Groeten bij binnenkomst/weg gaan
Ik ben (van ‘huis uit’) gewend om te groeten bij binnenkomst in een wachtkamer/kleedkamer op de sportclub en bij het weg gaan. Het valt me op dat tegenwoordig meer dan de helft van de mensen dat niet doet, en niet eens alleen de 30-minners. Soms komt er zelfs geen enkele reactie als ik ergens binnen loop en groet. Gelukkig vind ik dat niet beschamend voor mezelf maar meer onbeleefd van die anderen.
Hoe doen jullie dat? Altijd groeten, of alleen als reactie, of gewoon helemaal niet? En vooral, wat denk je dan als iemand ‘hoi/hallo/goedemiddag’ of ‘doei/fijne dag’ zegt en je antwoordt niet?
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 13:28:
[..]
Nah waarom dan? Ik vind even goedemorgen of hallo als je ergens binnenkomt gewoon een vorm van beleefdheid, anders niks.
Ik snap de term 'sociaal doen' ook niet. Je hoeft toch geen gesprek te beginnen ofzo. Ik vind een volle wachtkamer binnenstappen zonder te groeten eigenlijk onbeleefd.
Ik snap je niet helemaal. Ik heb helemaal niks tegen groeten, dat gemompel (dat is ook groeten) vind ik prima, en waar je ‘de term ‘sociaal doen’’ Vandaan haalt weet ik niet, want die heb ik niet benoemd.
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 13:36:
[..]
Alleen 'hallo' zeggen kost teveel sociale energie? Zeg je dan ook geen 'dankjewel' als de bakker je je brood aanreikt, of de caissière je wisselgeld/bonnetje/whatever?
Schiet mij maar lek.
Je een beetje inleven is niks mis mee.
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 13:28:
[..]
Nah waarom dan? Ik vind even goedemorgen of hallo als je ergens binnenkomt gewoon een vorm van beleefdheid, anders niks.
Ik snap de term 'sociaal doen' ook niet. Je hoeft toch geen gesprek te beginnen ofzo. Ik vind een volle wachtkamer binnenstappen zonder te groeten eigenlijk onbeleefd.
Juist in een volle wachtkamer is al dat groeten toch alleen maar vervelend? Hoogstens een goede morgen/goede middag tegen de gene waar je naast gaat zitten, niet tegen iedereen die er zit.
(net zoals ik als ik wandel in een natuurgebied en ik hoogstens elk uur iemand tegenkom wel gedag zeg, maar dat natuurlijk niet doe als ik door een winkelstraat loop waar tig andere mensen ook langslopen).
Ik groet dus alleen als ik het écht meen.
Ik wil dus ook niet zo'n halfslachtige nietszeggende ongemeende groet van een ander die ik niet ken. Hou gewoon je bek als je dingen niet meent / zogezegd geen reactie wil.
In een wachtzaal van een dokter zit ik niet voor mijn plezier. En wil ik rust en stilte. Daar wil ik dus ook geen 5 keer een nietszeggende "goeiemiddag" horen. De enige die mij goeiemiddag mag wensen is de arts die mij oppikt uit de zaal. (En echt een "goeiemiddag" is het sowieso niet als ik bij de dokter zit.)
Herfstappeltaart schreef op 10-04-2025 om 13:36:
[..]
Alleen 'hallo' zeggen kost teveel sociale energie? Zeg je dan ook geen 'dankjewel' als de bakker je je brood aanreikt, of de caissière je wisselgeld/bonnetje/whatever?
Schiet mij maar lek.
Dat vind ik wat anders. In de wachtkamer bij de dokter zit ik niet omdat ik iets moet, wil Of krijg van andere patiënten, terwijl ik bij de bakker en dienst afneem en dan vind ik het heel normaal om daarvoor te bedanken.
En ja als ik mijn beroerd voel dan kan inderdaad Hallo moeten zeggen voor mij al te veel sociale energie kosten. Ik moet dan namelijk uit mijn bubbel komen en dat kost een hoop energie. Dat kost het al als ik me goed voel, maar als ik ziek ben heb ik er helemaal de puf niet voor
Maar ik vind het meer dan prima als mensen mij daarom asociaal vinden. Ik meet dat weer af aan andere dingen
gyal schreef op 10-04-2025 om 08:56:
misschien niet helemaal on topic, maar het valt me op dat in kledingwinkels je vaak gewoon niet gegroet wordt door personeel. Gister zelfs gehad dat ik hallo zeg in een lege zaak en het personeel met elkaar aan 't kletsen waren en niet de moeite nemen om hallo terug te zeggen. Voelt dan zo ongemakkelijk in zo'n winkel.
Misschien een beetje zuur maar als het me echt stoort ga ik naar een andere winkel.
Zo was ik laatst ook ruim 5 minuten in een juwelier als enige klant en ze spraken me maar niet aan terwijl ik stond te wachten op hulp want ik wilde een sieraad passen. Toen ben ik naar een andere winkel gegaan. Ze zeiden wel netjes tot ziens! 
Wat interessant om al jullie verschillende reacties te lezen. Nooit bij stilgestaan dat beleefd groeten naar vreemden een ding kon zijn.
