dochter zoekt haar plek in brugklas
Mijn dochter van 12 gaat sinds dit schooljaar naar de brugklas.
Hoewel ze er naar uitkeek, blijkt het niet mee te vallen met het vinden van haar plek op school.
Ze zit in een groep van 9 meiden, waar alle meiden hun eigen vriendin hebben en daarnaast elkaar. Mijn dochter heeft die eigen vriendin niet, en voelt zich daarmee vaak 3e, 5e, 7e of 9e wiel aan de wagen.
Onderdeel van het probleem is dat zij meer dan 10 km naar school moet fietsen en dat doet ze met twee andere meiden, die vriendinnen zijn geworden. Het ene meisje (W) kwam uit haar klas, maar daarmee gaat het nu erg moeizaam. Ik denk dat dit komt doordat mijn dochter in het begin uit onzekerheid zich wat afhankelijk heeft opgesteld van dit meisje. Bij het naar school fietsen fietst mijn dochter altijd voor of achter de twee meiden aan, hoe vaak ze ook heeft aangegeven te willen wisselen.
Het gevolg is dat zij zich alleen voelt op school en bij het fietsen. Er zitten nog andere meiden in haar klas (2 meiden die niks zeggen en elkaar hebben, 4 'populaire' meiden met wie mijn dochter niks heeft). Hoewel jongens haar nog niet zoveel zeggen, is er wel een aardige jongen maar ook die heeft een vaste goede vriend.
Er is 1 meisje in de groep van 9 met wie mijn dochter het wel goed kan vinden. Ze spreken wel eens in het weekend af en dat is leuk. Meestal is dat een activiteit die ze beiden leuk vinden. Maar dat leidt op school nog niet tot een veiliger gevoel in de groep.
We hebben contact met de mentor en die wil mijn dochter naast dit aardige meisje zetten in de klas. Dat is erg fijn en hopelijk leidt het tot een beter gevoel in de klas.
Meiden die ze kent uit een andere klas hebben hun eigen groep en daarbij aansluiten heeft ze ook geprobeerd, maar dat is niet gelukt. De stress van het huiswerk etc. maakt dat het aansluiten bij 'een schaakclub' of 'toneelgroep' nog niet aan de orde is. Oude vriendinnen uit het dorp zijn gelukkig nog wel in beeld. We kennen mijn dochter als een sociaal meisje dat altijd makkelijk contact legt en genoeg vriendinnen had op de basisschool.
Over de situatie van mijn dochter heb ik twee vragen:
Ik vraag me af of er ouders zijn die hiermee ervaring hebben en wat er vervolgens gebeurde: kwam het goed, zo ja hoe en wanneer ongeveer (ik hoop hier toch op een verbetering de komende weken), of bleef het een probleem en zijn er andere maatregelen genomen (bijvoorbeeld het wisselen van school)?
Verder vraag ik me af hoe ouders zelf met deze situatie zijn omgegaan. Ik merk dat het me erg raakt en dat ik daardoor misschien wat teveel bovenop de situatie zit. Het laatste wat ik wil is dat mijn dochter extra druk ervaart door mijn gevraag etc. Wat werkte voor jou om hier goed mee om te gaan?
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Groeten, Cato
BritgetJones007 schreef op 14-01-2024 om 01:04:
hoe gaat het met je dochter
hai BritgetJones,
Dank je voor het vragen. Het gaat eigenlijk nog hetzelfde, maar we hebben wel wat maatregelen in de pijplijn.
Over enkele weken gaat ze via school een training volgen in een klein groepje met begeleiding van een coach. Daarnaast staan we op een wachtlijst bij een psycholoog. Of dat nodig is naast het traject van school, weten we nog niet, maar omdat de wachtlijsten zo lang zijn, zijn we in elk geval al aangemeld. Dit is niet alleen voor het sociale aspect, maar ook voor de (extreme) stress die ze ervaart van het huiswerk en leren.
Wat ik lastig vind, is dat mijn man er eigenlijk niet meer over wil praten. Hij vindt dat ik er teveel mee bezig ben. Maar ik krijg dagelijks haar verdriet te zien en te horen. Hij veel minder, omdat ze met mij meer deelt. De laatste dagen voor de school weer begon was ze erg stil en teruggetrokken, en gaf ze aan niet meer naar haar school te willen.
