Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Werken ging erg soepel vanmorgen. Nu thuis maar eens aan de slag want vreselijk, wat is het een rommel overal. En vies en stoffig. Mijn prioriteiten lagfn de laatste weken duidelijk ergens anders. Het is schipperen met het potje energie dat je tot je beschikking hebt als er zoveel op je lijstje staat. Veel schrappen dus, en huishouden is er daar één van die ik erg makkelijk laat vallen. Maar op een gegeven moment loop jedaar tegenaan. Dan moet het écht. Dus xo mezelf maar eens aan het werk schoppen. Eerst een kopje thee en wat eten.
Ik ben inmiddels weer thuis. Veel pijn, maar wel genoten. Jammer dat het weer niet mee zat, maar het was heerlijk om even niets te 'moeten'.
Fijn Alcedo. Wel erg jammer van je pijn, maar dat was de verwachting natuurlijk. Zo gaat het bij ons allemaal helaas, iets leuks doen wordt afgestraft.
lientje69 schreef op 10-11-2023 om 09:07:
Fijn Alcedo. Wel erg jammer van je pijn, maar dat was de verwachting natuurlijk. Zo gaat het bij ons allemaal helaas, iets leuks doen wordt afgestraft.
Jep. Maar het blijft elke keer weer zuur.
Ik heb vannacht goed geslapen (met een beetje hulp) maar ik voel me echt gaar nu. Gelukkig heb ik vandaag en het weekend geen plannen, dus kan ik rustig aan wat dingetjes wegwerken.
Hier gaat het iets minder. Lichamelijk gaat het best vrij goed gelukkig, met wat extra paracetamol en codeïne ( had opgespaard, maar heb nu de huisarts gebeld voor een verhoging van mijn recept) is de pijn goed onder controle.
Geestelijk gaat het echter minder. Heb het gevoel gekregen steeds weer te falen en niet goed genoeg te zijn. Nu is dat the story of my life, maar ik dacht dat ik daar overheen was. Ik heb immers de laatste jaren zó veel bereikt om trots op te zijn en ben zó ( geestelijk ) gegroeid.
Helaas speelt er de laatste maanden toch iets wat mijn onzekerheid behoorlijk triggert. Ben ik nu echt zo'n loser dan? Zo dom ? Zo'n sukkel ? Dit geeft veel verdriet en huilbuien. Ik weet even niet wat ik ermee moet.
Ja, ik weet het eigenlijk wel, maar vind het een moeilijke beslissing. Ik moet stoppen met iets dat me al door veel lastige momenten heeft geholpen. Maar nu voor mij blijkbaar niet meer werkt en me het teveel het gevoel van falen geeft. Die beslissing stel ik nu al een tijdje uit.
Maar denk dat ik toch de knoop door moet gaan hakken. Want zoals ik me nu voel, is echt niet fijn.
Alcedo: geestelijk opgeknapt en lichamelijk moe. Dat herken ik helemaal van vakantie. Lekker van je rustige weekend genieten, de rest komt later wel weer.
Lientje: wat naar dat je weer zo met jezelf in de knoop zit. Ik heb de laatste jaren zo veel positieve ontwikkelingen bij je gezien. Misschien moet je nog een keer door een zure appel heenbijten. Sterkte,
Met mij ging het ronduit slecht de afgelopen week. Veel pijn, veel op bed gelegen. En nu ligt er veel werk op me te wachten. Eerst de was en de de strijk vandaag maar eens bijwerken.
Wat naar MrsMary , zo'n pijnweek. Rustig aan dan maar met het strijken en de was.
Ik hoef vandaag niet naar mijn moeder, dat doet zus, omdat ik dinsdag al met haar naar de orthopeed geweest ben. Voor vandaag is dus mijn programma straks eerst een uurtje zwemmen. Daarna wat kasten opruimen waar ik me al héél lang aan erger. En verder kijk ik wel hoe of wat. Ik heb een lang en echt vrij weekend voor de boeg ( op huishoudelijke dingen na, dus dat is fijn.
Maandag moest ik dochter naar werk brengen, maar die krijgt, na heel veel gesteggel en ruzie, eindelijk taxivervoer. Dat scheelt me tussen de 80 en 160 km per dag rijden voor haar. Korte stukjes kan ze alweer zelf gelukkig.
Volgende week examens, dus daar moet ik ook nog eea aan voorbereiden. Hoop zo dat ik het haal.
Alcedo, fijn dat de vakantie fijn was. Ik vind het ook elke keer weer zuur.
MrsMary, hopelijk komen er nu betere dagen.
Lientje, wat naar dat je je zo rot voelt. Hou je er rekening mee dat deze (of gedeeltelijke) stemming ook een bijwerking van het afbouwen van de amitriptyline kan zijn?
En ook de extra pijn kan een gevolg zijn van het afbouwen zijn.
En ik ben alleen maar weer moehoe.
Moyrrie, pijn gaat ( even afkloppen ) eigenlijk heel goed. Sinds ik meer paracetamol slik en daar een soort spiegel van heb En dit speelt al een stukje langer dan dat ik de amitryptilline afbouw. Wat niet wegneemt dat ik daardoor ( nog ) gevoeliger reageer nu, dat is best mogelijk.
