Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Dank julli wel Fleurette en Picunia!
Ik hoop idd dat het weer wat beter gaat als ik mijn draai eenmaal gevonden heb in mijn nieuwe baan.
Ik kreeg nog de vraag van mijn huidige roostereaar of ik deze maand nog even 3 extra diensten wil opvullen. 
Uhm, wat denk je zelf? Ik zet heen stap extra meer voor de organisatie hoor, het wordt toch niet gewaardeerd. Bijzonder weer, op zijn zachtst gezegd. En ja, ze is op de hoogte van mijn vertrek.
Vandaag is ook een extra dienst. Genomen toen ik nog de hoop had dat we er wel uit zouden komen. Dom..
Nee, niet dom. Juist heel begrijpelijk. Maar daar moeten ze het maar mee doen, geen extra diensten meer voor jou. Heb je dit (geen extra stap meer zetten, want niet gewaardeerd door organisatie) ook gezegd? Heeft je leidinggevende nog gereageerd?
Door de rugklachten kan ik, tot mijn spijt, niet meer op schoenen met hakken lopen. Ik heb er behoorlijk wat, in veel verschillende kleuren. Het is nu zonnig, dus bedacht om ze te fotograferen en op internet te koop aanbieden. Krat met schoenen uit de schuur gehaald, zwaar, en nu weer rugpijn, zucht. Ik leer het nooit.
Picunia schreef op 30-03-2024 om 11:38:
Nee, niet dom. Juist heel begrijpelijk. Maar daar moeten ze het maar mee doen, geen extra diensten meer voor jou. Heb je dit (geen extra stap meer zetten, want niet gewaardeerd door organisatie) ook gezegd? Heeft je leidinggevende nog gereageerd?
Door de rugklachten kan ik, tot mijn spijt, niet meer op schoenen met hakken lopen. Ik heb er behoorlijk wat, in veel verschillende kleuren. Het is nu zonnig, dus bedacht om ze te fotograferen en op internet te koop aanbieden. Krat met schoenen uit de schuur gehaald, zwaar, en nu weer rugpijn, zucht. Ik leer het nooit.
Heb ik idd gezegd ja.
Leidinggevende is nu net een nieuwe, zij is er echt ziek van. Baalt behoorlijk ervan. Maar goed, er is niets meer aan te veranderen. Ik heb het ook op het enquête formulier ( waarom verlaat je de organisatie) vermeld.
Was er niemand anders thuis om die krat even uit de schuur te tillen Picunia? Sterkte met je rug!
Ik ben bekaf. Werken kost me veel energie momenteel. Gelukkig nu 2 dagen vrij. Morgen een echte vrije dag, we gaan niet verbouwen/ klussen/ schilderen. Echt even een echte rustdag . Ik verheug me erop.
Slechte nacht gehad met veel pijn. Er speelt hier weer van alles. Een heel verdrietige dochter die overstuur is. 
Wat raakt verdriet van je kinderen je toch altijd...
lientje69 schreef op 31-03-2024 om 10:26:
Slechte nacht gehad met veel pijn. Er speelt hier weer van alles. Een heel verdrietige dochter die overstuur is.
Wat raakt verdriet van je kinderen je toch altijd...
Dat went nooit 
De dag van vandaag is ook een stevige pijndag. Ik reageer slecht op stress over het algemeen. Ook het weer is van invloed. Regen. En afgelopen nacht mist.
Gelukkig morgen nog een dag vrij. Dinsdag en woensdag heb ik 2 avonddiensten. Dan het weekend nog 2 dagdiensten en dan lekker een week vrij. En dan schiet het al best op naar mijn laatste werkdag. De extra diensten heb ik niet geaccepteerd. Ga er niet voor niks weg. Vind het wel behoorlijk spannend allemaal. Maar heb lekker de eerste 2 weken van mei ook vrij om om te kunnen schakelen. Financieel gaat dat wel lukken, ik krijg behoorlijk wat overuren uitbetaald, vakantiegeld komt eraan en een deel eindejaarsuitkering. Kan het me dus wel veroorloven. Dan maar wat minder naar de spaarrekening.
lientje69 schreef op 31-03-2024 om 10:26:
Slechte nacht gehad met veel pijn. Er speelt hier weer van alles. Een heel verdrietige dochter die overstuur is.
Wat raakt verdriet van je kinderen je toch altijd...
Dat blijft je raken, hoe oud ze ook zijn!
sterkte allemaal lientje.
Dat gaat lekker, Lientje, qua werken tot ontslagdatum. Duurt gelukkig dan niet meer zo lang.
Wat naar, dat je dochter zo verdrietig is. Als ouder raakt dit je, natuurlijk! Sterkte met haar.
Gisteren een gezellige Paasbrunch gehad met vrienden. Vanavond komen de kinderen eten. De pijn in mijn rug is gelukkig wel te doen.
Gezellig Picunia de kinderen te eten. Fijn dat je rug redelijk gaat.
Hier zijn we weer verder met de verbouwing. Heb er zo genoeg van alle troep in huis. Helaas is dit pas het begin. Zal blij zijn als het eerste deel af is. En de meeste spullen weer op zijn plek staan.
Verder hier deze dagen veel pijn. Word er niet erg blij van eerlijk gezegd.
Dat snap ik, Lientje, pijn en troep is een vervelende mix.
Hier iets te vroeg gejuicht, de badkamer schoongemaakt en nu weer pijn. Bij ons is een schilder bezig (nu niet 😉), dus steigers om het huis. Ook niet leuk, maar geen troep in huis.
een verbouwing geeft vaak stress inderdaad lientje. Hopelijk is het snel achter de rug..
Hier gaat het al een tijdje niet zo lekker, op mentaal gebied vooral. Door therapie komt er veel naar boven en dat vergt behoorlijk wat energie. Nu gaat het langzaam wel beter maar ik ben er nog niet. Het heeft ook zijn weerslag op mijn lichaam, vooral op mijn spieren.
Daarnaast te horen gekregen dat het met mijn oma niet goed gaat. Ik ben er het weekend geweest en ik schrok van haar hoe ze eruit zag. Nu is ze al in de 90 dus dat is al behoorlijk op leeftijd.. als ik kijk hoeveel ze de afgelopen maanden heeft ingeleverd zou het weleens snel kunnen gaan.
Balen Picunia , sterkte met de pijn.
Broodjebrie, ach wat verdrietig. Ook dat het mentaal niet zo goed met je. En ook dat oma zo achteruit gaat. Het is ook een hele leeftijd en op een gegeven moment wordt het minder. Maar degene waarvan je houdt, wil je liever niet kwijt. Sterkte!
lientje69 schreef op 01-04-2024 om 20:54:
Balen Picunia , sterkte met de pijn.
Broodjebrie, ach wat verdrietig. Ook dat het mentaal niet zo goed met je. En ook dat oma zo achteruit gaat. Het is ook een hele leeftijd en op een gegeven moment wordt het minder. Maar degene waarvan je houdt, wil je liever niet kwijt. Sterkte!
Ja ik ben best wel van slag hierdoor. Vorig jaar zag ik al wat signalen dat het wat minder met haar ging, maar nu gaat het ineens zo hard.. alsof nu ineens het besef binnenkomt. Daarbij komen nog mijn eigen problemen, het is gewoon even teveel.