Hoe belangrijk zijn biologische ouders?
Inmiddels zorg ik al 7 jaar voor een kind wat biologisch gezien niet van mij is, wettelijk trouwens wel. Maar dat kind weet daar niks van, en alles gaat goed, gewoon een happy kind.
Als het aan mij lag vertel ik niks hierover aan kind maar ik begrijp dat het niet eerlijk is tegenover kind. Wat ook meespeelt is dat niet echt duidelijk is wie de vader dan wel is, dus ook al vertel ik het wel, de kans dat de biologische ouder gevonden word is zeer klein.
Hoe belangrijk is het dat kinderen weten wie hun biologische ouder is? Of is de persoon die voor het kind zorgt ook genoeg?
OptimusMaximus schreef op 06-06-2022 om 13:13:
[..]
In dat geval kan het dus ook gewoon wachten tot hij volwassen is. Wij willen niet hem informatie geven om vervolgens niet op vragen mbt die info te kunnen antwoorden.
Nee 
Waarom open je eigenlijk een topic als je vervolgens niets met de gegeven adviezen doet?
Op de een of andere manier krijg ik het gevoel dat deze to net een dwarse peuter is. Zo eentje die altijd precies het tegenovergestelde wil, wat het ook is... als iedereen hier had gereageerd met; nee joh niet vertellen! Dan had hij waarschijnlijk gisteren al een gesprek gevoerd met kind want kind heeft toch recht op de waarheid...
ik vond de tip die hier werd gegeven om met het fiom te praten een hele goede, maar dan wel alleen als je ook bereid bent om hun adviezen serieus te nemen.
OptimusMaximus schreef op 06-06-2022 om 13:45:
[..]
Geen antwoorden op vragen hebben vind je wel eerlijk wil je zeggen? Gewoon op elke vraag over dit onderwerp antwoorden dat we werkelijk waar geen idee hebben maar hey, we zijn wel gewoon eerlijk tegen je hoor en voor de rest zoek je het zelf maar uit.
Je mist het punt, het gaat om de vertrouwensrelatie tussen jullie. Ik denk echt dat jullie hier hulp bij nodig hebben want gezien de banden die jullie met vrienden en familie hebben, hebben jullie zelf zeer waarschijnlijk issues rondom eerlijk/verzwijgen/leugens en vertrouwen vs. wantrouwen.
Het is een eindeloze herhaling van zetten. TO heeft zijn mening gevormd en is niet van plan daarvan af te wijken, wat de argumenten ook zijn. Chapeau voor de forummers die het nog eens tien pagina's vol gaan houden.
Niet helemaal hetzelfde, maar mijn ouders hebben twintig jaar gezwegen over mijn diagnose. Met de beste intenties overigens, maar blijkbaar had ik na al die jaren opeens wel 'het recht om dit te weten'. Ik heb me toen wel afgevraagd waarom ik dat recht niet vijf of tien of vijftien jaar eerder al had en op dat moment wist ik ook niet zo goed wat ik met die informatie moest. Ik was even heel erg in de war en ik had heel veel vragen. Ook de vraag of ik dit wel had willen weten, ook al verbaasde het me niet echt.
Toch zijn er nadien wel puzzelstukjes op hun plaats gevallen. Heb ik mezelf en mijn functioneren beter leren begrijpen en sturen.
Als ze me op dat moment hadden verteld dat mijn vader niet mijn biologische vader zou zijn, had dat mijn leven denk ik nog veel meer op zijn kop gezet. Vooral het feit dat ze daar zelf bewust en weloverwogen, willens en wetens zo lang over gezwegen zouden hebben zou ik ze dan hebben verweten.
Moxxie schreef op 06-06-2022 om 14:13:
Het is een eindeloze herhaling van zetten. TO heeft zijn mening gevormd en is niet van plan daarvan af te wijken, wat de argumenten ook zijn. Chapeau voor de forummers die het nog eens tien pagina's vol gaan houden.
Dat weet je niet. TO heeft hier een vraag geplaatst en blijkbaar nog niet het antwoord gekregen waarmee de moeder overstag gaat. Of TO er zelf zo star is staat, is mij niet duidelijk want waarom zou hij anders dit draadje gestart zijn. Misschien had hij gehoopt op een antwoord waar de moeder zich in kon vinden?
Maar zoals we al weten, is die moeder niet voor één gat gevangen. Misschien heeft zij meer tijd nodig, meer geloof in een stabiele relatie.
Het is in ieder geval fijn dat ze nu samen voor de jongen zorgen. De openheid en eerlijkheid laat nog even op zich wachten, maar niet getreurd; kwartje kan zo op de mat vallen.
Ellori schreef op 06-06-2022 om 13:47:
[..]
