Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
Poezie schreef op 04-11-2021 om 19:17:
[..]
Dan ben jij wel heel vergevingsgezind. Iemand die impliceert van mij te houden en mij vervolgens beliegt en bedriegt heeft voor mij afgedaan.
Hier zijn wij ook niet gescheiden nadat hij is vreemdgegaan, dus er zijn meer van zulke vergevingsgezinde mensen.
Prima dat jij er anders over denkt, maar dat is natuurlijk niet DE waarheid.
Lot_ schreef op 04-11-2021 om 20:01:
[..]
Hier zijn wij ook niet gescheiden nadat hij is vreemdgegaan, dus er zijn meer van zulke vergevingsgezinde mensen.
Prima dat jij er anders over denkt, maar dat is natuurlijk niet DE waarheid.
Fijn voor jou, dat je hem weer voor 100% vertrouwt en je er helemaal senang onder voelt. Ik zie dat anders.
Poezie schreef op 04-11-2021 om 20:01:
[..]
Bedoel je met "en je eigen acties niet onder ogen willen zien" de actie "vreemdgaan", of een actie van degene die bedrogen wordt?
In mijn ogen is vreemdgaan al afstand nemen van je partner. Dan is je relatie al te ver heen en neemt de vreemdganger zowel mentaal als fysiek afstand van de partner. Waarom ben je daar niet eerlijk over, dat je die stap wil nemen? (Voordat je die stap neemt)
Ik vind het niet raar dat een partner afstand neemt als de relatie niet meer goed is, maar laat het weten zodat de ander zijn of haar eigen keuzen kan maken.
Ik bedoelde het vreemdgaan.
En ja daar kom je dus op een heel belangrijk punt in een relatie denk ik... communicatie. Aangeven wat je anders wil op welk gebied dan ook maar meestal komt het ordinair uit op seks en aandacht. De behoefte om nog gezien te worden. En wanneer dit al ontelbare keren wel besproken is en er veranderd maar niks en je komt iemand tegen die je wel ziet staan... tja... dan kun je weleens voor de bijl gaan. Niet goed te praten want het is idd een teken dat er al afstand was binnen de relatie. Heel vaak lees ik op de relatie pijler bijvoorbeeld een man die schrijft dat de behoefte aan seks in de relatie buiten verhouding is. De vrouw in kwestie vindt het allemaal wel best en wil de man daarin niet tegemoet komen. Een open relatie is onbespreekbaar dus zijn er 3 opties. Scheiden, vreemdgaan of een wezenlijk iets missen in je verder prima relatie. In zo'n geval vind ik de vrouw die niet wil buigen net zo goed "schuldig" aan de afstand binnen de relatie als de man die ervooe kiest om seks te hebben omdat hij platweg die behoefte heeft. Is dat goed te praten? Nee zeker niet maar ik kan wel een bepaalde mate van begrip opbrengen voor de ontstane situatie. En zo zijn er nog tig voorbeelden te noemen.
Poezie schreef op 04-11-2021 om 20:08:
[..]
Fijn voor jou, dat je hem weer voor 100% vertrouwt en je er helemaal senang onder voelt. Ik zie dat anders.
En dat mag, gelukkig maar 
Ik wilde vooral duidelijk maken dat jouw visie niet de enige is.
Miraval schreef op 04-11-2021 om 20:09:
[..]
Ik bedoelde het vreemdgaan.
En ja daar kom je dus op een heel belangrijk punt in een relatie denk ik... communicatie. Aangeven wat je anders wil op welk gebied dan ook maar meestal komt het ordinair uit op seks en aandacht. De behoefte om nog gezien te worden. En wanneer dit al ontelbare keren wel besproken is en er veranderd maar niks en je komt iemand tegen die je wel ziet staan... tja... dan kun je weleens voor de bijl gaan. Niet goed te praten want het is idd een teken dat er al afstand was binnen de relatie. Heel vaak lees ik op de relatie pijler bijvoorbeeld een man die schrijft dat de behoefte aan seks in de relatie buiten verhouding is. De vrouw in kwestie vindt het allemaal wel best en wil de man daarin niet tegemoet komen. Een open relatie is onbespreekbaar dus zijn er 3 opties. Scheiden, vreemdgaan of een wezenlijk iets missen in je verder prima relatie. In zo'n geval vind ik de vrouw die niet wil buigen net zo goed "schuldig" aan de afstand binnen de relatie als de man die ervooe kiest om seks te hebben omdat hij platweg die behoefte heeft. Is dat goed te praten? Nee zeker niet maar ik kan wel een bepaalde mate van begrip opbrengen voor de ontstane situatie. En zo zijn er nog tig voorbeelden te noemen.
