Huilen 😢

ik huil tegenwoordig bij elke verdrietige scène op tv, in een serie. Zo stom, ik weet dat het nep is maar toch begin ik dan te  huilen.

Om mijn kinderen .
Momenteel om oudste.

Ik huil vrijwel iedere aflevering van 'the repairshop'. Ja, het is idioot. Maar de koppeling van een heel dierbaar item, het verhaal er achter en hoe blij mensen zijn als het item weer jaren mee kan. Gelukkig zijn er afleveringen op discovery en de bbc, dus hoef nooit lang zonder. Vandaag een lappenpop van een overleden zusje, een dierbare banjo en het rugnummer van een stoere opa die motorracer was. 

ik wilde dat het kon, huilen.
De laatste keer dat ik heb gehuild,is 11 jaar geleden, toen heb ik mijn hond moeten laten inslapen.
Als ik aan haar denk,of vertel, dat schiet ik vol, meer ook niet

Hemke schreef op 04-08-2025 om 21:14:

ik wilde dat het kon, huilen.
De laatste keer dat ik heb gehuild,is 11 jaar geleden, toen heb ik mijn hond moeten laten inslapen.
Als ik aan haar denk,of vertel, dat schiet ik vol, meer ook niet

Wil je echt graag dat het vaker lukt? Als het om de ontlading gaat kun je het wel oefenen en/of triggeren. Spankings werken voor mij, maar zou ik een ander nooit aanraden, (lol), maar trauma informed yoga helpt ook echt! Ik heb ook decennia niet kunnen huilen en ben nu een vergiet. 

Ik vind het juist vervelend dat ik de laatste 2 jaar zo'n vergiet ben. Veel te emotioneel. Was ik maar weer die stabiele niet emotionele vrouw die ik ooit was.

Ik heb heel lang alleen kunnen huilen om zielige films of boeken, maar niet om emoties. Toen ik dat eindelijk kon was dat echt een bevrijding.

Nu zitten die allemaal weer achter een muur en mis ik het om het te kunnen. Maar ik heb helaas niet de energiereserves om te huilen Ik zou er alleen maar zieker van worden. Hopelijk zal ik het ooit weer kunnen

Vrijevlinder schreef op 05-08-2025 om 07:37:

[..]

Ik heb ook al jaren niet meer gehuild. Wat voelt beter voor jou, dat je het niet kon, of wel kon?

Veel beter nu ik wel mijn eigen emoties herken. Verduidelijkend, heb een diagnose ASS.

Vandaag, en gisteren ook maar toen wist ik nog niet wat er was, nu wel, zwaar depri en ik moest daarnet ook heel even huilen. Het ging om een verlies. Maar de tranen zetten niet echt door. Kende ook niemand die het gemis zou begrijpen dus verder niet over gepraat.

rionyriony schreef op 10-08-2025 om 19:48:

Vandaag, en gisteren ook maar toen wist ik nog niet wat er was, nu wel, zwaar depri en ik moest daarnet ook heel even huilen. Het ging om een verlies. Maar de tranen zetten niet echt door. Kende ook niemand die het gemis zou begrijpen dus verder niet over gepraat.

🌸

rionyriony schreef op 10-08-2025 om 19:48:

Vandaag, en gisteren ook maar toen wist ik nog niet wat er was, nu wel, zwaar depri en ik moest daarnet ook heel even huilen. Het ging om een verlies. Maar de tranen zetten niet echt door. Kende ook niemand die het gemis zou begrijpen dus verder niet over gepraat.

Ik probeer je te helpen hoor maar zet muziek op, dan komen vaak de emoties wel en kunnen huilen lucht echt op. Heel veel sterkte. 

Afgelopen dagen best vaak gehuild voor mijn doen, maar het lijkt of er vandaag geen rem meer op zit. Ik ben de hele dag al aan het huilen. Ik zou wel willen dat het nu stopt, mijn ogen zijn helemaal dik en rood, maar blijkbaar moet het er uit ofzo.