Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
prima om buiten je vaste relatie te gaan seksen, maar wees er gewoon eerlijk over zodat iedereen een keuze heeft
Persoonlijk vind ik mijn geschetste situatie een patstelling.
De een kan of wil geen seksuele relatie meer, maar wil niet dat de ander dan vreemdgaat, maar wil die persoon ook niet kwijt en daarmee moet die persoon dan seksloos door het leven.
En andersom wil die ander geen seksloze relatie, maar wil ook de relatie niet kwijt.
Dus ze willen beiden de relatie, maar beiden met een ander uitgangspunt. Wie trekt dan de stekker eruit? Een sekspartner zoeken buiten de deur zal dat dan uiteindelijk doen. Maar ik vind het niet per se verwijtbaar aan die seks buiten de deur zoeker. In mijn optiek is er dan geen sprake van schuld. Hooguit van verdriet en eenzaamheid bij beiden.
Niemand dwingt je om in die relatie te blijven dus de vreemdganger is wel degelijk verwijtbaar, de partner heeft nml al aangegeven dat een sekspartner naast de relatie niet de bedoeling is.
Tuurlijk is er wat mis als je in behoefte niet beide aan je trekken komt, dan ga je dus uit elkaar.
Vavoom schreef op 08-06-2022 om 19:29:
Niemand dwingt je om in die relatie te blijven dus de vreemdganger is wel degelijk verwijtbaar, de partner heeft nml al aangegeven dat een sekspartner naast de relatie niet de bedoeling is.
Tuurlijk is er wat mis als je in behoefte niet beide aan je trekken komt, dan ga je dus uit elkaar.
zie ik toch nog wat genuanceerder. Degene zonder seksbehoefte weet nl. ook dat een seksloze relatie niet is waar de ander gelukkig van wordt, dus deze persoon die geen seks (meer) wil kan ook opstappen uit deze relatie. Beiden doen het niet.
Diyer schreef op 08-06-2022 om 20:05:
[..]
zie ik toch nog wat genuanceerder. Degene zonder seksbehoefte weet nl. ook dat een seksloze relatie niet is waar de ander gelukkig van wordt, dus deze persoon die geen seks (meer) wil kan ook opstappen uit deze relatie. Beiden doen het niet.
Stiekem toch vreemdgaan terwijl de ander heeft aangegeven dat niet te willen is niet ok. Heb dan ballen en zeg dat je het toch gaat doen omdat je daar behoefte aan hebt.
Poezie schreef op 08-06-2022 om 20:37:
[..]
Stiekem toch vreemdgaan terwijl de ander heeft aangegeven dat niet te willen is niet ok. Heb dan ballen en zeg dat je het toch gaat doen omdat je daar behoefte aan hebt.
Dit dus, degene die geen seks wil hoeft niet te stoppen met de relatie want hij/zij mist niks.
Diyer schreef op 08-06-2022 om 20:05:
[..]
zie ik toch nog wat genuanceerder. Degene zonder seksbehoefte weet nl. ook dat een seksloze relatie niet is waar de ander gelukkig van wordt, dus deze persoon die geen seks (meer) wil kan ook opstappen uit deze relatie. Beiden doen het niet.
Daarnaast is het ook niet nodig om je relatie op te blazen omdat je seksuele behoeftes anders zijn. Als de rest goed verloopt, waarom zou je dit dan doen?
Valdemar schreef op 08-06-2022 om 21:14:
[..]
Daarnaast is het ook niet nodig om je relatie op te blazen omdat je seksuele behoeftes anders zijn. Als de rest goed verloopt, waarom zou je dit dan doen?
Tja voor mij is seks wel erg belangrijk dus als dit een punt wordt binnen mijn relatie dat zou ik die daarvoor wel opblazen ja... zoals voor een ander weer andere dingen belangrijk zijn. Maar ik vind seksualiteit binnen een relatie enorm belangrijk. Anders kan ik net zo goed met mijn broer samen gaan wonen
Vavoom schreef op 08-06-2022 om 20:55:
[..]
Dit dus, degene die geen seks wil hoeft niet te stoppen met de relatie want hij/zij mist niks.
Zo. Precies. En dat is dus wat er niet klopt aan de relatie. En waarvoor degene die geen seks (meer) wil net zo "schuldig" is. Alleen die heeft er "geen last van" en kan stoicijns verder leven. Ook al is dit de persoon die het gedrag (de ander onthouden van een seksuele relatie) uitvoert.
