Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
Rooss4 schreef op 21-09-2021 om 23:17:
[..]
Dat gevoel heb ik ook. Als vrouw doe je dat een andere vrouw niet aan ofzo. Ik denk zomaar dat dat onder mannen veel minder leeft. Misschien is dat ook een stukje mannelijke arrogantie? Dat "de man" er blind vanuit gaat zijn vrouw niet versierbaar is voor een ander? Bij mijn eigen lief proef ik dat ook altijd een beetje.
Eerder een stukje seksisme (zoals ik t zie) van de vrouw wordt verwacht dat ze geen seks heeft met de man van een ander terwijl dat niet haar verantwoordelijkheid is. Ik hoor nml nooit dat de man solidair moet zijn aan de man van de bezette vrouw waar hij het bed mee deelt.
Rooss4 schreef op 21-09-2021 om 23:17:
[..]
Dat gevoel heb ik ook. Als vrouw doe je dat een andere vrouw niet aan ofzo. Ik denk zomaar dat dat onder mannen veel minder leeft. Misschien is dat ook een stukje mannelijke arrogantie? Dat "de man" er blind vanuit gaat zijn vrouw niet versierbaar is voor een ander? Bij mijn eigen lief proef ik dat ook altijd een beetje.
Dan is het sowieso de schuld van de vrouw, zij gaat tenslotte vreemd.
Rooss4 schreef op 21-09-2021 om 21:55:
[..]
Ik ook. Maar dat is het m nou juist. Iemand die faciliteert kwetst een ander niet moedwillig. Dat iemand gekwetst wordt bij uitkomst is een naar bij-effect maar ik ken werkelijk niemand die met een gebonden persoon in zee gaat om diens partner te kwetsen.
Je kunt het niet doen in de hoop dat diens partner niet door jouw toedoen gekwetst wordt maar dat is wat anders. Ik denk dat je eigenlijk bijna nooit kunt voorkomen dat een ander gekwetst wordt, pijn hebben is iets heel persoonlijks. En ik snap dat je daar niet aan wenst mee te werken, dat is je goed recht. Maar ik snap ook dat mensen andere keuzes maken. Dat vind ik niet direct moreel verwerpelijk.
Voor mij staat "moreel" overigens op gelijke voet als dat collectieve solidariteitsgevoel. Het is net zo ongrijpbaar.
Hier ben ik niet met je eens.
Ik heb veel reacties van mensen die vreemdgaan gelezen die bewust waren geweest van hoe kwetsend ze bezig waren naar hun partners. Zelfs heb ik hier ervaringen gelezen van mensen die persoonlijk de gevolgen van vreemdgaan hebben ondervonden, dus die pijn en verdriet zelf hebben meegemaakt en toch kiezen ze voor een gebonden partner.
Ik vind vreemdgaan niet de oplossing voor of problemen in de relatie, of persoonlijke problemen. Ik vind vreemdgaan een walgelijke middel van mensen die niet in staat zijn om de spreekwoordelijke koe bij de horens te pakken en te kijken wat er werkelijk met ze aan de hand is. Wat ze werkelijk missen.
En natuurlijk zijn we mensen met sterke en zwakke eigenschappen. Natuurlijk maken we fouten, laten we verleiden tot korte oplossingen omdat we effe in de tunnelvisie zitten en het einde van die tunnel niet zien.
We weten allemaal dat we leren door fouten te maken om vervolgens van die fouten te leren.
En wat ik dan niet kan snappen is dat als je weet dat je gedrag erg kwetsend is voor een ander toch willens en wetens met je gedrag doorgaat.
Ik vind vreemdgaan niet oké, niet omdat ik angstig ben over mijn relatie of mij wereld kwijt te moeten, of omdat het me door mijn geloof verboden is, maar juist omdat ik de andere niet wil kwetsen. Of omdat ik niet de bijdrage wil leveren aan de problemen van anderen, of als vlucht gebruikt wil worden.
En nee ik ga niet iemand verleiden tot lekkere dingen wanneer die persoon aan het lijnen is, of tot opscheppen over prachtige dingen die ik in me vakantie heb meegemaakt tegen iemand die niet op vakantie kan gaan om de financiële reden.
Ik let ook op mijn plagende grappen of ze niet kleineren of kwetsend zijn.
