Voedselallergie
Ik vroeg mij af in hoeverre zijn jullie bereid om rekening te houden met voedselallergieën? Ik ben zelf altijd heel welwillend om gerechten aan te passen en rekening te houden met iedereen. Ik vind het ergens ook wel een leuke uitdaging.
Omdat mijn baby koemelkeiwit allergie heeft ben ik nu zelf degene met een strikt dieet (ivm borstvoeding). En ik merk toch dat ik het lastig vind met alle kerst etentjes, nieuwjaarsrecepties etc. Vooral met de iedereen neemt iets mee feestjes, omdat het er dan dus regelmatig in eindigt dat er voor mij geen toetje is en geen salade is voorzien en ik dus uiteindelijk zelf allerlei extras moet maken waarvan dan ineens ook iedereen wil proeven.
Dit weekend staat er ook weer zon feestje gepland en ik heb degene die het toetje maakt gevraagd om bladerdeeg zonder melk te gebruiken zodat ik het ook kan eten. Maar nee dat zou minder lekker zijn dan roomboter bladerdeeg dus daar ging ze niet aan beginnen. Ik ben er eigenlijk al de hele avond verdrietig om, want dat betekent dus dat ik of geen toetje heb of dat ik het weer zelf moet regelen. Het is nota bene ook nog ongevraagd in mijn huis en ik merk dat ik uit kwaadheid het liefst het hele feest zou willen cancelen.
Hoe kijken jullie hier naar?
Jillz schreef op 09-01-2024 om 10:53:
Dus ik werd gebeld dat ik toch ook gewoon een broodje had kunnen smeren of ergens anders had kunnen eten.
Dit is gestoord. Serieus.
Minimaliseer het contact met deze mensen. Serieus.
Sjemig zeg, die mensen leven echt niet in de realiteit 
Wat goed dat jullie je grenzen hebben aangegeven en je poot stijf hebben gehouden, ondanks de manipulatie van je schoonmoeder. Wow, wat een familie...
Ik vind het ook enorm verdrietig. Kom zelf uit een heel warm gezin. Dus dat het zo gaat, dat kan ik me dan eigenlijk niet voorstellen. Ik ga dan zo twijfelen aan mezelf of ik het niet allemaal te negatief opvat enzo.
Gelukkig is in het eerste half jaar verder niets meer gepland en we gaan ook even niks opzoeken. Even een beetje afstand houden in de hoop dat alle emoties weer wat zakken.
Jillz schreef op 09-01-2024 om 10:53:
Bedankt voor alle inzichten. We hebben het inderdaad niet slim aangepakt. Het is gewoon altijd gedoe in deze familie. Er is al zoveel stuk in de onderlinge relaties, broers en zussen die elkaar niet meer willen zien etc. Met alles wat je doet of zegt kies je kant. Dus als het ene etentje wel kan en het andere niet dan wordt dat direct negatief uitgelegd. Het maakt grenzen stellen voor mij ook moelijk, omdat je weet dat het waarschijnlijk tot ruzie leidt.
Hoe dan ook we hebben uiteindelijk toch een grens getrokken. Ze hadden namelijk inmiddels ook bedacht dat ik wel even twee keer op en neer naar het station kon rijden zodat iedereen wat kon drinken. En daarop heeft man zijn moeder gebeld om te zeggen dat voor ons de lol er af was en wij dus dit etentje niet langer zouden faciliteren omdat er wel van alles van ons wordt verwacht (voorbereiding, taxiën, drank, opruimen) en een simpel verzoek om rekening te houden met mijn dieet te veel gevraagd is. Waardoor we ook nog zelf voor 1 persoon alle gangen zelf moeten koken.
Ondanks dat man de boodschap had gebracht was ik de gebeten hond. Dus ik werd gebeld dat ik toch ook gewoon een broodje had kunnen smeren of ergens anders had kunnen eten. Waarop ik heb gezegd dat man duidelijk is geweest dat hij mij niet laat buitensluiten in ons huis. Daarna veel gehuil, slachtofferschap etc. Dat het zo jammer is dat we deze traditie verpesten etc. Waarop ik steeds ben blijven herhalen dat ze welkom zijn als ze rekening houden met onze wensen.
Toen ze zei zo verpest je de relatie heb ik geantwoord dat als ze de relatie belangrijk vind dat ze onze grenzen beter respecteert. En ook dat op repeat. Ze was zo boos dat ze zei ons nooit meer te willen zien. Waarop ik heb gezegd dat ik het jammer vond dat ze dat zei, maar dat wij wel achter onze grenzen staan.
Het etentje is niet doorgegaan. Inmiddels heeft er wel een gesprek plaatsgevonden waarin ik de lelijke woorden van schoonmoeder vergeven heb. Man is wel nog steeds heel geïrriteerd/boos over de hele situatie en het gemak waarmee zijn moeder dreigt hem nooit meer te willen zien (was ook niet de eerste keer). Hij is echt klaar met die manipulatie.
Wat dat betreft wel heel blij met jullie adviezen. Want meestal bewegen we mee of laten we ons chanteren met het anders wil ik jullie nooit meer zien. Dat is gewoon niet slim.
Echt onbegrijpelijk dit. Jij en broodje smeren of ergens anders eten als zij een feestje organiseren in jouw huis waar jij geacht wordt de gastvrouw te zijn en de taxichauffeur en de schoonmaakster die na afloop alles weer netjes maakt. Wat een rare/nare mensen.
Contact op een laag pitje zetten dit soort gedrag is in de toekomst ook schadelijk voor jullie kind(eren).
