Leven met pijn, kletsend het jaar door.

Heftig Pecunia

Pijnnacht deze nacht. Lig alweer uren wakker...gelukkig  hoef ik vandaag niet te werken.

Leatje schreef op 23-09-2025 om 21:25:

is de pijn nog wat minder geworden lientje?

Jawel. Nu nog wel wat pijn hoor maar weer naar een score van 2 a 3 ipv  de 7/ 8 die het in de nacht was. Gisteren een relatief rustige dag gehad ivm verjaardag  en afgelopen  nacht redelijk geslapen. Dus ik ben er weer zeg maar. De standaard pijn met nog een heel klein beetje  extra. Dus vandaag ook nog even rustig doen en dan is het vanaf morgen weer de " normale  " pijn.

lientje69 schreef op 24-09-2025 om 12:47:

[..]

Jawel. Nu nog wel wat pijn hoor maar weer naar een score van 2 a 3 ipv de 7/ 8 die het in de nacht was. Gisteren een relatief rustige dag gehad ivm verjaardag en afgelopen nacht redelijk geslapen. Dus ik ben er weer zeg maar. De standaard pijn met nog een heel klein beetje extra. Dus vandaag ook nog even rustig doen en dan is het vanaf morgen weer de " normale " pijn.

Ik ben vanmiddag nog gaan zwemmen en dat was misschien een minder goed idee tesamen met het klussen  van vanavond.  Inmiddels zit de pijn weer op een 4. Was vanmiddag  5 dus met de pijnstillers  toch alweer iets gezakt. Gelukkig nog 2 dagen vrij voor ik weer moet werken. 

Hoe ging het klussen, qua pijn, Lientje?

Ik merk duidelijk verbetering na de pijnrevalidatie. Vandaag voor mijn vrijwilligerswerk, waaronder het festival, 4 uur achter de computer gezeten. Meestal verging ik na een uur van de pijn. Nu helemaal geen last. Ook boodschappen gedaan en echt zwaar getild. Dat merk ik nu wel behoorlijk, maar minder dan eerder.

Klussen ging wel. Als ik eenmaal bezig ben lukt het allemaal wel. Laatste weekje nu nog denk en dan is het meeste klaar en kunnen ze erin trekken. De kleine afwerkdingetjes ( isoleren op zolder, de tweede wc pimpen) kunnen later nog wel.
Ik zal wel echt blij zijn als het klaar is. Kom niet echt tot rust nu en heb continu het gevoel met alles achter de feiten aan te lopen. Huishouden, mantelzorg, werk, sport. Ik doe alles maar het is het het allemaal  net niet of maar voor 60 procent zeg maar. Moe, moe, moe.

Gisteren voor jaarlijkse checkup hart en vaatziekten geweest en dat was dus helaas ook niet goed. Moet ik ook mee aan de slag. Gezonder eten. Nog meer bewegen. Afvallen.  Naar huisarts of poh ggz  ivm mijn emotionele uitbarstingen  . Ik weet het momenteel even allemaal  niet meer waar ik de tijd, maar vooral de kracht en energie vandaan moet halen. Weekend weer werken. Maandag vrij maar dan weer drie diensten. Dat zijn er dus weer 5 in 6 dagen. Man ziet niet in hoe pittig dat is. Want a: hij werkt er ook 5. En b: het is niet zoveel uur want het weekend hoort nog bij deze week en de drie dagen bij volgende  week. Dus dat is maar 24-30 uur en hij werkt er 40 dus wat zeur ik nou.

Dat soort dingen dus. Ik heb het zwaar. Althans: voor mijn gevoel heb ik het zwaar nu. En nu moet ik alweer huilen. Grrrr. Word er echt gek van.

Fijn Picunia, dan is het niet voor niets geweest allemaal. Het geeft de burger moed!

Lientje...het klinkt alsof het allemaal te veel is. . Jammer dat je het je man niet de steun geeft die je eigenlijk nodig hebt.Ik hoop dat je goede hulp gaat vinden om overeind te blijven.

Ik heb een voor mij drukke week achter de rug...veel afspraken. Elke dag wel iets voor het werk gedaan. Spanningen in gezin. Ik merk meteen een toename van pijn. Nu maar ff pas op de plaats en hopen dat met warmte de pijnen wat afnemen. Ik merk wel dat ik het meer onder controle heb allemaal 

Wat fijn Picunia dat je dus baat hebt bij de revalidatie. 

Leatje , sterkte! Bedoel je met meer onder controle dat je beter de balans kunt vinden?

Leatje, spanningen en stress zoeken vaak een uitweg in pijn. Ik hoop dat door dit te verminderen (ik hoop dat je dat lukt) de pijn ook afneemt. Jij hebt niet veel baat gehad bij de pijnrevalidatie?

nou picunia, dat kan ik ook.weer niet zeggen. Ik heb meer balans. En minder angst om te bewegen. Ik doe duidelijk meer dingen, heb meer zin om dingen te doen. En  dat is wel.verbeterd door.de.revalidatie. het is zeker niet voor niets geweest allemaal. Maar het blijft balanceren...
 

Picunia schreef op 26-09-2025 om 22:51:

Lientje, ik sluit me aan bij Leatje, dat het jammer is dat je weinig steun lijkt te krijgen van je man. Het is mooi dat hij 40 uur werkt, maar doet hij ook dingen in de huishouding, heeft hij mantelzorgtaken?
Jij houdt zoveel ballen in de lucht, is hij daar wel bewust van of vindt hij dat allemaal gewoon?
Als ik je zo lees, steven je af op een flinke burn out. Dat gun ik je niet. Je lijf protesteert ook al enige tijd, misschien toch proberen er naar te luisteren?

Nee hij doet niks van de mantelzorg of huishouden.  Nooit gedaan.  Met de kinderen stond ik er ook altijd alleen voor. Dit  speelt al ruim 25 jaar hoor. Zolang wordt er al gezegd dat ik een burnout zal krijgen door andren.Tot nu toe niet gebeurd gelukkig. Denk dat de ( post ) menopauze ook grote schuld heeft. Tesamen  met het werkgedoe de laatste 2 jaar.

Leatje schreef op 27-09-2025 om 08:13:

nou picunia, dat kan ik ook.weer niet zeggen. Ik heb meer balans. En minder angst om te bewegen. Ik doe duidelijk meer dingen, heb meer zin om dingen te doen. En dat is wel.verbeterd door.de.revalidatie. het is zeker niet voor niets geweest allemaal. Maar het blijft balanceren...

Dat blijft het helaas je leven lang als je chronische pijn  hebt.