Eerst maar eens kijken wat de komende weken haar brengen. Ik vind het frustrerend dat er telkens weken overheen gaan, terwijl zij wel dagelijks in die vervelende situatie zit. Ze gaat hier over het algemeen heel sterk en dapper mee om, maar benoemt het verdriet van de eenzaamheid bijna elke dag.
PS ze is onlangs begonnen met pianoles. Erg fijn, dit geeft nieuwe energie en brengt haar verder met iets waar ze plezier in heeft.
Ik had zo gehoopt opeen beter bericht. Het verdriet te moeten aanzien, gaat recht je hart in. Jammer dat je man dat minder ziet. Probeer toch op 1 lijn te komen met jullie aanpak, zodat jullie dochter volledig gesteund wordt door beide ouders. Jij kunt dit niet alleen dragen, het is teveel.
Wat betreft niet naar school willen: dat hebben wij vorig jaar ook meegemaakt met onze dochter. Ze ging zelfs in de ochtend overgeven van spanning en stress. Dat heeft maanden geduurd. Toch hebben we haar iedere dag naar school gebracht (meegefietst), omdat thuis blijven alles nog moeilijker zou maken. Ze zat huilend op de fiets, zo zielig. Maar het was het beste wat we hebben kunnen doen, want heel langzaam ging het toch weer wat beter. Ze heeft ook PMT en CGT gehad voor haar angsten en stress. Dat hielp ook veel.
Mocht het met jullie dochter niet lukken op deze school, dan zou een andere school toch een optie kunnen zijn.
Lizzyliz schreef op 14-01-2024 om 19:17:
Ik had zo gehoopt opeen beter bericht. Het verdriet te moeten aanzien, gaat recht je hart in. Jammer dat je man dat minder ziet. Probeer toch op 1 lijn te komen met jullie aanpak, zodat jullie dochter volledig gesteund wordt door beide ouders. Jij kunt dit niet alleen dragen, het is teveel.
Wat betreft niet naar school willen: dat hebben wij vorig jaar ook meegemaakt met onze dochter. Ze ging zelfs in de ochtend overgeven van spanning en stress. Dat heeft maanden geduurd. Toch hebben we haar iedere dag naar school gebracht (meegefietst), omdat thuis blijven alles nog moeilijker zou maken. Ze zat huilend op de fiets, zo zielig. Maar het was het beste wat we hebben kunnen doen, want heel langzaam ging het toch weer wat beter. Ze heeft ook PMT en CGT gehad voor haar angsten en stress. Dat hielp ook veel.
Mocht het met jullie dochter niet lukken op deze school, dan zou een andere school toch een optie kunnen zijn.
Dank je wel Lizzyliz. Wij brengen onze dochter (samen met twee andere meisjes uit de klas) vaak met de auto, zeker de afgelopen dagen met sneeuw en gladheid. Met >10 km enkele reis in dit weer wel fijn. Het is dan ook best gezellig in de auto, maar op school (en op de fiets) ziet mijn dochter daar niks van terug.
PMT en CTG worden ook aangeboden bij de hulp die wij hebben gezocht. Het traject via school is wat mij betreft ook met name om haar te laten zien dat ze niet alleen is en dat er groepen zijn die meer gelijkgestemd zijn dan waar ze nu in zit.
Treedt ondanks deze acties geen echte verbetering op school op, dan is wat mij betreft een switch van school echt nodig. Deze klas blijft (zittenblijvers en verhuizers daargelaten) twee jaar bij elkaar. Dat zie ik zonder verandering niet zitten. Liefst zou ik nu al dit Plan B verkennen, maar dat lijkt mijn man niet te willen.
Cato45 schreef op 15-01-2024 om 15:30:
[..]
Dank je wel Lizzyliz. Wij brengen onze dochter (samen met twee andere meisjes uit de klas) vaak met de auto, zeker de afgelopen dagen met sneeuw en gladheid. Met >10 km enkele reis in dit weer wel fijn. Het is dan ook best gezellig in de auto, maar op school (en op de fiets) ziet mijn dochter daar niks van terug.
PMT en CTG worden ook aangeboden bij de hulp die wij hebben gezocht. Het traject via school is wat mij betreft ook met name om haar te laten zien dat ze niet alleen is en dat er groepen zijn die meer gelijkgestemd zijn dan waar ze nu in zit.
