Collega met twijfelachtige opmerkingen
De laatste tijd moet ik vaak samenwerken met een collega, type allemansvriend en iedereen vindt het een leuke kerel, die regelmatig verkapt racistische en seksistische opmerkingen maakt. Het is zo vaak, dat het ook geen ongelukkige verspreking meer is. Misschien sta ik er wat scherp op afgesteld, want niemand anders lijkt het op te vallen. Het gaat dan om iets als de sambal-opmerking als hij het heeft over een collega van Chinese afkomst, of dat ik aan P moet vragen of hij weet wanneer de ramadan is (P komt uit India en is helemaal geen moslim). Of over een nieuwe collega, dame van 62, die er ‘uitziet als 80 met dat grijze haar’. De collega is zelf ook geen 50 meer en heeft grijs haar, dat is nog het stomst.
Ik zeg er altijd wel wat over, maar dan ben ik ook echt de enige. Vaak wordt er met hem meegelachen.
Zouden jullie hier verder iets mee doen? Afgezien van iedere keer een opmerking maken, waardoor ik dus de politiek correcte zeurpiet ben.
Ik zou een keer één-op-één tegen hem zeggen: "Piet, even hè.....heb je door dat je best veel opmerkingen maakt die eigenlijk echt niet meer kunnen?" En dan krijg je waarschijnlijk iets als: "Ach joh, dat maakt toch niet uit, het is toch maar een grapje. Zucht, je mag ook niks meer." En dan kan je weer iets zeggen als: "Ja, ik snap dat dat zo voelt. De tijden zijn ook behoorlijk aan het veranderen op dat punt en dat gaat allemaal best snel. Maar die opmerking over dat haar van Ria bijvoorbeeld, is echt niet ok." En dan vanaf daar het gesprek verder.
Ik heb de laatste jaren regelmatig dit soort gesprekken gehad met de 50+ witte mannen die het echt allemaal niet zo bedoelen, maar die nog niet mee kunnen met de tijdsgeest. En daar ook nog eens gefrustreerd over zijn. Want hun uitspraak: "Je mag ook niks meer" klopt wel een beetje: je 'mag' veel minder dan vroeger. Ik vind dat persoonlijk een goede zaak, maar snap ook wel dat het voor de klassiekere man wat lastig schakelen is en kan voelen alsof hij 'het allemaal fout doet'.
DS1971 schreef op 26-06-2022 om 17:16:
[..]
Het is meer dat ik aan de hand van de drie voorbeelden (wat ik dan zou verwachten als de meest duidelijke voorbeelden die er zijn, dus eigenlijk de meest ernstige incidenten) mij afvraag of als je erbij bent dat je dan net als to denkt dat het echt niet kan, of dat het toch echt to is die heel gevoelig is op dit punt. Mede omdat zij de enige lijkt te zijn die het niet vindt kunnen. En bij iemand die echt een onhandige hork is, of een misogyne racist kan ik mij dan weer minder snel voorstellen dat er maar 1 iemand is die het te ver vindt gaan.
Ook op de diverse werkvloeren zijn er verschillen in wat wel en niet kan. Ik heb gewerkt bij kantoren waar iets al heel snel over het randje was en bij kantoren waar de cultuur totaal anders was.
En dan zullen er best mensen zijn die vinden dat op iedere werkvloer alles heel keurig moet blijven, maar er valt ook wat voor te zeggen dat de groep daar zelf ook wel enige invloed op mag hebben. Ik neig zelf naar het laatste.
(mind you: enige invloed, dat is iets anders als anything goes)
Ben het met je eens dat iedere werkvloer zijn eigen cultuur heeft hoor, en tot op zekere hoogte pas je je daaraan aan. In een hecht team kan er op zijn tijd ook prima een ongepaste grap vallen waar iedereen om kan lachen, mag best. Maar een sambalgrapje over een Chinees en zeggen dat iemand eruit ziet als 80 is niet eens grappig. En dit soort dingen gebeurt vaak zegt TO, dat maakt het ook al zo niet leuk.
