Op een gezond tempo naar een gezond BMI

JtM schreef op 20-12-2021 om 10:37:

[...]
Het klinkt heel raar, maar ik zit nu lekker in de flow qua wandelen en op mn eten letten waardoor ik een beetje ‘opzie’ (klinkt veel zwaarder als het is) tegen het kerst eten. Vriend kennende wil hij heel de dag door lekkere dingen op tafel zetten waardoor ik automatisch ook meer ga eten.
Moet ik even goed gaan opletten want ik zou het heel jammer vinden als mijn vooruitgang na kerst weer weg is.

Ik herken dit van eerder, toen mijn doel nog echt afvallen/gezonder leven (en de diabetes wegwerken) was. Maar er zit absoluut waarheid in "je komt niet aan tussen kerst en oud en nieuw, maar tussen oud en nieuw en kerst". Die paar feestdagen in december zijn feestdagen. De andere 27 of 28 dagen zijn gewone dagen. Waarop je dus ook "gewoon" (overwegend gezond) eet. Dus even een relativeer-post van mij. 

Kan je met je vriend delen waar je tegenop ziet? Wie weet kan hij nu juist die dingen op tafel zetten die hij heel lekker vindt en jij niet zo, of kunnen jullie er ook lekkere maar niet-zo-ongezonde dingen bij zetten? Welke groente of welk fruit vind je lekker, maar eten jullie niet vaak omdat het best duur is...? Plus, die lekkere dingen die je vriend op tafel zet, vind jij die allemaal ook net zo lekker? Is dat niet zo, dan eet je het gewoon niet of minder, bijvoorbeeld. En als je het allemaal wel heel lekker vindt, eet het dan ook gewoon en geniet ervan. Maar probeer bij jezelf te checken tot wanneer het nog lekker is, dus niet "om het op te maken" of "omdat het er nu eenmaal is". Hetzelfde met alcohol (ik weet niet of je drinkt), maar is dat tweede, derde, vierde,.... glas echt net zo lekker als het glas ervoor? Zo nee, water is ook lekker. En als wel: prima, het is een feestdag en je doet natuurlijk wat je wil. Morgen of overmorgen weer een dag om de teugels weer aan te trekken dan. (hoewel die eerste dagen altijd even weer lastig kunnen voelen) Ga sowieso niet bij voorbaat al veel minder eten omdat je weet dat je de rest van de dag veel zult eten...als je basis gezond is, eet je minder snel "teveel" merk ik zelf altijd.

 Verder is het ook heerlijk om op zulke dagen wat extra te bewegen. Dus maak een extra wandeling (jullie hebben toch een hond?) of een fietstochtje met je zoon, dans rond de kerstboom, ... Van alles kan! En dan zal je zien dat het allemaal keurig in balans blijft. 

Ik heb het overigens al vaak gezegd...maar dat gewicht op de weegschaal is niet zaligmakend. Het gaat er vooral om dat je je goed voelt in je lijf! Dus grote gewichtsverschillen na dagen waarop je uit de band bent gesprongen, zijn altijd vocht en/of je moet nog naar de wc.

En los allemaal hiervan...waar is @DanGun gebleven? Ik kreegzijdelings mee dat ze een tijdje geleden een ban had gekregen en het lijkt erop dat dat een permanente was...?

Bedankt voor je (zoals altijd ) uitgebreide reactie Anijs. Ik ben het volledig met je post eens en 'normaal' denk ik ook zo. 
Er komen nu drie dagen van veel eten en veel verleidingen aan en ik weet van mezelf dat ik het dan moeilijk vind om dingen te weerstaan. Ik vind namelijk heel veel snaaidingen ook heel lekker waardoor het moeilijk is om er vanaf te blijven. Alcohol kan ik daarintegen wel goed vanaf blijven, veel zal ik met de kerstdagen ook niet drinken. 

Extra beweging / wandelen met de hond staat inderdaad op de planning  

JtM schreef op 21-12-2021 om 10:27:

Bedankt voor je (zoals altijd ) uitgebreide reactie Anijs. Ik ben het volledig met je post eens en 'normaal' denk ik ook zo. [...]

