dochter zoekt haar plek in brugklas
Mijn dochter van 12 gaat sinds dit schooljaar naar de brugklas.
Hoewel ze er naar uitkeek, blijkt het niet mee te vallen met het vinden van haar plek op school.
Ze zit in een groep van 9 meiden, waar alle meiden hun eigen vriendin hebben en daarnaast elkaar. Mijn dochter heeft die eigen vriendin niet, en voelt zich daarmee vaak 3e, 5e, 7e of 9e wiel aan de wagen.
Onderdeel van het probleem is dat zij meer dan 10 km naar school moet fietsen en dat doet ze met twee andere meiden, die vriendinnen zijn geworden. Het ene meisje (W) kwam uit haar klas, maar daarmee gaat het nu erg moeizaam. Ik denk dat dit komt doordat mijn dochter in het begin uit onzekerheid zich wat afhankelijk heeft opgesteld van dit meisje. Bij het naar school fietsen fietst mijn dochter altijd voor of achter de twee meiden aan, hoe vaak ze ook heeft aangegeven te willen wisselen.
Het gevolg is dat zij zich alleen voelt op school en bij het fietsen. Er zitten nog andere meiden in haar klas (2 meiden die niks zeggen en elkaar hebben, 4 'populaire' meiden met wie mijn dochter niks heeft). Hoewel jongens haar nog niet zoveel zeggen, is er wel een aardige jongen maar ook die heeft een vaste goede vriend.
Er is 1 meisje in de groep van 9 met wie mijn dochter het wel goed kan vinden. Ze spreken wel eens in het weekend af en dat is leuk. Meestal is dat een activiteit die ze beiden leuk vinden. Maar dat leidt op school nog niet tot een veiliger gevoel in de groep.
We hebben contact met de mentor en die wil mijn dochter naast dit aardige meisje zetten in de klas. Dat is erg fijn en hopelijk leidt het tot een beter gevoel in de klas.
Meiden die ze kent uit een andere klas hebben hun eigen groep en daarbij aansluiten heeft ze ook geprobeerd, maar dat is niet gelukt. De stress van het huiswerk etc. maakt dat het aansluiten bij 'een schaakclub' of 'toneelgroep' nog niet aan de orde is. Oude vriendinnen uit het dorp zijn gelukkig nog wel in beeld. We kennen mijn dochter als een sociaal meisje dat altijd makkelijk contact legt en genoeg vriendinnen had op de basisschool.
Over de situatie van mijn dochter heb ik twee vragen:
Ik vraag me af of er ouders zijn die hiermee ervaring hebben en wat er vervolgens gebeurde: kwam het goed, zo ja hoe en wanneer ongeveer (ik hoop hier toch op een verbetering de komende weken), of bleef het een probleem en zijn er andere maatregelen genomen (bijvoorbeeld het wisselen van school)?
Verder vraag ik me af hoe ouders zelf met deze situatie zijn omgegaan. Ik merk dat het me erg raakt en dat ik daardoor misschien wat teveel bovenop de situatie zit. Het laatste wat ik wil is dat mijn dochter extra druk ervaart door mijn gevraag etc. Wat werkte voor jou om hier goed mee om te gaan?
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Groeten, Cato
MamaE schreef op 17-01-2024 om 09:22:
Als je dochter zelf niet durft te kiezen voor wisselen, kun je die keuze ook voor haar maken. Deze klas 'wil' haar blijkbaar niet. Dat is heel verdrietig, maar ook wel een beetje trekken aan een dood paard. Ik begrijp niet zo goed waarom je die andere meisjes wel meeneemt met brengen/halen en dat ze in de auto, als jij erbij bent, wel gezellig doen, maar zodra je uit beeld bent laten ze dochter links liggen. Ik zou daar toch voor passen.
Ik begrijp ook niet zo goed waarom je man geen wissel wil. Als er een goede school is, dichter in de buurt en waar jullie een goed gevoel bij hebben zou ik het doen. Ook zonder verhuizing.
Ik begrijp je punt over dat meenemen van die andere meiden in de auto, maar het ligt wat genuanceerder met die contacten. Mijn dochter heeft bijvoorbeeld in de kerstvakantie met een van deze meiden nog een activiteit gedaan. Dit meisje sluit mijn dochter niet buiten, maar ze gaat op school haar eigen gang met haar vriendinnen. En dat is prima, vriendschap laat zich niet dwingen. Ik heb bovendien goed contact met de moeder van het meisje.
Met een ander meisje (in eerdere berichten "het aardige meisje" genoemd) hebben we nu voor over een paar weken een leuke activiteit in het weekend afgesproken. Ook dit contact is met vlagen leuk, maar op school niet zodanig dat mijn dochter deel uitmaakt van de groep.
