Is vreemdgaan ok?
N. a. v. het minnaressentopic wil ik graag de discussie opengooien. Is het ok om vreemd te gaan (om welke reden dan ook), of niet?
Wie is er verantwoordelijk voor het vreemdgaan, alleen de persoon met een relatie, of ook de ander die het vreemdgaan faciliteert, maar zelf single is?
Heb jij zelf ervaring met vreemdgaan? Wat was je achterliggende motief? Kon je het naar jezelf verantwoorden en kon je jezelf nog recht aankijken in de spiegel? Of begon het toch te knagen naar verloop van tijd? Of was jij degene die werd bedonderd, hoe kwam je erachter? Hoe liep het af?
Peiling
Is vreemdgaan ok?
Dinah schreef op 09-08-2021 om 16:25:
[..]
Je gezinsleven is al geruïneerd voordat zo'n vrouw überhaupt in beeld komt. Het feit dat je partner hem er niet bij een ander inhangt, maakt niet dat jullie basis veilig is. Hij is al heel fout bezig, in zijn hoofd. En hij is al uitgecheckt bij jou. Het is vanaf dat punt echt slechts een kwestie van tijd. Ja, of je moet hem in huis opsluiten om hem te willen beschermen tegen alle andere vrouwen in de wereld.
Wat er in het hoofd van een minnares omgaat doet er niet zoveel toe voor mij. Misschien is ze inderdaad niet goed in haar hoofd, misschien heeft je man wel keihard tegen haar zitten liegen over zijn gehuwde status, misschien hoopt ze vurig dat zij en jouw man zo'n bijzondere klik hebben dat hij jou voor haar verlaat (it has happened before after all...) of misschien is het ook maar gewoon een persoon die haar haar eigen leven leidt en kwam je man op het juiste moment, op de juiste plaats voorbij. Voor een verzetje, voor een kortstondige fling. No strings attached, weet ik veel.
Let wel: het is de man die de misstap begaat. Ik vind het persoonlijk al ver gaan om de man te vereenzelvigen met zijn daad, maar door de vrouw geen leuk mens te noemen vereenzelvig je haar ook met de verkeerde daad van je man. Je mag natuurlijk vinden van haar wat je wil (staat altijd vrij), maar wat mij betreft ligt de focus dan helemaal verkeerd. Je man en je zieke huwelijk is het probleem. Het enige probleem. Niet zij.
Maar zij werkt er wel aan mee om dat toch al wankele huwelijk over de rand te duwen, tis natuurlijk gemak om de schuld af te schuiven dat snap ik, en je eigen schoon te praten
Renmuis schreef op 09-08-2021 om 16:30:
[..]
De wens van partner 1 om geen seks te hebben is niet belangrijker, maar wel doorslaggevend.
Wat zou voor jou dan een acceptabele oplossing zijn? Een vrijbrief voor partner 2? Therapie voor partner 1 zodat ze misschien toch nog ooit...? Een moetje voor partner 1 elke maand? Waarmee partner 1 zichzelf, haar seksuele identiteit en haar wensen dus geweld aan doet?
Natuurlijk mag je seks verwachten binnen een relatie, en als er aan jouw seksuele behoeftes niet voldaan wordt, is dat een hele goede reden om een relatie te verbreken. Maar je hebt nooit recht op seks met een bepaald persoon, zelfs niet als je een relatie hebt.
Ik vind het niet raar als partner 2 voor vreemdgaan kiest, maar ik vind het ook niet oké. Het is ook niet mijn plek om het oké te vinden. Partner 1 moet het oké vinden.
Ik ken dit soort situaties, en ze zijn vaak pijnlijk, en moeilijk, en verdrietig, net zoals alle situaties waarin mensen van elkaar houden maar om een of andere reden het toch niet redden samen. Maar de bal ligt toch echt bij partner 2. Partner 1 heeft alles wat ze kan geven op tafel gegooid. Voor partner 2 is het genoeg, of niet.
Ik zou dan toch de relatie verbreken en op vriendschappelijke voet verder gaan en zo goed mogelijk contact houden als zijnde ouders van je kinderen.
Julali schreef op 09-08-2021 om 16:28:
[..]
Zij schuift mij iets de schoenen wat niet waar is, daar reageer ik op. Ik vind het niet zo netjes om mij een gevoel toe te dichten, terwijl je mij niet eens kent en geen idee hebt van hoe mijn relatie in elkaar zit.
Dan lees je toch echt niet goed. Ze zegt dat ze dat denkt. Als je dat niet herkent, dan is dat toch prima?
Maar ik ben wel klaar met deze discussie. Veel plezier en succes er nog mee.
Julali schreef op 09-08-2021 om 16:28:
[..]
Zij schuift mij iets de schoenen wat niet waar is, daar reageer ik op. Ik vind het niet zo netjes om mij een gevoel toe te dichten, terwijl je mij niet eens kent en geen idee hebt van hoe mijn relatie in elkaar zit.
Dat wat jij ook de hele tijd bij anderen doet? Dingen lezen die er niet staan enzo?
