik zit in een best rare situatie. Ik kreeg gisteren een telefoontje van mijn voormalige werkgever (waar ik 6 maanden geleden voor het laatst heb gewerkt) om iets te doen want ik was de enige die wist hoe een bepaald programma werkte. Ik heb gezegd dat ik aan die en die mijn kennisoverdracht had gedaan en dat zij het zouden moeten weten. Maar beide werknemers hebben in de tussentijd ontslag genomen en dat was allemaal zo hectisch gegaan dat het management niet in de gaten had dat er ook een kennisoverdracht gedaan zou moeten worden. Mijn voormalige leidinggevende was best in paniek want de andere twee gaven geen thuis. Op zich is het maar een uurtje werk, maar toen ik vroeg wat ik er zou voor krijgen, bleef het stil en zei hij dat ze moesten kijken of er budget was. Dus ik heb toen vriendelijk bedankt. Hij had mij gisteren nog een paar keer gebeld en voicemails in gesproken. Hij smeekte zowat om mijn hulp. Nu voel ik mij toch erg schuldig. Dus zou ik erop terugkomen bij hem of laten gaan?
Je had een zakelijke overeenkomst, die al 6 maanden geleden geëindigd is. Ik zou mijn vingers hier absoluut niet aan branden.
Zeker als in de voicemails waarin zowat gesmeekt werd niet een vergoeding werd aangeboden. Het klinkt alsof deze werkgever niet zo lekker bezig is geweest. Laat ze hun eigen brand maar blussen, dan hoef jij geen kans te lopen op blaren.
Ligt er een beetje aan hoe je weg bent gegaan. Maar ik zou denk ik wel helpen, maar dat is vooral omdat ik zo in elkaar zit 
Ik ben van mezelf gewoon heel behulpzaam. Ik zou ook niet eens gedacht hebben aan een vergoeding eigenlijk. Daarmee zeg ik niet dat het gek is dat je daarom hebt gevraagd, integendeel eigenlijk! Ik weet van mezelf dat ik vaak als te behulpzaam in het leven sta. Ik help altijd alles en iedereen zonder na te denken over of ik er iets voor terug zou moeten vragen of zo en benadeel daar mezelf nogal eens mee ook. Maar ik zou het gewoon vooral zielig vinden dat iemand blijkbaar zo in de problemen zit dat ze mij moeten smeken om hulp. En ik ben daar gevoelig voor. Dan denk ik weer “ach, wat is nu dat uurtje werk. Het helpt hen een heleboel, dus prima”. Dus ja, korte samenvatting : ik zou helpen 🤣
Als jij dat uurtje werk geleverd hebt, is de organisatie dan in staat dit soort problemen in de toekomst zelf op te lossen? Ik zou geen brandje willen blussen met mogelijk nog meer vervolgacties. Wel zou ik een uur willen besteden aan het overdragen van kennis.
Verder zou ik nadenken over mijn reputatie. Hoe groot is de kans dat je in de toekomst nog terug wilt naar je oude werkgever? Hoe groot is de kans dat je de betreffende personen bij andere werkgevers nog eens tegenkomt? En hoe groot is de kans dat zij negatief over jou zijn bij andere potentiële werkgevers?
Als die kansen reëel zijn, dan zou ik het uurtje werk leveren.
waarom moet je overal voor betaald worden?
Waarom niet iemand uit de brand helpen?
Uur werk ?
Wat is dat nou . Een uur werk ?
Ik zou waarschijnlijk wel helpen, maar als werkgever zou ik er ook een passende vergoeding aanhangen.
Als je helpt en er kan geen fatsoenlijk bedanken af zou het wel de laatste keer zijn.
Ik zou ook helpen denk ik, maar ik zou ook verwachten dat als het zo belangrijk is dat er dan ook ruimte is voor de vergoeding die je vraagt.
Ik liet dit topic lezen aan mijn man met de opmerking dat dit toch wel heel zielig was voor die manager. Maar mijn man zegt dat dat echt mijn zwakte is en dat jij VOLKOMEN gelijk hebt.
Ik vraag me wel af of de overdracht wel op papier is gedaan. Maar als dat niet zo is, is dat niet alleen jou aan te rekenen. De leidinggevende had erom moeten vragen of allang hebben (processen op orde hebben).
Het klinkt een beetje als mijn vorige werkgever met duizend systemen, work arounds, en iedereen die gillend gek werd.