Het antwoord heb je wel maar wil je niet geven. Het antwoord mag namelijk ook gewoon zijn dat het onbekend is wie zijn verwekker is. Dan ben je tenminste eerlijk tegen hem.
Dit ⬆️.
Zoals ik al heb verteld, bij ons een donor, een anonieme. Dat kon toen allemaal nog. Prima vonden (vinden) wij. Kind weet vanaf het moment dat de vraag kwam waar komen de baby's vandaan hoe het zit. Altijd open en eerlijk over geweest. Wil hij er mee aan het zoeken (DNA bank, fiom of wat dan ook) ook helemaal goed, wij steunen hem.
Maar het interesseert hem totaal niet, juist om de openheid toen hij klein was. Vertel je het pas in de puberteit dan heb je jaren tegen hem gelogen. Jij vond die 7 jaar al heftig. Laat staan dat je 16 bent, lekker rebels tegen je ouders en dan hoor je dit. Wie kun je dan nog vertrouwen??
Nogmaals to: wij hebben professionele begeleiding bij het verhaal vertellen aan onze dochter wat haar achtergrond is. Leeftijd zo'n beetje vergelijkbaar met jouw kind. Ze weet wel al vanaf dag 1 dat we niet haar biologische ouders zijn. Maar er was meer om te vertellen. De leeftijd 6/7 jaar is een mooie om gesprekken hierover te voeren. Ga daar niet langer meer wachten!
En nu houd ik echt op, want vrees dat het toch niet uithaalt....
Ik heb een afspraak gemaakt bij fiom voor ons samen en een afspraak bij een advocaat, ik wil wel zeker weten hoever ik mn recht kan laten gelden, ik zou er echt ziek van zijn als iemand zomaar mn zoon zou kunnen afnemen terwijl ik hem heb erkend en gezag heb en toestemming van zijn moeder.
Dat lijkt me erg verstandig.
Verder kan een ander niet zomaar je kind afpakken. Alleen bij een uithuisplaatsing door jeugdzorg als er grote problemen zouden zijn en de veiligheid van je kind in het geding is. Een kind kan juridisch gezien maximaal twee ouders hebben. Dat zijn nu jij en de moeder. Als de biologische vader zou opduiken heeft die niet zonder meer rechten. Sowieso moet er dan bewezen worden dat hij de vader is. En jij hebt van jongs af aan een band met en een vaderrrol voor het kind. Terwijl de moeder niet weet wie de biologische vader is, hoe hij heet etc. En die man dus zelf ook niet op de hoogte is van het feit dat er überhaupt een kind is. Dus die kans lijkt me zeer minimaal en sowieso vele malen kleiner dan dat je zoon er op enig moment achter komt dat hij biologisch niet van jou is.
Goed van je dat je ermee aan de slag gaat TO!
MamaE schreef op 08-06-2022 om 18:01:
Dat lijkt me erg verstandig.
Verder kan een ander niet zomaar je kind afpakken. Alleen bij een uithuisplaatsing door jeugdzorg als er grote problemen zouden zijn en de veiligheid van je kind in het geding is. Een kind kan juridisch gezien maximaal twee ouders hebben. Dat zijn nu jij en de moeder. Als de biologische vader zou opduiken heeft die niet zonder meer rechten. Sowieso moet er dan bewezen worden dat hij de vader is. En jij hebt van jongs af aan een band met en een vaderrrol voor het kind. Terwijl de moeder niet weet wie de biologische vader is, hoe hij heet etc. En die man dus zelf ook niet op de hoogte is van het feit dat er überhaupt een kind is. Dus die kans lijkt me zeer minimaal en sowieso vele malen kleiner dan dat je zoon er op enig moment achter komt dat hij biologisch niet van jou is.
Dat zei die advocaat ook,dat er zat bewijs is voor familylife en ik me geen zorgen hoef te maken maar dat doe ik wel, ik ken hem al sinds hij geboren werd en heb mij daarvoor al ontfermd over hem en zijn moeder maar ik ben gewoon echt bang dat ik hem kwijtraak aan een wildvreemde man. Ik had graag gewild dat hij van mij was maar helaas.
OptimusMaximus schreef op 08-06-2022 om 17:34:
Ik heb een afspraak gemaakt bij fiom voor ons samen en een afspraak bij een advocaat, ik wil wel zeker weten hoever ik mn recht kan laten gelden, ik zou er echt ziek van zijn als iemand zomaar mn zoon zou kunnen afnemen terwijl ik hem heb erkend en gezag heb en toestemming van zijn moeder.
Wat goed van jullie!! Fijn dat jullie deze stap gaan nemen.
Niet alles gelezen, maar je kan toch zo simpel houden? Niet ons biologische kind, maar we houden van je en voeden je op als ons kind. Hoe moeilijk wil je het maken?
Las net dat je stappen hebt ondernomen om informatie in te winnen! Wat fijn! Succes met alles!