Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Lientje, veel gedaan, hoor! Gelukkig ook nog iets gezelligs met vriendin. Succes met werken morgen (en je bed uitkomen).
Picunia schreef op 15-09-2025 om 23:44:
Lientje, veel gedaan, hoor! Gelukkig ook nog iets gezelligs met vriendin. Succes met werken morgen (en je bed uitkomen).
Is gelukt hoor😁 nu op het werk. Nog 2 avonddiensten en dan op cursus na even vrij van werk.
Mooi Picunia, fijn dat je dat hebt kunnen doen. Hopelijk zet het ziekzijn niet door.
Alcedo, klinkt als een geslaagde vakantie. Fijn dat je nog een leuke activiteit hebt kunnen doen.
Ik weet niet hoe jullie dat hebben. Maar ik herinner me van vakanties of uitstapjes eigenlijk nooit de pijn. Ondanks dat ik toch veel pijn heb gehad dan. Daar ben ik wel blij mee en maakt dat ik soms toch dingen onderneem ondanks pijn, om toch maar herinneringen te maken. (Clichés) in mijn herinnering stast de pijn dan niet op de voorgrond. Heel apart.
Hier gaat het zijn gangetje. 2e spoor is in werking gesteld. Moet wat testen doen en dingen invullen/doorlezen. Op het werk probeer ik me nuttig te maken met administratieve dingen. Dat is zoeken en schrapen...maar ik vul wat uurtjes ermee. Voel me niet echt one of the Girls op kantoor, maar het is oke.
Leatje: 
hopelijk brengt het tweede spoor wat nieuws en positiefs op je pad. Ik ga voor je duimen.
dankjewel lientje. Ik sta er op zich wel positief in hoor. De druk dat ik zwaar werk moet gaan doen is er wel af nu en dat scheelt enorm.
Leatje schreef op 16-09-2025 om 21:29:
dankjewel lientje. Ik sta er op zich wel positief in hoor. De druk dat ik zwaar werk moet gaan doen is er wel af nu en dat scheelt enorm.
Dat scheelt leatje. Fijn dat dat in elk geval nu alvast bereikt is!
Ik had gisteravond een zware avonddienst. En vanavond nog één. Dan gelukkig lekker een weekje vrij. Op een dag cursus na. Maar die dagen vrij, ik kijk er echt naar uit. Al zal ik ook nog wat afwerkklusjes te doen hebben met man qua verbouwing. Maar gewoon even niet werken. Heerlijk.
wat fijn lientje, een paar dagen vrij. Ik hoop dat je naast het klussen wat rust kan ervaren..
Leatje schreef op 16-09-2025 om 21:29:
dankjewel lientje. Ik sta er op zich wel positief in hoor. De druk dat ik zwaar werk moet gaan doen is er wel af nu en dat scheelt enorm.
Dat is fijn!
Ik herinner me ook vooral de leuke dingen Leatje.
Dat gezegd hebbende, heb ik nog behoorlijk veel pijn van de vakantie. Maar ik weet dat ik van de reis van vorig jaar ook een paar weken behoorlijk last heb gehad, dus ik 'onderga' het gewoon.
Eerder deze week de gemeente maar eens gebeld over de verlenging van mijn parkeerkaart, die ik twee maanden geleden al aangevraagd had. Kreeg ik in eerste instantie te horen dat ik toch herkeurd zou moeten worden. Meteen in de stress natuurlijk maar wel de situatie kunnen uitleggen en 's middags belde ze al dat het toch niet hoeft en hij weer toegekend wordt voor de maximale termijn.
Ook het ziekenhuis maar eens gebeld. Ik heb twee maanden geleden de arts gesproken en hij zou e.e.a. na gaan vragen, maar ik had dus nog steeds geen reactie gehad. Blijkt dat hij het nog wel wist (dat weet je namelijk maar nooit met die man) maar nog geen actie ondernomen heeft. Zucht. Dus dat gaat nu alsnog in gang gezet worden als het goed is.
Ik heb een drukke tweede helft van de maand en daar word ik niet zo blij van. Dan kan ik ook wat minder hebben, zoals bovenstaande...
Waardeloos als een arts zich niet aan de afspraken houdt, Alcedo. Daar zou je zonder pijn al chagrijnig van kunnen worden.
Lientje, ik hoop dat je deze ‘vrije’ dagen ook een beetje aan ontspannen toekomt.
Hopelijk gaat het 2e spoor je wat opleveren, Leatje! In ieder geval hoef je niet terug naar het zware fysieke werk.
Cassandra, hoe is het nu met jou?
Vandaag is het 33 jaar geleden dat mijn eerste zoontje werd geboren, 10 weken te vroeg en maar 750 gram. Hij was net een klein aapje, zo mager met een groot hoofd. Hij is uiteindelijk 7 maanden geworden. Toen leek hij op een uit de klei gewassen pasgeborene. Hij is iedere dag in mijn gedachten, maar vandaag een beetje meer.
Picunia schreef op 19-09-2025 om 08:57:
Vandaag is het 33 jaar geleden dat mijn eerste zoontje werd geboren, 10 weken te vroeg en maar 750 gram. Hij was net een klein aapje, zo mager met een groot hoofd. Hij is uiteindelijk 7 maanden geworden. Toen leek hij op een uit de klei gewassen pasgeborene. Hij is iedere dag in mijn gedachten, maar vandaag een beetje meer.
wat heftig Picunia.
Ik heb mijn eerste kindje ook verloren maar dat was vrij vroeg in de zwangerschap. ( ruim 4 maanden ) . De uitgerekende dag vergeet ik nooit meer.
Ik wens je speciaal vandaag extra kracht toe, zoiets blijft je altijd bij.
Gisteren een drukke avonddienst die nirt zo prettig eindigde voor mij. Kort nachtje en tot nu toe een hele drukke dag. Veel gedaan en toch het gevoel weinig gedaan te hebben. Nu kom ik net terug van de bibliotheek en winkels en heb besloten even mijn rust te pakken met een boek. Er komt bij mij toch nooit een eind aan al het werk lijkt hrt wel.
Sterkte Picunia, wat verdrietig dat het zo gelopen is. Moeder worden en dan al weer zo snel afscheid moeten nemen. Een knuffel voor jou. 💙