Kortom, het is allemaal nog in beweging, reden om niet direct de overstap te maken naar de dorpsschool (al zou ik, zoals gezegd, die al wel graag willen verkennen).
Cato45 schreef op 17-01-2024 om 10:38:
[..]
Ik begrijp je punt over dat meenemen van die andere meiden in de auto, maar het ligt wat genuanceerder met die contacten. Mijn dochter heeft bijvoorbeeld in de kerstvakantie met een van deze meiden nog een activiteit gedaan. Dit meisje sluit mijn dochter niet buiten, maar ze gaat op school haar eigen gang met haar vriendinnen. En dat is prima, vriendschap laat zich niet dwingen. Ik heb bovendien goed contact met de moeder van het meisje.
Met een ander meisje (in eerdere berichten "het aardige meisje" genoemd) hebben we nu voor over een paar weken een leuke activiteit in het weekend afgesproken. Ook dit contact is met vlagen leuk, maar op school niet zodanig dat mijn dochter deel uitmaakt van de groep.
Kortom, het is allemaal nog in beweging, reden om niet direct de overstap te maken naar de dorpsschool (al zou ik, zoals gezegd, die al wel graag willen verkennen).
Jammer zeg. Het is bijna vervelend dat die meisjes niet onaardig zijn (zoals als mijn zoon en zijn vrienden), dan is het tenminste maar duidelijk en hoeft je dochter geen hoop te hebben op vriendschap. Of ben ik nu te cynisch?
troelahoep schreef op 17-01-2024 om 10:42:
[..]
Jammer zeg. Het is bijna vervelend dat die meisjes niet onaardig zijn (zoals als mijn zoon en zijn vrienden), dan is het tenminste maar duidelijk en hoeft je dochter geen hoop te hebben op vriendschap. Of ben ik nu te cynisch?
Ik weet het niet. Mijn dochter ziet zelf ook dat er met een aantal meiden uit de groep geen klik is (een aantal van deze meiden sluit haar juist wel buiten), maar ziet die mogelijkheid met sommige meiden wel. Ze heeft ook geen behoefte aan vriendschap met iedereen, maar een plek in de groep en in elk geval 1 vriendin/goed contact zou ze fijn vinden.
Zusterclivia schreef op 17-01-2024 om 10:04:
[..]
Op mijn eerste middelbare school viel ik enorm buiten de boot. Het was erg elitair en ik had weinig tot geen aansluiting. Ik was altijd een normaal sociaal kind, maar hier lukte dat niet.
Ik vond het niet perse leuk om het jaar erna naar een andere school te gaan, dat voelde toch een beetje als falen. Maar ik zat wel veel beter op mijn plek, want ik zat tussen mensen van mijn eigen soort. Ik had ook gewoon weer plezier in de normale schooldingen, want ik kon gewoon meepraten, maar ik mocht ook gewoon meedoen.
Natuurlijk is de kans aanwezig dat het op een volgende school ook niet lekker gaat, maar dan heb je het wel geprobeerd. Dat is in mijn optiek beter, dan de situatie voort laten duren. Want je dochter was op de basisschool wel gewoon een onderdeel van de groep, dus waarom zou dat nu weer niet gebeuren? Ik denk eerder dat de eerste school een mismatch is qua klas. Maar ik zou wel eerder overstappen qua school dan qua klas. Dan heb je minder last van de invloed van de oude klas. Gewoon een frisse nieuwe start.
Een vergelijking, als je op je werk ergens zit, waar je niet past, dan ga je toch ook op zoek naar iets anders? Want omdat het een keer niet matcht, hoeft dat niet elke keer zo te zijn. Dit geldt net zo goed voor een klas/school.
Ik ben dit helemaal met je eens. Mijn man ziet dit nu nog anders. Als er geen schot komt in de situatie dan is dit voor mij ook wat ik met de psycholoog wil bespreken, want ik vind het op de lange termijn ook schadelijk als mijn dochter ergens zit waar ze telkens wordt afgewezen.
Cato45 schreef op 17-01-2024 om 10:52:
[..]
Ik weet het niet. Mijn dochter ziet zelf ook dat er met een aantal meiden uit de groep geen klik is (een aantal van deze meiden sluit haar juist wel buiten), maar ziet die mogelijkheid met sommige meiden wel. Ze heeft ook geen behoefte aan vriendschap met iedereen, maar een plek in de groep en in elk geval 1 vriendin/goed contact zou ze fijn vinden.
Dat snap ik helemaal. Dat is ook belangrijk. Misschien komt het nog goed, vriendengroepjes kunnen zich wel uitbreiden op zich.
Gelukkig heeft ze nog wel contacten buiten school toch, of worden die ook minder? Dan zou ik in de tussentijd misschien toch een buitenschools clubje zoeken of toch die toneelgroep of wat dan ook op school.
troelahoep schreef op 17-01-2024 om 11:11:
[..]