Stel dat in jouw voorbeeld de man bovengemiddeld/ buitensporig veel seks wil en die vrouw vindt het allemaal wel best zo en wil niet vaker en/of andere seks met hem. Hoe zie jij dan de schuldvraag? En wellicht voelt die vrouw zich niet gezien, alleen maar als seksobject en niet als volwaardige partner?
Blijft dan toch dat de relatie niet goed zit, en er gepraat moet worden over elkaar accepteren zoals je bent of uit elkaar gaan.
Rooss4 schreef op 04-11-2021 om 19:54:
[..]
Ja precies.
Ik zat dit alles bij mezelf te onderzoeken en voelde me wel een beetje kribbig worden bij het idee van afspreken met een minnaar terwijl je ergens met je nr 1 zit te borrelen of te eten maar toen ik mezelf in die situatie plaatste voelde ik toch wel wat positieve spanning bij mezelf. Wellicht juist omdat het fouter dan fout is.
Oops.
Die positieve spanning heb ik dan niet bij mezelf kunnen ontdekken dus vond het wat lastig om daarin in te kunnen leven. Ik merkte dat het bij mij ergernis richting de vreemdganger opriep. Echt een oordeel, dat ik denk ‘waarom ben je überhaupt nog met je vrouw’? En als ik nr1 was en erachter zou komen, zou ik die gast lynchen, bij wijze van.
Ik hou eigenlijk helemaal niet van schuldvragen. Het lost ook zo verdraaid weinig op om een schuldige aan te wijzen. In bovenstaande situaties wordt sowieso veel en veel te weinig gecommuniceerd. Of er wordt wel gecommuniceerd maar niet op een vruchtbaar niveau want ook communiceren kent kwaliteit en kwantiteit.
Als mijn man overvloedig veel seks zou willen en ik hou m niet bij dan zou ik willen weten waar dat vandaan komt. Waar koppelt hij seks aan en wat is de reden dat het zo enorm vaak en veel moet? Wat zijn de alternatieven en wat kunnen wij daar samen aan doen?
Maar ik zou vooral willen weten wat m drijft. Ik kies er namelijk voor om elk aspect van mijzelf en mijn partner te ontrafelen en bespreekbaar te maken. De ultieme vorm van intimiteit.
Stardust schreef op 04-11-2021 om 20:21:
[..]
En als ik nr1 was en erachter zou komen, zou ik die gast lynchen, bij wijze van.
Oh beslist! Voor "de vrouw van" is dit de ultieme nachtmerrie, dat snap ik héél goed!
Poezie schreef op 04-11-2021 om 20:18:
[..]
Stel dat in jouw voorbeeld de man bovengemiddeld/ buitensporig veel seks wil en die vrouw vindt het allemaal wel best zo en wil niet vaker en/of andere seks met hem. Hoe zie jij dan de schuldvraag? En wellicht voelt die vrouw zich niet gezien, alleen maar als seksobject en niet als volwaardige partner?
Blijft dan toch dat de relatie niet goed zit, en er gepraat moet worden over elkaar accepteren zoals je bent of uit elkaar gaan.
Dat laatste heb je 100% gelijk. Praten met elkaar. Dat is het belangrijkste en ik denk dat het daar ook vaak fout gaat.