Treedt ondanks deze acties geen echte verbetering op school op, dan is wat mij betreft een switch van school echt nodig. Deze klas blijft (zittenblijvers en verhuizers daargelaten) twee jaar bij elkaar. Dat zie ik zonder verandering niet zitten. Liefst zou ik nu al dit Plan B verkennen, maar dat lijkt mijn man niet te willen.
En waarom wil jouw man dat niet?
troelahoep schreef op 15-01-2024 om 16:12:
[..]
En waarom wil jouw man dat niet?
Mijn man vindt het te vroeg om dit te verkennen en wil eerst het traject afwachten.
Cato45 schreef op 15-01-2024 om 17:13:
[..]
Mijn man vindt het te vroeg om dit te verkennen en wil eerst het traject afwachten.
En wat wil jou dochter? Kan ze naar een andere klas volgend jaar overstappen?
BritgetJones007 schreef op 16-01-2024 om 14:02:
[..]
En wat wil jou dochter? Kan ze naar een andere klas volgend jaar overstappen?
Als mijn dochter weg gaat uit de klas, wil ze liever naar een andere school dan een andere klas op dezelfde school.
Er zijn hiervoor een paar redenen.
In de eerste plaats bijven op haar huidige school alle klassen tot en met 2VO hetzelfde - verlengd brugjaar. Op de school waar ze mogelijk naartoe wil, gaat alles schuiven omdat er maar 1 brugjaar is. Dit biedt naar ons idee wat meer kansen op een leuke nieuwe start in een groep die zich nog enigszins moet vormen.
In de tweede plaats is haar huidige school zo'n 12 km fietsen enkele reis. Het fietsen met de meisjes uit haar klas is niet gezellig en de afstand breekt haar ook op in combinatie met lange dagen school, huiswerk en sport. Als ze dan toch weggaat uit haar klas dan wil ze ook graag naar een school dichterbij.
Voor ons speelt tot slot een rol dat de school waar ze naartoe wil een dorpsschool is met een wat ander karakter dan de school waar ze nu op zit. Mijn man en ik denken dat dit een school is die mogelijk wat beter bij haar past.
Voor mijn dochter is het ook nog niet zover, ze weet nog niet of ze wil overstappen. Ze is nog altijd bezig met haar plek in de klas. Wel merk ik dat ze het fijn zou vinden als ze 'gedwongen' zou worden om naar de andere school te gaan. In de vakantie hebben we gekeken naar een ander huis, dichterbij de 'dorpsschool' en verder bij haar huidige school vandaan. Dat zag ze helemaal zitten en dat had niet zozeer met het huis te maken, merkten wij. Overigens wordt het met dat huis niks.
Cato45 schreef op 17-01-2024 om 08:58:
[..]
Als mijn dochter weg gaat uit de klas, wil ze liever naar een andere school dan een andere klas op dezelfde school.
Er zijn hiervoor een paar redenen.
In de eerste plaats bijven op haar huidige school alle klassen tot en met 2VO hetzelfde - verlengd brugjaar. Op de school waar ze mogelijk naartoe wil, gaat alles schuiven omdat er maar 1 brugjaar is. Dit biedt naar ons idee wat meer kansen op een leuke nieuwe start in een groep die zich nog enigszins moet vormen.
In de tweede plaats is haar huidige school zo'n 12 km fietsen enkele reis. Het fietsen met de meisjes uit haar klas is niet gezellig en de afstand breekt haar ook op in combinatie met lange dagen school, huiswerk en sport. Als ze dan toch weggaat uit haar klas dan wil ze ook graag naar een school dichterbij.
Voor ons speelt tot slot een rol dat de school waar ze naartoe wil een dorpsschool is met een wat ander karakter dan de school waar ze nu op zit. Mijn man en ik denken dat dit een school is die mogelijk wat beter bij haar past.
Voor mijn dochter is het ook nog niet zover, ze weet nog niet of ze wil overstappen. Ze is nog altijd bezig met haar plek in de klas. Wel merk ik dat ze het fijn zou vinden als ze 'gedwongen' zou worden om naar de andere school te gaan. In de vakantie hebben we gekeken naar een ander huis, dichterbij de 'dorpsschool' en verder bij haar huidige school vandaan. Dat zag ze helemaal zitten en dat had niet zozeer met het huis te maken, merkten wij. Overigens wordt het met dat huis niks.
Dan vraag ik me af wat redenen zouden zijn om op de huidige school te blijven? Wat voor voordelen heeft deze school ten opzichte van de dorpsschool? Misschien hebben jullie gewoon een verkeerde keuze gemaakt, en moet je niet wachten met wisselen?