Maar ik heb de amitryptilline nooit voor mijn stemming genomen, ik ben eigenlijk altijd vrolijk en opgeruimd. En qua stemming/ antidepressiva werkt amitryptilline pas vanaf 50/65 mg, ik had 20 mg.
lientje69 schreef op 09-11-2023 om 06:03:
Dat is nog even volhouden dus Layka. Is het nog te doen qua pijn? Heb je er altijd goed resultaat van?
Ik moet zo naar mijn werk. Kort dagje . Hoop ik, want dat weet je nooit. Dan een paar dagen vrij. De verdeling is niet lekker, wel dat ik meerdere dagen vrij heb, maar de ene week veel en de andere week weinig uur is wat lastig.
Plus dat ik door mijn slechte slapen moeizaam op gang kom in de ochtend. Ach, eenmaal bezig gaat het meestal wel. Maar dat eerste uurtje uit mijn bed, wil ik weer zo graag terug erin.
Zeker even volhouden! Valt best tegen, zenuwpijn is vervelend.
Heel herkenbaar dat eerste uurtje na het opstaan. 
lientje69 schreef op 10-11-2023 om 09:25:
Hier gaat het iets minder. Lichamelijk gaat het best vrij goed gelukkig, met wat extra paracetamol en codeïne ( had opgespaard, maar heb nu de huisarts gebeld voor een verhoging van mijn recept) is de pijn goed onder controle.
Geestelijk gaat het echter minder. Heb het gevoel gekregen steeds weer te falen en niet goed genoeg te zijn. Nu is dat the story of my life, maar ik dacht dat ik daar overheen was. Ik heb immers de laatste jaren zó veel bereikt om trots op te zijn en ben zó ( geestelijk ) gegroeid.
Helaas speelt er de laatste maanden toch iets wat mijn onzekerheid behoorlijk triggert. Ben ik nu echt zo'n loser dan? Zo dom ? Zo'n sukkel ? Dit geeft veel verdriet en huilbuien. Ik weet even niet wat ik ermee moet.
Ja, ik weet het eigenlijk wel, maar vind het een moeilijke beslissing. Ik moet stoppen met iets dat me al door veel lastige momenten heeft geholpen. Maar nu voor mij blijkbaar niet meer werkt en me het teveel het gevoel van falen geeft. Die beslissing stel ik nu al een tijdje uit.
Maar denk dat ik toch de knoop door moet gaan hakken. Want zoals ik me nu voel, is echt niet fijn.
Je faalt echt niet Lientje, en je hebt alle recht om trots te zijn op wat je allemaal op eigen kracht bereikt hebt. Ik heb er bewondering voor.
Ik herken het gevoel wel en het is zo lastig. Ik praat erover met mijn psycholoog en dat helpt me wel om dingen wat meer in perspectief te zien, maar het blijft lastig. Ik ben opgevoed met het idee dat ik niet goed genoeg ben, of in elk geval niet aan het ideaalbeeld voldoe en dat laat echt zijn sporen na.
Misschien is het wel goed dat het er nu een beetje uitkomt en word je er uiteindelijk beter (ik weet even geen passender woord) door. Ga je je beter voelen.
In elk geval een dikke van mij.
lientje69 schreef op 10-11-2023 om 10:06:
Wat naar MrsMary , zo'n pijnweek. Rustig aan dan maar met het strijken en de was.
Ik hoef vandaag niet naar mijn moeder, dat doet zus, omdat ik dinsdag al met haar naar de orthopeed geweest ben. Voor vandaag is dus mijn programma straks eerst een uurtje zwemmen. Daarna wat kasten opruimen waar ik me al héél lang aan erger. En verder kijk ik wel hoe of wat. Ik heb een lang en echt vrij weekend voor de boeg ( op huishoudelijke dingen na, dus dat is fijn.
Maandag moest ik dochter naar werk brengen, maar die krijgt, na heel veel gesteggel en ruzie, eindelijk taxivervoer. Dat scheelt me tussen de 80 en 160 km per dag rijden voor haar. Korte stukjes kan ze alweer zelf gelukkig.
Volgende week examens, dus daar moet ik ook nog eea aan voorbereiden. Hoop zo dat ik het haal.
Fijn dat er eindelijk taxivervoer geregeld is, scheelt weer voor jou. Succes volgende week!
MrsMary schreef op 10-11-2023 om 09:59:
Alcedo: geestelijk opgeknapt en lichamelijk moe. Dat herken ik helemaal van vakantie. Lekker van je rustige weekend genieten, de rest komt later wel weer.
Met mij ging het ronduit slecht de afgelopen week. Veel pijn, veel op bed gelegen. En nu ligt er veel werk op me te wachten. Eerst de was en de de strijk vandaag maar eens bijwerken.
Naar, zo'n rottige week. Hopelijk gaat het de komende dagen weer iets beter
Ik moet echt wat dingen doen, dus in die zin heb ik niet echt een rustig weekend. Het zit ook in mijn hoofd dus echt relaxen kan ik dan toch niet als ik weet dat ik nog van alles moet doen.
Thnx Alcedo. Het is moeilijk.
Lientje wat naar dat je je zo rot voelt.
Laat die emoties maar komen hoor, is alleen maar goed.
Heb je begeleiding van een psycholoog oid?
Het kan zo helend zijn om daar te spuien, dat hoeft echt niet elke week maar eens in de maand of zo.
Van mij een dikke knuffel
Mrs Mary, wat naar zo.n pijnlijke week.
Ik hoop dat je je iets beter voelt.
Rustig aan!