Hoe ziet "onder je stand leven" er voor jou uit?
Ik zie tegenwoordig veel dat mensen relatief veel geld lijken uit te geven. Een nieuwe auto, een nieuwe fiets, een verbouwing er ook nog even bij, aan mooie kleding geen gebrek. Natuurlijk is dat hun goedrecht en dat gun ik ze van harte. En of ze boven hun stand leven weet ik natuurlijk niet. Maar ik ben in dit topic benieuwd naar de mensen die bewust "beneden hun stand" leven, hoe doe je dat? En hoe ziet dat er voor jou uit?
watertoren schreef op 21-07-2025 om 12:47:
Ik snap de vraag niet zo goed. Waarom zou je beneden je stand willen leven? Als ik ergens zin in heb en ik kan het betalen, waarom zou ik me dat ontzeggen? Mensen die boven hun stand leven komen in de problemen zeker nu met bestellen online met afbetaling.
Dit dus
Genoeg ellende gehad. Ik leef in het hier en nu
Moeilijke vraag. Wij zijn beiden met pensioen. We hebben een goed pensioen van mijn man en twee maal AOW. Wonen in een huurhuis en hebben het goed. Auto voor de deur, twee e-bikes in de schuur. We kunnen doen wat we willen eigenlijk, maar.....we willen vrij weinig. Onze uitstapjes zijn simpel: fietstochten met lekkere broodjes en drinken mee, af en toe een terrasje, Echt uit eten met gangen enzo nooit, wel eens een keer lunchen ergens.
Bioscoop gaan we nooit, theater ook niet. Musea wel als het zo uitkomt.
Vakanties met de auto binnen Europa 1x per jaar 1 week en soms nog 1 à 2 keer een paar nachtjes in Nederland.
We leven simpel en houden maandelijks geld over.
Bedoel je dat?
Ik leef 'naar mijn stand'. En dat betekent dat ik binnen mijn financiële mogelijkheden en gebaseerd op mijn wensen en interesses keuzes maak. Ik vind merkkleren, merkschoenen, design meubels, nieuwe elektronische snufjes niet belangrijk, dus daar geef ik weinig aan uit. Mijn televisie is bijna 15 jaar oud. Mijn telefoon 4 jaar. Lekker eten vind ik fijn. Ik haal inspiratie uit de aanbiedingen en pas daar mijn weekmenu op aan. Maar als ik ergens de duurdere variant lekkerder van vind dan koop ik dat. En als ik ergens zin in heb ook. Ik ga dan niet 'beneden mijn stand' bij wijze van een droge boterham eten. Ik wil een bepaalde luxe als ik op vakantie ga, maar dat zit hem mij in de voorzieningen, niet in bijvoorbeeld interieurkeuzes. Mijn kinderen hebben voldoende speelgoed, hebben ook een fietsje en stepje ed, maar dat koop ik vooral 2e hands. Omdat ik nieuw niet nodig vind. Onderdeel van naar mijn stand leven is ook dat ik spaar. Voor de nabije toekomst, voor de studie van de kinderen en voor mijn pensioen. Maar dat vind ik niet het resultaat van beneden mijn stand leven, maar hoort bij mijn stand.
Maar als je het mijn schoonzus vraagt vindt ze waarschijnlijk dat ik beneden mijn stand leef. Daar moet ieder seizoen 2 paar nieuwe schoenen gekocht worden voor ieder gezinslid. Alle kleding is merkkleding. Kleren van oudste worden absoluut niet doorgeschoven naar jongste (dat is dan toch niet meer modern???). Vakantie wordt in designhotels en huisjes gevierd. 'er was ook een xxx zitzak en een xxx loungehoek in onze cabin'. (ik ken de merken niet, onthoud ze niet, dus ik reageer vast niet gepast onder de indruk). "Jij hebt wel geluk dat je zó veel verdient dat je ook deze vakanties kunt betalen". Eh nee, dat kan ik niet, mijn vakantie kostte 800 euro, die van jullie 2800. En dan zie ik haar denken; jeetje was is die zuinig. 
Dus sja, misschien toch beneden mijn stand als mijn stand een dure zitzak vereist voor 2 weken per jaar, hahaha.
Zorgen dat je minder uit geeft dan dat er binnen komt.
Het is een revolutionair idee: sparen.
