Groeten bij binnenkomst/weg gaan
Ik ben (van ‘huis uit’) gewend om te groeten bij binnenkomst in een wachtkamer/kleedkamer op de sportclub en bij het weg gaan. Het valt me op dat tegenwoordig meer dan de helft van de mensen dat niet doet, en niet eens alleen de 30-minners. Soms komt er zelfs geen enkele reactie als ik ergens binnen loop en groet. Gelukkig vind ik dat niet beschamend voor mezelf maar meer onbeleefd van die anderen.
Hoe doen jullie dat? Altijd groeten, of alleen als reactie, of gewoon helemaal niet? En vooral, wat denk je dan als iemand ‘hoi/hallo/goedemiddag’ of ‘doei/fijne dag’ zegt en je antwoordt niet?
Daglichtlamp schreef op 10-04-2025 om 14:24:
[..]
Juist in een volle wachtkamer is al dat groeten toch alleen maar vervelend? Hoogstens een goede morgen/goede middag tegen de gene waar je naast gaat zitten, niet tegen iedereen die er zit.
(net zoals ik als ik wandel in een natuurgebied en ik hoogstens elk uur iemand tegenkom wel gedag zeg, maar dat natuurlijk niet doe als ik door een winkelstraat loop waar tig andere mensen ook langslopen).
Zo groot is de wachtkamer van onze HA niet. Als er iemand binnenkomt kijkt iedereen op. Dus groet ik.
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 16:33:
[..]
Zo groot is de wachtkamer van onze HA niet. Als er iemand binnenkomt kijkt iedereen op. Dus groet ik.
Bij ons kunnen daar zomaar patiënten voor 4 of 5 artsen en voor de assistenten zitten. En wachtkamers in het ziekenhuis zijn vaak nog drukker. Inderdaad als er maar 1 of 2 anderen zitten is het anders.
Mevrouw75 schreef op 10-04-2025 om 13:40:
[..]
Ik snap je niet helemaal. Ik heb helemaal niks tegen groeten, dat gemompel (dat is ook groeten) vind ik prima, en waar je ‘de term ‘sociaal doen’’ Vandaan haalt weet ik niet, want die heb ik niet benoemd.
Ik snapte jouw beschrijving van de 'dwingende groet die ruimte inneemt' niet zo goed. Zoiets heb ik nog nooit ervaren ergens.
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 16:30:
[..]
Inleven in wat? Van Lollypopje kan ik het me voorstellen, die is uitgeput van LC, maar verder vind ik het normaal om te groeten als je ergens binnenkomt.
En zoals Lollypopje zijn er meer mensen en/of meerdere redenen
Blijf gewoon bij je standpunt. Je vind het toch aso?
Ik vind je reactie een beetje hypocriet.
En dan doel ik op: ja maar jou vind ik niet aso..
noas_1993 schreef op 10-04-2025 om 17:00:
[..]
En zoals Lollypopje zijn er meer mensen en/of meerdere redenen
Blijf gewoon bij je standpunt. Je vind het toch aso?
Ik vind je reactie een beetje hypocriet.
En dan doel ik op: ja maar jou vind ik niet aso..
idd, want jij kunt niet zien wat er met die ander aan de hand is. Lollypopje komt niet binnen met een bordje op haar hoofd: Lollypopje van Viafora, Wandelende tak op basischool Y, wortelpunt bij bakker Z en zo nog wat andere locaties waar je een andere nick gebruikt.
Phoe hee, wat een gekat, en het gaat nergens over..... elkaar groeten. Ik ga een bubbel aanschaffen, de mazzel 
DeOnbekende schreef op 10-04-2025 om 16:30:
[..]
Je loopt een wachtkamer in, dan zit je toch sowieso niet "in je bubbel"? Je begeeft je onder de mensen, "hallo" zou nog net moeten lukken hoor. Ook als je niets van iemand nodig hebt - gewoon, omdat je in een maatschappelij meedraait.
Door mijn autisme werkt dat toch nog net een beetje anders. Ik zit dan in mezelf gekeerd en dan kost contact met meer energie.
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 16:30:
[..]
Inleven in wat? Van Lollypopje kan ik het me voorstellen, die is uitgeput van LC, maar verder vind ik het normaal om te groeten als je ergens binnenkomt.
Ik had het ook al voor mijn LC dus. Maar je weet dus nooit waarom iemand niet groet.
Overigens groeten ik vaak wel terug, zeker als ik de enige was in de wachtkamer, maar voor mij voelt dat dus echt als uit mijn Bubble getrokken worden en dat vind ik echt niet prettig.
Maar de laatste ander al een jaar kom ik toch nergens meer, dus heb ik hier in elk geval ook geen last meer van.😂
maar goed iedereen mag vinden wat hij vindt en ik blijf gewoon doen wat voor mij het fijnst voelt. Daar laat ik het bij in deze discussie 
Ik groet niet altijd. Als ik ergens lang moet wachten zoals in ziekenhuis dan let ik daar niet altijd op. Ik dissociër(hoe je het ook schrijf) nogal vrij snel. In de winkel dan probeer ik het wel.
En veel mensen zitten nogal vaak op de telefoon, dus die zeggen ook nooit wat terug
Ik groet meestal wel. Maar soms niet. Wanneer ik in een slechte bui ben. Zo af en toe heb ik die.
Yumi schreef op 10-04-2025 om 17:29:
Phoe hee, wat een gekat, en het gaat nergens over..... elkaar groeten. Ik ga een bubbel aanschaffen, de mazzel
Inderdaad. Ik ga er niet meer op in hoor. Wat een overdreven flauwekul allemaal over een 'hallo/goedemorgen'.
ook ik groet altijd bij binnenkomst en bij weggaan
Wel zo netjes
Net als beleeft dank je wel zeggen
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 18:21:
[..]
Wat een overdreven gekul dan weer om persé die "goeiemorgen" te willen horen van anderen. Al helemaal als die andere niet je beste vriendin, zus of nicht is.
mana_sutiyuq schreef op 10-04-2025 om 07:21:
[..]
Merk je ook verschil tussen leerlingen van verschillende basisscholen?
Want bij de basisschool van mijn kinderen stonden de docenten bij de deur van het lokaal en gaven de kinderen een hand of een boks of andere begroeting als door religie lichamelijk contact niet was toegestaan.
Dus die zouden jouw begroeting als heel gewoon beschouwen.
weet ik niet. Ik heb maar weinig brugklassen. En als ik ze al heb weet ik niet perse van welke basisschool ze komen...
Wat ik wel merk is dat de leerlingen de laatste jaren steeds schuwer en ongemakkelijker lijken te worden in dit soort ''normale'' interacties. Wat mij des te volhardender maakt om daar vooral mee door te gaan. Ik zie het echt als winst als het me gelukt is zo'n klas een beetje te laten ontdooien in dit opzicht.
Team groeten hier. De rillingen lopen over mijn rug als er iemand bij je in de lift stapt en dat het dan dood- en doodstil blijft. Dan hoor je die adem, en een kraakje van een jas of tas en verder niks, en dan staat er zo'n man of vrouw naar de wand van de lift te turen. En jij staat erbij alsof je een geest bent die ze helemaal niet opgemerkt hebben. Ik voel me daar zó ongemakkelijk bij.