Mok schreef op 09-08-2021 om 16:44:
[..]
Dan lees je toch echt niet goed. Ze zegt dat ze dat denkt. Als je dat niet herkent, dan is dat toch prima?
Maar ik ben wel klaar met deze discussie. Veel plezier en succes er nog mee.
Nee ze zegt dat ze het begint te snappen en doet alsof ze mij helemaal doorheeft.
Dinah schreef op 09-08-2021 om 16:25:
[..]
Je gezinsleven is al geruïneerd voordat zo'n vrouw überhaupt in beeld komt. Het feit dat je partner hem er niet bij een ander inhangt, maakt niet dat jullie basis veilig is. Hij is al heel fout bezig, in zijn hoofd. En hij is al uitgecheckt bij jou. Het is vanaf dat punt echt slechts een kwestie van tijd. Ja, of je moet hem in huis opsluiten om hem te willen beschermen tegen alle andere vrouwen in de wereld.
Dat zal per geval verschillen. Misschien is ie bewust op zoek met een profiel op SecondLove ofzo, misschien was ie niet op zoek en heeft een vrouw (die zijn gebonden status geen belemmering vond) hem succesvol versierd.
Renmuis schreef op 09-08-2021 om 16:30:
[..]
De wens van partner 1 om geen seks te hebben is niet belangrijker, maar wel doorslaggevend.
Wat zou voor jou dan een acceptabele oplossing zijn? Een vrijbrief voor partner 2? Therapie voor partner 1 zodat ze misschien toch nog ooit...? Een moetje voor partner 1 elke maand? Waarmee partner 1 zichzelf, haar seksuele identiteit en haar wensen dus geweld aan doet?
Natuurlijk mag je seks verwachten binnen een relatie, en als er aan jouw seksuele behoeftes niet voldaan wordt, is dat een hele goede reden om een relatie te verbreken. Maar je hebt nooit recht op seks met een bepaald persoon, zelfs niet als je een relatie hebt.
Ik vind het niet raar als partner 2 voor vreemdgaan kiest, maar ik vind het ook niet oké. Het is ook niet mijn plek om het oké te vinden. Partner 1 moet het oké vinden.
Ik ken dit soort situaties, en ze zijn vaak pijnlijk, en moeilijk, en verdrietig, net zoals alle situaties waarin mensen van elkaar houden maar om een of andere reden het toch niet redden samen. Maar de bal ligt toch echt bij partner 2. Partner 1 heeft alles wat ze kan geven op tafel gegooid. Voor partner 2 is het genoeg, of niet.
En daar verschillen wij van mening. In mijn casus weigert partner1 er over te praten en wordt partner2 voor een voldongen feit gesteld. Als je niet eens bereid bent te praten over iets dat duidelijk zo'n groot probleem in de relatie is, dan heeft die dus niet alles wat die kan op tafel gegooid. Dan gijzeld 1 nr2 die het mag oplossen.
Als partner1 bereid is te praten mee te denken aan een oplossing, wat ook kan zijn dat ze uit elkaar gaan, dan heeft die er inderdaad alles aangedaan en alles gegeven.
Lollypopje schreef op 09-08-2021 om 16:50:
[..]
En daar verschillen wij van mening. In mijn casus weigert partner1 er over te praten en wordt partner2 voor een voldongen feit gesteld. Als je niet eens bereid bent te praten over iets dat duidelijk zo'n groot probleem in de relatie is, dan heeft die dus niet alles wat die kan op tafel gegooid. Dan gijzeld 1 nr2 die het mag oplossen.
Als partner1 bereid is te praten mee te denken aan een oplossing, wat ook kan zijn dat ze uit elkaar gaan, dan heeft die er inderdaad alles aangedaan en alles gegeven.
Parner 2 kan toch ook zelf kiezen om de relatie te beëindigen? Je hoeft niet te blijven omdat een ander dat wil.
Wasmachine schreef op 09-08-2021 om 16:54:
[..]
Parner 2 kan toch ook zelf kiezen om de relatie te beëindigen? Je hoeft niet te blijven omdat een ander dat wil.
Dat klopt, maar als partner2 nog veel van partner houdt kan ik de keuze tot vreemdgaan soms best begrijpen. Zeker als partner1 weigert er überhaupt over te praten dat het probleem bestaat.
Maakt dat vreemdgaan een geweldige oplossing is? Absoluut niet, maar wel een begrijpelijke voor mij.
Maargoed ik val in herhaling 
dus ik laat deze discussie hierbij
Lollypopje schreef op 09-08-2021 om 16:58:
[..]
Dat klopt, maar als partner2 nog veel van partner houdt kan ik de keuze tot vreemdgaan soms best begrijpen. Zeker als partner1 weigert er überhaupt over te praten dat het probleem bestaat.
Maakt dat vreemdgaan een geweldige oplossing is? Absoluut niet, maar wel een begrijpelijke voor mij.
Maargoed ik val in herhaling
Vreemdgaan, omdat je zoveel van iemand houdt 
Ik vind het juist van liefde getuigen als je elkaar kunt loslaten als wensen en behoeften zo ver van elkaar afstaan, dat ze niet meer verenigbaar zijn.