Maar wat maakt dat je nu niet op die manier ernaar kunt kijken? Er komen dus drie dagen aan van eten wat je lekker vindt. Prima, daar ga je dus van genieten! En anders ga je gewoon even een week ofzo niet op de weegschaal, als dat helpt. In die drie dagen maak je dus de keuze om het even los te laten. Dat kan gewoon. Er gebeurt dan verder niks bijzonders! Daarna pak je het weer rustig op. Maak bewuste keuzes en eet alleen die dingen die je lekker vindt. Kijk of het je lukt te stoppen als je 'genoeg' hebt, dus niet overvol. Speel daar gewoon een beetje mee. 

Ik weet dat het lastig kan voelen, maar schuldgevoel is absoluut nergens voor nodig! 

@RavIvar: Ik heb alle slagen ook geleerd na zwemles als volwassene. Ik kon wel zwemmen, maar gewoon de standaard schoolslag-met-hoofd-boven-water. Intussen heb ik alle slagen onder de knie. Soms vind ik zwemmen frustrerend omdat het dan technisch niet lukt zoals ik wil. Dat heeft dan weer invloed op mijn snelheid en dan is soms de frustratie compleet. Ik kan nog niet zwemmen zonder denken en soms vind ik dat dus stom. 

Wat balen dat je door een blessure niet meer zulke afstanden kunt wandelen. Maar wel goed dat je doet wat je lukt! 

Ik heb gisteren even gevierd dat ik nu vrij ben! Dat was even nodig want ik was daar echt aan toe. Ik heb al een wandeling gemaakt en doe verder rustig aan vandaag. Het was in ieder geval al fantastisch om zonder wekker wakker te worden. 

Anijsblokje, wat heerlijk dat je vakantie begonnen is! Goed om dat even bewust te 'vieren'. Ik ben er ook echt heel erg aan toe, ik moet nog 1,5 dag en dan ben ik twee weken vrij. Fijn dat je de lockdown positief inziet, en heel eerlijk, ik vind het best lekker dat er nu niet zoveel kan. Dat zorgt meteen voor minder druk(te). Maar het verschil is natuurlijk dat ik in huis zelf ook al genoeg drukte heb. Ik weet niet hoe ik erin had gestaan als ik alleen was geweest. Al kan ik me dan meestal ook prima vermaken. Zal mij wel benieuwen wat ze met de scholen doen na 7 januari.
Bij DanGun stond nog steeds dat ze een ban heeft, geen idee wat daar verder de achtergrond van is. Heb het niet gevolgd, ik lees eigenlijk alleen hier mee, niet op de rest van het forum.
Waar komt die druk bij jou vandaan dat je de slagen technisch perfect wil doen tijdens het zwemmen? Lukt het niet om dat los te laten en gewoon te genieten van het water om je heen en het feit dat je gewoon goed bezig bent?

Buikspieren trainen zou ik ook meer moeten doen inderdaad. Heb allemaal oefeningen meegehad van de fysio de vorige keer, maar het kost toch wel moeite om die regelmatig te doen. Mijn rugpijn is weer over, het schoot er ook niet zo hard in als de vorige twee keer, maar heb er een dag goed last van gehad en kon moeilijk lopen. De dagen daarna werd het allengs minder. Maar merk dat ik dit keer minder angst had om het erger te maken, dat had ik de vorige keren wel waardoor ik heel stijf ging bewegen. Ik heb nu van begin af aan meer bewogen en gestretcht dan de vorige keren. Ook toen het lukte meteen weer gaan hardlopen. Dat heeft echt geholpen, ik was er nu met een paar dagen weer zo goed als vanaf.
Het eten gaat weer wat beter, ik kan de koolhydraten weer wat meer laten staan, en onze wekelijkse patat-avond overgeslagen afgelopen week. Maar.... vandaag kwam ons kerstpakket... En dat zit altijd behoorlijk vol met koekjes, drop en chocolade. Tja. Dat wordt weer een uitdaging.