Vavoom schreef op 22-09-2021 om 00:08:
[..]
Eerder een stukje seksisme (zoals ik t zie) van de vrouw wordt verwacht dat ze geen seks heeft met de man van een ander terwijl dat niet haar verantwoordelijkheid is. Ik hoor nml nooit dat de man solidair moet zijn aan de man van de bezette vrouw waar hij het bed mee deelt.
Ik weet niets van de mensen in jouw omgeving maar ik hoor dat om mij heen niet. Mensen zien de vrijgezel die gaat met de bezette partner schuldig ongeacht of die man of vrouw is, of onschuldig natuurlijk. Zelf zie ik de single die gaat met de bezette partner niet als vreemdganger. Het is niet verstandig, je kan jezelf er mee kwetsen. Maar je hebt geen belofte van trouw afgelegd aan de bedrogen partner. Ik vind het wat anders als je die partner goed kent. Vrienden of kennissen doe je zoiets niet aan.
Zowel vreemdgaan als het faciliteren is voor mij iets heel egoïstisch. De vreemdganger weet donders goed dat hij zijn/haar partner flink voor de gek aan het houden is en de faciliteerder weet ook donders goed dat er iemand is die voor de gek gehouden en bedrogen wordt. En als beiden zowel vreemdganger als faciliteerder zijn, zijn er dus twee personen op de achtergrond die voor de gek gehouden en bedrogen worden. Ook al zou het vreemdgaan nooit uitkomen, je bent niet langer eerlijk en oprecht naar je partner toe, je bent de hele boel aan het beduvelen, alleen maar uit je eigen belang, omdat je verlust bent/was op iemand anders, of zodanig hunkert/-de naar affectie en aanraking, ofwel gewoon seks, om wat voor redenen dan ook, dat je het niet kan/kon laten om dat zomaar aan je voorbij te laten gaan. Terwijl je al gebonden bent. Of dat je goed weet dat de ander (de vreemdganger dus) gebonden is maar je dat achteloos van ondergeschikt belang vindt, immers "ik ben toch niet verantwoordelijk voor zijn/haar vaste relatie, ik heb diegene toch geen trouw beloofd? Nou dan, dan kan ik toch gewoon doen en laten wat ik wil? Zo lang het niet uitkomt heeft de onwetende partij er toch geen last van en heb ik er toch ook geen aandeel in dat ik wel degelijk meewerk aan iets wat heel kwetsend voor diegene kan zijn?" En er als faciliteerder bewust dus je ogen voor sluit omdat je je eigen genot belangrijker vindt. Ja, het gebeurt, vreemdgaan. Het faciliteren. Meer dan we in eerste instantie denken. Veel meer. En als mensen er zaken over besproken en afgesproken hebben, goed afgebakend en met wederzijds goedvinden, prima, dan ga je geile gang zou ik zeggen.
Maar als je een relatie aangaat in de veronderstelling dat deze monogaam zal zijn, en dat ook met wederzijdse instemming, dan heb je jezelf tot de orde te roepen en is het niet echt kies om zomaar stiekem buiten de deur te gaan neuken, omdat je zo'n jeuk hebt en er thuis niet/niet meteen/niet voldoende/niet naar tevredenheid aan je behoeftes voldaan wordt. En als je alleen wil faciliteren, of gewoon single wil zijn en blijven, blijf dan gewoon van gebonden mensen af! Prima dat je geen vaste relatie wil met je minnaar/minnares, snap dat je ook je seksuele behoeftes bevredigd wil krijgen, maar denk ook even aan degene die zich verbonden heeft aan degene die met jou vreemdgaat. Nee, je bent absoluut niet verantwoordelijk voor het gedrag en de daden van de vreemdganger, maar je participeert wél in iets wat in veel gevallen heel kwetsend is voor de partner van en wat het vertrouwen in zijn/haar partner ten zeerste zal ondermijnen. En dan ook zoiets als wat ook gezegd werd, ook al zo egoïstisch: zo lang het niet uitkomt lijkt het allemaal niet van belang, mij vooral geen verantwoordelijkheid aanrekenen! Komt het wel uit dan mag de vreemdganger lekker op de blaren zitten, want mij/de faciliteerder treft geen enkele blaam, ik heb immers niets fout gedaan, ging enkel voor mijn eigen plezier en genot. Empathie? Ammehoela!
