Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Lekker dat je weer thuis bent Picunia. Ik heb het mega druk. Nog meer zieke collega's, zieke bewoners, ik weet het even niet meer.
Ik kan ook niet meer dan meer. Vanavond val ik in, zondag laat ik dan vallen in de hoop dat een ander kan. Volgende week zaterdag werk ik ook, die was ik nog vergeten. Ik doe mijn best , ook met tussendoor rust pakken, maar iedereen trekt aan me momenteel. Dochter, man, pleegkind, moeder. Heb het gevoel dat ik 4 paar handen en hersens moet hebben nu.
Zo dus weer werken. Zie er tegenop. Maar goed, het wordt vanzelf weer 11 uur. Verstand op nul, blik op oneindig en gáán maar.
Ach Lientje. Wat vervelend dat er zo aan je getrokken wordt. Misschien eens uit je slof schieten. Net als in die Cup-a-Soup reclame van jaren geleden:’NU EVEN NIET!!!!’ Ik denk dat het best (even) zou kunnen helpen.
Denk t niet hoor Picunia. Ik voel mezelf TE verantwoordelijk voor alles en iedereen. Heb er verdikkie gewoon stress van nu. Zit maar te piekeren, hoe dit alles op te lossen qua werk. Maar ik kan ook niet alles helaas.
verdorie lientje meld je ziek!!! Zowel werk als privé heb je het hartstikke druk en je zegt zelf dat je al stress en paniek hebt. Zorg eerst voor jezelf. Dat je stress krijgt van je werk is niet goed.
Fijn dat het goed gaat met je schoonmoeder Picunia. En fijn dat je afgelost bent door je schoonzus.
@Lien, je kunt en hoeft niet alles op te lossen he.
Ik kan zeker niet alles oplossen. Paniek heb ik niet hoor broodjebrie.
Stress doe ik mezelf aan, omdat ik bang ben dat er niemand is voor onze bewoners. Afijn. Ik heb gisteren de dienst opgelost. Op voorwaarde dat ik dan morgen vrij ben. Die dienst wordt weer door een andere collega opgelost. En verder is het roeien met de riemen die we hebben. Veel alleen ipv met twee. Ik heb gisteren het overgrote deel van mijn dienst alleen gedraaid. Dat viel niet mee, een zieke bewoner, 2 over hun toeren en ook nog helpen op de andere afdeling omdat het daar niet ging
Die hulp heb ik later weer teruggevraagd toen ik vastliep. Uiteindelijk alles gelukt en lag iedereen veilig en schoon voor de nacht in bed. Maar het was druk. .Volgende week nog 4 diensten, de week daarop 4 en dan nog 2 en dan vakantie. Zin in! Moet alleen nog verzinnen waarheen. Zal dus wel lastminute worden.
Tjonge, bij jou op het werk blijft het maar dweilen met de kraan open. Ik snap dat je je verantwoordelijk voelt, maar je hebt ook een verantwoordelijkheid naar jezelf. Aan veerkracht kan een einde komen.
Maar nog even en dan heb je vakantie! Hoe lang?
Met mijn schoonmoeder gaat het inmiddels weer slecht. Gisteren naar de SEH gebracht. Vandaag wordt er alsnog een tweede ingreep gedaan, in de hoop dat ze dan echt gaat opknappen.
Ik heb straks drie weken vrij Picunia. En mijn dienst van vandaag heb ik eraf laten halen om te voorkomen dat ik zelf uitval. Gaat wel goedkomen hoor. Maar het wordt wel tijd voor een frisse wind door onze afdeling zeg maar. Leeftijd is erg hoog. En de bijbehorende problemen en zorgvraag dus ook. ( en dan bedoel ik dus echt hoog, gemiddeld 95 )
Wat rot voor je schoonmoeder en spannend voor jullie Picunia. Hopelijk gaat het nu goedkomen.
Overigens is dit qua werk een probleem van alle zorg hoor. Sprak laatst een oud klasgenoot die overgestapt is naar een andere organisatie en daar is het ook drama. En van weer een andere organisatie hoorde ik al dat mensen maximaal een keer per week gedoucht mogen worden en familie moet helpen. Dan doen wij het nog netjes. Hebben bewoners die elke dag willen, en dat doen we dan dus ook.
Ondanks de werkdruk blijf ik erg gelukkig met mijn werk. Had ik met mijn vorige baan echt niet. Word gewoon blij als ik aan mijn werk denk. Het is voor mij op meerdere fronten een kantelpunt geweest. Financieel, qua zelfvertrouwen en voor mezelf op durven komen, minder pijn en véél meer voldoening in mijn leven.
Lientje: mijn schoondochter doet hetzelfde werk als jij en het gaat er overal hetzelfde aan toe. Een fijne baan maar een veel te hoge werkdruk.
Picunia: ik hoop dat je schoonmoeder geholpen kan worden. Ik vind het bijzonder dat ze zich, op deze leeftijd, normaal nog zelf kan redden.
Wat rot, sterkte Picunia!
Dank jullie wel!
ik vind je enthousiasme over je werk mooi, Lientje! Dat is ook het belangrijkste, dat je het naar je zin hebt.
lientje69 schreef op 30-04-2023 om 11:06:
Ik heb straks drie weken vrij Picunia. En mijn dienst van vandaag heb ik eraf laten halen om te voorkomen dat ik zelf uitval. Gaat wel goedkomen hoor. Maar het wordt wel tijd voor een frisse wind door onze afdeling zeg maar. Leeftijd is erg hoog. En de bijbehorende problemen en zorgvraag dus ook. ( en dan bedoel ik dus echt hoog, gemiddeld 95 )
Wat rot voor je schoonmoeder en spannend voor jullie Picunia. Hopelijk gaat het nu goedkomen.
Oh lekker, paar weken vrij.
Rustig hier. Dat is bij mij wel anders. Schoonmoeder nog in het ziekenhuis, schoonzus veel daar. Haar dochter is vorige week aan haar voet geopereerd en mag niet lopen. Ze heeft een kindje van 3. Normaal gesproken springt haar moeder dan in, maar dat kon nu niet. Dus ik haalde haar van de opvang. Daarvoor moest ik een zware autostoel tillen. Nu lig ik dus met erge rugpijn plat op de bank. Tja…
Mijn telefoon gaat zijn eigen gang, zomaar zinnen onderstrepen!