JtM, is het een beetje gelukt met thuiswerken?
Dat verhaal van opzien tegen de kerst herken ik wel een beetje. Maar probeer het ook zo te zien als Anijs het zegt, als ik lekker 'mee ga doen' dan probeer ik er ook echt van te genieten. En daarna pak ik de draad gewoon weer op.

RavlvaR, jammer dat je door die blessure niet meer de afstanden kunt wandelen die je eerder deed. Is dat nog iets wat weer beter gaat worden?
Fietsen doe ik zelf echt heel weinig, is niet mijn sport. Is bij mij ook eigenlijk alleen praktisch. Had allemaal plannen om op de fiets naar mijn werk te gaan (is zo'n 18 km), maar door omstandigheden kon dit niet meer. Tegen de tijd dat dit voor mij wel weer kan, gaat het bedrijf verhuizen en wordt de afstand een kleine 25 km. Dan wordt heen en terug op 1 dag sowieso al geen optie meer, dan ben ik 3 uur aan het fietsen.

Grietje, hoe is het met jou? Gaat het alweer ietsje beter?

En MelMel? Hoe is het met jou?

En natuurlijk nog even een shout-out naar JEMMER, ik denk aan je! Hoop dat er weer voldoende lichtpuntjes in deze donkere dagen zijn. 

Ik loop deze week een beetje tegen mijn grenzen aan. Eigenlijk al een paar weken. Ben moe, heb al drie dagen af en aan hoofdpijn en slaap heel onrustig. Ik heb allemaal rare stressvolle dromen, waardoor ik ook moe en gestresst wakker word. Hopelijk trekt dit allemaal bij zodra ik vakantie heb. Ergens vind ik het wel vervelend dat kerst echt direct de eerste dagen van de vakantie zijn, van de andere kant is dat ook wel weer lekker. Dan hebben we alle 'verplichtingen' (vind ik ook erg gezellig hoor! daarom aanhalingstekens) meteen gehad en kunnen we de andere dagen lekker bijkomen.

Hier gaat het wat minder. Last van mijn stressstoornis. Door alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd.
Mijn gewicht blijft redelijk stabiel.
Vrijdag bloedprikken en wegen en meten.
En dan kerstvieren. We gaan gourmetten wat ik altijd wel erg gezellig vind.

RavlvaR, lijkt me heerlijk om te zwemmen (als je het goed kan)! Gaaf dat je op volwassen leeftijd nog een zwemcursus hebt gedaan om slagen te leren.
Wandelen staat hier inderdaad op de to-do lijst. We hebben een hond(je) dus ik/we moeten de deur sowieso uit om haar uit te laten.

Anijs, weer bedankt voor de bemoedigende woorden. Ik kan niet goed verklaren waarom ik nu dat gevoel heb. Waarschijnlijk omdat er nu weer schot in de zaak zit wbt afvallen en ik het dan zonde vind dat dat die drie dagen stil laat en ik waarschijnlijk ietsjes (al is het vocht) ga aankomen. Die denkwijze slaat nergens op, dat weet ik, maar toch denk ik nu zo. Ik ga inderdaad proberen het los te laten en te genieten van alle lekkere dingen, en inderdaad te stoppen met eten als ik vol zit, ipv door te eten totdat ik bomvol zit.

Heb je genoten van je vrije dag? Lekker gewandeld?

RW, thuiswerken is gelukt, zoon was super lief heel de dag, heeft ’s ochtends eerst bijna 2u naast me zitten kleien, heerlijk zo.
Gelukkig was je rugpijn snel over, fijn dat je nu door hebt hoe je er snel door heen komt. Houd je grenzen goed in de gaten hoor, volgens mij ga je al een jaar regelmatig over je grenzen heen door al het geregel wat je voor je kiezen hebt gekregen. Die rare dromen herken ik wel, dan ben je bij het wakker worden nog moeier (is dit een woord?) dan dat je naar bed ging, verschrikkelijk.
Succes met de laatste loodjes werken en dan gaan genieten van je vakantie, het is je gegund!