Eens met bovenstaande post. Het is de vreemdganger die fout zit maar degene met wie die vreemdgaat is net zo fout.
A.Pret schreef op 22-09-2021 om 10:15:
Zowel vreemdgaan als het faciliteren is voor mij iets heel egoïstisch.
Natuurlijk is het egoïstisch, net als rijden in een dikke benzineslurpende bak waarin je schijt hebt aan het milieu en de goegemeente.
Mensen zijn egoïstisch en dat mag. Mijn oma zaliger zei het al "je moet jezelf wel eens even kietelen wil je lachen" of "zorg voor jezelf, een ander doet het niet voor je".
Verder raad ik je van harte aan af en toe op de spatie knop te drukken. Dat zorgt voor een ietwat leesbare woorddiarree.
Rooss4 schreef op 22-09-2021 om 10:29:
[..]
Natuurlijk is het egoïstisch, net als rijden in een dikke benzineslurpende bak waarin je schijt hebt aan het milieu en de goegemeente.
Mensen zijn egoïstisch en dat mag. Mijn oma zaliger zei het al "je moet jezelf wel eens even kietelen wil je lachen" of "zorg voor jezelf, een ander doet het niet voor je".
Verder raad ik je van harte aan af en toe op de spatie knop te drukken. Dat zorgt voor een ietwat leesbare woorddiarree.
Dat laatste wilde ik ook juist zeggen... of een alinea gebruiken ofzo...
Er zijn zoveel verschillende manieren waarin mensen egoïstisch kunnen zijn. Maar je kunt niet bij iemand binnenshuis kijken of binnen zijn/haar hoofd. Dus voordat er te snel geoordeeld wordt loop eerst maar eens in iemand anders zijn schoenen.
Oprechte vraag, van degenen die zo stellig nee roepen en het zo stellig afkeuren. Wie van jullie heeft direct te maken gehad met een vreemdgaande partner en/of is zelf daadwerkelijk vreemdgegaan?
Miraval schreef op 22-09-2021 om 10:38:
[..]
Oprechte vraag, van degenen die zo stellig nee roepen en het zo stellig afkeuren. Wie van jullie heeft direct te maken gehad met een vreemdgaande partner en/of is zelf daadwerkelijk vreemdgegaan?
Waarom stel je deze vraag? Wat wil je daarmee bewijzen?
Natuurlijk hebben heleboel mensen ervaring mee gehad, natuurlijk hebben ze reacties van minnaressen gelezen of gewoon de morele overtuiging. Zoals ikzelf ook.
En ik kan begrijp voor iemands persoonlijke situatie opbrengen. De persoon die daadwerkelijk over eigen en moeilijke situatie wil praten en zelf open staat voor de reacties van anderen ook als ze confronterend zijn en bij zichzelf te raden gaat hoe het zit.
Open discussie is niet mogelijk met mensen die donders goed weten dat ze niet goed bezig zijn met hen gedrag en anderen kwetsen, maar heel snel op de tenen zijn geraakt door de confronterende vragen. Vooral anderen op vooroordelen terecht wijzen, terwijl ze zelf ook vooroordelen en niet oké bezig zijn.
En niet eens open staan voor het gesprek staan.
Rooss4 schreef op 22-09-2021 om 10:29:
[..]
Verder raad ik je van harte aan af en toe op de spatie knop te drukken. Dat zorgt voor een ietwat leesbare woorddiarree.
Excuses voor mijn woorddiarree. Raakte beetje te veel op dreef.
Zal er beter aan proberen te denken.
Miraval schreef op 22-09-2021 om 10:38:
Er zijn zoveel verschillende manieren waarin mensen egoïstisch kunnen zijn. Maar je kunt niet bij iemand binnenshuis kijken of binnen zijn/haar hoofd. Dus voordat er te snel geoordeeld wordt loop eerst maar eens in iemand anders zijn schoenen.
Klopt. Egoïsme is er op heel veel manieren. Maar in dit topic gaat het over vreemdgaan/vreemdgaan faciliteren.
Dus over een bepaalde manier van egoïstisch zijn. Niet over allerlei andere manieren waarop mensen egoïstisch kunnen zijn.
