Kunnen jullie rondkomen ? Wat kan het kabinet nog doen ?
Volgens nieuwe berekeningen van budgetinstituut Nibud worstelt een op de drie huishoudens momenteel met het rondkrijgen van de maandelijkse begroting.
Nadat eerst de vaste lasten al flink duurder werden, komen daar nu de duurdere boodschappen bovenop.
Het instituut stelt dat het kabinet móét ingrijpen. 'Drastische problemen vergen drastische
oplossingen.’
Ik schrok hier wel van . 1 op de 3 huishoudens en niet iedereen heeft een buffer om dit op te vangen .
Het kabinet is nu aan zet , maar wat kunnen ze nog doen dan ?
Poezie schreef op 29-11-2022 om 17:17:
[..]
En ik ken een aantal stellen die een heel mooi en bevredigend leven hebben gekregen nadat duidelijk werd dat ze echt geen kinderen konden krijgen en er echt niet meer onder lijden.
Ja zo iemand ben ik. Wat voor de een zo is hoeft voor een ander niet zo te zijn. En zoals ik al eerder zei, liever een ziekte genezen dan een vruchtbaarheidsbehandeling. Even heel simplistisch gezegd. En ja, liever een ziekte genezen dan iemands transitie vergoeden. Ook dat is een keuze. En let wel.... ALS die keuze gemaakt zou moeten worden. Wat vgm nu niet aan de orde is maar wel stof tot nadenken geeft.
Paracelsus schreef op 29-11-2022 om 16:37:
[..]
Daar ben ik het helemaal mee eens. De meest mensen in mijn omgeving hebben het financieel goed, dus gaan gewoon naar het ziekenhuis als ze dat willen. En maar goed ook. Want ik heb al twee vriendinnen die er niet meer waren geweest als ze thuis waren bevallen ivm een ernstige fluxus.
Ikzelf ben altijd medisch, dus dan is het al niet aan de orde. Maar bezopen dat andere een risico moeten nemen vanwege de kosten.
Precies, dat soort situaties heb ik ook gezien. En op de lange termijn zijn de zorgkosten wanneer zo iets gebeurd vele malen hoger.
Paracelsus schreef op 29-11-2022 om 17:13:
[..]
Ik heb familieleden gehad die ongewenst kinderloos waren. Tot hun dood is dit iets wat een zeer zware stempel heeft gedrukt op hun leven. Net als mijn buren van nu 85+ ook zij lijden er nog steeds onder.
je kan dan wel 80 worden, maar als dit altijd gekenmerkt is door het enorme verdriet van kinderloosheid, druk dat een enorme stempel op op de kwaliteit van iemands leven.Dit geeft ook wel een goede omschrijving,
https://www.trouw.nl/leven/de-tergende-leegte-van-een-kinderloos-voltooid-leven~b45fa583/
Nu lijkt het net alsof ik een betweter ben, maar ook ik heb te maken gehad met een onvervulde kinderwens. Sterker nog, mijn laatste relatie is daarop zelfs stukgelopen en eindigde ik op 39-jarige leeftijd als single zonder kind en zonder mijn geliefde!
Ja, dit heeft mij ontzettend veel verdriet gebracht die jaren heeft geduurd, want ook dat is een rouwproces. En niet om dat verdriet te bagatelliseren, verre van, maar er is zeker een mooi leven zonder kinderen! Klinkt mss heel hard wat ik nu ga schrijven, maar je moet het allemaal wél zelf doen en er zélf iets van maken, ondanks je verlangen en verdriet. Sommigen blijven hangen in een slachtofferrol, en ook dat is niet altijd eigen keuze, maar je geluk van andere personen laten afhangen is áltijd een bepaalde afhankelijke kwetsbaarheid.
Zo ken jij mensen die nooit over hun ongewenste kinderloosheid zijn gekomen, ik ken dan weer een aantal ‘lotgenoten’ die hun leven wél een mooie andere invulling hebben kunnen geven. Dit zal je altijd houden, maar ook ongewenste kinderloosheid betekent niet automatisch ongelukkig zijn tot je dood.
ik denk dat wij gewoon allemaal veel te verwend zijn. We willen alles maar zo min mogelijk betalen of moeite doen. We willen kinderen en een carrière. Dan maar kinderopvang geregeld door de overheid. Wil je minder werken, mag ook dan ga je partime werken en krijg je toeslagen. Dat kost gewoon allemaal veel teveel geld want we zijn met veel teveel mensen die alles willen. De belastingdruk in Nederland is ontzettend hoog en nog komen we structureel geld tekort voor belangrijke zaken. We willen het klimaat redden maar niet inleveren op onze luxe. Misschien moeten we allemaal wat meer accepteren dat sommige dingen gewoon niet kunnen.