He balen Grietje, maar fijn dat je gewicht stabiel blijft. Hopelijk ben je snel weer de oude.
Gourmetten vind ik ook altijd lekker, geniet ervan!

Fijne kerstdagen  allemaal!

fijne kerst allemaal.

Ze vonden het super goed in het ziekenhuis. Ook mijn buikomvang was 8 cm minder.
17 januari krijg  ik de uitslag.

Mijn gewicht schommelt rond de 97 dus gewicht in de tabel kan wel blijven staan.

Normaal ga ik met mijn man een stukje auto rijden te ontspanning maar dat was na het ongeluk niet zo’n succes. Toen ter vervanging maar gaan wandelen ook een goede optie.

Heeft iedereen fijne kerstdagen gehad? Nu op naar Oud & Nieuw

Wauw, 8cm minder buikomvang! Goed hoor Grietje!

Ik heb alles los gelaten haha, lekker gegeten maar wanneer ik het idee had dat ik 'vol' zat ben ik gestopt met eten dat was ook wat ik in mn hoofd had dus heb ik me aan gehouden. 
Helaas is mijn verkoudheid weer opnieuw begonnen en het hoesten ook. Sinds gisteren heb ik bijna geen stem meer, heel vervelend. Beetje jammer dat het weer opnieuw begint, als het aanhoudt toch maar even de huisarts bellen hierover.

Vanochtend was ik al om 6uur wakker terwijl mijn wekker pas om 7.15u ging. Heb nog een uurtje in bed gelegen, toen maar opgestaan en vast aan het werk gegaan. Net een halfuurtje al met de hond gelopen. Ik denk dat het een hele rustige werkdag wordt vandaag, gelukkig vanuit huis vandaag.
Was even op de weegschaal gaan staan en die gaf +1kg aan, valt mee dus als we weer een paar dagen op het eten letten zal het er vast snel af gaan.

Hier wel een gezellige kerst gehad! 1e kerstdag bij mijn schoonouders, daarna geslapen bij mijn ouders en daar 2e kerstdag gevierd. Helaas erg slecht geslapen dus ik was behoorlijk kapot daarna. Gelukkig viel het mee met de gladheid/ijzel gisteravond en konden we dus veilig naar huis rijden. Vroeg naar bed, en vandaag voel ik me alweer wat beter.

Qua eten viel het mee, wel wat borrelplankjes op tafel gehad maar weinig chips en dergelijke. Kaas en worst past prima in mijn dieet dus dat was eigenlijk geen probleem. Het avondeten was niet koolhydraatarm, maar ook niet echt ongezond en qua hoeveelheid viel het ook erg mee. Mijn grootste 'zonde' was denk ik het kerstbrood en suikerbrood op tweede kerstdag. Dat valt echt 100% buiten mijn dieet dus dat eet ik normaal echt nooit. Nu heel bewust wel genomen en heerlijk van genoten.

Verder nog heerlijk gewandeld gisteren, het was echt super mooi weer. Wel koud! En veel spelletjes gedaan. Nu dus weer heerlijk thuis. Vanochtend wat opgeruimd, we hadden gedoe met de vaatwasser (van onze gloednieuwe keuken... Nu al twee keer lekkage gehad dus één kastje heeft al waterschade  ), monteur was geweest maar die had een fout gemaakt dus toen moest er weer iets gerepareerd worden. Daarvoor kon de monteur pas na de jaarwisseling weer komen, óf we moesten het op zijn aanwijzingen zelf proberen. Wij hebben dus zelf onze vaatwasser maar gerepareerd. Onder de keuken vandaan, zijpanelen eraf, repareren, droog maken, en nu doet ie het weer. Maar de hele kamer lag dus vol met gereedschap en afwas die in de vaatwasser stond toen ie het begaf... Nu is alles weer klaar en staat de vaatwasser aan. Lijkt tot nu toe allemaal goed te gaan, dus laten we hopen dat dat zo blijft. Maar veel geluk hebben we er tot nu toe niet mee, hoe vaak we nu al gedoe met water hebben gehad in dit huis... Heel frustrerend.

