Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Dank je Picunia. De rechtzaak is idd komende week. Weekend werk ik en na de rechtzaak moet ik ook weer werken. Momenteel zijn we ook aan het klussen in pleegkind zijn nieuwe huis. Verder heb ik zorgen om mijn familie. De mantelzorg voor moeder en schoonmoeder. Zorgen om beide dochters en ook om de gezondheid van man. Naast mijn drukke en vrij intensieve baan en de eisen die ik aan mezelf stel zoals mijn huis opruimen, het huishouden, sporten, de boekhouding van man zijn bedrijf en nog wat andere kleine dingen wordt het me gewoon allemaal te veel. Naast het feit dat ik uiteraard óók nog eens chronisch pijnpatiënt ben.
De lat moet niet een beetje lager maar mega veel lager. Alleen lukt dat me dus ook niet want dan ga ik malen. Zolang ik bezig blijf heb ik daar wat minder last van.
Ik ga mijn bed in en hoop dat ik kan slapen. Heb behoorlijk pijn. Over 2 weken heb ik de ooglidcorrectie en verplicht rust. Collega heeft hem ook gehad en zei het is lang geen pretje. Maar ik kijk er zowaar naar uit. Gewoon een paar dagen niks. Alleen maar rust. Lijkt me heerlijk. 
Vanmorgen gezwommen met dochter. Ze wil niet meer praten nu erover verder. Lastig. Moet nu maar aftasten hoe het gaat, ze is een meester in het verbergen van haar gevoelens.
Net de weekboodschappen gedaan en zo nog opruimen en schoonmaken hier. Vanavond ga ik niet te klussen bij pleegkind, pittig werkweekend voor de boeg dus probeer nog een beetje uit te rusten.
Afgelopen nacht ietsje beter geslapen maar nog steeds zwaar te kort en slecht. Het wordt steeds moeilijker mezelf staande te houden, ik kijk de klok bijna naar volgende week.
Sterkte Lien 
Vrijgevestigde psychologen hebben vaak een veel kortere wachttijd, terwijl dat ook gewoon vergoede zorg is. Dat is wel het proberen waard lijkt me.
Alcedo schreef op 17-03-2025 om 08:09:
Sterkte Lien
Vrijgevestigde psychologen hebben vaak een veel kortere wachttijd, terwijl dat ook gewoon vergoede zorg is. Dat is wel het proberen waard lijkt me.
Zelf die hebben hier lange wachttijden en nemen geen patiënten meer aan staat op de websites 
Over een uur vertrek ik met dochter richting Haarlem. Morgenochtend is de rechtzaak , nu gaan we voor kennismaking en informatie gesprek. Ben benieuwd. Geen idee wat ons te wachten staat.
Verder heb ik echt heel veel pijn de laatste dagen. Denk van de stress. Echt werkelijk mijn hele lijf staat vast en doet pijn. Dat is waarschijnlijk waar het spreekwoord verstijfd van angst vandaan komt denk ik nu. Zelfde als knoop in je maag hebben. Al die lichamelijke spreekwoorden voel ik letterlijk. Zal echt opgelucht zijn als het morgenmiddag is.
Veel sterkte Lientje en gezin.
Jeetje Lientje, wat een stress! Je lichaam vindt het wel genoeg zo.
Maar je moet nog even doorzetten. Succes met de rechtszaak morgen.
Zou het je trouwens niet ontlasten als je de weekboodschappen laat bezorgen? Er zijn zoveel zaken die bezorgen, zoals AH en Jumbo, maar ook Picnic.
lientje69 schreef op 17-03-2025 om 09:33:
[..]
Over een uur vertrek ik met dochter richting Haarlem. Morgenochtend is de rechtzaak , nu gaan we voor kennismaking en informatie gesprek. Ben benieuwd. Geen idee wat ons te wachten staat.
Sterkte Lientje en dochter
Hier heerst de griep. Man is inmiddels weer opgeknapt en met mij gaat het ook wel beter. Maar nog enorme pijn in mijn gewrichten en keelpijn en hoesterig.
Inmiddels met het pijnrevalidatieprogramma begonnen. Ik heb er een goeie indruk van. Het is wel hard werken.
Donderdag weer voor controle naar de neuroloog. Ik zie er wel een beetje tegenop, want niet altijd genoeg gedronken en misschien wel eens teveel zout gegeten. We zullen het zien.
Picunia schreef op 17-03-2025 om 11:38:
Jeetje Lientje, wat een stress! Je lichaam vindt het wel genoeg zo.
Maar je moet nog even doorzetten. Succes met de rechtszaak morgen.
Zou het je trouwens niet ontlasten als je de weekboodschappen laat bezorgen? Er zijn zoveel zaken die bezorgen, zoals AH en Jumbo, maar ook Picnic.
Heb de mantelzorg voor moeder en ga dan op vrijdag met haar om boodschappen. Dan neen ik altijd gelijk voor mezelf mee.
Picunia, ik ga duimen voor goed nieuws bij de neuroloog.
Mijn tas moest hier door de scanner. Alles moest eruit. En mijn zakmes is ingenomen. ( multitool)🤣
Zakmes na bespreking teruggekregen. Morgen alles thuislaten. Het viel me niet mee. Vrees dat hi er met een therapietje en taakstraf af gaat komen. 
lientje69 schreef op 17-03-2025 om 17:18:
Zakmes na bespreking teruggekregen. Morgen alles thuislaten. Het viel me niet mee. Vrees dat hi er met een therapietje en taakstraf af gaat komen.
Oh jee.. dat is niet waar jullie op hopen..
Ambra schreef op 17-03-2025 om 18:44:
[..]
Oh jee.. dat is niet waar jullie op hopen..
Uitspraak ook over 14 dagen pas. We gaan het morgen beleven. Heb de hele middag huilbuien gehad..
Picunia schreef op 17-03-2025 om 11:43:
Hier heerst de griep. Man is inmiddels weer opgeknapt en met mij gaat het ook wel beter. Maar nog enorme pijn in mijn gewrichten en keelpijn en hoesterig.
Inmiddels met het pijnrevalidatieprogramma begonnen. Ik heb er een goeie indruk van. Het is wel hard werken.
Donderdag weer voor controle naar de neuroloog. Ik zie er wel een beetje tegenop, want niet altijd genoeg gedronken en misschien wel eens teveel zout gegeten. We zullen het zien.
Fijn dat je een goede indruk hebt van de pijnrevalidatie!
Wat gaat er bij de neuroloog gebeuren?