Voormalige werkgever vraagt mij om een gunst
Hallo allemaal,
Ik zit in een best rare situatie. Ik kreeg gisteren een telefoontje van mijn voormalige werkgever (waar ik 6 maanden geleden voor het laatst heb gewerkt) om iets te doen want ik was de enige die wist hoe een bepaald programma werkte. Ik heb gezegd dat ik aan die en die mijn kennisoverdracht had gedaan en dat zij het zouden moeten weten. Maar beide werknemers hebben in de tussentijd ontslag genomen en dat was allemaal zo hectisch gegaan dat het management niet in de gaten had dat er ook een kennisoverdracht gedaan zou moeten worden. Mijn voormalige leidinggevende was best in paniek want de andere twee gaven geen thuis. Op zich is het maar een uurtje werk, maar toen ik vroeg wat ik er zou voor krijgen, bleef het stil en zei hij dat ze moesten kijken of er budget was. Dus ik heb toen vriendelijk bedankt. Hij had mij gisteren nog een paar keer gebeld en voicemails in gesproken. Hij smeekte zowat om mijn hulp. Nu voel ik mij toch erg schuldig. Dus zou ik erop terugkomen bij hem of laten gaan?
Rosemary00 schreef op 26-08-2025 om 08:45:
Dat is het punt. Ik voel mij een enorme b*tch als ik het niet zou doen. Dus als ik een goede argumentatie heb kan ik het beter verantwoorden. Ook al is dat helemaal niet nodig. Denk wel dat mannen daar makkelijker in zijn om nee te zeggen. Die andere 2 die ontslag namen waarom ook mannen en daar kon mij leidinggevende niet tegen op, dus belt die mij. Dat denk ik dan.
dan heb je jezelf mooi een lesje "nee zeggen" gegeven. nee zeggen mag gewoon zonder smoesjes.
Bakblik schreef op 26-08-2025 om 08:46:
Het lijkt mij logisch dat er iets van een vergoeding tegenover staat. Een vergoeding die in mijn straat met de kosten die je ervoor moet maken. Vrij nemen bij je huidige werkgever en reiskosten bijvoorbeeld.
Mijn zoon heeft het begin van de zomer ook gedaan zijn kennis van een bepaald systeem overdragen aan de nieuwe werknemer toen de opvolger van mijn zoon na de proeftijd niet meer terug kwam. Mijn zoon moest echt vrij nemen bij zijn nieuwe baas en het was meer dan 1 dag werk dus en vergoeding was zeker op zijn plaats.
Dat is ook zo. Het moet op locatie. Dus ook al is het maar een uurtje werk het is wel 2x30 min reistijd. Op zich niet veel maar dan moet ik minstens 2 uur vrij nemen. En ik weet hoeveel zzpers vragen voor zo'n opdracht. Dus ook al verdien ik er met 100 euro best veel aan voor een uurtje werken, maar ben wel stukken goedkoper dan de meeste vragen.
Ik ben ook best een pleaser en leef vanuit het principe ‘wie goed doet, goed ontmoet’ dus dat uurtje zou ik er best aan willen spenderen. Ik zou er niet op staan om een vergoeding te ontvangen maar ik zou deze wel aanpakken als die wordt geboden. Want ik vind ook dat de werkgever best mag waarderen dat hij uit de brand wordt geholpen.
Hangt er misschien ook nog van af hoe lang ik er gewerkt zou hebben, en met hoeveel plezier. En of er nog collega’s zijn waar ikbdestijds een goede band mee had en die ik op deze manier ook nog zou helpen.
Maar over het algemeen zou dat allemaal niet direct iets uitmaken. Als ik iemand met betrekkelijk weinig moeite kan helpen waarom zou ik dat dan laten? Het geeft toch ook een goed gevoel?
Rosemary00 schreef op 26-08-2025 om 08:52:
[..]
Dat is ook zo. Het moet op locatie. Dus ook al is het maar een uurtje werk het is wel 2x30 min reistijd. Op zich niet veel maar dan moet ik minstens 2 uur vrij nemen. En ik weet hoeveel zzpers vragen voor zo'n opdracht. Dus ook al verdien ik er met 100 euro best veel aan voor een uurtje werken, maar ben wel stukken goedkoper dan de meeste vragen.
Je kunt antwoorden dat om de overdracht voor de tweede keer te doen je nu een halve vakantie dag moet opnemen en je dat je dat alleen doet voor een financiële vergoeding.