Grietje, wat een super mooi resultaat in het ziekenhuis! Hopelijk zijn de andere uitslagen ook zo goed.

JtM, Het klopt wel dat ik het afgelopen jaar (of eigenlijk wel de afgelopen twee jaar) vaker over mijn grenzen ben gegaan. Ik probeer ze wel te bewaken, maar het is ook wel een beetje de wet van Murphy af en toe. Dan denk je: als er nu maar niet nóg iets bij komt... En ja hoor, dan komt er nog iets bij. Net als dus afgelopen vrijdag, eindelijk vakantie, en dan doet de vaatwasser het dus niet ivm lekkage. Zijn we daarmee bezig, en dan krijg ik een telefoontje dat er nu met spoed iets geregeld moet worden ivm de erfenis omdat er iets niet goed is gegaan. Dan zit ik dus de hele middag weer op een hoog stress-level terwijl ik dat eigenlijk niet meer trek. Maar het moet ook gewoon geregeld worden allemaal dus ik kan ook niet zeggen: nu even niet. Dat maakt het lastig. Maar nu is de vakantie begonnen, bijna alles is geregeld en verder heb ik weinig verplichtingen. Ik wil dus echt ook even deze weken gebruiken om weer bij te komen.

Vervelend dat je weer klachten hebt nu! Inderdaad goed om eens bij de huisarts te polsen als het niet beter wordt. Geen vakantie voor jou dus deze week?
Bij ons is deze week altijd verplicht vrij, dus dat is ergens wel lekker. Bij vorige banen moest ik meestal wel werken tussen kerst en oud & nieuw.

Anijs, het valt tot nu toe nog mee met mijn kerstpakket. Heb er wel wat van gesnoept, maar niet extreem veel nog. Kan het nog aardig laten staan.
Slim inderdaad, om je kerstpakket lekker mee te nemen naar vrienden en daar te delen! In die van mij zit vooral zoetigheid, dus dat past dan weer niet echt bij een borrel. Ach ja, het is een goede test. Iedere dag weer opnieuw even oefenen met de verleiding weerstaan. Zal het toch moeten leren.
Heerlijk dat je zo in de relaxmodus zit. De batterij opladen is erg belangrijk, fijn dat je dat ook echt lukt. Lukt het lezen inmiddels ook? Ik heb dat ook op mijn lijstje staan, meer lezen deze vakantie. Ik heb nog allemaal magazines waar ik me ooit op heb geabonneerd, maar een aantal zitten zelfs gewoon nog in plastic... Zo zonde. Dus die wil ik erbij gaan pakken deze vakantie.

Voor wat betreft het nieuwe topic, laat dit huidige topic maar lekker doorkabbelen hoor! Ik weet niet of er een maximum aantal posts/pagina's wordt gehanteerd door Viafora, maar wat mij betreft houden we dat gewoon aan en wisselen we pas als het echt moet.

Zo, nu weer lekker wat omklooien in huis, spelletje doen of zo. En even kijken welke boodschappen er moeten komen. Geen idee nog wat we gaan eten vanavond...

@JtM:  dat het je gelukt is om te stoppen met eten toen je vol zat. Dat is ook weer een stap, herinner ik me. Inderdaad staat nu O&N voor de deur. Is dat voor jou minder lastig? 
Wat vervelend dat je nu toch weer verkouden bent en ook weer hoest. Hopelijk heb je je stem weer terug. Ik zou echt niet te lang wachten met toch even naar de huisarts gaan, zeker als dat hoesten dus eigenlijk aanhoudt. 
Lukte het om weer wat scherper op je eten te letten de afgelopen dagen? Qua extra bewegen is het weer helaas niet uitnodigend. Soms moet je je maar concentreren op het fijne gevoel dat je hebt na afloop, als je toch bent gegaan! 