Ben there done that. Ook mijn schoonmoeder. Alles moest in orde zijn voor haar vage diëten maar dat ik een kind heb dat geen citrusvruchten verdraagt drong niet door. Heel wat sinaasappels gekregen, zodat die kinderen van jou eindelijk eens iets krijgen dat gezond voor ze is. Veel vitamine C dan zijn ze straks niet meer altijd ziek en verkouden!
Goed gedaan, Jillz van jou en man. Er komt een hele shitstorm los zoals verwacht en het is niet prettig om die langs te laten razen. Dikke knuffel voor jullie, 
en een high five! 
want jullie hebben wat mij betreft helemaal gelijk dat zij degene zijn die de relatie niet belangrijk genoeg vinden om zich ook een beetje aan te passen. Wat mij betreft vragen ze onredelijk veel van jullie. Het komt duidelijk niet van twee kanten en dat is best verdrietig.
Jillz schreef op 09-01-2024 om 10:53:
Bedankt voor alle inzichten. We hebben het inderdaad niet slim aangepakt. Het is gewoon altijd gedoe in deze familie. Er is al zoveel stuk in de onderlinge relaties, broers en zussen die elkaar niet meer willen zien etc. Met alles wat je doet of zegt kies je kant. Dus als het ene etentje wel kan en het andere niet dan wordt dat direct negatief uitgelegd. Het maakt grenzen stellen voor mij ook moelijk, omdat je weet dat het waarschijnlijk tot ruzie leidt.
Hoe dan ook we hebben uiteindelijk toch een grens getrokken. Ze hadden namelijk inmiddels ook bedacht dat ik wel even twee keer op en neer naar het station kon rijden zodat iedereen wat kon drinken. En daarop heeft man zijn moeder gebeld om te zeggen dat voor ons de lol er af was en wij dus dit etentje niet langer zouden faciliteren omdat er wel van alles van ons wordt verwacht (voorbereiding, taxiën, drank, opruimen) en een simpel verzoek om rekening te houden met mijn dieet te veel gevraagd is. Waardoor we ook nog zelf voor 1 persoon alle gangen zelf moeten koken.
Ondanks dat man de boodschap had gebracht was ik de gebeten hond. Dus ik werd gebeld dat ik toch ook gewoon een broodje had kunnen smeren of ergens anders had kunnen eten. Waarop ik heb gezegd dat man duidelijk is geweest dat hij mij niet laat buitensluiten in ons huis. Daarna veel gehuil, slachtofferschap etc. Dat het zo jammer is dat we deze traditie verpesten etc. Waarop ik steeds ben blijven herhalen dat ze welkom zijn als ze rekening houden met onze wensen.
Toen ze zei zo verpest je de relatie heb ik geantwoord dat als ze de relatie belangrijk vind dat ze onze grenzen beter respecteert. En ook dat op repeat. Ze was zo boos dat ze zei ons nooit meer te willen zien. Waarop ik heb gezegd dat ik het jammer vond dat ze dat zei, maar dat wij wel achter onze grenzen staan.
Het etentje is niet doorgegaan. Inmiddels heeft er wel een gesprek plaatsgevonden waarin ik de lelijke woorden van schoonmoeder vergeven heb. Man is wel nog steeds heel geïrriteerd/boos over de hele situatie en het gemak waarmee zijn moeder dreigt hem nooit meer te willen zien (was ook niet de eerste keer). Hij is echt klaar met die manipulatie.
Wat dat betreft wel heel blij met jullie adviezen. Want meestal bewegen we mee of laten we ons chanteren met het anders wil ik jullie nooit meer zien. Dat is gewoon niet slim.
Ongelofelijk dat dit soort lui bestaat.
Nou beter kwijt dan rijk hoor.
Eens met de reacties hier. Echt, mijn mond valt open bij het lezen van dit verhaal. Knuffel voor jou en je man, Jillz
afrodite05 schreef op 09-01-2024 om 13:14:
Eens met de reacties hier. Echt, mijn mond valt open bij het lezen van dit verhaal. Knuffel voor jou en je man, Jillz
Wat grappig ik heb de afgelopen dagen ook jouw topic gelezen over hoe je je minder aantrekt van dit soort gedrag en daar veel aan gehad. Vooral de podcast die daar genoemd werd.
Jillz schreef op 09-01-2024 om 13:25:
[..]
Wat grappig ik heb de afgelopen dagen ook jouw topic gelezen over hoe je je minder aantrekt van dit soort gedrag en daar veel aan gehad. Vooral de podcast die daar genoemd werd.
Nouja, ik wil me er minder van aantrekken, maar dat lukt nog niet echt 
De podcast moet ik nog gaan beluisteren, maar fijn dat jij daar in elk geval al veel aan hebt gehad. Ik ben niet zo van de postcasts, dus ik moet eerst even uitzoeken hoe ik die kan beluisteren, maar dat komt wel als we weer thuis zijn van ons weekendje weg.
Jemig Jillz, wat een nare situatie zo zeg.Goed dat jullie je grenzen hebben aangegeven. Het gedrag van je schoonmoeder vind ik echt onacceptabel. Ik denk niet dat ik haar nog had toegelaten in mijn leven. Ze probeert alle schuld in jouw schoenen te schuiven en speelt zelf de vermoorde onschuld. Ik zit me plaatsvervangend boos te maken hier.
Jammer dat het zo gelopen is Jillz. Wel goed dat jullie voor jezelf zijn opgekomen. Wat je schoonfamilie verwachtten was gewoon niet normaal. Ik begrijp best dat je het moeilijk vond het is tenslotte wel de moeder van je man.