Vakantievoorpret
Net als heel veel mensen ben ik jaren niet op vakantie geweest, maar dit jaar gaat het eindelijk weer gebeuren. Nou ja, daar gaan we vanuit dan hè, dat het nu gaat lukken 
De laatste buitenlandvakantie was 2018, met het gezin.
Over precies 5 weken (ja ik tel af) ga ik met een stel vriendinnen een weekend naar Mallorca en mèn, de voorpret is misschien nog wel beter dan de eigenlijke trip! We hebben al een tour geboekt, en mijn haar, nagels en wimpers staan al gepland, de plaatselijke restaurants en kroegen zijn al bekeken...
En daarna begin ik gewoon lekker opnieuw voor de gezinsvakantie in juli 
Wie zit er nog meer in de voorpretmodus?
Wij zijn de laatste 2 jaar 'gewoon' binnen Europa op vakantie geweest. Soms na 4 x herboeken, en er waren natuurlijk beperkingen.
Volgende maand gaan man en ik 2 weken naar Kreta. Ontzettend veel zin in, zeker nu het hier zo slecht is. We gaan naar een bekend adres en verheug me er echt op om onze vrienden daar weer te zien.
Ik verheug me al tig jaar bijna dagelijks op onze vakantie op een vast plekje in een Frans gehucht. Niks nieuws of spannends dus. Maar blijkbaar wel zo leuk dat ook onze uitwonende kinderen elk keer mee gaan.
Ik heb altijd wel een soort van heimwee naar onze 'familie' daar, naar het samen zijn met ons complete gezin, de rust, de zon, mijn spulletjes...
We gaan dit jaar twee keer. Wanneer precies, hangt af van hoe de jongsten hun eindexamens doen.
Hier heel veel zin in een midweek Texel in de meivakantie!
En met Hemelvaart naar de Ardennen. In de zomervakantie kamperen in Nederland.
Geen spannende bestemmingen dus, maar behalve Texel wel nieuwe streken voor ons. Alle leuke tips zijn welkom, ik pinterest wat af momenteel.
De vakantievoorpret is soms nog leuker dan de vakantie zelf haha! Let wel op dat je je verwachtingen niet te groot maakt, kan het alleen maar tegenvallen..
Marliii schreef op 10-04-2022 om 23:12:
De vakantievoorpret is soms nog leuker dan de vakantie zelf haha! Let wel op dat je je verwachtingen niet te groot maakt, kan het alleen maar tegenvallen..
Mijn broer heeft aangegeven dat hij heel graag met mij op vakantie wil. We zijn allebei alleen . Ik ben weduwe en hij is gescheiden. We hebben allebei kinderen die hun eigen plan trekken. Ik blijf twijfelen of we dit moeten doen. Sowieso niet langer dan een week. Hij heeft een andere manier van vakantie houden dan ik. Ik lig hele dagen aan het strand en hou er niet van om dingen te gaan kijken. Hij zegt van als jij op het strand ligt dan ga ik zelf wel dingen bekijken en zien we elkaar later weer. Ik maak me ook zorgen om de avonden. Ik wil feesten tot diep in de nacht op vakantie maar mijn broer niet, wel soms gelukkig maar niet elke macht.
Dat lijkt me lastig Watertoren, je moet dan echt dingen goed afspreken en niet van elkaar van alles verwachten. Hij moet niet verwachten dat je dan alsnog mee op excursie gaat en jij dat hij mee op stap gaat.
Mmm dat is inderdaad lastig watertoren. Niet zozeer overdag qua excursies v strand, maar wel 's avonds. Tenzij jij het niet erg vind om in je eentje op stap te gaan 's avonds natuurlijk.
Is het een idee om nog 1 of 2 andere mensen mee te vragen?
De meiden waar ik mee naar Palma ga volgende maand houden van dezelfde soort weekendjes weg als ik, maar als het een langere vakantie zou zijn dan zou die vriendinnencombinatie juist minder geschikt zijn, als je begrijpt wat ik bedoel.
Mallorca is super! Zelf ga ik binnenkort naar Sicilie, zoveel zin in!
yette schreef op 08-04-2022 om 05:59:
Ik verheug me al tig jaar bijna dagelijks op onze vakantie op een vast plekje in een Frans gehucht. Niks nieuws of spannends dus. Maar blijkbaar wel zo leuk dat ook onze uitwonende kinderen elk keer mee gaan.