@RandomWriter: Kerstbrood...heerlijk, maar dan wel echt lekkere. Ik snap dat je daarvoor even je dieet aan de kant schuift. Hopelijk heb je er niet al teveel last van gehad. 
Super irritant van de vaatwasser en de waterschade aan jullie nieuwe keukenkastje(s ). Dat geregel voor zulke dingen...vreselijk! Ik hoop dat de vaatwasser het in ieder geval is blijven doen, na jullie eigen herstelactie. Wel heel goed dat jullie dat hebben gedaan! 
Voor jullie komen er nu natuurlijk heftige dagen aan, met name voor je zoon en dochter. En voor jou/jullie om dat dan te zien, kan ik me voorstellen. Ik hoop dat jullie er samen iets van kunnen maken. Eerder hadden de kinderen wel mooie ideeën, hopelijk lukt het jullie weer om dat zo open met elkaar te bespreken.  

@MelMel: Hoe gaat het met jou? 

En @grietje: Rustig aan, laat het allemaal maar even gebeuren. Lief zijn voor jezelf! Soms gaat het zoals het gaat en dat is dan even wat het is. 

@JEMMER, ik vermoed dat jij ook nog altijd meeleest. Ik hoop dat je de dagen een beetje doorkomt. Stap voor stap! En als een stap even niet lukt is dat ook oké. Ik hoop dat je nog steeds een fijn team om je heen hebt om op terug te vallen. 

Hier gaat het ook zoals het gaat. Ik laat de weegschaal meer los. Over een paar weken weer naar de diëtist. Ik ontdekte dat ik eigenlijk mijn gewicht niet meer noteer. (de afspraak is dat ik iedere maand weeg, dat doe ik overigens wel) Het gaat ook geleidelijk wat omhoog, maar niet schokkend. Ik vind het grappig dat ik dat dus nu weer minder belangrijk vind, maar merk dat ik het ook lastig vind dat iets in mijn hoofd ook bang is dat het "ineens" weer heel hard gaat. Ik beweeg/sport veel, eet overwegend gezond, maar het eten als vervanging voor vervelende gevoelens (vooral vermoeidheid) blijft wel aanhouden. Ik moet daar weer even scherper op zijn denk ik. Ik merk ook een soort bewijsdrang dat ik die diabetes weg wil houden en vraag me soms af of dat wel de goede motivatie is. Van alles te bespreken dus met mijn diëtist, wie weet zonder weegschaal. Eigenlijk is zij ook een halve psycholoog, denk ik. Geen idee wat jullie hiermee kunnen, (/moeten) maar goed, ik schrijf het toch wel op!

Overigens schreef ik ergens vorige week denk ik dat ik ging kijken of ik meer zuivel zou eten als ik de kwark die ik altijd at zou vervangen door yoghurt, maar daar merk ik nog weinig verschil in. Het gevolg is dat ik nu een half pak yoghurt in de koelkast heb en een halve bak kwark! 

En ik heb oliebollen en appelflappen besteld voor morgen. Dat vind ik heerlijk, ook al houd ik verder niet zo van oud en nieuw. Dus daar verheug ik me op.

Anijsblokje, ik moet wel lachen om jouw melding: Ik weet niet wat jullie hiermee kunnen/moeten... Ik hoop dat je hier toch ook wel een beetje voor jezelf zit  . Je hebt het opgeschreven, dus blijkbaar zat het in je hoofd. Opschrijven zorgt dan voor een beetje reflectie. En voor wat het waard is, ik vind het erg interessant om te lezen.

