Vreemde dingen waar je niet tegen kan
Ik denk dat veel mensen wel zoiets hebben. Een geluid, een textuur, dat als je het maar hoort of aanraakt je bijna onpasselijk wordt. Terwijl anderen niet lijken te snappen wat daar nu zo ontzettend vervelend aan is.
Ik zit op Netflix Blown Away te kijken en wordt weer geconfronteerd met mijn ultieme en dat is stoepkrijt en alles dat zo voelt. Ik word serieus al misselijk terwijl ik dit type. Ik vind de textuur zo naar voelen dat er alleen al aan denken bij mij een fysieke reactie oproept. Het geluid net horen op tv zorgde al voor kippenvel en ik snap gewoon bijna niet dat anderen daar geen moeite me hebben.
Dus wie laat mij minder raar voelen en heeft ook zulke dingen? 
Iets heel viezigs: enveloppen likken. Brrr.
PetitePeetje schreef op 22-11-2021 om 19:45:
Iets heel viezigs: enveloppen likken. Brrr.
O ja gruwelijk!!
Hobbelster schreef op 21-11-2021 om 20:13:
het geluid van iemand anders die zijn nagels knipt.
moordneigingen!!!
Ja!!!! Het meest ergerlijke geluid van alles. Hier mogen ze dat nooit doen als ik thuis ben
Pytha123 schreef op 22-11-2021 om 08:41:
Ja fluiten! Daar kan ik echt niet tegen. Net als de hele tijd hetzelfde zeggen, tikken, klakken, neuriën 😳 Oh en ik kan ook niet tegen herhalende bewegingen in mijn ooghoek, rrrrrr 🙈
Doet me denken aan mijn gedicht wat ik paar jaar geleden geschreven heb:
Ik krijg de bibbers
van het kriebelplaatje in mijn jas
Van zand in mijn schoenen
raak ik helemaal uit mijn sas
Repeterende geluiden irriteren me
keer op keer op keer op keer
Maar het licht van een flikkerende lamp
ontstemt me nog veel meer
Ik raak lichtelijk in de stress
door troep in ons huis
Zelfs een te heftige geur
en ik voel me er niet thuis
Maar waar ik wél blij van word
is inkt aan mijn hand
Want dat betekent dat de creativiteit
weer volop in mij brandt
mooi, Apiejapie!!! 
Apiejapie schreef op 22-11-2021 om 20:01:
[..]
Ja!!!! Het meest ergerlijke geluid van alles. Hier mogen ze dat nooit doen als ik thuis ben
Ik stuur ze hem naar buiten of als het te koud is naar een andere verdieping.
In een vorig huis hoorde ik de buurman altijd buiten zijn nagels knippen. En dat geluid hoorde ik binnen, in mijn eigen keuken. Wekelijks. 
Hobbelster schreef op 22-11-2021 om 21:26:
[..]
Ik stuur
zehem naar buiten of als het te koud is naar een andere verdieping.
In een vorig huis hoorde ik de buurman altijd buiten zijn nagels knippen. En dat geluid hoorde ik binnen, in mijn eigen keuken. Wekelijks.
De horror!!
Hobbelster schreef op 22-11-2021 om 21:25:
mooi, Apiejapie!!!
Dankjewel♡♡♡
Hobbelster schreef op 22-11-2021 om 21:26:
[..]
Ik stuur
zehem naar buiten of als het te koud is naar een andere verdieping.
In een vorig huis hoorde ik de buurman altijd buiten zijn nagels knippen. En dat geluid hoorde ik binnen, in mijn eigen keuken. Wekelijks.
Het enige wat ik nu denk is, omdat hij dat buiten deet, hij dan waarschijnlijk al die nageltjes liet liggen? 🤮 ik weet het is buiten maar als ik alleen al denk aan lekker buiten op je blote poten rond lopen word ik misselijk
Brabeau schreef op 22-11-2021 om 21:38:
[..]
Het enige wat ik nu denk is, omdat hij dat buiten deet, hij dan waarschijnlijk al die nageltjes liet liggen? 🤮 ik weet het is buiten maar als ik alleen al denk aan lekker buiten op je blote poten rond lopen word ik misselijk
En ik krijg daarbij weer de kriebels als ik eraan denk dat iemand op blote voeten loopt. Laat staan buiten. Dan kan er zand tussen je tenen komen. Gruwel gruwel
ik kan niet tegen mijn schoonmoeder, bah
Apiejapie schreef op 22-11-2021 om 21:40:
[..]
En ik krijg daarbij weer de kriebels als ik eraan denk dat iemand op blote voeten loopt. Laat staan buiten. Dan kan er zand tussen je tenen komen. Gruwel gruwel
Heerlijk 
Ik kan (of kon) niet tegen het geluid van een bezem met harde haren. Vreselijk. Zodra iemand ging vegen, vooral buiten, vluchtte ik naar binnen.
Ik ben er op een of andere manier sinds een jaar of 2 wel overheen gegroeid. Had het al van jongs af aan.
De houten ijsco stokjes herken ik. Ik kan er wel van eten dus de afkeer is niet enorm. Maar het laatste stukje chocola van mijn magnum van het stokje af schrapen, vind ik wel weer heel naar. Het idee alleen al geeft me al kippevel.
_Anoniem_ schreef op 22-11-2021 om 16:20:
Volgens mij ben ik hier niet de enige in, donker diep water. Al bij het zien van plaatjes ervan krijg ik de griezels. Ik kan dat gat helemaal niet invallen, maar zou er voor geen goud overheen zwemmen.
Van een boot afspringen op zee of meer, brrr, heel soms doe ik het even kort (om af te koelen) maar ben altijd bang dat iets mijn benen aanraakt ofzo .
Deze zag ik laatst voorbij komen, Cretina in Kroatië.
https://www.reddit.com/r/NatureIsFuckingLit/comments/ojehtk/izvor_cetina_croatia/ (een bewegend beeld van de dobberende mensen)
Van dit soort dingen krijg ik hoogtevrees
Apiejapie schreef op 22-11-2021 om 21:11:
[..]
Doet me denken aan mijn gedicht wat ik paar jaar geleden geschreven heb:
Ik krijg de bibbers
van het kriebelplaatje in mijn jas
Van zand in mijn schoenen
raak ik helemaal uit mijn sas
Repeterende geluiden irriteren me
keer op keer op keer op keer
Maar het licht van een flikkerende lamp
ontstemt me nog veel meer
Ik raak lichtelijk in de stress
door troep in ons huis
Zelfs een te heftige geur
en ik voel me er niet thuis
Maar waar ik wél blij van word
is inkt aan mijn hand
Want dat betekent dat de creativiteit
weer volop in mij brandt
Dat is mooi! 