Dat snap ik helemaal. Dat is ook belangrijk. Misschien komt het nog goed, vriendengroepjes kunnen zich wel uitbreiden op zich.
Gelukkig heeft ze nog wel contacten buiten school toch, of worden die ook minder? Dan zou ik in de tussentijd misschien toch een buitenschools clubje zoeken of toch die toneelgroep of wat dan ook op school.
Ze heeft haar 'bestie' nog, dat is erg fijn, al zien ze elkaar veel minder vaak nu ze niet meer op dezelfde school zitten. En verder contacten van haar oude klas, geen dikke vriendschappen maar wel gezellig. Verder een vriendinnetje met wie ze elke week haar sport doet.
In zekere zin gaat ze met een buitenschools clubje beginnen als ze het coachingstraject vanuit school gaat doen. Dat is een traject van meerdere scholen samen. Of daar vriendschappen uit zullen ontstaan, weet ik niet, maar in elk geval zal dat een groep zijn die gericht is op 'samen' en waar geen buitensluiting zal plaatsvinden. Doel is immers om daar (in een veilige setting en op een leuke manier) samen te werken aan de persoonlijke issues die de kinderen ervaren.
Ik zou toch nu al proberen te informeren naar een eventuele overstap. Zodat je weet wat je zou moeten regelen en of er eventueel plek is. Straks ben je misschien te laat.
Vandaag was er een mooi lichtpuntje. Dochter fietste uit school mee met het 'aardige meisje' en bleef bij dat meisje thuis een paar uur chillen samen met een ander meisje uit de klas. Misschien dat dit leidt tot wat meer stabiliteit voor mijn dochter in de groep op school. Ze kwam in elk geval vrolijk thuis.
Ah, dat is fijn!
Cato45 schreef op 18-01-2024 om 20:30:
Vandaag was er een mooi lichtpuntje. Dochter fietste uit school mee met het 'aardige meisje' en bleef bij dat meisje thuis een paar uur chillen samen met een ander meisje uit de klas. Misschien dat dit leidt tot wat meer stabiliteit voor mijn dochter in de groep op school. Ze kwam in elk geval vrolijk thuis.
Wat fijn om te lezen. Zo belangrijk dat ze met plezier naar school kan gaan...nog belangrijker dan het lesaanbod. Want, als ze zich prettig voelt, dan kan je de lesstof ook beter verwerken, omdat je daar ruimte voor hebt.
Merk je ook dat ze de dagen erna vrolijker was? En beter in haar vel? En jij dus ook als moeder zijnde 
Ja, het waren een paar goede dagen voor haar. Het aardige meisje kwam zondag nog even bij ons, en maandag waren ze uit school ook samen. Dat is echt fijn, zeker nu mijn dochters 'bestie' steeds minder lijkt te willen/kunnen afspreken.
Ik werd er inderdaad zelf ook wat relaxter door.
Dochter is vandaag naar de psycholoog geweest. Ze wil er niks over kwijt, en wilde eigenlijk ook niet gaan - nu ze een vriendin heeft op school is dat niet meer nodig, zegt ze zelf. We hebben om die reden het coachingstraject van school even on hold gezet, als ze dat niet nodig heeft dan prima. Zelf denk ik dat ze het nog steeds kan gebruiken, maar het gaat er ook om waar zij zelf behoefte aan heeft. De 2 of 3 gesprekken die zij heeft staan met de psycholoog zijn ervoor om dat verder te bepalen, dus dat wacht ik dan even af.
Een vriendin of gezellig klasgenootje is zoveel waard. Daar kan niets tegenop. Wat fijn voor je dochter!
En bij de psycholoog kan ze met een paar gesprekken vast wel tips krijgen om om te gaan met dit soort moeilijke situaties en om wat sterker te worden.
De contacten met het aardige meisje zijn nu goed en leiden op school ook tot wat meer contact. Op mijn advies (ik mag van mijn dochter 1 advies per dag geven) heeft ze een app groep aangemaakt met dit meisje en een ander meisje. Beide heeft ze uitgenodigd om binnenkort op een studiedag iets leuks te gaan doen. Dat werd positief ontvangen.
Er zijn nog steeds dingen die lastig zijn (deze week brugklasbreed project waar ze in haar groepje niemand uit haar klas
had zitten, het fietsen is nog steeds vervelend), maar als het lukt met die twee meiden om een “groepje” te vormen dan
gaat het allemaal wel goed komen denk ik.
Klinkt hoopvol, ik gun het haar ontzettend dat het uiteindelijk toch allemaal gaat lukken.
Het klinkt alsof de omslag er is. Wat fijn!