Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Leatje schreef op 19-06-2025 om 11:32:
lientje,fijn dat het goed gaat op het werk, hopelijk zet dit door en voel je je er over een poosje helemaal op je plaats. Er gebeurt veel in je leven,knap hoe je de ballen hoog houdt.
Valt niet altijd mee hoor leatje. Vandaag heb ik bijvoorbeeld een behoorlijke pijndag. Waardoor ik flink extra pijnstillers aan het slikken ben. Helaas lijkt dat vandaag niet erg te helpen. Waardoor ik uiteindelijk maar afgetaaid ben naar de bank en maar een paar dingetjes van mijn altijd lange todo lijst heb kunnen afstrepen helaas. Het is niet anders. 
Dat is wel goed om te doen idd. pauzes inlassen...Jammer dat je veel pijn hebt ☹️
Ik plak de dagen maar een beetje aan elkaar. Morgen derde dagdienst. Vanavond wat aan het schoonmaken geweest in het klushuis. Dinsdag naar familielid die wel wat steun en hulp kan gebruiken. En in de middag weer klussen. Woensdag wil ik nog even zwemmen. En donderdag weer avonddienst.
Op het werk loopt het even niet helemaal soepel, wat me weer erg onzeker maakt. Daar baal ik van. Moet eigenlijk de lat lager leggen voor mezelf maar dat zit niet in mijn karakter. Dat laatste geldt eigenlijk voor alles. Huishouden, sporten, gezonder leven, sociale contacten. Ik heb momenteel weer even moeite alle ballen hoog te houden, zowel fysiek als psychisch.
Klaagpost dus even. Nu mezelf weer een schop onder mijn kont geven, schouders eronder en doorgaan. 
hier gaat het allemaal wel redelijk goed. De warmte doet goed voor mijn spieren. Over 2 weken eindelijk een fysieke afspraak met een arts, nu al nerveus. Wat als hij vindt dat ik wel weer gewoon aan de slag kan... spannend. Ik heb nog even tijd om me voor te bereiden. Op dagen dat ik me fysiek goed voel,lijkt het in mijn hoofd alsof ik het maar verzin. Terwijl mijn goede dag ziet er anders uit dan een goede dag van een gezond iemand. Mijn traject gaat nog even door tot in augustus, ik merk wel dat ik er een beetje zat van begin te worden. 2 x dgs een bak met oefeningen doen. Liever naar een paar keer per week. Ik ben bang dat ik daar voorlopig niet vanaf kom. We gaan het zien..
Ben zomaar bang dat je nooit van die oefeningen afkomt leatje. Ik heb ze voor mijn heup maar als ik ze minder ga doen, krijg ik gelijk last. Probeer het te integreren met iets dagelijks. Zo doe ik bijvoorbeeld mijn oefeningen tijdens het tandenpoetsen.
Verder hoop ik toch niet dat je meteen fulltime aan het werk gaat. Dat zullen ze toch wel rustig opbouwen ? Wat voor type werk doe? Erg fysiek? En hoeveel uur per week?
Ik heb er drie dagdiensten opzitten. Vond het best pittig eigenlijk. Door de warmte. Onvoorziene problemen. En chagrijnige bewoners. Heb flink pijn ook. Blij dat ik even 2 dagen niet hoef te werken.
Morgen even langs zus. Die heeft het zwaar dus ga ik even proberen te supporten. Woensdag wil ik even zwemmen. En misschien nog wat klussen maar mijn huishouden vraagt ook de nodige aandacht helaas inmiddels. Dan donderdag weer een avonddienst en dan gelukkig een lang weekend.
Weet je Lientje? Een beetje onzekerheid is niet erg, zolang het maar niet de overhand krijgt en het je teveel negatief beïnvloedt. Het betekent dat je jezelf reflecteert en daar is niets mis mee. Zolang je jezelf maar niet té veel naar beneden praat. Het komt wel goed op je werk 
En als je merkt dat je teveel ballen hoog moet houden, laat er dan eentje vallen of gooi hem naar een ander 
Leatje schreef op 23-06-2025 om 15:08:
hier gaat het allemaal wel redelijk goed. De warmte doet goed voor mijn spieren. Over 2 weken eindelijk een fysieke afspraak met een arts, nu al nerveus. Wat als hij vindt dat ik wel weer gewoon aan de slag kan... spannend. Ik heb nog even tijd om me voor te bereiden. Op dagen dat ik me fysiek goed voel,lijkt het in mijn hoofd alsof ik het maar verzin. Terwijl mijn goede dag ziet er anders uit dan een goede dag van een gezond iemand. Mijn traject gaat nog even door tot in augustus, ik merk wel dat ik er een beetje zat van begin te worden. 2 x dgs een bak met oefeningen doen. Liever naar een paar keer per week. Ik ben bang dat ik daar voorlopig niet vanaf kom. We gaan het zien..
Heb je een afspraak met de bedrijfsarts? Want je behandelaar beslist niet of je weer kunt werken of niet.
Ik snap wat je zegt over goede dagen en hoe je dan naar jezelf kijkt. Dat heb ik ook. En dan vergeet ik dat ik nog steeds heel veel op bed lig op een dag en een gezond persoon ook 's middags actief is. Soms vergeet ik weleens dat andere mensen 's middags wel dingen doen 
@alcedo Ja dat is een arts van de arbodienst in elk geval, niet mijn behandelaar. Ik zie er als een berg tegenop. Maar we gaan het wel zien. Als ik die dag een slechte dag heb kan ik me vast beter verwoorden.😄 stom is dat... maar wel herkenbaar dus.
@Lientje, dan stemt me niet gerust nooit meer van de oefeningen afkomen. Ben er smorgens 45 minuten mee zoet en savonds en dan tel ik het stretchen nog niet mee
ik vind het veel ,ik ben ook niet echt een sportief persoon verder.en levert me ook best pijn op. Ik hoop dat ik het op een gegeven moment wat meer kan spreiden over de week. Bijvoorbeeld wat intenser maar iets minder vaak.
@lientje, het was ook wel extreem warm afgelopen weekend. Niet te doen. Ik denk dat je voor het settelen in je werk het echt wel de tijd moet geven. En een beetje onzekerheid is niet erg. Hopelijk kom je een beetje bij deze 2 dagen.
Leatje, een tip die ik kreeg toen ik (af-) gekeurd moest worden: beantwoordt de vragen, met je slechtste dag in het hoofd. Doe je niet beter voor! Veel van ons hebben de neiging om, tegen anderen, te zeggen dat het wel meevalt. In dit soort gevallen is dat niet helpend. Als je dit doet, lijkt het me sterk, dat je weer ft aan het werk wordt gezet. En als dit onverhoopt wel de uitkomst is, kan je altijd een deskundigenoordeel bij het UWV laten doen.
Voor mij is het (financieel dan, want ik had en heb er veel moeite mee) goed afgelopen, want ik ben volledig en tot mijn pensioen afgekeurd.
dankjewel voor je reactie pecunia, ik denk dat ik te goed ben voor afkeuren, maar hoop heel erg dat ik de revalidatie zonder werkstress kan volbrengen. Ze zijn volgens mij bang dat ik dan nooit meer ga reïntegreren ofzo...terwijl geef me nu de tijd dan komt dat later wel. Maar allemaal regeltjes en ieder poppetje heeft zijn eigen belang. Je zou er nog overspannen van raken... mag ik vragen uit welk werkveld jij komt oorspronkelijk?
Leatje, ik heb in mijn leven veel banen gehad, bij de overheid, de industrie en de laatste 12 jaar in de zorg.
wat een afwisseling pecunia, heel verschillende functies dus. 