Het lijkt mij echt niet meer dan logisch dat je er een vergoeding voor krijgt. Dit komt niet door jouw toedoen (tenminste daar ga ik van uit), maar mismanagement van je oude werkgever. Je wilt heel graag helpen, maar tegen een normaal tarief. Je hoeft ze heus het vel niet over de neus te halen. En dan mogen zij hun knopen tellen en kijken of ze dat er voor over hebben. Als ze een consultant moeten inhuren om e.e.a. weer te repareren dan zijn ze meer kwijt waarschijnlijk.
Ik vraag mij ook af of het Arbo-technisch mag. Ik heb namelijk geen accounts of wachtwoorden meer en het programma bevat gevoelige informatie (werknemersgegevens). Voordat ik moest beginnen, moest ikzelf een VOG regelen. Daarnaast vind ik het ook apart dat als het zo'n noodsituatie is er geen budget voor geregeld kan worden. 100 euro zou ik zelf al heel schappelijk vinden. Dat staat mij vooral tegen. Dat ik een zonder er iets voor te krijgen een brandje moet blussen. En met de kennisoverdracht de 2 mensen met wie ik dat geregeld heb zouden het documenteren als ik het had uitgelegd. Dat is blijkbaar niet gebeurd.
Rosemary00 schreef op 26-08-2025 om 08:36:
Ik vraag mij ook af of het Arbo-technisch mag. Ik heb namelijk geen accounts of wachtwoorden meer en het programma bevat gevoelige informatie (werknemersgegevens). Voordat ik moest beginnen, moest ikzelf een VOG regelen. Daarnaast vind ik het ook apart dat als het zo'n noodsituatie is er geen budget voor geregeld kan worden. 100 euro zou ik zelf al heel schappelijk vinden. Dat staat mij vooral tegen. Dat ik een zonder er iets voor te krijgen een brandje moet blussen. En met de kennisoverdracht de 2 mensen met wie ik dat geregeld heb zouden het documenteren als ik het had uitgelegd. Dat is blijkbaar niet gebeurd.
als je niet wil doe je het niet, maar ga dan niet zulke argumenten verzinnen. dat is aan de werkgever. als zij het ok vinden dat jij dit zonder vog doet dan is dat zo.
Dat is het punt. Ik voel mij een enorme b*tch als ik het niet zou doen. Dus als ik een goede argumentatie heb kan ik het beter verantwoorden. Ook al is dat helemaal niet nodig. Denk wel dat mannen daar makkelijker in zijn om nee te zeggen. Die andere 2 die ontslag namen waarom ook mannen en daar kon mij leidinggevende niet tegen op, dus belt die mij. Dat denk ik dan.
Als ze er niets voor willen betalen is het blijkbaar toch niet belangrijk genoeg. Je denkt nu dat het een uurtje werk is maar als je pech hebt komt er nog meer uit de hoge hoed en ben je veel meer tijd kwijt.
Als je het wel wil doen zou ik reageren met een mailtje waarin je zelf aangeeft wat je als financiële vergoeding wil en dan de overdracht niet alleen mondeling maar ook schriftelijk leveren.
Maar je bent geen bitch, want je wilt het wel doen. Alleen niet voor niets.
Het lijkt mij logisch dat er iets van een vergoeding tegenover staat. Een vergoeding die in lijn staat met de kosten die je ervoor moet maken. Vrij nemen bij je huidige werkgever en reiskosten bijvoorbeeld.
Mijn zoon heeft het begin van de zomer ook gedaan zijn kennis van een bepaald systeem overdragen aan de nieuwe werknemer toen de opvolger van mijn zoon na de proeftijd niet meer terug kwam. Mijn zoon moest echt vrij nemen bij zijn nieuwe baas en het was meer dan 1 dag werk dus en vergoeding was zeker op zijn plaats.
Rosemary00 schreef op 26-08-2025 om 08:45:
Dat is het punt. Ik voel mij een enorme b*tch als ik het niet zou doen. Dus als ik een goede argumentatie heb kan ik het beter verantwoorden. Ook al is dat helemaal niet nodig. Denk wel dat mannen daar makkelijker in zijn om nee te zeggen. Die andere 2 die ontslag namen waarom ook mannen en daar kon mij leidinggevende niet tegen op, dus belt die mij. Dat denk ik dan.
Je mag gewoon nee zeggen. En leren dat wat de ander vindt niet belangrijk voor je is .