Miraval schreef op 29-11-2022 om 17:18:
het feit is gewoon dat de bevolking groeit en daarmee ook de basisbehoeften. Onderwijs, zorg, veiligheid allemaal beroepsgroepen die zwaar onder druk staan. Dan kun je als overheid wel alles willen maar ook dat gaat gewoon niet. Wat hierboven ook al genoemd werd we willen allemaal meer maar meer betalen willen of kunnen we niet. Dan moeten er keuzes gemaakt worden en daar is altijd iemand de dupe van.
Je kan natuurlijk ook een migratiestop overwegen en hier eerst de problemen gaan aanpakken.
Paracelsus schreef op 29-11-2022 om 17:40:
[..]
Je kan natuurlijk ook een migratiestop overwegen en hier eerst de problemen gaan aanpakken.
Ja dat vind ik ook een grote overweging waard. Zorg eerst dat de boel hier op de rit is voordat je gaat kijken naar een nog grotere belasting op het sociale stelsel. Oorlogsvluchtelingen daarbuiten gelaten.
Maar dat laat niet onverlet dat er dan nog steeds dingen veranderd moeten worden om aan de andere kant meer geld over te houden.
@Kersje, ook ik weet waar ik het over heb.
Vanuit persoonlijk perspectief is door behandelen vrijwel altijd de keuze. Maar het gast nu niet op persoonlijk maar op populatie niveau. Naast gezondheidszorg willen we ook onderwijs, wonen, energie en infrastructuur. Dat is 1 pot geld te verdelen en moeilijke keuzes te maken.
Ysenda schreef op 29-11-2022 om 17:55:
@Kersje, ook ik weet waar ik het over heb.
Vanuit persoonlijk perspectief is door behandelen vrijwel altijd de keuze. Maar het gast nu niet op persoonlijk maar op populatie niveau. Naast gezondheidszorg willen we ook onderwijs, wonen, energie en infrastructuur. Dat is 1 pot geld te verdelen en moeilijke keuzes te maken.
Ik reageerde op jouw schrijven vwb ‘waardig sterven’ (of iets dergelijks) en hetgeen je had afgesproken wat voor jou of jullie kwaliteit van leven was, terwijl je verder nog ‘gezond’ bent. Dat hierover geen voorstelling te maken is als je zelf niet in deze situatie zit.
Kersje schreef op 29-11-2022 om 18:28:
[..]
Ik reageerde op jouw schrijven vwb ‘waardig sterven’ (of iets dergelijks) en hetgeen je had afgesproken wat voor jou of jullie kwaliteit van leven was, terwijl je verder nog ‘gezond’ bent. Dat hierover geen voorstelling te maken is als je zelf niet in deze situatie zit.
Dat schreef ik niet, ik schreef waarom een levensreddende behandeling als die slechts een paar maanden leven toevoegd, waarom dan niet kiezen voor een waardig einde.
Die maanden zijn meestal niet in blakende gezondheid.
Als he door een transplantatie 40+ jaren met goede kwaliteit van leven toevoegd ondanks de complicaties vlak na de transplantatie dan zeg ik doen. Maar als je bij een vrijwel bedlegerige patiënt waarvan je weet dat die gaat overlijden nog enorm gaat behandelen om dat overlijdensmoment 2 of 3 maanden uit te stellen, daar hebben wij nee tegen gezegd.
Kersje schreef op 29-11-2022 om 18:28:
[..]
Ik reageerde op jouw schrijven vwb ‘waardig sterven’ (of iets dergelijks) en hetgeen je had afgesproken wat voor jou of jullie kwaliteit van leven was, terwijl je verder nog ‘gezond’ bent. Dat hierover geen voorstelling te maken is als je zelf niet in deze situatie zit.