Veel mensen weten niet wat er binnen komt en uitgaat. Ik leef altijd naar mijn stand en anders zorg ik voor extra inkomsten of geef ik minder uit. Ben altijd op zoek naar dealtjes en korting hoe veel of weinig ik ook verdien.
Misschien had ik het iets anders moeten omschrijven. Bolmieke omschreef dat zij 'bewust consuminderaars' zijn. Ik denk dat ik dat ook zo bedoel. Ben jij een bewust consuminderaar? En waarom? Welke keuzes maak je daarin wel en welke niet?
Ik denk bijvoorbeeld dat mensen denken dat wij niet veel te besteden hebben vanwege het feit dat we niet elk jaar op vakantie gaan (geen behoefte aan) en niet een nieuwe auto rijden (bewuste keuze want: duurzaam). Ik bedoel het dus niet vanuit een vrekkig oogpunt maar meer vanuit een bewuste keuze je niet mee te laten slepen door ''alles moet meer'' en ''alles moet nieuw''. Of is dit alsnog een te wazig verhaal? 
Hmm ik spaar niet voor mijn erfenis en vind ook dat je geld mag uitgeven om plezierig te leven. Je laatste jas heeft geen zakken, zeg maar.
Dat gezegd hebbende, geef ik weinig om dure kleding en allerlei apparatuur. Ook zie ik er tegenop om klussers over de vloer te hebben dus min of meer noodzakelijke woningverbeteringen laat ik niet doen omdat het zoveel geregel is. Mijn kinderen hebben wel eens berekend dat mijn vakanties de afgelopen pakweg 15 jaar mijn halve hypotheek hadden kunnen aflossen. Maar ja, dan waren we niet weg geweest.
Het is natuurlijk best verstandig om onder je stand te leven en daardoor voldoende te sparen. Aan de andere kant vind ik het ook niet echt een verdienste, want die keuzes heb je alleen maar als je voldoende inkomsten hebt. Het is heel anders als je moet beknibbelen om rond te komen, dus het op de borst kloppen van ‘kijk mij verstandig leven’ vind ik eigenlijk best storend.
MMcGonagall schreef op 21-07-2025 om 15:07:
Hmm ik spaar niet voor mijn erfenis en vind ook dat je geld mag uitgeven om plezierig te leven. Je laatste jas heeft geen zakken, zeg maar.
Dat gezegd hebbende, geef ik weinig om dure kleding en allerlei apparatuur. Ook zie ik er tegenop om klussers over de vloer te hebben dus min of meer noodzakelijke woningverbeteringen laat ik niet doen omdat het zoveel geregel is. Mijn kinderen hebben wel eens berekend dat mijn vakanties de afgelopen pakweg 15 jaar mijn halve hypotheek hadden kunnen aflossen. Maar ja, dan waren we niet weg geweest.
Het is natuurlijk best verstandig om onder je stand te leven en daardoor voldoende te sparen. Aan de andere kant vind ik het ook niet echt een verdienste, want die keuzes heb je alleen maar als je voldoende inkomsten hebt. Het is heel anders als je moet beknibbelen om rond te komen, dus het op de borst kloppen van ‘kijk mij verstandig leven’ vind ik eigenlijk best storend.
Dat klopt zeker. Ik denk dat die vakanties juist heel erg waardevol kunnen zijn, ook al nemen ze een hap uit je gespaarde geld. Die ervaringen neemt niemand meer van je af. En ik ben het met je eens hoor voor wat betreft je laatste toevoeging. Als je de ruimte hebt die keuzes te kunnen maken is het mooi maar het moet geen borstklopperij zijn. Zo volg ik een Instagram-account van iemand die tips geeft verstandig om te gaan met geld en laat diegene zien hoe geld verdeeld wordt in verschillende potjes. Toen ik die bedragen zag, dacht ik wel bij mezelf: leuk, als je dit allemaal KUNT, dus al die potjes uberhaupt kunt hebben en daar dan ook nog eens beste bedragen in kunt storten. Maar er zijn genoeg mensen die die keuze niet hebben.
Ooit in een ver verleden hadden wij t financieel zwaar, dat wil ik nooit meer meemaken.
Vandaar dat besparen een soort van leefwijze is geworden.
En dat heeft ons veel goeds gebracht.
Wel is het zo dat veel uitgeven buiten mijn comfortzone valt, ik kan er niet van genieten: bij een dagje uit ga ik liever wat lekkers halen in de supermarkt en dat op een bankje opeten dan op een terrasje zitten.