Je vorige werkgever helpen kost jou ook iets.
BlairW schreef op 26-08-2025 om 08:14:
Ligt er een beetje aan hoe je weg bent gegaan. Maar ik zou denk ik wel helpen, maar dat is vooral omdat ik zo in elkaar zit
Ik ben van mezelf gewoon heel behulpzaam. Ik zou ook niet eens gedacht hebben aan een vergoeding eigenlijk. Daarmee zeg ik niet dat het gek is dat je daarom hebt gevraagd, integendeel eigenlijk! Ik weet van mezelf dat ik vaak als te behulpzaam in het leven sta. Ik help altijd alles en iedereen zonder na te denken over of ik er iets voor terug zou moeten vragen of zo en benadeel daar mezelf nogal eens mee ook. Maar ik zou het gewoon vooral zielig vinden dat iemand blijkbaar zo in de problemen zit dat ze mij moeten smeken om hulp. En ik ben daar gevoelig voor. Dan denk ik weer “ach, wat is nu dat uurtje werk. Het helpt hen een heleboel, dus prima”. Dus ja, korte samenvatting : ik zou helpen 🤣
Maar wat als het mis gaat door iets wat jij in dat uurtje gedaan hebt. Je valt niet onder het bedrijf want niet in dienst en geen schriftelijke overeenkomst.
Je bent al een half jaar weg, processen veranderen, dat weet jij niet want je was er niet.
Dus of uurtje factuurtje met de aantekening dat alles voor hun eigen risico is. Of niet.
Ysenda schreef op 26-08-2025 om 09:21:
[..]
Maar wat als het mis gaat door iets wat jij in dat uurtje gedaan hebt. Je valt niet onder het bedrijf want niet in dienst en geen schriftelijke overeenkomst.
Je bent al een half jaar weg, processen veranderen, dat weet jij niet want je was er niet.
Dus of uurtje factuurtje met de aantekening dat alles voor hun eigen risico is. Of niet.
Dat soort dingen sta ik dus nooit bij stil. Ik zeg altijd meteen ja als iemand om hulp vraagt
BlairW schreef op 26-08-2025 om 09:39:
[..]
Dat soort dingen sta ik dus nooit bij stil. Ik zeg altijd meteen ja als iemand om hulp vraagt
Lief, en soms dus gewoon niet zo handig. Zolang alles goed gaat is dat geen enkel probleem. Maar als het fout gaat zit, in dit geval, TO met de gebakken peren. En dan wordt het ineens iets heel anders dan even een uurtje je oude baas helpen.
Rosemary00 schreef op 26-08-2025 om 08:52:
[..]
Dat is ook zo. Het moet op locatie. Dus ook al is het maar een uurtje werk het is wel 2x30 min reistijd. Op zich niet veel maar dan moet ik minstens 2 uur vrij nemen. En ik weet hoeveel zzpers vragen voor zo'n opdracht. Dus ook al verdien ik er met 100 euro best veel aan voor een uurtje werken, maar ben wel stukken goedkoper dan de meeste vragen.
Als het op locatie moet en je vrij moet nemen van je huidige werk, zou ik het ook niet gratis doen. Wat raar dat die manager daar om smeekt.
Ysenda schreef op 26-08-2025 om 09:21:
[..]
Maar wat als het mis gaat door iets wat jij in dat uurtje gedaan hebt. Je valt niet onder het bedrijf want niet in dienst en geen schriftelijke overeenkomst.
Je bent al een half jaar weg, processen veranderen, dat weet jij niet want je was er niet.
Dus of uurtje factuurtje met de aantekening dat alles voor hun eigen risico is. Of niet.
Ik zeg ook dit. Niet om het geld maar om het risico, zowel voor je voormalig werkgever als voor jezelf. Zomaar even een uurtje iets doen in privacygevoelige gegevens, er zou echt geen sprake van zijn dat ik dat zou doen zonder onderliggende overeenkomst.
Zeker iets op papier zetten inderdaad! En ik zou dit ook niet gratis doen.
Sterker nog, het zou er heel erg aan liggen hoe ik daar weg ben gegaan en welk contact ik met de betreffende leidinggevende had. Mijn leven is al druk genoeg, dus 'maar' een uurtje of 2 heb ik niet zomaar over.
Om het heel hard te zeggen, dit is hun probleem, niet die van jou.
