Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
Bonietob schreef op 24-08-2021 om 21:59:
Julali… kan je je voorstellen dat het ook zeker in genoeg gevallen goed kan gaan? Dat mensen kunnen reflecteren op het verleden, hun gedrag kunnen plaatsen en besluiten zoiets nooit meer te willen? Of zijn ze voor de rest van hun leven gedoemd te mislukken, zijn ze verdorven en nooit meer te vertrouwen?
Die laatste overtuiging lijkt door je herhaling van zetten namelijk in jouw hoofd het geval te zijn. Iets met een fixed mindset ofzo.
Heb je per ongeluk over deze vraag heen gelezen, Julali?
Poezie, ik ken zat voorbeelden waarbij dat uitgebreid is besproken in de relatie, maar dat de ander gewoon de deur op slot houdt. Hoe zie jij het dan, als iemand het gezin niet op wil breken maar nul aanrakingen krijgt?
Mok schreef op 25-08-2021 om 09:06:
Poezie, ik ken zat voorbeelden waarbij dat uitgebreid is besproken in de relatie, maar dat de ander gewoon de deur op slot houdt. Hoe zie jij het dan, als iemand het gezin niet op wil breken maar nul aanrakingen krijgt?
Dan bespreek je het nog een keer en meldt je dat je het graag buiten de deur zoekt. Dan is de keuze aan de ander.
Poezie schreef op 25-08-2021 om 09:11:
[..]
Dan bespreek je het nog een keer en meldt je dat je het graag buiten de deur zoekt. Dan is de keuze aan de ander.
Ook daar genoeg voorbeelden van gezien. Soms leidt dat tot een gedoogbeleid, en soms niet. Aanrakingen is een eerste levensbehoefte. Als die je structureel ontzegd worden, vind ik het niet verwonderlijk dat je dat inderdaad buiten de deur gaat zoeken.
En daarmee bedoel ik niet dat het oké is, maar wel dat ik het kan begrijpen. Daar zit de clou van dit hele topic. Je kunt iemand begrijpen en het toch niet oké vinden.
BlueHeart schreef op 25-08-2021 om 06:15:
[..]
Het lijkt mij dat het sowieso nooit aan de bedrogen persoon ligt maar 100% aan de vreemdganger
Dat bedoel ik niet. Als je partner vreemdgaat denk je dat het aan jezelf ligt, wat heb je fout gedaan enz., een vraag waar je nooit uitkomt want er is nooit echt een reden om vreemd te gaan (je kan namelijk ook gewoon je relatie verbreken). Om toch een beetje zelfrespect te behouden is het makkelijker om te denken dat vreemdgaan "niet over gaat".
Mok schreef op 25-08-2021 om 09:13:
[..]
Ook daar genoeg voorbeelden van gezien. Soms leidt dat tot een gedoogbeleid, en soms niet. Aanrakingen is een eerste levensbehoefte. Als die je structureel ontzegd worden, vind ik het niet verwonderlijk dat je dat inderdaad buiten de deur gaat zoeken.
Prima, maar dan verbreek je eerst je relatie ipv de ander voor de gek te houden.
Mok schreef op 25-08-2021 om 09:13:
[..]
Ook daar genoeg voorbeelden van gezien. Soms leidt dat tot een gedoogbeleid, en soms niet. Aanrakingen is een eerste levensbehoefte. Als die je structureel ontzegd worden, vind ik het niet verwonderlijk dat je dat inderdaad buiten de deur gaat zoeken.
Als er sprake is van gedoogbeleid is het geen vreemdgaan meer.
Ik ken ook stellen waarbij de een de ander vriendelijkheid/kameraadschap/respect/enz. ontzegt waardoor deze geen zin meer heeft in de aanrakingen van eerstgenoemde. Wie is dan volgens jou de "schuldige"?
Bonietob schreef op 25-08-2021 om 09:06:
[..]
Heb je per ongeluk over deze vraag heen gelezen, Julali?