Ik krijg meer de indruk dat iedereen het gewoon veel makkelijker vindt om erom te lachen dan er iets van te zeggen zoals TO. Het is een leuke vent, een allemansvriend die goed in de groep ligt, dan vinden de meesten het heel lastig om iets te zeggen. Het voelt toch een beetje alsof je die leuke collega afvalt. En stel je voor dat je je mond opentrekt en de hele groep zegt, joh Kees, het was maar een opmerking, daar bedoelt Piet niks verkeerds mee. Dat is waar mensen vaak bang voor zijn en wat ze tegenhoudt om een ander aan te spreken. Ze willen geen zeikerd zijn.
Battle-Royale schreef op 26-06-2022 om 18:11:
[..]
En als die ook geen probleem ziet?
Dan doet die zijn werk niet goed.
Battle-Royale schreef op 26-06-2022 om 18:11:
[..]
En als die ook geen probleem ziet?
Als een medewerker en probleem heeft met het gedrag van een collega dan moet de leidinggevende daar iets mee. Ongeacht of de leidinggevende het wel of niet als een probleem ziet.
Nou kan je natuurlijk nog steeds leidinggevenden die het bagatelliseren of niet willen zien dat gebeurt echt gezien de verhalen die de laatste tijd in de media zijn. Dat zijn volgens mij types die onder een steen leven.
En voor TO: de tijd dat we dit soort dingen over ons heen lieten komen en zwegen of mee lachten uit angst voor onze baan is ten einde hoor. Je hoeft het niet te pikken. Ook niet als anderen je overgevoelig vinden. Dat is het namelijk niet.
Het zou voor mij afhangen van de manier waarop het gezegd wordt, daar haal ik meer uit dan uit de woorden zelf.
ToetieToover schreef op 26-06-2022 om 18:06:
Het maakt toch helemaal niet uit of TO de enige is die zich hieraan stoort? En dat labelen als ‘overgevoelig’ slaat nergens op. Er zijn vele minderheden die we niet op deze manier behandelen. Uiteraard is het makkelijker als ze medestanders heeft, maar als die er in dit bedrijf of team niet zijn, doet ze er goed aan om naar de leidinggevende en/of vertrouwenspersoon te gaan.
Ik vind het simpelweg lastig om te beoordelen of die man echt zijn boekje te buiten gaat, gelet op de voorbeelden. Ok, dat sambal grapje slaat nergens op, maar als dat eenmalig is geweest is dat niet echt iets om mee naar een leidinggevende te stappen.
Zeggen dat iemand er veel ouder uit ziet is oncollegiaal, maar ik ben bang dat dat gedrag bepaald niet ongewoon is.
En de vraag over ramadan vind ik al helemaal lastig. Maar dat is misschien ook omdat ik informatie mis.
Als je naar de leidinggevende stapt en er is feitelijk weinig waar die mee kan heb je wel het risico dat je bekend komt te staan als degene die naar de leidinggevende is gestapt. En als men dan jou ziet als de overgevoelige kan dit als een boemerang terugkomen.
Bakblik schreef op 26-06-2022 om 19:40:
[..]
Als een medewerker en probleem heeft met het gedrag van een collega dan moet de leidinggevende daar iets mee. Ongeacht of de leidinggevende het wel of niet als een probleem ziet.
Nou kan je natuurlijk nog steeds leidinggevenden die het bagatelliseren of niet willen zien dat gebeurt echt gezien de verhalen die de laatste tijd in de media zijn. Dat zijn volgens mij types die onder een steen leven.
Hij moet er wel iets mee kunnen, ik lees opmerkingen die niet echt aardig zijn maar ook niet echt wereldschokkend. Vraag me dan af wat de “slachtoffers” er zelf van vinden.
Wanneer je hem een op een aanspreekt zou je ook kunnen zeggen dat je zijn humor en uitspraken niet gepast vind zonder direct over racisme/seksisme te beginnen. Dan heb je waarschijnlijk ook niet direct de discussie over dat hij daar weer anders instaat en houd je het bij jezelf.
Zelf zou ik die termen later pas gebruiken wanneer hij doorgaat met zijn gedrag.
Hij maakt opmerkingen ten koste van anderen. Ik denk dat een leidinggevende daartegen actie ondernemen moet.
