Huiskamer Huiskamer

Huiskamer

Het woord U


Zusterclivia schreef op 31-07-2021 om 11:47:

Je/u mag van mij allebei, zolang iemand beleefd is. Ik vind het wel storend als iemand verwacht dat ik diegene met u aanspreek, maar andersom is het jij.

Ik merk idd dat die hele oude generatie vaak iedereen met u aanspreekt. En de groep daaronder toch vaak met jij.

Ik weet nog dat mijn moeder haar buurvrouw van dezelfde leeftijd alle dertig jaar dat ze er naast woonde met U en mevrouw heeft aangesproken. Bij de voornaam noemen was toen ook nog niet  zo ingeburgerd als nu.

Iedereen die ik niet ken is "u", het is toch ook prettig dat je bij benadering van een vreemde je toont respect voor die persoon te hebben en de keuze bij die persoon te laten op welke basis de conversatie wordt voortgezet. Als ik iemand niet ken wil ik zelf bepalen of er meer toenadering gezocht kan worden of niet. Ik moest laatst een helpdesk bellen en het gesprek werd van hun kant afgesloten met een "hoi,hoi". Het zal wel niet mogen maar ik heb ondertussen wel mijn bedenkingen of we ergens samen uit gaan komen. Er is niks mis met fatsoen en respect ook al vind ik het zelf ook moraliserend klinken.

Ysenda schreef op 31-07-2021 om 08:12:


Mijn kinderen zeggen geen u tegen mij maar dat verwacht ik wel van hun vrienden net zoals ik van mijn kinderen verwacht dat ze dat tegen de ouders van hun vrienden zeggen.

Persoonlijk heb ik liever dat kinderen 'in het algemeen' beleefd zijn tegen mij. Ik heb liever dat ze mij met gij en/of jij aanspreken en als ze weggaan nog goeiedag zeggen, dan dat ze de ganse tijd ge-uuuuud hebben en verdwijnen zonder iets.

(ps: valt dit onder off-topic, want da's natuurlijk een andere discussie  )

Bakblik schreef op 31-07-2021 om 09:07:


Mijn ouders mag ik aanspreken met jij, mijn schoonouders daarentegen MOET ik aanspreken met u, omdat u aangeeft dat je respect voor iemand hebt/ beseft dat je niet met ze hebt geknikkerd, zij ouder zijn en automatisch recht hebben op respect.

Ik denk dat - als je zoiets tegen een Vlaming zou zeggen - ze je direct doorverwijzen naar Geel.

(Even wat duiding: Geel is bekend om zijn psychiatrische opvang van geesteszieke patiënten, door de eeuwen heen. Wat Geel uniek in de wereld maakt is dat doodgewone gezinnen ook aan pleegzorg doen. 
Velen beschouwen dit als een succesvolle behandelmethode voor de patiënten omdat dit de integratie in de maatschappij bevordert. Dit is terug te brengen op twee pijlers: op de openheid van de Geelse gemeenschap tegenover de patiënten en op het veilig opvangnet dat de patiënt bij het gezin ervaart.)

Tot zover 'letterkoekje-pedia'

Ik heb mijn opa's, oma's, ooms/tantes nooit met U hoeven aanspreken. 
Vond het ook gek als ik bij iemand thuis kwam die de eigen ouders aansprak met U. 
Het is idd een aanspreekvorm die afstand schept. 

Geronimo3 schreef op 31-07-2021 om 12:33:

Iedereen die ik niet ken is "u", het is toch ook prettig dat je bij benadering van een vreemde je toont respect voor die persoon te hebben en de keuze bij die persoon te laten op welke basis de conversatie wordt voortgezet. Als ik iemand niet ken wil ik zelf bepalen of er meer toenadering gezocht kan worden of niet. Ik moest laatst een helpdesk bellen en het gesprek werd van hun kant afgesloten met een "hoi,hoi". Het zal wel niet mogen maar ik heb ondertussen wel mijn bedenkingen of we ergens samen uit gaan komen. Er is niks mis met fatsoen en respect ook al vind ik het zelf ook moraliserend klinken.

Ben ik 't helemaal mee eens. 

Klantenservice e-mails zijn anno nu ook vaak heel onprofessioneel geschreven. Met niet zelden gebruik van smileys in de tekst. En taal/typ/spelfouten. 

_melon schreef op 30-07-2021 om 19:26:

In het Fries is dat wel makkelijk. Wij benoemen de 'titel' en niet jij of u.
Dus;

Wil mem (mama, opa, oom Bert) een kopje koffie?

