Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Milala schreef op 09-05-2025 om 09:46:
Wat fijn dat het meelopen ook goed beviel.
Hier over mijn grenzen heen gegaan, die liggen ook heel erg laag dus dat gaat keer op keer mis. Gisteren al veel spierpijn, nu slecht geslapen. Wat ik dan niet zo goed kan hebben is de goedbedoelde appjes van mijn vriend. Hij appt dan dingen zoals: Probeer goed te slapen. En dan denk ik: ja wat denk je dat ik anders elke nacht doe, proberen niet te slapen?En vanmorgen: Goedemorgen, heb je lekker lang kunnen slapen?
En dan denk ik: je weet dat het helemaal niet lekker gaat, hoe kun je die vraag dan stellen, wordt er een beetje boos om dan, zal ook wel de vermoeidheid zijn. Als ik dan zeg dat ik slecht geslapen heb en veel pijn had krijg ik de vraag: Kwam het door de pijn dat je slecht sliep?
Ligt het aan mij dat ik daar wurgneigingen van krijg? Wie slaapt er nou wel goed met pijn? Ik heb maar geappt met de vraag om me even te laten omdat ik me kut voelde. Voordat ik allemaal dingen zeg die de situatie niet beter maken.
Ik slaap heel erg goed met pijn omdat ik er zo ontzettend moe van wordt.
Ik heb mezelf aangeleerd om gewoon antwoord te geven in plaats van me te ergeren. Neemt niet weg dat ik me regelmatig erger hoor, aan dergelijke opmerkingen, maar ik hou het voor me. Mensen in mijn omgeving leren gelukkig en daardoor nemen die opmerkingen af.
Ik zou er een keer op een rustig moment rustig over praten met hem. Uitleggen hoe jij je voelt en wat het met jou doet. Hij bedoelt het vast goed en het is belangrijk om die gedachte vast te houden. Sterkte, het is lastig 
Gefeliciteerd Lientje!
Fijn dat het meelopen goed beviel, Lientje. Gefeliciteerd met je nieuwe baan! En nog lekker twee weken niet hoeven werken. Tijd voor me-time!!
Picunia schreef op 09-05-2025 om 20:21:
Fijn dat het meelopen goed beviel, Lientje. Gefeliciteerd met je nieuwe baan! En nog lekker twee weken niet hoeven werken. Tijd voor me-time!!
Ja ben echt aan het bedenken hoe ik die ga invullen. Belasting in orde maken. Zolder opruimen. En wil er eigenlijk nog ff op uit. Maar heb niemand om dat mee te doen/ naar toe te gaan. Vriendin gaat op vakantie. Andere vriendin wil al jaren niks meer, is vooral heel druk met haar volwassen kinderen die nog thuis wonen. Man is werken en in het weekend moet er geklust worden. En dochter heeft ook geen tijd want werk/ paard/ klussen in haar huisje/ vriend en ze moet ook nog op kamp met de gehandicapten.
Alleen iets doen wordt het dus. En dat vind ik lastig. Moet er nog even over nadenken. Heb al wel een wandeling uitgestippeld via Komoot over strand en door bos. En wil nog een ochtendje de stad in want ik heb nieuwe schoenen nodig.
Hier is mijn pijn toch wel onderwerp van gesprek, niet de hele tijd, maar komt wel ter sprake. Man heeft het vooral moeilijk met het feit dat ik niet zoveel meer kan. We waren samen altijd heel actief en dat gaat nu niet meer. En dat mist hij (ik ook). We proberen nu andere dingen te zoeken die we samen kunnen doen, maar dat is niet makkelijk.
Lientje, een nachtje in een hotel ergens? Wandelen, naar een museum of winkelen en lekker eten? En’s avonds een boek lezen op de hotelkamer. Of een massage nemen en/of een beautybehandeling. Lijkt mij voor één nachtje heerlijk in mijn eentje.