ZowatEndan schreef op 22-09-2021 om 11:00:
[..]
Waarom stel je deze vraag? Wat wil je daarmee bewijzen?
Natuurlijk hebben heleboel mensen ervaring mee gehad, natuurlijk hebben ze reacties van minnaressen gelezen of gewoon de morele overtuiging. Zoals ikzelf ook.
En ik kan begrijp voor iemands persoonlijke situatie opbrengen. De persoon die daadwerkelijk over eigen en moeilijke situatie wil praten en zelf open staat voor de reacties van anderen ook als ze confronterend zijn en bij zichzelf te raden gaat hoe het zit.
Open discussie is niet mogelijk met mensen die donders goed weten dat ze niet goed bezig zijn met hen gedrag en anderen kwetsen, maar heel snel op de tenen zijn geraakt door de confronterende vragen. Vooral anderen op vooroordelen terecht wijzen, terwijl ze zelf ook vooroordelen en niet oké bezig zijn.
En niet eens open staan voor het gesprek staan.
Ik wil er niks mee bewijzen ik ben gewoon benieuwd of het van invloed is op iemands denkwijze hierin.
Vaak is het zo dat wanneer je er zelf mee te maken hebt gehad, je er anders instaat dan wanneer het "ver van je bed is". Laat ik het zo zeggen, voordat ik ermee te maken heb gehad was ik ook enorm stellig hierin. Maar inmiddels ben ik wat genuanceerder geworden en kan ik sommige situaties (zoals destijds die van mij) wel begrijpen. En ik heb het niet over alle situaties voor de duidelijkheid.
Mij is het overkomen en ik heb het zelf gedaan... verdiend het de schoonheidsprijs? Nee helemaal niet. Het heeft ook heel wat moeite gekost om elkaar wederzijds weer te vertrouwen maar het heeft ons ook gebracht waar we nu staan. We zijn er sterker uitgekomen en durven meer te praten over wat we missen in onze relatie of waar het anders zou kunnen. Dus mijn stelligheid is afgenomen met de tijd.
ZowatEndan schreef op 22-09-2021 om 11:00:
[..]
Open discussie is niet mogelijk met mensen die donders goed weten dat ze niet goed bezig zijn met hen gedrag en anderen kwetsen, maar heel snel op de tenen zijn geraakt door de confronterende vragen. Vooral anderen op vooroordelen terecht wijzen, terwijl ze zelf ook vooroordelen en niet oké bezig zijn.
En niet eens open staan voor het gesprek staan.
Volgens mij wordt hier al wekenlang een soort van open discussie gevoerd hoor. En volgens mij staan heel veel ook open voor gesprek. Confronterende vragen zijn alleen wat anders dan een oordeel met een vraagteken erachter dus het is mooi om daar wat rekening mee te houden maar verder, ik ben bereid elke vraag te beantwoorden die hout snijdt.
Nu faciliteer ik niet echt meer (hoewel... de trioman die we hebben uitgezocht vindt het nog wel een beetje lastig om het met zijn vrouw te delen, dat is een kwestie van tijd) maar ik héb het in het verleden wel gedaan. Ik sta beslist open voor gesprek, mits respectvol gevoerd.
ZowatEndan schreef op 22-09-2021 om 11:00:
[..]
Waarom stel je deze vraag? Wat wil je daarmee bewijzen.
Het is natuurlijk wel degelijk zo dat je er anders naar kijkt als je het zelf hebt meegemaakt dan wanneer je alleen maar een idee hebt over "wat als". In het minnaartopic op viva hebben veel "slachtoffers" van vreemdgaan meegeschreven en ik durf wel te zeggen dat ze over het algemeen veel milder en begripvoller waren dan wat ik hier lees. Juist omdat zij de vreemdganger in het gezicht keken als diegene door het stof en de stront ging. En ook omdat zij van de vreemdganger in kwestie houden. Uit ervaring spreken is significant anders dan je een "wat als" scenario voorstellen.
Dus als je “ervaring” hebt met vreemdgaat dan neemt je stelligheid af?
Dat is juist zo typisch aan mens zijn. Dat we ons eigen gedrag razendsnel goedpraten. Onze overtuigingen buigen meteen mee om het kloppend te maken in je hoofd en door te kunnen zonder schuldgevoelens.