Lollypopje schreef op 09-08-2021 om 16:58:
[..]
Dat klopt, maar als partner2 nog veel van partner houdt kan ik de keuze tot vreemdgaan soms best begrijpen. Zeker als partner1 weigert er überhaupt over te praten dat het probleem bestaat.
Maakt dat vreemdgaan een geweldige oplossing is? Absoluut niet, maar wel een begrijpelijke voor mij.
Maargoed ik val in herhaling
Ik snap je wel maar wat mij betreft zou er dan toch een breekpunt zijn. Voor mij vergelijkbaar met een verschil in kinderwens. Soms is liefde niet genoeg.
Lollypopje schreef op 09-08-2021 om 16:50:
[..]
En daar verschillen wij van mening. In mijn casus weigert partner1 er over te praten en wordt partner2 voor een voldongen feit gesteld. Als je niet eens bereid bent te praten over iets dat duidelijk zo'n groot probleem in de relatie is, dan heeft die dus niet alles wat die kan op tafel gegooid. Dan gijzeld 1 nr2 die het mag oplossen.
Je geeft er zo wel een erg negatieve lading aan waar mijns inziens helemaal geen sprake van is. Maar goed: als je de manier van communiceren van je partner zo ervaart, dan is het toch sowieso geen relatie waar je in wil blijven?
Jouw casus gaat dan over heel iets anders dan het probleem wat je aanstipt (namelijk verschillende seksuele behoeften). Partner 2 voelt zich niet gehoord als partner in de relatie, en vindt daarom dat ze voldoende reden heeft om vreemd te gaan. Maar in dit geval is vreemdgaan helemaal het ergste wat je kan doen, want het vreemdgaan gaat dat niet gehoord worden niet oplossen. De balans is dan misschien hersteld wb partner 2 ("partner 1 negeert mijn wensen, dus ik negeer haar wensen"), maar dat is een gegarandeerd recept voor een toxische, rancuneuze relatie.
Julali schreef op 09-08-2021 om 16:28:
[..]
Zij schuift mij iets de schoenen wat niet waar is, daar reageer ik op. Ik vind het niet zo netjes om mij een gevoel toe te dichten, terwijl je mij niet eens kent en geen idee hebt van hoe mijn relatie in elkaar zit.
Stel je niet zo aan zeg, je doet zelf niet anders. Iets met de pot en ketel 
FordPrefect schreef op 09-08-2021 om 16:46:
[..]
Dat zal per geval verschillen. Misschien is ie bewust op zoek met een profiel op SecondLove ofzo, misschien was ie niet op zoek en heeft een vrouw (die zijn gebonden status geen belemmering vond) hem succesvol versierd.
Dan nog staat en valt het met een partner die daarvoor open staat. Je kan niet iets succesvol versieren als je doel de slingers uit zijn takken blijft smijten 
BlueHeart schreef op 09-08-2021 om 16:34:
[..]
Maar zij werkt er wel aan mee om dat toch al wankele huwelijk over de rand te duwen, tis natuurlijk gemak om de schuld af te schuiven dat snap ik, en je eigen schoon te praten
Nou, laat ik de situatie dan eens voor je omdraaien. Toen ik nog single was, kwam ik ze ook echt bij bosjes tegen. Op Tinder. De mannen die zeiden dat hun vrouw hier niks vanaf wist, die zeiden dat ze in een ongelukkig huwelijk zaten, die zeiden dat ze in een 'open huwelijk' zaten maar wel met een 'wat niet weet wat niet deert constructie'. Als minnaressen echt zoveel macht en verantwoordelijkheid hebben als hier wordt gezegd... dan heb ik actief meegewerkt aan de heling en misschien zelfs wel redding van minstens 10 huwelijken! Gewoon door te zeggen dat ik afhaak.
Maar je kan me niet wijsmaken dat ik die huwelijken ook maar enige dienst heb bewezen door niet met zo'n man in zee te gaan. Die man blijft gewoon vrolijk door swipen, vastberaden om buiten de deur te vinden wat hij binnen zijn relatie mist, en als ze al iets van mijn afwijzing hebben geleerd, dan is het dat ze volgende keer misschien toch maar beter kunnen liegen.
Als een vrouw een deel van de verantwoordelijkheid en blaam naar zich toe geschoven krijgt omdat ze in bed stapt met een bezette man, dan moet ze ook een deel van de verantwoordelijkheid en gejubel voor de succesvolle relatie krijgen op het moment dat ze besluit een bezette man af te wijzen. Verantwoordelijkheid valt immers twee kanten op.
Rachel. schreef op 09-08-2021 om 15:16:
[..]
Maar nu heb ik wel een vraagje, zou je daar hetzelfde over denken als je de vrouw zou kennen? Of als je de vrouw wel eens gesproken hebt... je weet wel wat ik bedoel?
Hier kan ik geen goed antwoord op geven, want dat is nu eenmaal niet het geval.