Ik denk dat zowel over kwaliteit van leven als over ongewenst kinderloos zijn de meningen ver uit elkaar liggen. Wat voor de ene nog kwaliteit van leven is, is dat voor de ander niet meer. En waar de ene het geluk weer vind na ongewenst kinderloos te zijn, blijft het voor de ander altijd een grijze sluier over het leven.
Ysenda schreef op 29-11-2022 om 18:37:
[..]
Dat schreef ik niet, ik schreef waarom een levensreddende behandeling als die slechts een paar maanden leven toevoegd, waarom dan niet kiezen voor een waardig einde.
Die maanden zijn meestal niet in blakende gezondheid.
Als he door een transplantatie 40+ jaren met goede kwaliteit van leven toevoegd ondanks de complicaties vlak na de transplantatie dan zeg ik doen. Maar als je bij een vrijwel bedlegerige patiënt waarvan je weet dat die gaat overlijden nog enorm gaat behandelen om dat overlijdensmoment 2 of 3 maanden uit te stellen, daar hebben wij nee tegen gezegd.
Ik denk dat de meesten daar nee tegen zeggen eerlijk gezegd. Mijn schoonvader had darmkanker en de arts stelde hem voor de keuze of chemotherapie wat misschien levensverlengend was een paar maanden of geen behandeling en meer kwaliteit van leven. Helaas koos mijn schoonvader voor het laatste en die laatste maanden is hij dan ook erg ziek geweest. Ik denk dat de artsen daar wel meer voorlichting over mogen geven. De bijwerkingen van zware chemokuren die slechts enkele maanden levensverlengend werken tegenover kwaliteit van leven maar dan nog wat korter leven.
Kwaliteit van leven zou voorop moeten staan. Heb je dit met behandeling dan zeker gaan voor de behandeling.
Madamecannibale schreef op 29-11-2022 om 18:39:
[..]
Ik denk dat zowel over kwaliteit van leven als over ongewenst kinderloos zijn de meningen ver uit elkaar liggen. Wat voor de ene nog kwaliteit van leven is, is dat voor de ander niet meer. En waar de ene het geluk weer vind na ongewenst kinderloos te zijn, blijft het voor de ander altijd een grijze sluier over het leven.
Dit inderdaad! Natuurlijk zijn er mensen die hun leven uiteindelijk een goede andere invulling kan geven, maar ook een groep die dit niet kan. En in elke fase wordt je er weer mee geconfronteerd. Eerst krijgt je omgeving kinderen en later krijgen ze weer kleinkinderen. En als je uiteindelijk in een verzorgingstehuis beland , dan heb je vaak een familie om op terug te vallen ( lukt ook niet altijd) maar als kinderloze ben je toch vaker alleen.
RaSa schreef op 29-11-2022 om 17:08:
Denk wel dat je je op zeer glad ijs begeeft als je zegt niet nodig want je gaat er niet dood aan. Terwijl de geestelijke impact wel enorm is. Want hoever gaan we dan? Dan ook maar geen borstreconstructie na borstkanker? Geen gender transitie met operaties? Je gaat er tenslotte niet dood aan. Leef er maar mee?
Helemaal eens. Deze discussie raakt kant noch wal meer. Het zijn valse vergelijkingen.
Poezie schreef op 29-11-2022 om 17:17:
[..]
En ik ken een aantal stellen die een heel mooi en bevredigend leven hebben gekregen nadat duidelijk werd dat ze echt geen kinderen konden krijgen en er echt niet meer onder lijden.
Kun jij hun ware gevoelens doorgronden? Of laten ze die niet meer zien en maken ze er het beste van?
Paracelsus schreef op 29-11-2022 om 09:51:
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1963281383/huis-verwarmd-door-brandende-bbq-in-hoorn-twee-slachtoffers-naar-het-ziekenhuis
Ach en dan is het nu nog geen eens super koud buiten. Ik vrees dat mensen nog meer rare dingen gaan doen om te besparen. Het leven is echt heel duur geworden. Nu weer het drinkwater wat stijgt , de zorgverzekering, de boodschappen…
Was een onzin verhaal:
De twee bewoners van de Plutohof in Hoorn die in de nacht van maandag op dinsdag gevaarlijke stoffen inademden hadden eerder die avond gekookt op een tajine, een traditionele aardewerken stoofpot die veel gebruikt wordt in de Marokkaanse keuken. Eerder werd gedacht dat een brandende barbecue de oorzaak was.