Ik vind dat precies niet zo mooi om in de derde persoonsvorm te spreken. Heel betuttelend. Een betere vergelijking is 'jo' (jij) en 'do' (u) wat best een mooi, subtiel verschil is. 

Forumster schreef op 31-07-2021 om 13:10:

[..]

Ik vind dat precies niet zo mooi om in de derde persoonsvorm te spreken. Heel betuttelend. Een betere vergelijking is 'jo' (jij) en 'do' (u) wat best een mooi, subtiel verschil is.

Dat is idd gewoon de vertaling. Jo is u en do is jij.


Ik vind zelf do echt vreselijk 'hard' klinken. Nog erger dan 'jij'. 

Herfstappeltaart schreef op 31-07-2021 om 12:28:

[..]

Ik ook niet. Dat zei ik toch ook niet?

Ik las je post als “oude mensen vinden het brutaal als ze getutoyeerd worden, goh wat ouderwets van ze, dat is iets van de oudere generaties hoor, als je modern bent zit je daar niet mee”. 
ik weet dat dat niet is wat er letterlijk stond maar ik las het alsof je dat zo ongeveer bedoelde, maar dat is dus kennelijk niet zo. 

Ginevra schreef op 31-07-2021 om 13:29:

[..]

Ik las je post als “oude mensen vinden het brutaal als ze getutoyeerd worden, goh wat ouderwets van ze, dat is iets van de oudere generaties hoor, als je modern bent zit je daar niet mee”.
ik weet dat dat niet is wat er letterlijk stond maar ik las het alsof je dat zo ongeveer bedoelde, maar dat is dus kennelijk niet zo.

Nee helemaal niet. Ik zou het niet in mijn hoofd halen om iemand van die leeftijd te tutoyeren. Tenzij ze het zelf willen.

Ik bedoelde alleen te zeggen dat tijden veranderen en de jeugd van nu er vaak anders tegenaan kijkt. Ook voornamen worden veel sneller gebruikt.

Toen ik stage liep, waren er echt mensen die met u aangesproken wilden worden. Vooral 'hoger' management (over het niet zo hoor, want in mijn branche heb je 100 functies, maar vaak waren het mensen die net in het management wilden en vonden recht te hebben op meer respect.)

Bij al mijn volgende werkgevers was iedereen gewoon jij/je, nou ja, op de paar hoogbejaarde klanten die ik had. Onderling is het ook altijd Piet en jij.

Ik kan mij wel voorstellen dat het soms lastig, want als ik een onbekende vrouw wil aanspreken, dan is het wel makkelijk om gewoon mevrouw te zeggen. Gewoon; mag iets vragen heeft alleen zin als iemand je al ziet. In situaties dat ik mevrouw zeg, kijkt diegene meestal niet mijn kant uit en aantikken of in het blikveld gaan staan, vind ik ook niets.

Beleefdheid en respect komt in mijn optiek voort uit gedrag. Als iemand perse met u aangesproken wil worden, dan moet dat andersom ook niet.
Mijn neefje heeft aangeleerd gekregen dat hij ouderen met u aan moet spreken, want dat is volgens het ene stel opa/oma beleefd/respectvol. Maar zelf spreken ze hem aan mij jij/je. Dus eigenlijk zijn ze niet beleefd/respectvol naar hem toe.

_melon schreef op 31-07-2021 om 13:25:

[..]

Dat is idd gewoon de vertaling. Jo is u en do is jij.


Ik vind zelf do echt vreselijk 'hard' klinken. Nog erger dan 'jij'.

Oops, ik had mijn zin gewijzigd en zo kwam de verkeerde vertaling erbij te staan. 

Spreken in de derde persoonsvorm zie ik vaak gebruikt worden naar kleine kinderen of mensen met verstandelijk beperkten en  associeer ik daardoor heel betuttelend. Ik vind eigenlijk do helemaal niet hard, vaak kan het woord zacht uitgesproken worden in de zin, ofzo. 

Zusterclivia schreef op 31-07-2021 om 13:43:


Mijn neefje heeft aangeleerd gekregen dat hij ouderen met u aan moet spreken, want dat is volgens het ene stel opa/oma beleefd/respectvol. Maar zelf spreken ze hem aan mij jij/je. Dus eigenlijk zijn ze niet beleefd/respectvol naar hem toe.

Dat is toch niet vergelijkbaar? Kinderen zijn jonger dus daar zeg je nooit 'u' tegen. 


  Ik heb eerbied voor jouw grijze haaaren...

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.