Voor mij een vanzelfsprekendheid om te groeten als je ergens binnen stapt. Of dat nu een winkel is of de wachtkamer bij de Huisarts.
Ik heb er een hekel aan, maar ik doe het wel.
alhambra schreef op 10-04-2025 om 14:43:
[..]
Misschien een beetje zuur maar als het me echt stoort ga ik naar een andere winkel.
Zo was ik laatst ook ruim 5 minuten in een juwelier als enige klant en ze spraken me maar niet aan terwijl ik stond te wachten op hulp want ik wilde een sieraad passen. Toen ben ik naar een andere winkel gegaan. Ze zeiden wel netjes tot ziens!
Niks zuurs aan. Ik ga dan ook ergens anders heen. Net zo als in een restaurant, als je daar ook niet gezien, niet geholpen wordt staan we op en gaan we ergens anders heen.
Ik ben opgegroeid met groeten.. ik vond het als puber altijd super gênant dat mijn ouders iedereen groette.. nu ben ik 49 en groet ik ook praktisch altijd. Mijn puber is overigens ook altijd van het gedag zeggen en heeft het (bij mijn weten) nooit gênant gevonden. Gewoon een goedemorgen of hallo en als iemand in de wachtkamer van de dokter is voor mij vanzelfsprekend en als iemand niks terug zegt is dat prima. Alleen in winkels en horeca vind ik het belangrijk dat er wel wat terug gezegd wordt en dan ben ik ook nog wel zo een zuur wijf die nog een keer 'Hallo' roept als niemand wat terug zegt.
Hier groet iedereen. Niet iedereen persoonlijk, maar een algemene mompel, goedemorgen, als je bij de slager binnenstapt is heel normaal (hier). Niet iedereen groet dan ook verbaal terug, een knikje of een glimlach volstaat. Zo ook als je de hond uitlaat. Knikje, lachje, mompel, allemaal goed en de gewoonte hier. Een tijd geleden liet ik de hond van een vriendin uit. Het was in een stad "boven de sloot", misschien dat dat een verschil maakte, ik woon in een dorp eronder. Toen ik in een park goedemorgen tegen voorbijgangers zei, keken ze me aan alsof ik iets van ze moest! En bij de eersten dacht ik nog dat het aan die personen lag, maar het lag aan mij 😅. Niemand zei iets terug, ik ben er toen ook maar mee opgehouden. When in Rome...
Lollypopje schreef op 10-04-2025 om 14:35:
[..]
Dat vind ik wat anders. In de wachtkamer bij de dokter zit ik niet omdat ik iets moet, wil Of krijg van andere patiënten, terwijl ik bij de bakker en dienst afneem en dan vind ik het heel normaal om daarvoor te bedanken.
En ja als ik mijn beroerd voel dan kan inderdaad Hallo moeten zeggen voor mij al te veel sociale energie kosten. Ik moet dan namelijk uit mijn bubbel komen en dat kost een hoop energie. Dat kost het al als ik me goed voel, maar als ik ziek ben heb ik er helemaal de puf niet voor
Maar ik vind het meer dan prima als mensen mij daarom asociaal vinden. Ik meet dat weer af aan andere dingen
Nee hoor, ik vind je niet aso, bij jou heeft het een reden.
Lollypopje schreef op 10-04-2025 om 14:35:
[..]
Dat vind ik wat anders. In de wachtkamer bij de dokter zit ik niet omdat ik iets moet, wil Of krijg van andere patiënten, terwijl ik bij de bakker en dienst afneem en dan vind ik het heel normaal om daarvoor te bedanken.
En ja als ik mijn beroerd voel dan kan inderdaad Hallo moeten zeggen voor mij al te veel sociale energie kosten. Ik moet dan namelijk uit mijn bubbel komen en dat kost een hoop energie. Dat kost het al als ik me goed voel, maar als ik ziek ben heb ik er helemaal de puf niet voor
Maar ik vind het meer dan prima als mensen mij daarom asociaal vinden. Ik meet dat weer af aan andere dingen
Je loopt een wachtkamer in, dan zit je toch sowieso niet "in je bubbel"? Je begeeft je onder de mensen, "hallo" zou nog net moeten lukken hoor. Ook als je niets van iemand nodig hebt - gewoon, omdat je in een maatschappelij meedraait.
noas_1993 schreef op 10-04-2025 om 14:20:
[..]
Je een beetje inleven is niks mis mee.
Inleven in wat? Van Lollypopje kan ik het me voorstellen, die is uitgeput van LC, maar verder vind ik het normaal om te groeten als je ergens binnenkomt.
DeOnbekende schreef op 10-04-2025 om 16:30:
[..]
Je loopt een wachtkamer in, dan zit je toch sowieso niet "in je bubbel"? Je begeeft je onder de mensen, "hallo" zou nog net moeten lukken hoor. Ook als je niets van iemand nodig hebt - gewoon, omdat je in een maatschappelij meedraait.
Het gaat om je zit in een wachtkamer, en elke paar minuten zegt er iemand hallo. Hallo tegen wildvreemden waar je verder ook niets mee moet. Als je in die drukke wachtkamer zit en iedereen die binnenkomt doet dat dan wordt je dus voortdurend gestoord, want als je gegroet wordt is het ook beleefd om terug te groeten.