Ik voer het even extreem door- degene die de seks niet wil, krijgt zijn/haar zin. En heeft het gelijk hiermee aan zijn/haar kant, ook al doet degene die geen seks krijgt daarmee geweld aan. Maar dat is oke, omdat we ooit met elkaar hebben afgesproken dat deze vorm van "geweld" is toegestaan. Het is misschien geen actieve vorm van geweld. Maar iets niet ontvangen kan voelen als een vorm van geweld. Dat is voor de meesten wel te begrijpen als we het hebben over: aandacht, gezien worden in een relatie, zorg voor de ander, luisteren, interesse, in contact staan. Leef maar eens een half jaar met iemand die dat niet heeft voor je en kom dan eens terug op het ontbreken ervan en hoe dat voelt voor het zelfbeeld. Dit geldt ook voor veel mensen als het aankomt op seksualiteit, omdat ze er dezelfde gevoelens uit halen. Lees er maar eens onderzoeken op na, dat een seksloze relatie als ontzettend pijnlijk, verdrietig, beschadigend, eenzaam of wat dat ook kan voelen.
Dus je mag dat doen en dan moet degene die het gedrag ontvangt, maar zelf zeggen dat de maat vol is. In plaats van dat degene die het gedrag uitoefent de boodschap ontvangt dat het niet ok is om iemand eigenlijk een soort adem te onthouden. Dat is hoe we daar wereldwijd vaak naar kijken.
In geval van seks hebben voor de ander, wil je dat begrijpelijkerwijs niet. Je kunt iemand geen seks opleggen, want dat is verkrachting of aanranding en geweldadig naar de persoon die het doet voor de ander. Maar er vanuit gaande dat we het hier hebben over een gezonde relatie met gezonde liefhebbende volwassenen waarvoor bij de meeste volwassenen seks gelijk staat aan liefde, koestering, gezien worden, zich bemind voelen, begeert voelen en alle andere positieve aspecten van seks, het ontbreken hiervan als enorm pijnlijk, kwetsend, eenzaam en verdrietig kan voelen. Degene die het laat, pleegt daarmee al een vorm van geweld richting de partner die geen seks krijgt, vóór deze vreemdganger de stap naar buiten heeft gezet en daarmee geweld terug pleegd (nl. vreemdgaan, wat gezien wordt als verraad). Die zet deze stap meestal vanuit een gevoel van ten einde raad zijn en snakt naar dat stukje 'zorg'.
Valdemar schreef op 08-06-2022 om 21:14:
[..]
Daarnaast is het ook niet nodig om je relatie op te blazen omdat je seksuele behoeftes anders zijn. Als de rest goed verloopt, waarom zou je dit dan doen?
Omdat je dan blijkbaar niet ervaart wat de enorme bijdrage van een goed seksleven op iemands zelfwaarde, geluksgevoel, stressleven, gezondheid en dergelijke is? Omdat voor sommige mensen seks praktisch hetzelfde is als voedsel voor de ziel en je dat pas kan begrijpen als je dat herkent.
Miraval schreef op 08-06-2022 om 21:45:
[..]
Tja voor mij is seks wel erg belangrijk dus als dit een punt wordt binnen mijn relatie dat zou ik die daarvoor wel opblazen ja... zoals voor een ander weer andere dingen belangrijk zijn. Maar ik vind seksualiteit binnen een relatie enorm belangrijk. Anders kan ik net zo goed met mijn broer samen gaan wonen
En aangezien de relatie toch al opgeblazen is, begrijp ik dus ook dat je het risico neemt om dit stiekem te doen, nadat alle pogingen tot overleg en er samen uit komen op niets zijn uitgelopen. Je bent de relatie al half kwijt, je bent je partner gevoelsmatig al half kwijt, je bent gevoelsmatig jezelf al half kwijt, dus in de optiek van de vreemdganger verlies je er feitelijk niks aan als het niet uit zou komen. De ander blij (want hoeft geen seks te geven en je valt de ander er ook niet meer mee lastig) en jij "blij", want je krijgt het minimale stukje adem waar je naar snakt. Hoewel ik het een hele verdrietige situatie vind dat deze noodsprong (want zo zie ik die) gemaakt wordt. En ik daarbij mezelf ook afvraag of het niet alsnog het begin van het einde is. Want als de persoon de seks buiten de deur gaat zoeken en merkt hoeveel deze uiteindelijk dan wél kan delen met een ander, dan dooft de benodigde liefde misschien ook wel voor de partner die thuiszit en geen seks meer wil. De persoon voelt uiteindelijk des te duidelijk hoe ongelukkig deze is binnen de relatie en hoe anders het ook kan zijn met een ander.