Ik heb altijd wel een soort van heimwee naar onze 'familie' daar, naar het samen zijn met ons complete gezin, de rust, de zon, mijn spulletjes...
We gaan dit jaar twee keer. Wanneer precies, hangt af van hoe de jongsten hun eindexamens doen.
Snap het helemaal, ik heb dat met onze vaste plaatsen in Canada. Zeker Ottawa. Vrienden, vertrouwde plekken, misschien een wandeling maken die je al 100 keer hebt gedaan (en die je in 2019 "saai" vond), maar juist toen het niét meer kon, besefte ik extra hoe vaak je dingen als normaal aanneemt, en die eigenlijk speciaal zijn. Drie jaar lang heb ik zitten verlangen naar die doodsaaie wandeling door Ottawa, door al die straten die we zo goed kennen, en ik ben stevig van plan dat komende mei extra te waarderen. Ik weet wel zeker dat ik dat ga doen. Ik denk dat ik met nieuwe ogen kijk straks. En het niet meer als zo vanzelfsprekend aanneem.
We gaan in mei, en als het kan in september weer. We weten al dat 2 vrienden weggevallen zijn (niet door corona), dus een beetje emotioneel zal het weerzien best zijn.
Vast vreemd om te lezen, maar ik heb helemaal geen vakantievoorpretgevoel en ook nog geen idee waar we heen willen/ zullen gaan.
Voel geen vakantiestemming.
Met hemelvaart 3 dagen wandelen in Drenthe, de vierdaagse in juli en daarna een weekje alleen naar de zon in Spanje/Malgrat de Mar. Heer-lijk! Hele week aan het zwembad liggen, 1 of 2 dagen Barcelona en alles doen waar ik zin in heb.
Half juli een rondtrekken in Noorwegen, nu al zin in!
Stond al 2 jaar gepland
Nog drie dagen en ik vlieg naar Palma! En de weersverwachting is super 
Nog twee dagen werken en dan lekker nagels en wimpers laten doen en op de ochtend zelf nog mijn haar, enige waar ik nog met spoed op zit te wachten zijn mijn espadrilles van Zalando, die zitten al een paar dagen vast in de tracker, grrr.
Over een dikke week gaan wij naar een voor ons bekend huis in Duitsland. Je kunt er heerlijk wandelen, lekker eten in het dorpje en vooral relaxen.
We zien er ook roofvogels, gewone vogels, eekhoorntjes en soms breken de koeien uit de weide om een groener grasveld te zoeken. Onze hond is geen wegloper, die kan gewoon los rond het huis.
Ik ben al een hele stapel boeken aan het verzamelen en die gaan allemaal mee.
Omdat er in het dorpje ook een boekenkast staat, neem ik ook een stapeltje Nederlandse boeken mee om daar in te zetten.
Allemaal simpele dingen, maar ik verheug me er op en we zijn er erg aan toe.
watertoren schreef op 11-04-2022 om 03:21:
[..]
Mijn broer heeft aangegeven dat hij heel graag met mij op vakantie wil. We zijn allebei alleen . Ik ben weduwe en hij is gescheiden. We hebben allebei kinderen die hun eigen plan trekken. Ik blijf twijfelen of we dit moeten doen. Sowieso niet langer dan een week. Hij heeft een andere manier van vakantie houden dan ik. Ik lig hele dagen aan het strand en hou er niet van om dingen te gaan kijken. Hij zegt van als jij op het strand ligt dan ga ik zelf wel dingen bekijken en zien we elkaar later weer. Ik maak me ook zorgen om de avonden. Ik wil feesten tot diep in de nacht op vakantie maar mijn broer niet, wel soms gelukkig maar niet elke macht.
Sowieso allebei een eigen kamer boeken dan. Dan heb je geen last van elkaars andere dag/nachtritme. Hij kan een auto huren en er lekker op uit trekken en jij kan liggen bakken. Dan spreek je gewoon af om samen uit eten te gaan 's avonds en/of een keer over de (avond) markt te slenteren.