Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
lientje69 schreef op 01-01-2025 om 09:54:
[..]
Ach jee. Heel veel sterkte broodje brie. Wat een naar begin van dit jaar.
Dank je wel. Hopelijk is dit geen voorbode voor de rest van het jaar. Ben er ook niet gerust op, alhoewel mijn vader er heel nuchter in staat, maar op de een of andere manier stelt me dit niet gerust.
Verkeerd topic.
Broodjebrie schreef op 01-01-2025 om 09:58:
[..]
Dank je wel. Hopelijk is dit geen voorbode voor de rest van het jaar. Ben er ook niet gerust op, alhoewel mijn vader er heel nuchter in staat, maar op de een of andere manier stelt me dit niet gerust.
Lijkt me logisch . En helaas komt zo'n onderbuikgevoel meestal uit.
Het nare is ook dat dit bij ouder worden van ouders helaas je voorland is. Die zorgen en ( on ) verwachte gezondheidsproblemen gaan alleen maar meer worden. Heb je nog broers of zussen waar je op terug kunt vallen? Of sta je er ook nog helemaal alleen voor?
Allereerst allemaal een heel gelukkig, liefdevol en gezond 2025 toegewenst!
De jaarwisseling verliep iets anders dan gedacht, door een uitnodiging voor de buurt bij de overbuurman. Lekker bij een vuurtje glühwein gedronken en af en toe naar binnen voor een oliebol. Gezellig gekletst met mensen waarvan ik niet wist dat ze in mijn straat wonen. Zeer geslaagd. Daarna lekker samen (man en ik) tv gekeken (2 voor 12 en Pieter Derks) de bubbels open getrokken om 12 uur (hele vieze, maar in de gootsteen gegooid) en daarna naar onze directe buren en vrienden gegaan. Daar zaten al wat meer mensen en er kwamen ook nog meer. Een gezellige start van het nieuwe jaar. Ik lag om 3 uur in bed.
Lientje, wat stoer dat je niet op je eerste gevoel hebt gehandeld om nog extra diensten te draaien! En dat je 12 uur hebt gehaald.
BroodjeBrie, wat een nare berichten over je vader! Een naar begin van het nieuwe jaar. Hopelijk valt het allemaal mee blijft het hierbij. Ik heb geen ouders of schoonouders meer en als ik dat getob met ouders om mij heen zie, dan ben ik blij dat ik dat niet meer heb. Al worden ze nog steeds gemist.
Picunia, ik werk vanaf het weekend 4 dagdiensten én een avond. Dat is dan 39 uur in één week. Ik denk niet dat ik er meer bij had kunnen hebben ook. Ik leer steeds beter eerst te denken en dan te roepen idd. Sneu voor de collega's maar ik moet zelf ook overeind blijven.
De problemen met ouders , kan er over meepraten. Vader en schoonvader zijn overleden. Veel gezondheid problemen. Schoonmoeder heeft inmiddels borstkanker, huidkanker, hartproblemen ( gedotterd) en een herseninfarct achter de rug. Moeder kampt met hoge bloeddruk en heeft al meermaals trombose gehad. Huishouden en boodschappen doen lukt minder goed dus dat betekent inspringen bij beide. En dat naast mijn baan. Dan heb ik mijn eigen huishouden nog, wil ik af en toe sporten, spring ik in nood in bij het paard van dochter én heb ik nog mijn sociale contacten te onderhouden. En dat allemaal met mijn chronische pijn. Het is ook geen wonder denk dat het me af en toe even te veel wordt nu ik dit zo lees...😅
Daar verbaas ik me helemaal niet over, Lientje! Als ik lees wat je allemaal doet op een ‘vrije’ dag, dan word ik al moe. Volgens mij ligt jouw lat ook hoog. Daar heb ik wel bewondering voor, maar ik zie je ook met enige regelmaat over je grenzen gaan. En dat lijkt me niet verstandig.
Picunia schreef op 01-01-2025 om 12:14:
Daar verbaas ik me helemaal niet over, Lientje! Als ik lees wat je allemaal doet op een ‘vrije’ dag, dan word ik al moe. Volgens mij ligt jouw lat ook hoog. Daar heb ik wel bewondering voor, maar ik zie je ook met enige regelmaat over je grenzen gaan. En dat lijkt me niet verstandig.
Klopt dat mijn lat hoog ligt. Ik wil erg graag die lieve leuke vrouw , dochter, moeder, schoonmoeder, vriendin en goede werknemer zijn. En dat valt niet altijd mee. Ik probeer de lat wat lager te leggen tegenwoordig. En wat vaker nee te zeggen. Meer tijd voor mezelf te nemen. En dat valt niet mee. Ik leer het wel. Ooit. 
Maar ook dit soort omschakelingen kosten tijd. Mijn ontspanning is lezen. Ik ben erin geslaagd het afgelopen jaar ondanks de drukte toch 122 boeken te lezen. Niet slecht. Ben er denk ik 4 of 5 keer met een vriendin op uit geweest. Dat is eigenlijk weer te weinig. Maar plannen valt niet mee met een onregelmatig rooster.
lientje69 schreef op 01-01-2025 om 10:25:
[..]
Lijkt me logisch . En helaas komt zo'n onderbuikgevoel meestal uit.
Het nare is ook dat dit bij ouder worden van ouders helaas je voorland is. Die zorgen en ( on ) verwachte gezondheidsproblemen gaan alleen maar meer worden. Heb je nog broers of zussen waar je op terug kunt vallen? Of sta je er ook nog helemaal alleen voor?
Ja en hij is helaas bekend met hart en vaatziekten, dit zit ook in zijn familie.
Ik ben vandaag bij hem geweest, hij moet zich zo min mogelijk inspannen, hij is ook snel vermoeid. Gisterenavond kreeg hij weer steken op zijn borst en bleek zijn bloeddruk ook weer gevaarlijk hoog. De artsen durven nog niet te zeggen waar die hoge bloeddruk vandaan komt, ze hebben al wel een paar dingen uitgesloten.
Nee ik sta er niet alleen voor gelukkig, dat scheelt.
Sterkte, BroodjeBrie. Wat een zorg!
Gelukkig dat je er niet alleen voor staat broodjebrie
Voor iedereen de allerbeste wensen voor 2025!
Sterkte met je vader BB
Pittige werkdag achter de rug. Ging prima en zat in de auto nog barstensvol energie. Tot ik thuiskwam. Geheel ingestort.
Heb nog eten gekookt, wat opgeruimd en blijf nu op de bank zitten. Heb extra pijnstillers nodig. 
Wat naar, Lientje! Hopelijk ging het vandaag beter.
Morgen is de Kerstvakantie voorbij en ga we weer terug naar ‘normaal’. Voor een weekje, want vrijdag vertrekken we voor een week wintersport. Niet dat ik ga/kan skiën, maar het wordt vast gezellig, want we gaan met onze kinderen.
Ja ging gisteren en vandaag beter Picunia. Wel erg druk. Ben moe en heb pijn. Maar ben nog in staat tot wat kleine dingen te doen. Morgen nog een dagdienst en dan nog een korte avonddienst donderdag. En dan gelukkig drie vrije dagen.
Wat onwijs leuk wintersport. Heerlijk hoor, geniet ervan. Er ligt gelukkig ook sneeuw nu. Wij waren vorig jaar in maart maar toen was er geen spatje sneeuw meer te bekennen helaas.