Schuldvraag vind ik persoonlijk heel moeilijk want degene die daadwerkelijk vreemd gaat is in de ogen van een buitenstaander altijd fouter dan fout. Maar je kan niet achter de voordeur kijken en er zijn gewoon situaties waarbij ik het KAN begrijpen... maar nogmaals het is nooit goed te praten. Maar als het uitkomt kan het ook de redding voor je relatie zijn zoals bij ons het geval was.
Rooss4 schreef op 04-11-2021 om 20:23:
In bovenstaande situaties wordt sowieso veel en veel te weinig gecommuniceerd. Of er wordt wel gecommuniceerd maar niet op een vruchtbaar niveau want ook communiceren kent kwaliteit en kwantiteit.
Maar ik zou vooral willen weten wat m drijft. Ik kies er namelijk voor om elk aspect van mijzelf en mijn partner te ontrafelen en bespreekbaar te maken. De ultieme vorm van intimiteit.
Nou, dit dus, dat vind ik een prachtig streven. Ik kijk graag af bij anderen 
maar inderdaad, ik wil weten wat zijn drijfveren en behoeftes zijn. Als er onenigheid is of een passief agressieve reactie dan wil ik weten wat daar achter zit. Hij ook bij mij trouwens, heb ik mogen ondervinden. Ik vind het alleen maar heel fijn dat iemand mij echt wil leren kennen, inclusief mijn mindere kanten. Soms heel confronterend, ik hou er wel van.
Stardust schreef op 04-11-2021 om 20:35:
[..]
Nou, dit dus, dat vind ik een prachtig streven. Ik kijk graag af bij anderen
Ik vind dat je dat mooi hebt gezegd, echter wel graag dat alles voordat er vreemd wordt gegaan.
Poezie schreef op 04-11-2021 om 20:39:
[..]
Ik vind dat je dat mooi hebt gezegd, echter wel graag dat alles voordat er vreemd wordt gegaan.
Yup, dat zou zeker mijn voorkeur hebben. Vroeger dacht ik echt dat als de ander vreemd zou gaan, het einde oefening zou zijn. Nu weet ik dat niet, misschien wel. Er is geen vrijbrief, dat zeker niet.
Als mijn ex was vreemdgegaan toen ik mijn burn out had, had ik het ergens wel begrepen. Tuurlijk moet je er voor elkaar zijn, rationeel gezien. En toch, snap ik het. Er speelde wel wat (kwam hij zelf mee) maar volgens hem is er niks gebeurt. Ik geloof hem. Pijnlijk zou het hoe dan ook zijn geweest.
Poezie schreef op 04-11-2021 om 20:18:
[..]
Stel dat in jouw voorbeeld de man bovengemiddeld/ buitensporig veel seks wil en die vrouw vindt het allemaal wel best zo en wil niet vaker en/of andere seks met hem. Hoe zie jij dan de schuldvraag? En wellicht voelt die vrouw zich niet gezien, alleen maar als seksobject en niet als volwaardige partner?
Blijft dan toch dat de relatie niet goed zit, en er gepraat moet worden over elkaar accepteren zoals je bent of uit elkaar gaan.
En hoe dan als een man totaal geen seks wil? In het begin nog wel, maar na een jaar haakt hij af, wil niet meer.. nooit meer. Wat als de relatie verder wel goed zit, en uit elkaar gaan geprobeerd is, maar dat dat niet de oplossing was?
En gepraat is er… uren….
SenSe schreef op 04-11-2021 om 21:05:
[..]
En hoe dan als een man totaal geen seks wil? In het begin nog wel, maar na een jaar haakt hij af, wil niet meer.. nooit meer. Wat als de relatie verder wel goed zit, en uit elkaar gaan geprobeerd is, maar dat dat niet de oplossing was?
En gepraat is er… uren….
Dan bespreek je toch wat de oplossing is? Als met goedvinden van de partner je het ergens anders mag halen is het natuurlijk geen vreemdgaan meer.
Poezie schreef op 04-11-2021 om 21:27:
[..]
Dan bespreek je toch wat de oplossing is? Als met goedvinden van de partner je het ergens anders mag halen is het natuurlijk geen vreemdgaan meer.
Man vind ‘geen seks’ de oplossing…