Picunia schreef op 09-05-2025 om 21:32:
Hier is mijn pijn toch wel onderwerp van gesprek, niet de hele tijd, maar komt wel ter sprake. Man heeft het vooral moeilijk met het feit dat ik niet zoveel meer kan. We waren samen altijd heel actief en dat gaat nu niet meer. En dat mist hij (ik ook). We proberen nu andere dingen te zoeken die we samen kunnen doen, maar dat is niet makkelijk.
Dat hebben wij ook lang gehad
Wij deden echt alles samen
Aan auto's sleutelen, met het paard bezig enz. Wij kenden elkaar 6 jaar . Daarna moest man, toen nog vriend idd erg omschakelen. De eerste jaren kon ik helemaal weinig. 10 minuten over eenbraderie en ik trok het al niet meer. Feestjes moest hij alleen heen. Enz. Langzaam hebben we daar een weg in gevonden. Maar we hebben helaas nog steeds regelmatig strijd om dingen. Dat hij wel even zegt: en dan moet je dit even regelen en dat even ophalen en oja help me ook even hiermee. Dan zeg ik: dat gaat niet want ik moet ook nog op verjaardag of boodschappen doen of... en alles kan ik gewoon niet. Ik moet keuzes maken. Dat geeft strijd. Zoals er al gezegd is hier. Het blijft moeilijk.
Picunia schreef op 09-05-2025 om 21:38:
Lientje, een nachtje in een hotel ergens? Wandelen, naar een museum of winkelen en lekker eten? En’s avonds een boek lezen op de hotelkamer. Of een massage nemen en/of een beautybehandeling. Lijkt mij voor één nachtje heerlijk in mijn eentje.
Massage is misschien een idee. Nachtje weg lijkt me wel wat maar dat gaat hier thuis zo'n gesteggel opleveren ( man vindt dat echt onzin ) dat ik daar maar niet aan begin. Iets met te kort energie en pick your battles.
Ah, wat jammer, Lientje. Hij is niet makkelijk, die man van jou. Ik snap dat je die strijd niet aangaat. Je mag hier een nachtje komen logeren, maar dat is mss raar, omdat we elkaar IRL niet kennen.
Picunia schreef op 10-05-2025 om 08:00:
Ah, wat jammer, Lientje. Hij is niet makkelijk, die man van jou. Ik snap dat je die strijd niet aangaat. Je mag hier een nachtje komen logeren, maar dat is mss raar, omdat we elkaar IRL niet kennen.
Lief aangeboden Picunia. Maar het gaat bij man niet om het hotel maar om het van huis zijn. 
Wat nergens op slaat want hij is voor zijn werk weken van huis geweest. Maar dat is anders zegt hij dan.🤣 Ik heb een erg traditionele man. Vrouw moet dienstbaar zijn. Daar heb ik me de afgelopen 6 jaar behoorlijk aan weten te ontworstelen. Ben eindelijk financieel onafhankelijk van hem. Hij zei ook toen ik de opleiding wilde doen: de zorg is niks voor jou. Maar ik heb doorgezet. Sta ook , tegen zijn zin , ingeschreven bij de woningbouw. En pik stukken minder dan vroeger. Nog wel te veel waarschijnlijk maar hee, Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd. Hij is zijn greep op mij grotendeels verloren en dat vindt hij diep in zijn hart volgens mij maar niks. Dus met bij dit soort dingen dwars te liggen probeert hij een stukje controle terug te pakken. Doet hij ook als ik een dagje weg wil met een vriendin. Dan ga ik de strijd wél aan en ga ik gewoon. Voor een nachtje alleen vind ik dat niet de moeite waard om te doen.