Wat je zegt over dat je het lastig vindt dat 'iets' in je hoofd bang is dat het ineens weer heel hard gaat. Ik vraag me af of je dat lastig moet vinden. Belangrijker is het denk ik, dat je zegt dat het je nu niet heel erg bezig houd dat het ietsje omhoog gaat. Maar dan is zo'n stemmetje achterin je hoofd toch ook wel een soort achterwacht denk ik. Tenminste, dat zou het bij mij zijn. Als ik alléén dat gevoel van (be)rust(ing) zou hebben als het gewicht omhoog zou gaan, maar niet dat stemmetje dat bang is dat het te hard zal gaan, dan zou ik binnen no-time tien kilo zwaarder zijn. Je gewoontes die je hiervoor had, en die ervoor hebben gezorgd dat je te zwaar was, hebben veel langer in je hoofd gezeten dan de goede gewoontes die je jezelf in de afgelopen jaren hebt aangeleerd. Dat moet je niet vergeten. Het is niet raar dat je ergens nog bang bent dat het weer te hard omhoog gaat. Het is namelijk iets wat ook daadwerkelijk zou kunnen gebeuren, als je alles helemaal laat varen. Dat doe je niet, want je bent hartstikke goed bezig. Maar ik denk dat dat stemmetje er onbewust voor zorgt dat je ook hartstikke goed bezig blijft. Zo lang het stemmetje niet de overhand krijgt (en dat heeft het nu als ik het zo lees absoluut niet), denk ik dat het prima is dat ie er op de achtergrond wel is.

Of de bewijsdrang een goede motivatie is weet ik niet. Maar een motivatie is een motivatie. En uiteindelijk is die diabetes iets dat je toch niet helemaal weg kunt vegen. Het blijft op de achtergrond aanwezig als risico, als je toch weer te zwaar zou worden. Ik denk dat het belangrijk is dat je het vooral als bewijsdrang voor jezelf kunt zien, en niet voor anderen. Je moet het immers volledig voor jezelf doen en niet voor de diëtist, de internist, de huisarts, of wie dan ook.

Zo, dat zijn mijn 2cents 

Of deze periode extra zwaar gaat zijn, dat weet ik niet precies. Ik merk er aan de kinderen tot nu toe nog weinig van eerlijk gezegd. Ik denk dat ik er zelf meer mee bezig ben. Het is wel apart, net als vorig jaar zijn de kinderen op dit moment bij de ouders van hun vader. Een jaar geleden zijn ze vanuit daar halsoverkop naar het ziekenhuis gereden omdat het met hem heel slecht ging. Maar daar denk ik over na, volgens mij denken de kinderen daar helemaal niet over na. Ik blijf het bijzonder vinden hoe veerkrachtig ze zijn, bijna eng hoe weinig last ze ervan hebben (gehad). We hebben het tussendoor wel eens over hun vader, en dan kunnen ze er gewoon over praten. Alsof hij er al jaren niet meer is en alles al gesleten is. Ik kan me dat haast niet voorstellen. Ik ga er dus ook wel vanuit dat er momenten gaan zijn dat ze het weer zwaarder krijgen. Maar ik denk niet dat ze echt van de data zijn, als ik ze zou vragen wanneer hun vader overleden is, denk ik niet dat ze de datum kunnen noemen. Maar daar kan ik me natuurlijk in vergissen.
Ik ben wel blij dat ik volgende week ook nog vrij heb. Dan zijn we met zijn drietjes vrij, vriend werkt dan alweer. Dan hebben we ruim de tijd om over dat soort dingen te kletsen, en wat het met ze doet.

Ik ben zelf gisteren eindelijk begonnen met het opschrijven van alles wat er gebeurd is. Ik schrijf het aan de kinderen, als een soort boek voor als ze oud genoeg zijn om het te lezen. Alles komt erin, alles wat ik weet van hun vader, alles wat ik zelf heb beleefd en de hele periode vanaf hun geboorte tot nu. Daartussen komen dan verhalen van nu, het moet niet een soort geschiedenisboek worden. Maar een boek wat zich nu afspeelt, met een soort flashbacks van vroeger. Ik ben benieuwd. Het voelt goed om daar nu mee te beginnen, ik kreeg gisteren ineens de inspiratie. Ik merk dat ik eindelijk tot rust kom, nu eigenlijk alles zo goed als geregeld is. Man, wat was ik daar aan toe.