Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Dochter gaat mijn casus bespreken met de neuroloog op haar werk. Ze hebben daar korte lijntjes en goed contact. Ze werkt als verpleegkundige in het ziekenhuis. Misschien komt daar nog een advies uit
En verder dan maar hopen dat het een virusje is idd.
Dat vind ik een geruststellend idee! Wel erg dat je via een achterdeur advies moet krijgen omdat de voordeur dicht blijft.
Zeker je dochter haar gang laten gaan Lientje. Dat gaat werken.
En de volgende keer bij een artsenbezoek ook je dochter meenemen.
Die meiden , bekent met veel dingen op medisch gebied ,laten zich niet de kaas van het brood eten.
Spreek uit ervaring.
Sterkte en doe even rustig aan.
Och Lientje, heel naar dit :/ Je moet het soms maar net treffen met de (huis)arts. Ik hoop dat je toch een verwijzing voor elkaar krijgt maar helemaal hoop ik dat je klachten wegblijven nu.. Niet naar voelen naar je collega's toe hoor, jij kiest hier niet voor
Onze berichten hebben zich gekruist. Ik vind het echt belachelijk dat je niet wordt doorgestuurd. Gelukkig kan je dochter met een neuroloog overleggen. Maar zo zou het niet moeten. Ik lees dat je sowieso niet zo tevreden bent met de huisarts, misschien een andere zoeken?
Voordat ik de diagnose leukemie kreeg, ben ik bij een vervangende huisarts geweest. Hij liet mij overduidelijk merken dat hij mij een aansteller vond en deed het af met een zomergriepje. Een paar dagen later via HAP in het ziekenhuis beland.
Met mijn eigen huisarts afgesproken dat ik nooit meer naar deze vervanger hoef. Als ik nu weer (soms vage) klachten heb en de huisarts is er niet, dan ga ik naar het ziekenhuis. Daar is nog nooit moeilijk over gedaan. Zou dat voor jou ook niet iets zijn, als je je zorgen maakt?
Lientje
Neem je dochter inderdaad de volgende keer mee Lientje.
nou, mijn rechterknie heeft besloten om niks meer te doen. Kan nu amper lopen, doet pijn en kan niet meer buigen of strekken. Stomme artrose. Mocht ik morgen nog last hebben dan moet ik afspraak van dvk omzetten in telefoon gesprek
Wat vervelend, HarleyQuin. Is er wel wat aan re doen of moet je dan een nieuwe knie?
Picunia schreef op 14-02-2023 om 17:48:
Wat vervelend, HarleyQuin. Is er wel wat aan re doen of moet je dan een nieuwe knie?
Niets, paracetamol slikken. Ik maak donderdag een afspraak. Mijn huisarts werkt niet op woensdag
Pijnlijk Harley. Hopelijk trekt t snel weg.
Andere huisarts is niet mogelijk. Alle huisartsenpraktijken hier in de regio zitten overvol. Er zijn mensen die hoerheen verhuizen vanuit het Gooi die geadviseerd wordt bij hun eigen huisarts te blijven. Ik woon in de kop van Noord-Holland....
Harley, ik hoop dat je knie morgen beter voelt.
Ik kan niet slapen. Flinke pijn naar mijn rechterbeen. Kutpijn.
Hopelijk heb je toch nog wat kunnen slapen Moyrrie.
Ik heb ook matig geslapen. Heb vandaag een dagdienst, zieke collega.
Door gisterenavond mijn lange dienst te ruilen met de korte dienst , kan ik deze vandaag overnemen
Er kwamen nog 2 diensten open , maar die ga ik niet doen, weekend werk ik ook alweer nl.
Man moest er vroeg uit, dus daarom ben ik ook vroeg wakker. Nog even proberen te slapen is zinloos, tegen de tijd dat ik slaap, moet ik er al weer uit. Dus nu maar rustig opstarten met een kopje thee en de krant. Hopelijk loopt alles vandaag een beetje soepel. Zal niet meevallen want er is ook geen helpende. Wel een verzorgende als huiskamerdienst, dat scheelt weer wat. Die kan dan de medicijnen van me overnemen, zodat ik me volledig op de basiszorg kan richten.
Het liep soepel vandaag, heb zelfs nog een half uur gewandeld met een bewoner in de rolstoel. Heerlijk zo'n dag waarop alles vlot verloopt. Jammer dat ik thuis dan weer aan het blunderen sla, de bevroren roerbakgroenten lag door mijn hele keuken heen 
Even een ego-post, sorry.
Vanochtend een pittig gesprek gehad over mijn mentale gesteldheid. Dat het niet goed gaat is wel bekend inmiddels, maar ik vind het moeilijk om dingen te veranderen omdat ik zo vast zit in bepaalde patronen. Ik heb zoveel moeite om alle ballen hoog te houden dat het idee van iets anders gaan doen er eigenlijk niet meer 'bij past' of zo. Ik ben gewend om altijd maar door te gaan en vooral niet aan de buitenwereld te tonen hoe ik me werkelijk voel als het niet zo lekker gaat. Niet heel handig.