Inmiddels zijn we al ruim 40 jaar samen en houden we nog steeds van elkaar . Maar omdat hij een lastig karakter heeft hebben we idd af en toe strijd. Door mijn zorgopleiding kan ik best goed de- escaleren en heb ik skills geleerd om met moeilijke mensen om te gaan. Dat helpt flink in onze relatie. Ook het feit dat ik me zeg maar los heb weten te maken van hem door financiële onafhankelijkheid.
Je geeft een lang huwelijk niet zomaar op. En hij heeft gelukkig ook vele goede en lieve kanten ondanks zijn dominante karakter en korte lontje.
Ik durf echter wel te zeggen dat mijn zorgopleiding ons huwelijk heeft gered , terwijl man denk ik bang was dat het het einde zou betekenen.
Lientje, wat mooi dat je je man op waarde weet te schatten en je de strijd aangaat wanneer dat de moeite waard is. Veertig jaar geef je natuurlijk niet zomaar op. En door af en toe wel de strijd aan te gaan, kun je hem ook laten zien, dat dingen voor jezelf doen niet einde relatie hoeft te zijn. Ook wat dit betreft vind ik je een bikkel.
Ik heb sinds zaterdagochtend 7 uur in totaal 9,5 uur geslapen. Ben echt zó moe.
Laatste nachtdiensten gedraaid, ik ga dat bij nieuwe baan niet meer doen. Want slaap gewoon nauwelijks overdag. In die 3/4 uur dat ik slaap word ik ook nog eens 6 keer wakker. Hopelijk slaap ik nu komende nacht wel goed.
Afscheid viel me niet mee. Ik heb op het werk heel stoer gedaan. Maar terug in de auto moest ik erg huilen. Het is gewoon niet leuk hoe het gelopen is. Nu even een paar weken vrij ( die overigens helemaal al vol zitten met allerlei verplichtingen en klussen) en dan maar hopen dat ik snel mijn draai vind in mijn nieuwe baan.
lientje69 schreef op 12-05-2025 om 17:16:
Ik heb sinds zaterdagochtend 7 uur in totaal 9,5 uur geslapen. Ben echt zó moe.
Laatste nachtdiensten gedraaid, ik ga dat bij nieuwe baan niet meer doen. Want slaap gewoon nauwelijks overdag. In die 3/4 uur dat ik slaap word ik ook nog eens 6 keer wakker. Hopelijk slaap ik nu komende nacht wel goed.
Afscheid viel me niet mee. Ik heb op het werk heel stoer gedaan. Maar terug in de auto moest ik erg huilen. Het is gewoon niet leuk hoe het gelopen is. Nu even een paar weken vrij ( die overigens helemaal al vol zitten met allerlei verplichtingen en klussen) en dan maar hopen dat ik snel mijn draai vind in mijn nieuwe baan.
Fijn dat het achter de rug is. Hoe reageerden je collega's eigenlijk op je vertrek?
Hopelijk straks een frisse start en goed voor jezelf dat je die nachtdiensten loslaat denk ik.
Miekje6 schreef op 12-05-2025 om 17:18:
[..]
Fijn dat het achter de rug is. Hoe reageerden je collega's eigenlijk op je vertrek?
Hopelijk straks een frisse start en goed voor jezelf dat je die nachtdiensten loslaat denk ik.
Sommigen zeiden dat ze het erg jammer vonden. Een aantal appten me privé. Diegenen zeggen allen dat het een verlies voor de organisatie is omdat mijn werk in elk geval wel perfect is. En van een aantal anderen hoor ik niks. Geen afscheidcadeautje , chocoladereepje of wat anders kleins. Ook kregen de collega's vanwege de dag van de zorg een kleinigheidje. Ik kreeg niks, terwijl ik officieel nog in dienst ben nu. Nu gaat het me niet om dat kleinigheidje. Maar het voelde wel heel lullig en maakte me extra verdrietig
Vooral omdat ik bij de vele anderen die afgelopen jaar vertrokken zijn wel meebetaald heb aan een afscheidcadeautje. Voelt alsof ik het niet waard ben ofzo.