Maar dit zou ik niet stellig durven beweren. Ik heb ook genoeg verhalen gehoord van mensen die het daarmee vol kunnen houden om bij hun partner te blijven die geen seks meer wil en waarvoor de vriendschapsgevoelens genoeg zijn om in de relatie te willen blijven.
heel veel woorden en je zal vast een punt hebben hier en daar maar als je seks wil en je partner niet én je partner wil dat je trouw blijft dan is het een afspraak waar je je gewoon aan te houden hebt.
Zo goed is die relatie nml niet als je op iets fundamenteels als intimiteit geen overeenstemming hebt.
Kan je dat niet dan eindig je de relatie, vreemdgaan is laf en niet de schuld van degene die bedrogen wordt. Nooit.
Ik heb zelf een partner gehad die geen seks meer wilde, bij hem blijven was destijds makkelijker geweest en vreemdgaan werd mij heel makkelijk gemaakt en toch maakte ik de keuze om te scheiden. Liefde is ook loslaten en als je partner verder zo’n fijn persoon is dan verdient die hij/zij iemand die zich aan de afspraken houdt.
Dan bekijk je het heel zwart wit en ga je over schuld praten. Terwijl ik van mening ben dat in dit soort situaties niet zoiets bestaat als schuld. Alleen maar verliezers aan beide zijden én zelfs partners die menen het beste te doen binnen de gegeven omstandigheden. Sommigen zullen er bijv. voor kiezen (oprecht bedoeld) dat ze liever vreemdgaan, zodat ze hun partner niet kwetsen of belasten. Sommigen zien geen praktische mogelijkheid tot uit elkaar gaan (financieel gezien, kinderen, geen woning kunnen krijgen) en proberen zo tegemoet te komen aan de behoeften die voor hen noodzakelijk voelen en die ze niet (meer) krijgen binnen de relatie.
Mijn antwoord op de openingspost kan dus zijn dat ik van mening ben dat er inderdaad met veel meer factoren rekening gehouden kan worden dan sec. vreemdgaan. Omdat er zoveel meer verklaarbare redenen voor zijn dan de platte mogelijkheid tot koud bedrog. Omdat ook de persoon binnen de relatie die geen seks (meer) wil kan voelen als de geweldenaar.
Het is veel te makkelijk om met een vingertje te wijzen naar 1 partij, terwijl de andere partij net zo'n grote rol heeft in het grote geheel.
Vavoom schreef op 08-06-2022 om 22:53:
én je partner wil dat je trouw blijft dan is het een afspraak waar je je gewoon aan te houden hebt.
Wat houdt dat in: WIL dat jij trouw blijft? Als je ooit een liefdesrelatie had waarin seks een fijne rol had en het onderscheid maakt tussen een liefdesrelatie en een vriendschapsrelatie, wat is dan het woord WILLEN en trouw blijven? Hoor je dan ook niet eigenlijk zelf te WILLEN en dus voor te zorgen dat die relatie een liefdesrelatie blijft ipv vriendschap?
WILLEN
je kan zoveel willen. Je kunt iets met elkaar afspreken. Maar die afspraken zijn meestal gemaakt op een moment dat de relatie ook anders in elkaar stak en er sprake was van een liefdesrelatie met alles erop en eraan. Dan ben ik benieuwd wie er in die relatie dan eigenlijk afwijkt van het oorspronkelijke plan waarop die afspraken gebaseerd waren.
Het is al jaren geleden hoor maar ik ken een vrouw en haar man wilde ook geen seks meer met haar vanaf het moment dat ze getrouwd waren. Ze heeft veel met hem gepraat maar van seks kwam er niks. Dat heeft jaren zo geduurd totdat ze vreemd ging voor de seks. Het kwam uit en ze zijn gescheiden. Iedereen wees haar met het vingertje na en ze werd uitgekotst door iedereen en haar man kreeg alle aandacht en begrip. Jaren later bleek dat haar man homo is en daar niet voor uit wilde komen en daarom getrouwd was met een vrouw. Hij is nu nog steeds bij zijn vriend. Ik keur vreemd gaan af hoor maar toch heb ik begrip voor deze vrouw. Ze hield van hem en wilde hem niet kwijt en ze hoopte dat het ooit weer zou worden als voordat ze getrouwd waren. Ze haar behoefte aan seks niet kunnen weerstaan. ik vind dat menselijk.