En dat is al heel wat , een paar jaar geleden nam ik alles nog mee.
Wij leven dus onder onze stand. Maar genieten volop
Daardoor konden we een paar jaar eerder stoppen met werken, onze kinderen een paar donaties doen en vooral het gevoel van financiële vrijheid dat is onbetaalbaar.We kunnen doen wat we willen. Maar we willen niets extreems
Wij waren nooit grootverdieners, maar onder onze stand leven bracht ons veel goeds
Bolmieke schreef op 21-07-2025 om 12:05:
Wij zijn bewust consuminderaars en ik denk dat de mensen in onze omgeving denken dat wij het financieel slecht hebben dus ja dat zou je 'onder je stand leven' kunnen noemen
Hoe ziet dat er bij jullie uit? Wat doen jullie zoals bewust (niet)?
Groentetuin schreef op 21-07-2025 om 15:42:
Ooit in een ver verleden hadden wij t financieel zwaar, dat wil ik nooit meer meemaken.
Vandaar dat besparen een soort van leefwijze is geworden.
En dat heeft ons veel goeds gebracht.
Wel is het zo dat veel uitgeven buiten mijn comfortzone valt, ik kan er niet van genieten: bij een dagje uit ga ik liever wat lekkers halen in de supermarkt en dat op een bankje opeten dan op een terrasje zitten.
En dat is al heel wat , een paar jaar geleden nam ik alles nog mee.
Wij leven dus onder onze stand. Maar genieten volop
Daardoor konden we een paar jaar eerder stoppen met werken, onze kinderen een paar donaties doen en vooral het gevoel van financiële vrijheid dat is onbetaalbaar.We kunnen doen wat we willen. Maar we willen niets extreems
Wij waren nooit grootverdieners, maar onder onze stand leven bracht ons veel goeds
Fijn dat het zoveel voor jullie gebracht heeft!
Afgelopen zaterdag stond er een artikel in Trouw over Fokko Schepel, de Bespaarder des Vaderlands. Met uitspraken als "Al hetgeen bespaard kan worden is verspilling", "Iedereen kan 10 procent besparen, direct vanaf vandaag", "Teverdenheid is verlangen naar wat je al hebt","Als we allemaal een stapje terugzetten maken we samen een grote sprong vooruit". Dus ik dacht dat je dit draadje had aangemaakt naar aanleiding van dat artikel.
Er stonden in dat artikel tips als, "Vier vakantie in eigen land" (volgens mij is dat best duur), "Koop een plekje op de camping" (ik ben het liefst op verschillende plaatsen op vakantie, dus dat is geldverspilling voor mij), "Eet alles op en verspil niets" (No Waste Army lidmaatschap is niet goedkoop).
Dus wat verspilling is voor de één hoeft dat niet voor de ander te zijinn.
MMcGonagall schreef op 21-07-2025 om 15:07:
Hmm ik spaar niet voor mijn erfenis en vind ook dat je geld mag uitgeven om plezierig te leven. Je laatste jas heeft geen zakken, zeg maar.
Dat gezegd hebbende, geef ik weinig om dure kleding en allerlei apparatuur. Ook zie ik er tegenop om klussers over de vloer te hebben dus min of meer noodzakelijke woningverbeteringen laat ik niet doen omdat het zoveel geregel is. Mijn kinderen hebben wel eens berekend dat mijn vakanties de afgelopen pakweg 15 jaar mijn halve hypotheek hadden kunnen aflossen. Maar ja, dan waren we niet weg geweest.
Het is natuurlijk best verstandig om onder je stand te leven en daardoor voldoende te sparen. Aan de andere kant vind ik het ook niet echt een verdienste, want die keuzes heb je alleen maar als je voldoende inkomsten hebt. Het is heel anders als je moet beknibbelen om rond te komen, dus het op de borst kloppen van ‘kijk mij verstandig leven’ vind ik eigenlijk best storend.