Het is een bedrijf en personeel heeft zijn prijs. Tenzij het een noodlijdend bedrijf is dat aan de rand van de afgrond balanceert. Dan moeten ze wel heel aardig kijken en dan geef ik ze een uurtje van mijn tijd. Met een disclaimer dan hè. Zal je maar gebeuren dat dan nog de schuld van alles krijgt als je een handje toesteekt.
Sorry, dus omdat de manager het niet in de gaten houdt bellen ze of je alsjeblieft nóg een keer je werk wil doen, wat je al netjes gedaan hebt toen, maar je moet wel daarheen komen en staat niets tegenover? Bedoel dat er geen echt loon komt prima, maar niet eens een boekenbon uit eigen initiatief omdat ze snappen dat het voor jou ook gedoe is?
Koekkoek en dan ben ik toch echt wel een behulpzaam type maar hoe krijgen ze dit voor elkaar joh
Rosemary00 schreef op 26-08-2025 om 08:36:
Ik vraag mij ook af of het Arbo-technisch mag. Ik heb namelijk geen accounts of wachtwoorden meer en het programma bevat gevoelige informatie (werknemersgegevens). Voordat ik moest beginnen, moest ikzelf een VOG regelen. Daarnaast vind ik het ook apart dat als het zo'n noodsituatie is er geen budget voor geregeld kan worden. 100 euro zou ik zelf al heel schappelijk vinden. Dat staat mij vooral tegen. Dat ik een zonder er iets voor te krijgen een brandje moet blussen. En met de kennisoverdracht de 2 mensen met wie ik dat geregeld heb zouden het documenteren als ik het had uitgelegd. Dat is blijkbaar niet gebeurd.
En als er dan iets fout gaat of er gevoelige informatie uitlekt? Word jij dan aansprakelijk gesteld? Deze aanvulling maakt het toch net even anders. Ik denk dat ik het om die redenen niet zou doen. Jij bent hier al 6 maanden weg dus het is ook jouw verantwoordelijkheid niet (meer).
Ik heb even teruggebeld. Voelde mij toch best schuldig. Het moet zo snel mogelijk gedaan worden, maar omdat ik officieel geen lid meer ben van het team kunnen zij mij niet betalen omdat iemand zonder screening niet aan het systeem mag zitten. Mijn leidinggevende heeft toen gezegd dat hij mij het geld voor mijn inspanningen handje contantje uit zijn eigen zak zou geven. Ik heb toen gelijk nee gezegd. Mijn vorige leidinggevende heeft er echt een potje van gemaakt. Toen ik vertelde dat ik wel een kennisoverdracht zou willen doen was dat ook een probleem omdat ze nog aan het zoeken waren voor een vervanger omdat die 2 halsoverkop ontslag hadden genomen. En ik heb gezegd dat ik het alleen doe als het officieel geregeld is. Nu is hij aan het kijken of het kan. Maar ik merk nu al dat het mij kopzorgen geeft.
Rosemary00 schreef op 26-08-2025 om 11:05:
Ik heb even teruggebeld. Voelde mij toch best schuldig. Het moet zo snel mogelijk gedaan worden, maar omdat ik officieel geen lid meer ben van het team kunnen zij mij niet betalen omdat iemand zonder screening niet aan het systeem mag zitten. Mijn leidinggevende heeft toen gezegd dat hij mij het geld voor mijn inspanningen handje contantje uit zijn eigen zak zou geven. Ik heb toen gelijk nee gezegd. Mijn vorige leidinggevende heeft er echt een potje van gemaakt. Toen ik vertelde dat ik wel een kennisoverdracht zou willen doen was dat ook een probleem omdat ze nog aan het zoeken waren voor een vervanger omdat die 2 halsoverkop ontslag hadden genomen. En ik heb gezegd dat ik het alleen doe als het officieel geregeld is. Nu is hij aan het kijken of het kan. Maar ik merk nu al dat het mij kopzorgen geeft.
Wauw, dit klinkt echt niet ok. Dus ze kunnen je niet betalen omdat je niet aan het systeem mag zitten, maar willen je wel zwart aan datzelfde systeem laten zitten? Dus én doen wat niet mag, én dat buiten de boeken om laten, ook belastingtechnisch gezien. Dat die leidinggevende dit aanbiedt is echt niet ok.
Ik denk dat je kopzorgen het snelst over zijn als je jezelf toestemming geeft je niet in dit wespennest te steken en je ze nog één keer laat weten dat je niet bereid bent dit soort kunstgrepen uit te voeren. Bellen ze dan weer, dan zou ik het nummer blokkeren.