Er zijn wel meer vragen aan haar gesteld waar nooit een reactie op komt, dus ik gok van niet.
De oplossing van een relatiecrisis ligt nooit buiten de relatie. Als je wil dat je gras groener wordt, dan heeft het ook geen zin om het gras van de buren te besproeien.
Julali schreef op 25-08-2021 om 08:31:
[..]
Als mijn man nu ineens nooit meer seks wil, dan zou dat een onderwerp zijn waarover ik in contact wil blijven met hem. Als het echt over langere termijn duidelijk wordt dat het nooit meer gaat gebeuren en hij ook niet wil dat ik met iemand anders seks heb, dan zou het voor mij een reden zijn om de relatie te verbreken.
Het zou me veel pijn doen natuurlijk, maar een leven zonder seks wil ik niet voor mezelf, daar ben ik duidelijk in. Ik zou dan mijn best doen de relatie goed te houden en de allerbeste ouders te zijn voor onze kinderen.
Vreemdgaan zou in ieder geval geen optie zijn. Daarmee saboteer je de relatie en die is voor mij het allerbelangrijkste. Dit komt mede omdat we ouders zijn en dus voor altijd samen de verantwoordelijkheid dragen over onze kinderen.
Maar ook voordat we kinderen hadden zou ik nooit overgaan op vreemdgaan, dan zou ik de relatie hebben verbroken en dan wens je elkaar het beste met de verlangens en wensen die een ieder heeft. Je bent er dan achtergekomen dat je niet (meer) bij elkaar past.
Dit is typisch een voorbeeld die helemaal klopt in theorie maar zo te lezen heb jij een geweldige relatie en ben je gelukkig met je gezin. Als jouw man geen seks meer met je wil en jouw behoefte blijft maar groeien dan krijg je frustratie. Je wil je man houden en je kinderen want als gezin functioneren jullie geweldig maar jouw persoonlijke frustratie blijft wel groeien, de stap om dan af en toe buiten de deur seks te hebben wordt dan een stuk kleiner.
Iemand die ik heel goed ken heeft al jaren geen seks met haar man, deze wordt steeds flirteriger naar andere vrouwen en daar wordt ze dan kwaad om. Natuurlijk kan ik dan zeggen dat ze misschien hun seksleven weer eens moet oppakken maar ze heeft daar geen zin meer in. Hij houdt van haar maar ook van seks en ze hebben natuurlijk de kinderen. Het is een kwestie van tijd tot dit fout gaat. Is hij dan ongelooflijk fout? Ja voor het vreemdgaan maar "nee" omdat zij misschien te veel verwacht van hem.
Julali schreef op 25-08-2021 om 09:27:
De oplossing van een relatiecrisis ligt nooit buiten de relatie. Als je wil dat je gras groener wordt, dan heeft het ook geen zin om het gras van de buren te besproeien.
Je schut de oneliners allemaal heel mooi uit je mouw maar geef nou eens antwoord op de gestelde vragen aan je ipv zo te prediken hier. Doodmoe word ik ervan.
Het is al vaak benoemd hier dus nogmaals, de algemene tendens is dat vreemdgaan niet okee is maar in sommige gevallen wel te begrijpen. En die voorbeelden zijn hier al genoeg voorbij gekomen.
En je kunt nog zo open een gesprek voeren en je partner nog zo goed vertrouwen je weet gewoon nooit 100% zeker wat hij stiekem doet. En dat kan net zo goed een gokverslaving zijn als vreemdgaan. Waarbij ik persoonlijk het eerste dan erger vind dan het tweede.
Julali, even een korte uitleg. Als iemand een zin begint met jouw naam, gevolgd door een komma, daarna een aantal woorden, vaak beginnend met wat of waarom of waar en dan eindigend met een symbool dat de rest van de wereld een vraagteken noemt ... dan stelt die persoon jou een vraag. In een goede discussie is het beleefd maar vooral noodzakelijk voor een goede voortgang van die discussie dat je daarop reageert. Zo niet, dan zouden mensen zo maar kunnen gaan denken dat je een trol bent.