Op zich eens. Maar er zijn natuurlijk ook zat mensen met voldoende inkomen die boven hun stand leven of iig alles uitgeven. Dus het is niet zo dat voldoende inkomen gelijk staat aan gezonde financiele keuzes. Ik vind dat mensen best trots mogen zijn als ze iets 'presteren'. Ook al heeft een ander de kans niet daarvoor. Mensen mogen ook trots zijn als ze een hardloopwedstrijd uitlopen bijv. ook al heb je die optie natuurlijk alleen als je een stel werkende benen hebt. Iemand mag ook trots zijn op het behalen van een diploma, ook al zijn er mensen die nooit de kans hebben gehad een opleiding te volgen. En zo mogen mensen van mij ook best trots zijn als ze een mooie spaarbuffer hebben, ook al zijn er mensen die niet genoeg verdienen om te sparen.
thinkso schreef op 21-07-2025 om 13:49:
Misschien had ik het iets anders moeten omschrijven. Bolmieke omschreef dat zij 'bewust consuminderaars' zijn. Ik denk dat ik dat ook zo bedoel. Ben jij een bewust consuminderaar? En waarom? Welke keuzes maak je daarin wel en welke niet?
Ik denk bijvoorbeeld dat mensen denken dat wij niet veel te besteden hebben vanwege het feit dat we niet elk jaar op vakantie gaan (geen behoefte aan) en niet een nieuwe auto rijden (bewuste keuze want: duurzaam). Ik bedoel het dus niet vanuit een vrekkig oogpunt maar meer vanuit een bewuste keuze je niet mee te laten slepen door ''alles moet meer'' en ''alles moet nieuw''. Of is dit alsnog een te wazig verhaal?
Ja dat ben ik. Ik heb jarenlang minimumloon verdiend en daarna werkende arme geweest. Dat wil ik dus nooit weer.
Daarnaast speelt het milieuaspect en dierenwelzijn voor mij een rol. Ik geef niet zoveel om gadgets en vind 2e hands echt leuk. Ik ben op materieel vlak weinig nodig. Wel geef ik veel geld uit aan theater, concerten, uit eten en reizen. Omdat het kan. Als ik in inkomen zou dalen kan ik me makkelijk aanpassen aan de situatie zoals hiervoor. Dan ga ik wat minder frequent of goedkoper zoals enkel naar de kleinere concerten, een goedkopere rang in het theater en minder vaak. Geen probleem
Als je bedoelt : het vermijden van onnodige aankopen en het kiezen voor duurzamere alternatieven ( tweedehands ) , ja dan doen wij ook aan consuminderen .
Vrekken zijn mensen die in feite bang zijn voor armoede. Ze ervaren liever extreem afzien van het geringste beetje luxe dan de zaken op hun beloop laten en vertrouwen te hebben in de gemeenschap en in hun eigen mogelijkheden er altijd weer bovenop te komen. Daarom sparen ze en omdat ze niet veel meer vreugde ervaren krijgen ze tenslotte alleen nog maar plezier in hun eigen schraperigheid. Ze feliciteren zichzelf voortdurend bij elk dubbeltje wat ze uitsparen en elke slimmigheid waardoor ze anderen laat opdraaien voor de kosten. Verder kunnen ze het geluk niet meer herkennen waar het is; dat vermogen verleren ze. Als het geluk langs komt kunnen ze het niet meer grijpen want gelukkig leven is een kunst die je je hele leven moet beoefenen anders verleer je het.
Er zijn extreme vrekken; die halen optredens in rare tv-programma's en iedereen zit dan te griezelen bij het idee dat ze zo zouden gaan leven en dergelijke gevonden maaltijden aan hun visite zouden moeten serveren. Maar je heb ook gewone mensen die af en toe vrekkerig worden als ze eenmaal in die greep zitten. Die geen wortels van 1,20 euro bij Albert Heijn kunnen kopen als dezelfde zak peentjes 1,00 euro is bij de Lidl. Voor 20 cent offeren ze minstens een kwartier van hun vrije tijd. Daar lijk ik soms een beetje op. Nog steeds wel. Kan het gewoon niet laten. Macht der gewoonte. Er ik gun de Appie gewoon die twintig cent niet!
Boven mijn stand leven; het begrip "stand" dat lijkt me iets voor zo'n Engels kakprogramma "Upstairs Downstairs" en "Keeping Up Appearances". Engelsen zijn goed in rangen en standen en iemand verfijnd op zijn plek zetten. Hoewel ik vroeger weleens iets gekocht heb om een ander te bewijzen dat ik ook dat geld wel had, vond ik dat weinig bevredigend. Die anderen waren nooit blij voor jou maar gingen meteen iets nóg duurders kopen! Tenslotte is het in een oprechte desinteresse veranderd.