Als je dochter zelf niet durft te kiezen voor wisselen, kun je die keuze ook voor haar maken. Deze klas 'wil' haar blijkbaar niet. Dat is heel verdrietig, maar ook wel een beetje trekken aan een dood paard. Ik begrijp niet zo goed waarom je die andere meisjes wel meeneemt met brengen/halen en dat ze in de auto, als jij erbij bent, wel gezellig doen, maar zodra je uit beeld bent laten ze dochter links liggen. Ik zou daar toch voor passen.
Ik begrijp ook niet zo goed waarom je man geen wissel wil. Als er een goede school is, dichter in de buurt en waar jullie een goed gevoel bij hebben zou ik het doen. Ook zonder verhuizing.
troelahoep schreef op 17-01-2024 om 09:12:
[..]
Dan vraag ik me af wat redenen zouden zijn om op de huidige school te blijven? Wat voor voordelen heeft deze school ten opzichte van de dorpsschool? Misschien hebben jullie gewoon een verkeerde keuze gemaakt, en moet je niet wachten met wisselen?
Ja, zo kijk ik er zelf naar. Maar het zou voor haar zelfvertrouwen heel goed zijn als ze in de huidige situatie toch tot een oplossing komt en wisselen van school levert natuurlijk geen garantie op een verbetering. De zorg van mijn man is dat ze op een nieuwe school tegen hetzelfde gaat aanlopen en dat zou dan een tweede negatieve ervaring zijn. Dit kan natuurlijk, het is niet per definitie makkelijker op een nieuwe school.
Dus de insteek is nu het werken aan het zelfvertrouwen en dan op een later moment kijken of ze beter kan overstappen of dat er toch voldoende basis voor haar is om te blijven op de huidige school.
Cato45 schreef op 17-01-2024 om 09:28:
[..]
Ja, zo kijk ik er zelf naar. Maar het zou voor haar zelfvertrouwen heel goed zijn als ze in de huidige situatie toch tot een oplossing komt en wisselen van school levert natuurlijk geen garantie op een verbetering. De zorg van mijn man is dat ze op een nieuwe school tegen hetzelfde gaat aanlopen en dat zou dan een tweede negatieve ervaring zijn. Dit kan natuurlijk, het is niet per definitie makkelijker op een nieuwe school.
Dus de insteek is nu het werken aan het zelfvertrouwen en dan op een later moment kijken of ze beter kan overstappen of dat er toch voldoende basis voor haar is om te blijven op de huidige school.
Hmmm. Maar ze was op de basisschool een sociaal vaardig meisje met voldoende vriendinnen. Ik zou niet weten waarom ze op de andere school weer een negatieve ervaring zou moeten hebben. Nu heeft ze geen vriendinnen, kans is groot dat ze die niet gaat krijgen de komende tijd vrees ik. Andere meisjes aanbieden naar school te brengen en dan hopen om daar vriendschap voor terug te krijgen gaat niet werken.
Hier ervaring van de andere kant: een van mijn kinderen werd vroeger veel uitgenodigd door een schoolvriendje (die niet echt vrienden had op school) voor vanalles. Mijn kind (had ook geen goede vrienden op school) ging altijd wel blij in op de uitnodigingen, maar er was gewoon niet echt een klik. Ondanks dat hij het jongetje niet onaardig vond hadden ze niet echt gedeelde interesses, en mijn zoon had niet de behoefte om dat jongetje eens terug te vragen als ik dat voorstelde. Dat vond ik wel sneu, maar ja. Je kunt een vriendschap niet afdwingen. Nu op de middelbare is er weer iets dergelijks aan de hand: zoon heeft nu wel een vriendengroepje, maar 1 jongen die wel meefietst naar school en op school met hen optrekt, valt buiten het groepje. De jongen is wat ik begrijp sociaal niet de handigste en wordt op school getolereerd, maar als de groep iets leuks gaat doen wordt die jongen niet gevraagd. Mijn zoon (en een deel van zijn vrienden, zijn allemaal erg zachtaardige types) willen helemaal niet onaardig zijn, maar die jongen vinden ze eigenlijk gewoon irritant. Wat ik me wel kan voorstellen.
Cato45 schreef op 17-01-2024 om 09:28:
[..]