Ik vind jouw voorbeelden uit de OP niet echt inzicht geven over hoe jouw collega is. Ik vind wel dat tegenwoordig veel mensen nogal lange tenen hebben als het om grappen gaat. Ik heb gisteren gekeken naar een programma over Youp van het hek en hoe andere caberatiers erover dachten. De grappen die Youp vroeger maakte die kunnen in deze tijd niet meer en dat vind ik jammer die vertrutting van de samenleving.
DS1971 schreef op 26-06-2022 om 20:48:
[..]
Ik vind het simpelweg lastig om te beoordelen of die man echt zijn boekje te buiten gaat, gelet op de voorbeelden. Ok, dat sambal grapje slaat nergens op, maar als dat eenmalig is geweest is dat niet echt iets om mee naar een leidinggevende te stappen.
Zeggen dat iemand er veel ouder uit ziet is oncollegiaal, maar ik ben bang dat dat gedrag bepaald niet ongewoon is.
En de vraag over ramadan vind ik al helemaal lastig. Maar dat is misschien ook omdat ik informatie mis.
Als je naar de leidinggevende stapt en er is feitelijk weinig waar die mee kan heb je wel het risico dat je bekend komt te staan als degene die naar de leidinggevende is gestapt. En als men dan jou ziet als de overgevoelige kan dit als een boemerang terugkomen.
Nu wil jij weer beoordelen of de uitspraken aanstootgevend zijn of niet. Daar gaat het niet over. Als ik jou elke dag op de werkvloer “kofferbak” noem en jij vindt dat niet leuk, hoe moeilijk is het dan voor mij om ermee op te houden? Waarom “moet alles maar kunnen”?
Waarom die angst, dat ze je als overgevoelige gaan zien die naar de leidinggevende is gegaan. So what? Welke boemerang komt er dan terug?
Battle-Royale schreef op 26-06-2022 om 20:54:
[..]
Hij moet er wel iets mee kunnen, ik lees opmerkingen die niet echt aardig zijn maar ook niet echt wereldschokkend. Vraag me dan af wat de “slachtoffers” er zelf van vinden.
Dat laatste dus. Als je werkt in een omgeving met voornamelijk mannen, dan gaat het er soms wat ruwer aan toe. Misschien moeilijk te begrijpen voor een vrouw, maar een doorsnee man zou van de voorbeelden niet wakker liggen.
Het is wat flauwe humor en een beetje ongepast, maar om daar een probleem van te maken als de rest van de sfeer goed zit? Pfff.
watertoren schreef op 26-06-2022 om 21:29:
Ik vind jouw voorbeelden uit de OP niet echt inzicht geven over hoe jouw collega is. Ik vind wel dat tegenwoordig veel mensen nogal lange tenen hebben als het om grappen gaat. Ik heb gisteren gekeken naar een programma over Youp van het hek en hoe andere caberatiers erover dachten. De grappen die Youp vroeger maakte die kunnen in deze tijd niet meer en dat vind ik jammer die vertrutting van de samenleving.
Cabaret kan je echt niet vergelijken met de huidige omgangsvormen op een kantoor. Jij bent best vaak van mening dat een bepaalde grap moet kunnen terwijl de meerderheid het ongepast vindt. Dat zou er natuurlijk ook aan kunnen liggen dat je al heel lang niet meer werkt. Vijfentwintig jaar geleden kon je veel meer zeggen en door de jaren heen is dat veranderd, daar zijn werkende mensen in meegegroeid. Op de meeste kantoren kom je niet weg met dingen die je in een voetbalkantine wel kan zeggen.
Valdemar schreef op 26-06-2022 om 21:51:
[..]
Dat laatste dus. Als je werkt in een omgeving met voornamelijk mannen, dan gaat het er soms wat ruwer aan toe. Misschien moeilijk te begrijpen voor een vrouw, maar een doorsnee man zou van de voorbeelden niet wakker liggen.
Het is wat flauwe humor en een beetje ongepast, maar om daar een probleem van te maken als de rest van de sfeer goed zit? Pfff.
Je bent denk ik zelf een doorsnee man?
Pfff.