Geronimo3 schreef op 25-08-2021 om 09:31:
[..]
[..]
Dit is typisch een voorbeeld die helemaal klopt in theorie maar zo te lezen heb jij een geweldige relatie en ben je gelukkig met je gezin. Als jouw man geen seks meer met je wil en jouw behoefte blijft maar groeien dan krijg je frustratie. Je wil je man houden en je kinderen want als gezin functioneren jullie geweldig maar jouw persoonlijke frustratie blijft wel groeien, de stap om dan af en toe buiten de deur seks te hebben wordt dan een stuk kleiner.
Iemand die ik heel goed ken heeft al jaren geen seks met haar man, deze wordt steeds flirteriger naar andere vrouwen en daar wordt ze dan kwaad om. Natuurlijk kan ik dan zeggen dat ze misschien hun seksleven weer eens moet oppakken maar ze heeft daar geen zin meer in. Hij houdt van haar maar ook van seks en ze hebben natuurlijk de kinderen. Het is een kwestie van tijd tot dit fout gaat. Is hij dan ongelooflijk fout? Ja voor het vreemdgaan maar "nee" omdat zij misschien te veel verwacht van hem.
Ik zou dan toch denken dat er een moment komt dat je de relatie opbreekt.
febag schreef op 25-08-2021 om 09:33:
Julali, even een korte uitleg. Als iemand een zin begint met jouw naam, gevolgd door een komma, daarna een aantal woorden, vaak beginnend met wat of waarom of waar en dan eindigend met een symbool dat de rest van de wereld een vraagteken noemt ... dan stelt die persoon jou een vraag. In een goede discussie is het beleefd maar vooral noodzakelijk voor een goede voortgang van die discussie dat je daarop reageert. Zo niet, dan zouden mensen zo maar kunnen gaan denken dat je een trol bent.
Ik ben nu op mijn werk en heb drukke dagen. Ik heb geen tijd om altijd alles terug te lezen en op iedereen te reageren die mij een vraag stelt. Sommige berichten of vragen zijn zo insinuerend, dat ik geen zin heb om erop te reageren. Soms heb ik een paar minuten tijd en reageer ik alleen op de laatste berichten (zoals nu). Ik heb niet altijd tijd om alles terug te lezen van een paar pagina's terug.
Als je echt een dringende vraag hebt, dan mag je me altijd een berichtje sturen.
Miraval schreef op 25-08-2021 om 09:32:
[..]
Je schut de oneliners allemaal heel mooi uit je mouw maar geef nou eens antwoord op de gestelde vragen aan je ipv zo te prediken hier. Doodmoe word ik ervan.
Het is al vaak benoemd hier dus nogmaals, de algemene tendens is dat vreemdgaan niet okee is maar in sommige gevallen wel te begrijpen. En die voorbeelden zijn hier al genoeg voorbij gekomen.
En je kunt nog zo open een gesprek voeren en je partner nog zo goed vertrouwen je weet gewoon nooit 100% zeker wat hij stiekem doet. En dat kan net zo goed een gokverslaving zijn als vreemdgaan. Waarbij ik persoonlijk het eerste dan erger vind dan het tweede.
Ik ben het er alleen niet mee eens. Ik vind het niet te begrijpen dat je niet praat in je relatie, dat je het niet hebt over wederzijdse behoeften en verlangens. Dat anderen zo in hun relatie staan, dat weet ik, maar veel begrip heb ik er niet voor. Wat iemand al eerder zei, het is nogal slappe hap als je zo in je relatie staat en met mensen omgaat. Ga eens staan waarvoor je staat en spreek het uit. Dan kan de andere persoon ook een eerlijke keuze maken.
Liever de pleister er in 1x af, dan het een ontstoken, etterende wond laten blijven dat in het geniep maar door blijft zeuren.