Ja, zo kijk ik er zelf naar. Maar het zou voor haar zelfvertrouwen heel goed zijn als ze in de huidige situatie toch tot een oplossing komt en wisselen van school levert natuurlijk geen garantie op een verbetering. De zorg van mijn man is dat ze op een nieuwe school tegen hetzelfde gaat aanlopen en dat zou dan een tweede negatieve ervaring zijn. Dit kan natuurlijk, het is niet per definitie makkelijker op een nieuwe school.
Dus de insteek is nu het werken aan het zelfvertrouwen en dan op een later moment kijken of ze beter kan overstappen of dat er toch voldoende basis voor haar is om te blijven op de huidige school.
Op mijn eerste middelbare school viel ik enorm buiten de boot. Het was erg elitair en ik had weinig tot geen aansluiting. Ik was altijd een normaal sociaal kind, maar hier lukte dat niet.
Ik vond het niet perse leuk om het jaar erna naar een andere school te gaan, dat voelde toch een beetje als falen. Maar ik zat wel veel beter op mijn plek, want ik zat tussen mensen van mijn eigen soort. Ik had ook gewoon weer plezier in de normale schooldingen, want ik kon gewoon meepraten, maar ik mocht ook gewoon meedoen.
Natuurlijk is de kans aanwezig dat het op een volgende school ook niet lekker gaat, maar dan heb je het wel geprobeerd. Dat is in mijn optiek beter, dan de situatie voort laten duren. Want je dochter was op de basisschool wel gewoon een onderdeel van de groep, dus waarom zou dat nu weer niet gebeuren? Ik denk eerder dat de eerste school een mismatch is qua klas. Maar ik zou wel eerder overstappen qua school dan qua klas. Dan heb je minder last van de invloed van de oude klas. Gewoon een frisse nieuwe start.
Een vergelijking, als je op je werk ergens zit, waar je niet past, dan ga je toch ook op zoek naar iets anders? Want omdat het een keer niet matcht, hoeft dat niet elke keer zo te zijn. Dit geldt net zo goed voor een klas/school.
Niet dat ik wil suggereren dat jouw dochter irritant is of sociaal onhandig! Ik wil alleen zeggen dat er soms geen klik kan zijn en je geen vrienden maakt zonder dat daar een duidelijke reden voor is. Vanuit de klasgenoot van mijn zoon gezien kan ik me voorstellen dat hij gevoelens van buitensluiten ervaart. Aan de andere kant vindt mijn zoon het ook niet leuk om tegen die jongen te zeggen dat hij hem irritant vindt en in de pauzes moet die jongen toch ergens zitten.
Zusterclivia schreef op 17-01-2024 om 10:04:
[..]
Op mijn eerste middelbare school viel ik enorm buiten de boot. Het was erg elitair en ik had weinig tot geen aansluiting. Ik was altijd een normaal sociaal kind, maar hier lukte dat niet.
Ik vond het niet perse leuk om het jaar erna naar een andere school te gaan, dat voelde toch een beetje als falen. Maar ik zat wel veel beter op mijn plek, want ik zat tussen mensen van mijn eigen soort. Ik had ook gewoon weer plezier in de normale schooldingen, want ik kon gewoon meepraten, maar ik mocht ook gewoon meedoen.
Natuurlijk is de kans aanwezig dat het op een volgende school ook niet lekker gaat, maar dan heb je het wel geprobeerd. Dat is in mijn optiek beter, dan de situatie voort laten duren. Want je dochter was op de basisschool wel gewoon een onderdeel van de groep, dus waarom zou dat nu weer niet gebeuren? Ik denk eerder dat de eerste school een mismatch is qua klas. Maar ik zou wel eerder overstappen qua school dan qua klas. Dan heb je minder last van de invloed van de oude klas. Gewoon een frisse nieuwe start.
Een vergelijking, als je op je werk ergens zit, waar je niet past, dan ga je toch ook op zoek naar iets anders? Want omdat het een keer niet matcht, hoeft dat niet elke keer zo te zijn. Dit geldt net zo goed voor een klas/school.
Nou exact! Ik viel op school ook buiten de boot, ook erg elitaire school. Maar ik bleef daar op school en heb pas in de 4e klas een paar (tijdelijke) vrienden gemaakt.
Ik zie mijzelf als normaal sociaal vaardig, maar mijn sociale zelfvertrouwen heeft daardoor wel een knauw gekregen. Ik denk dat het voor mij ook goed zou zijn geweest om op een andere school te zitten met leuke mensen.